eitaa logo
امام حسین ع
18.6هزار دنبال‌کننده
397 عکس
2هزار ویدیو
1.9هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
YEKNET.IR - shor - shabe 9 muharram 1401 -hanif-taheri (2).mp3
4.65M
🔳 🌴تو رو دارم چه غم دارم 🌴ابالفضل ای علمدارم 🎤 تو را دارم چه غم دارم ابالفضل ای علمدارم "ابالفضل ای علمدارم" * چِسان نعش تو بردارم چِسان رو در حرم آرم نه قوت در کمر دارم ابالفضل ای علمدارم "ابالفضل ای علمدارم" * نگهبان حرم عباس امید خواهرم عباس پناه دخترم عباس ابالفضل ای علمدارم "ابالفضل ای علمدارم" .
506.9K
/ حاج محمود کریمی / تو را دارم چه غم دارم ابالفضل ای علمدارم چه سان نعش تو بردارم چه سان رو بر حرم آرم نه قوت در کمر دارم چه سان نعش تو بردارم ز تو شرمنده ام آب اورت رفت علمدار رشید لشکرت رفت تو تا در راه بودی مادرت بود تو از راه امدی و مادرت رفت ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
. 🔸جشن میلاد سلام الله علیها 📆 زمان: 👈 پنج شنبه ۴  خرداد ماه ۱۴۰۲ 👈  کربلایی 🔊 اول | سخنرانی حجت الاسلام کشاورز 🔊 بخش دوم | از شوق دوباره مست و مدهوش دلم 🔊 بخش سوم  | دختر آدم، دختر حوا 🔊 بخش چهارم  | چه خوبه که زندگی ما همیشه بوی خدا داره 🔊 بخش پنجم | ای عزیز فاطمه به محضرت سلام 🔊 بخش ششم | هر کس گدایی می کند بر ساحت زهرا (س) 🔊 بخش هفتم | امشب با من بخون ای جانم 🔊 بخش هشتم | معنی لاحول ولا قوة الا بالله علی ماشاالله 🔊 بخش نهم | از گهواره تا لحد ارباب دلم مدد 🔊 بخش دهم | تو یک اسم آشنایی 🔊 بخش یازدهم .👇👇👇👇👇👇👇
Fadaeian_Haftegi14020304_08.mp3
5.02M
‍ 📃 🖊 (علیه‌السلام) از گهواره تا لحد اربابه دلم مدد معشوقٌ الی‌الابد حسین ای با غریبه‌های جهان آشنا حسین ای عهده‌ دار مردم بی دست و پا حسین با یک نفس تمام جهنم شود بهشت گویند اگر جهنمیان یکصدا حسین عالم حیرونه ، لیلا مجنونته خوشبخت اونیه که الان مهمونته زیر ایوونته زیر ایوونته ثارالله یا حسین ثارالله یا حسین ای ذکر عقیق من مصباح‌الطریق من یا نعم‌الرفیق من حسین ای سایه‌ات همیشه به روی سرم حسین من پای سفره‌ی تو شدم محترم حسین لطفی که کرده‌ای تو به من مادرم نکرد ای مهربانتر از پدر و مادرم حسین تو پر و بالمی ، تحویل سالمی حالم با تو خوشه ، احسن الحالمی تو شاه عالمی ثارالله یا حسین ثارالله یا حسین .
. کربلای طوس/ از خراسان شعله خیزد در عزای پور زهرا شد سیه پوشِ عزایش بار دیگر آل طاها در غریبی ، می دهد جان هشتمین خورشیدِ ایمان خانه ی دل ، در غم او می شود از پایه ویران ای رضا جان ای رضا جان ای رضا جان ای رضا جان در میان حُجره یارب ناله ی مردی غریب است نقشِ هر آهِ لب او آیه ی اَمَّن یُّجیب است زهرِ کینه ، در وجودش آتش ماتم به پا کرد داغِ غربت ، از برایش حُجره را کرب و بلا کرد ای رضا جان ای رضا جان ای رضا جان ای رضا جان از شرار زهرِ دشمن شعله خیزد از نهادش دارد آن مظلوم تنها دیده در راه جوادش رو به رویش ، بار الٰها بسته شد هر راه چاره کرده اکنون ، زهر قاتل قلب او را پاره پاره ای رضا جان ای رضا جان ای رضا جان ای رضا جان لاله ی باغ ولایت گلشن جانش خزان است روی خاک حُجره بی جان آن امام مهربان است کارگر شد ، در وجودش کینه ی صیّاد آخر بس که آنجا ، بال و پر زد از نفس افتاد آخر ای رضا جان ای رضا جان ای رضا جان ای رضا جان oo «یاسر»✍ .👇
