#اشتباهات_زندگی_از_نگاه_نهج‌البلاغه۳۰ 💠 *«انجام عمل بدون شوق و عشق»* 🔅 *«وَ قَالَ علیه السلام فِي ذِكْرِ خَبَّابِ بْنِ الْأَرَت: يَرْحَمُ اللَّهُ خَبَّابَ بْنَ الْأَرَتِّ، فَلَقَدْ أَسْلَمَ رَاغِباً، وَ هَاجَرَ طَائِعاً، وَ قَنِعَ بِالْكَفَافِ، وَ رَضِيَ عَنِ اللَّهِ، وَ عَاشَ مُجَاهِداً»* 🔅 *«هنگامى كه از خبّاب‌بن‌الارت ياد مى‌كرد چنين فرمود: خداوند خبّاب‌بن‌الارتّ را رحمت كند. به رغبت اسلام آورد و در عين اطاعت، مهاجرت كرد و به آنچه روزي‌اش داده بودند، قناعت کرد و از خدا راضى بود و مجاهد زيست.»* 📘 نهج البلاغه، حکمت ۴۰ 💢 اطاعت، انجام عمل با میل‌ورغبت است. *یکی از مهمترین اشتباهات زندگی این است که از زندگی لذت نبریم.* گاهی نگرش انسان به شغل، انجام وظیفه و التزام به انجام تعهدات است؛ ولی گاهی از خدا بابت مسئولیتی که به عهدۀ او گذاشته است، تشکر می‌کند و از لحظه‌لحظۀ کاری که انجام می‌دهد، لذت می‌برد. 🔷 باید از لحظه‌لحظۀ توانمندی خود در خانه‌داری، همسرداری، بچه‌داری و مهمانداری لذت ببریم. در این صورت توان ما مضاعف می‌شود. بین کاری که به جبر انجام می‌شود با کاری که با لذت انجام می‌شود تفاوت است. 🔷 انسان در کاری که با لذت انجام می‌دهد همراه با همۀ موجودات عالَم تسبیح می‌کند و با نشاط و سبک، انجام وظیفه می‌کند؛ اما کار تکلیفی، سخت و دشوار است. ✅ اگر زندگی با لذت را یاد بگیریم، یکی از اشتباهات بزرگ زندگی خود را پشت سر گذاشته‌ایم. *با یادآوری نعمت‌هایی که از آن بهره‌مندیم از زندگی لذت می‌بریم.* ✅ کار عاشقانه برای انسان نه‌تنها خسته‌کننده نیست؛ بلکه بدون مشقت و با سبکی انجام می‌شود. اوج کار برای او تفریح و خوشی است. 💢 *یکی از اشتباهات، تکلیفی زندگی کردن است.* اگر انسان زندگی عاشقانه را بیاموزد، همیشه با عشق و لذت زندگی می‌کند. حتی تقدیم جان به عزرائیل را هم می‌آموزد. متوجه است این امر هم جزو تکالیف الهی است و باید با لذت انجام شود. ⏪️ *اگر انسان از هرعمل خیری که انجام می‌دهد لذت ببرد، زندگی سالمی خواهد داشت.* وقتی لذت برد شاکر می‌شود و وقتی شکر کرد خدا ظرف وجودی‌ او را بزرگ می‌کند و نعمت بیشتری در اختیار او قرار می‌دهد. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#اشتباهات_زندگی_از_نگاه_نهج‌البلاغه۳۲ 💢 *«کوتاهی در خدمت به خلق»* 🔅 *«قُلُوبُ‏ الرِّجَالِ‏ وَحْشِیةٌ فَمَنْ تَأَلَّفَهَا أَقْبَلَتْ عَلَیه»‏* 🔅 *«دلهاى مردم رمنده است (با هم آشنائى ندارند) پس هر که آنها را (با همراهى و نیکى و دوستى) به دست آورد به او روی می‌آورند.»* 📘 حکمت ۴۷ نهج‌البلاغه 🔶🔸 *دلها راحت به کسی انس نمی‌گیرد. دل افراد از یکدیگر گریزان و فراری است، راحت به دام هم نمی‌افتند.* هرکس که با این قلوب انس و الفت برقرار کند، دلها به او روی می‌آورند. 🔸*محبوب بودن هزینه دارد و باید برای آن خرج کرد. ارتباط شایسته با دیگران تصادفی و اتفاقی نیست.* اگر ارتباط خوب با مردم برقرار کردیم محبوب قلوب می‌شویم. نمی‌توانیم منتظر باشیم تا دیگران به ما روی بیاورند. باید به مردم خدمت کرد، محبت داشت و هر تلاشی لازم است، انجام داد تا دیگران ما را دوست بدارند. ‼️ عناوینی نظیر مادر، معلم، همکار، فامیل و ... کسی را دوست‌داشتنی نمی‌کند. وقتی انسان دوست‌داشتنی می‌شود که اقدامات خاصی انجام دهد و هزینۀ ایجاد دوستی را بپردازد. ⬅️ به عبارت دیگر اصل کلی این است که انسانها خودبخود یکدیگر را قبول ندارند و از هم فراری هستند و به سهولت وابسته به یکدیگر نمی‌شوند. 🔶 برای اقبال به یکدیگر احتیاج به اقدامات شایسته است. این توقع اشتباه است که بدون برقراری ارتباط صمیمانه و صحیح با مردم، محبوب آنها شد و یا بدون انجام خدمات، افراد نسبت به انسان اقبال و توجه داشته باشند. ⬅️ به جرأت می‌توان گفت اگرچه مودت و رحمت میان زوجین هدیۀ خداست و با صیغۀ عقد، مودت میان آنها برقرار می‌شود؛ اما *تداوم آن در دست زوجین است.