حضرت آیتالله بهجت قدسسره: معرفت و علم به اینکه [حضرت حجت علیهالسلام] سخن مرا پیش از شما میشنود؛ «لَا فَرقَ بَینَکَ وَ بَینَها، إلّا أنَّهُم عِبادُکَ؛ میان تو[ ای خدا ] و آن بندگانت[اهلبیت علیهمالسلام] فرقی نیست، جز آن که آنان بندۀ تواند»[۱]
اگر کسی به چنین اعتقادی برسد، دیگر امام، نسبت به او غایب نیست![۲]
🔸 پینوشت:
[۱] مفاتیح الجنان، اعمال مشترکه ماه رجب.
[٢]. اهل بیت علیهم السلام به دلیل شدت اتصال و تقرب به خداوند مظهر صفات و اراده الهیاند. از این رو با اذن و خواست خداوند، همه اوصاف الهی جز اوصاف مربوط به مقام الوهیت در ایشان متجلی شده
❓ سؤال: به نظر شما کمال انسان چیست؟ اسباب آن چیست؟ و اگر در حال حاضر فردی را میتوان الگو قرار داد و شما میشناسید، معرفی نمایید؟
✅حضرت آیتالله بهجت قدسسره: کمال انسان در عبودیت است، و سبب عبودیت، ترک معصیت در اعتقاد و عمل است. فردِ کامل، مرشد است و[بالاترین مصداق آن] در این عصر، ولیعصر عجلاللهتعالیفرجهالشریف است؛ و طریق رسیدن به ارشاد او، ادامه توسلاتِ معلومه است _ از قبیل زیارات مأثوره _ از روی صدق و با عدم تردید و نمازهای آن حضرت و همه تحبّبات(اظهار دوستی) به خدا و دوستان
آیت الله العظمی جوادی آملی:
قرآنكريم و امام معصوم، دو چهره يك واقعيّت و دو ظهور يك حقيقتند؛ يعنی انسانِ كامل، قرآنِ ممثّل است و قرآن كريم، انسانِ كاملِ مدوّن. امام، قرآنِ عينی است و قرآن، امامِ علمی. امام، قرآنِ ناطق است و قرآن، امامِ صامت. امام، صراطِ عينی است و قرآن، صراطِ علمی.
القرآن والإمام وجهان لواقع واحد، ومظهران الحقيقة فرد والإنسان الكامل قرآن ممثل، والقرآن إنسان كامل مدوّن. الإمام قرآن عيني والقرآن إمام علمی؛ الإمام قرآن ناطق والقرآن إمام صامت. الإمام صراط عينی، والقرآن صراط علمی.
📚ادب فنای مقربان ج۲(عربی ص۱۷۵، فارسی ص۱۹۳)
آیت الله العظمی
✅حجتالاسلام شیخ جعفر ناصری:
🔻ما اسیر تخیل هستیم. فکر میکنیم که رفتیم مشهد یک نفر آنجا نشسته است به ما اخم کرده که چرا گناه میکنی؟ حالا ما مریض بشویم، برویم پهلوی پزشک مگر پزشک به ما اخم میکند؟!
🔻غصه هم میخورد. امام هم همین است. غصه هم میخورد که چرا با خودت همچین کردی؟ خودت را با گناه مسموم کردی؟ گناه هم خودش یک نوع سم است. چرا همچین کردی؟ فقط راهش این است که انسان التماس کند با امام آن ارتباط ایجاد بشود. کار درست شود.
🔻ولی نهایت رأفت و مهربانی آنجا نشسته بارها در مشاهد مشرفه ملاحظه میکردم میدیدم غیر از مهربانی و دلسوزی چیزی نبود. برای همه، بدترین آدمها که شاید ما تحمل نکنیم. آنجا حضرت تحمل میکنند. مهربانی میکنند. غصه میخورند. فقط یک قدم ما برویم. خصوصاً امام رضا علیه السلام...