. منی ای عزیز فاطمه، شانِ شما والاست آقا پرچمت تا صبحِ محشر، یکسره بالاست آقا روزِ اقدامِ به هنگامم، اگر حالاست آقا جانِ نوکرهات، ناقابل ترین کالاست آقا تا شود چشمانِ بدخواهانتان، کور ای رضاجان دَم زنم از عشقِ زیبای تو، ای شاه خراسان جایگاهِ حرمتت را، هیچکس ویرانه نتوان کشته ی شمعِ وجودِ تو، بجز پروانه نتوان غیرِ عاشق را دفاعی از حرم، جانانه نتوان منکرِ نورِ ولای تو، بجز بیگانه نتوان کیست سلطانِ سریرِ اِرتضا را خصم و منکر یا حرامی، یا یهودی، یا منافق، یا که کافر لحظه ها را می شمارم، تا بگویم مدحِ دلبر واژه ها را می نِشانم، پیشِ یکدیگر مکرر چون سُرایم قطره ای، از هشتمین دریای کوثر نقش گردد؛ عالمِ آل محمد، روی دفتر پاره ی قلبِ پیمبر! روشنای چشمِ حیدر! عشقِ زهرا، یا رضا، در باز کن بر روی نوکر باز شد در، از فرازِ پنجره نوری رسید و ناگهان هم در دلم، هم بر قلم، روحی دمید و یک به یک الفاظ را، القاب را، در سینه چید و بهرِ وصفش، با تمامِ عجز ما را برگزید و چیدم از نطق و کلامش، شرحی از شان و مقامش خود ز اوصاف امامت، گفت با عشقِ تمامش گفت در وصفِ امامت: آنچه را مقصودِ دین است پیشوای امتِ قرآن، که خود عین الیقین است ریشه های صُلبِ پاکش، از نژادِ مرسلین است عزّ و جاهِ مومنین است و نظام مسلمین است شاخه ی پر برکت دینِ مبینِ حی سبحان حاکمِ پر حکمتِ مخلوق در اعصار و دوران با امامت، وحی را ذات و صفات اِنشاء گردد با امامت، واژه ی صوم و صلات احیاء گردد با امامت، جاریِ خمس و زکات اجراء گردد با امامت، چشمه ی آب حیات افشاء گردد با امامت، بندگی بهرِ عباد آید مهیا با امامت، فرصت حج و جهاد آید مهیا مظهرِ اسماءِ حسنی، خَلق را بابا امام است معنی و تفسیرِ قرآن، در حقیقت با امام است آنکه احکامِ خدا را میکند برپا امام است حافظِ اَمن و اَمانِ مرزها، تنها امام است هم مدیر و هم مدبر، در زمانِ صلح و جنگ است بی حضورِ او کمیتِ مکتبِ اسلام، لَنگ است گفت: من شمس الشموسم، ماه تابنده امامم چون ستاره در شبِ تیره فروزنده، امامم رهنمای مردمان، مولای هر بنده امامم در دلِ هر ناامیدی، نور رخشنده امامم ناجیِ افتاده در گرداب غمها نیز مائیم چلچراغِ روشنِ تاریکِ شبها نیز مائیم تشنگانِ معرفت را، هر امام آبِ گوارا خود امامِ منتصب، شد برترین رهبر شما را اوست از رئفت کند، با دشمنان حتی مدارا پس بخوانید ای محبان، در هلاکت نامِ ما را هر امام ابری است بارنده، میان خشکسالی سیل آسا بارشِ رحمت ببارد بر موالی حجتِ حق مردمان را، در همه دوران امین است چون برادر، چون پدر، چون مادری، بر مومنین است آفتابِ هر زمان و سایه بخشِ هر زمین است چشمه ای جوشنده مانند امیرالمومنین است هم پناه بی پناهان، هم امید ناامیدان پیشتازِ جانثاران، پیش آهنگِ شهیدان گفت آن عاشق: اگر کوهِ گناه آورده ام من بر امامِ مهربانِ خود، پناه آورده ام من همرهِ دل، یک غلامِ روسیاه آورده ام من چشمِ دل را در حرم، غرقِ نگاه آورده ام من خاک بوسم، بینوایم، بی کس، اما آشنایم من یکی از روضه خوانان شهید کربلایم هست عمری رِزقِ ما، از صحبتِ اِبنِ شبیبت روضه های جانگدازِ حضرتِ جدِ غریبت روضه ی موی خضاب و آن شهِ شیب الخضیبت روضه ی در آفتاب و آن مهِ خدّالتریبت پیکری افتاد و دَه مرکب شدند آنجا سواری گیسویی در باد و راسی بر فرازِ نیزه قاری گرچه خود در حجره ی دربسته افتادی به زحمت هیچکس از روی جسمت رد نشد وقتِ شهادت حمله بر اهل و عیالِ تو نشد در پیشِ چشمت خنده ی دشمن نشد، داغی روی داغِ یتیمت اهل بیتِ تو نرفتند از کنارت در اسارت گوشوارِ طفل و انگشتت نشد در بدجور غارت میرسد آقا! بزودی منتقم از راه، والله میزند سیلی بروی آن دوتا گمراه، والله می ستاند حقِ مولا را از آن اَشباه، والله می نشیند بر فرازِ مسندِ الله، والله خطبه خوان ما را بخواند، در طوافِ روی ماهش یالثاراتُ الحسینِ او، فراخوانِ سپاهش .
. ۳۰۴ آمد به جهان دسته گل باغ پیمبر این طفل بود ناز و مبارک و مطهر نجل زهرا آمده،سلطان عالم،ماه طوس جان به قربانش که باشد؛این همان شمس الشموس یا مولا یا مولا ای نجمه جمال پسرت باد مبارک تابیدن قرص قمرت باد مبارک حجره ات امشب بود زیباتر از خلد برین که تو داری در بغل امشب امام هشتمین یا مولا یا مولا در کوی تو آورده گدا عرض ارادت از درگه خود مرا مران جان جوادت نه فقط خودم که بچه هام فدات امام رضا بچه هام بشن الهی خاک پات امام رضا یا مولا یا مولا ✍ ‌
. حضرت سلطان سریر ارتضا مولانا ابالحسن الرضا علیه السلام سلام حضرت جان،مهربان دوران ها سلام مأمن آرامش پریشان ها ضریح نور تو مصداق کعبه ی جان ها شکوه صحن عتیقت بهشت مهمان ها نفس بریده ام و جان تازه می خواهم برای از تو سرودن اجازه می خواهم رسیده ای که بتابی به آسمان همه تو ای صبور ترین یار،هم زبان همه مرام آینه ها را بده نشان همه دوباره جان بده بر جسم نیمه جان همه برای شانه ی من تکیه گاه یعنی تو امید هر دل بی سرپناه یعنی تو همیشه زائر دور از تو مثل زندانی ست نصیب عاشق دور از حرم پریشانی ست و هرچه شیعه در عالم دلش خراسانی ست ارادت به شما اصل هر مسلمانی ست لباس خادم این نورخانه سنگین است خیال نوکری ات حسرت سلاطین است شکوه ناب ترین عکس هایمان اینجاست همیشه وقت غم و درد جایمان اینجاست صداقت دل بی ادعایمان اینجاست مدینه و نجف و کربلایمان اینجاست پناه مردم دلخسته از ستم هایی تمام دلخوشی کشور عجم هایی اگرچه شهر پر از صحنه های عصیان است هنوز نام تو اسم شب خراسان است امید روشنمان ذکر یا رضا جان است درون سینه به مهرت،گناه سوزان است همیشه زائر از اینجا به دست پر برگشت گناه کار به اینجا رسید و حر برگشت ضریح، سنگ صبور غم مسافر هاست تمام حوصله ات خرج درد زائر هاست بهشتِ مشهد تو مقصد مهاجر هاست رسیدنِ به عبایت امید شاعر هاست نه دعبلم نه فرزدق،گدا حسابم کن تو آفتابی و چون ذره ها حسابم کن نیامدم که تو را باز درد سر بدهم رسیده ام که در این آستانه سر بدهم کبوترانه به شوق تو بال و پر بدهم برای عرض ارادت دو چشم تر بدهم گرفتم از در این خانه اعتقادم را جواب داده ای هر ذکر یا جوادم را به زخم بی کسی ام التیام می خواهم سلام داده،علیک السلام می خواهم ز جرعه های مرامت،مرام می خواهم میان حصن حصینت دوام می خواهم نفس نفس به هوایت همیشه محتاجم خرابم و به دعایت همیشه محتاجم حرم شنیده فقط بغض در صدایم را نگفته ام به کسی جز تو رنج هایم را کسی نداشته جز چشم تو هوایم را فقط تو باخبری بغض کربلایم را خدا کند که دلم تنگ، بیش از این نشود دلم مسافر محروم اربعین نشود اجازه می دهی ام غم نصیب تان باشم؟ منم مخاطب یابن الشبیب تان باشم؟ مرید عشق حسین غریب تان باشم؟ گریز روضه ی شیب الخضیب تان باشم؟ "بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد" ✍ .
. غزل هایم به عشق هر نگاری پا نمی گیرد جهانم بی تو ای خورشید من معنا نمی گیرد چنان بی مثل هستی در وجود من که می دانم خدا هم در دلم جای تو را حتی نمی گیرد من و دلتنگی و این عادت هر روزه ی عمرم و قلب عاشقی که جز حرم مأوا نمی گیرد نگاهت تا نباشد چرخ این کشور نمی چرخد کسی غیر از تو دست کشور ما را نمی گیرد به یمن تو در این میدان آتش حال خوش داریم خدا این حال را محض شما از ما نمی گیرد زیارت را و شرطش را، کسی که خوب فهمیده دلش یک لحظه ترس روز وانفسا نمی گیرد برای زائرت این ازدحام دلنشین زیباست کسی از ازدحام در حرم پروا نمی گیرد چنان جذب جمالت می شود چشمان زائر که پس از آن هیچ زیبا چهره چشمش را نمی گیرد قدم هایم به زیر بار غم هر وقت می لرزد سراغ هیچ راهی را به جز اینجا نمی گیرد دلیل ایستادن بعد هر افتادنم این است نگاهت لحظه ای چشم از منِ تنها نمی گیرد چه شبهایی که با اشک آمدم با خنده برگشتم دلم یک لحظه از این رفت و آمد ها نمی گیرد در این گرداب ناپاکی،حرم دریای تطهیر است و جز نور و شفا، زائر از این دریا نمی گیرد حرم از کودکی با زندگانی ام عجین گشته ست دلم تا دوستت دارد غمِ دنیا نمی گیرد دعا کردم که محشر در کنارت باشم آمین گوی دعای ما غریبان بی نگاه حضرت مولا نمی گیرد .
1. یه پرچم.mp3
4.23M
( علیه السلام ) ( السلطان علی علی علی علی ) تکرار یه پرچم ، دمادم توو وزش باد یه آهو ، سرش رو پنجره فولاد ... یه کفتر ، زده پَر صحن گوهرشاد گوهره گوهره گوهره آینه کاریه یک سَره جای دیگه نرو آی گدا کی از امام رضا بهتره دلم می خواد غرق کرَم شم دونه بریز جَلدِ حرم شم آقا کفتر رو گُنبدتم « امام رضا » ( السلطان علی علی علی علی ) تکرار یه دریا ، توو چشمام اشک حلقه بسته یه آقا ، رفیق با دلای خسته ... یه بلبل ، روی گل دسته نشسته علی اکبر اذان می گه امام رضا هم جان می گه برم به کربلا یا نرم اینُ شاه خراسان می گه اگه نشد حاجت روا شم زائر شهر کربلا شم شب جمعه توو مشهدتم امام رضا ما مریضِ خود خودتم « امام رضا » ( السلطان علی علی علی علی ) تکرار ‌.
. ✅بند اول شور و نوا میگیرم از ذکر قشنگ با رضا «ع» همون اقایی که داره جود وسخا اون اقایی که دردای دلمو درمونه امام رضا کرامتش رسیده به شاه وگدا اونی که خادمش همیشه همنوا با نوای خوش نقاره ها ش میخونه قلبی لدیک یا رضا جان یا شاه خراسان جانیم سنه قوربان سنه قوربان به درد ما هم بده درمان ای کعبه ی ایران جانیم سنه قوربان سنه قوربان بر خیل عشاق رضا ایوالله لاحول ولا قوة الا باالله ✅بند دوم باب المراد ذوق میکنم وقتی که اسم میاد تویی اباالکرم تویی اباالجواد «ع» تو ابالحسنی و تو اسوه ی ایمانی امام رضا با یه نگاه میدی براته کربلا مرده رو زنده میکنه با یه نیگا تویی قبله نما و تو کعبه ی ایرانی اسمت میاد دل میشه آزاد میره صحن گهرشاد میره کنار پنجره ی فولاد خیلی دلم کرده هوا تو دل میره برا تو میدی براته کربلا تو بر خیل عشاق رضا ایوالله لاحول ولا قوة الا باالله .👇
. تشنه ی دیدار بگذار که دل خسته ترین یار تو باشم یعنی همه جا تشنه ی دیدار تو باشم ای چشمه ی خورشید ببین آمده ام من در امنیت سایه ی دیوار تو باشم شایسته نباشد که بگویم گلم ای دوست من خوارترین خار به گلزار تو باشم بگذار به دامان شریفت بنشینم چون خال سیاهی که به رخسار تو باشم با آن که ندارم به کف خویش متاعی اما همه جا گرمی بازار تو باشم سعی ام همه این است در این دهر پُر آشوب سرباز سرافراز و وفادار تو باشم بنویس برای دل زارم تو دوایی چون بستری هجرم و بیمار تو باشم چون دیده ی نرگس به تماشای تو مایل چون چشم شقایق همه خونبار تو باشم من مدعی ام یار تو گردیده ام ای دوست شرمنده اگر یار دل آزار تو باشم می گفت چنین «یاسر» دل خسته ز هجران بگذر ز من ای دوست که سربار تو باشم ** «یاسر»✍ .