* بی‌محبتی، همسر را گریزان می‌کند. 💢 نباید برای ارتباط صمیمانه با دیگران، منتظر اقدام از طرف مقابل باشیم، بلکه هر عمل خیری که بوی انس و الفت می‌دهد، باید انجام داد تا این پیوند برقرار شود. 💢 *اشتباه زمانی رخ می‌دهد که از دیگران توقع لطف و توجه داشته باشیم.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#اشتباهات_زندگی_از_نگاه_نهج‌البلاغه۳۴ 💠 *«حیای مذموم»* 🔅 «لَا تَسْتَحْی‏ مِنْ‏ إِعْطَاءِ الْقَلِیلِ‏ فَإِنَّ الْحِرْمَانَ أَقَلُّ مِنْه» 🔅 *«از بخشیدن اندک شرم مکن، زیرا نومید کردن کمتر از آن (و به شرمندگى سزاوارتر) است.»* 📘 نهج البلاغه، حکمت ۶۴ نهج‌البلاغه 🌀 گاهی اوقات انسان برای پرداخت‌های خود حدواندازه در نظر می‌گیرد. به طور مثال بعضی مایل هستند مقدار بسیار زیادی انفاق کنند؛ اما مال کمی در اختیار دارند و از پرداخت کم شرمنده هستند و چه‌بسا از پرداخت آن خودداری کنند! 🌀 یا برای آمرزش اموات، خود را موظف به قرائت سوره یس، تبارک و یا جزئی از قرآن می‌دانند، در حالی‌که قرائت صلوات در نظرشان بسیار کم است! بنابراین صلوات را کنار می‌گذارند تا در زمان مناسب عمل ارزشمندی برای اموات خود انجام دهند! 💢 *نباید به بهانۀ موجودی اندک، خود را از عطا و بخشش به دیگران محروم کنیم.* حتی اگر وُسع کمی داریم باید با پرداخت‌هایی که در توان ماست، ‌عناوین زیبای «کریم»، «جواد» و... را برای خود انتخاب کنیم. 💢 *اشتباه در اینجا شرم نامناسب و حیای مذموم است.* اگر فردی در مقایسه با دیگران قدرت بیان تعریف و تمجید ندارد، تشکر و قدردانی را رها نکند؛ بلکه به قدر توانایی خویش در حق افراد دعا کند. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: [سایت](http://emamraoof.com) | [بله](https://ble.ir/Emamraoof_com) | [ایتا](https://eitaa.com/emamraoof_com) | [تلگرام](https://t.me/emamraoofcom)

#اشتباهات_زندگی_از_نگاه_نهج‌البلاغه۳۵ 💠 *«بخل در بخشش به دیگران»* 🔅 *«إِذَا أُسْدِیتْ إِلَیک‏ یدٌ فَکافِئْهَا بِمَا یرْبِی‏ عَلَیهَا»* 🔅 *«و هرگاه دستى به احسان و نیکى سوى تو دراز شد آن را به افزون بر آن پاداش ده (نیکى را به نیکى بهترى تلافى کن)، گرچه فضیلت براى کسى است که در ابتدا نیکى کرده است.»* 📘 نهج‌البلاغه حکمت ۵۹ 🔶 اگر دستی به ما احسان کرد، باید احسان او را به‌زیاده جبران کنیم. 💢 اشتباه این است که فقط گیرندۀ احسان باشیم و هیچ پرداختی نداشته باشیم. اشتباه این است که گمان کنیم باید دیگران دعاگوی ما باشند و با این بهانه که شایستگی دعاگویی برای اطرافیان را نداریم، برای هیچکس دعا نمی‌کنیم! 💢 این تفکر که باید همیشه گیرندۀ خیرات و الطاف دیگران باشیم، اشتباه است. هر فردی در حدّ خود قابلیت پرداخت دارد. حتی وقتی به توانمندی‌ها و دارایی‌های خود می‌نگریم متوجه خواهیم شد قادر به پرداخت‌های بیشتری نیز هستیم. ◀️ *انسان این قابلیت را دارد تا بدهکار دیگران نماند.* همۀ افراد ‌ قدرت جبران الطاف مادی یا معنوی، ظاهری یا باطنی دیگران را دارند، حتی قدرت پرداخت بیشتر هم دارند. 🔷 *خدا درون انسانها توانمندی گسترده‌ای قرار داده است, بنابراین نباید از این توانمندی‌ها غافل شد و خود را حقیر دید.* 💢 اشتباه آن است که انسان از توانمندی‌های خویش استفاده نکند. اشتباه است همیشه خود را گیرنده فرض ‌کند. اشتباه است گمان کند قدرت لطفِ بیشتر در او نیست؛ در حالی‌که تمام این موارد در توان او منظور شده است. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#اشتباهات_زندگی_از_نگاه_نهج‌البلاغه۳۹ 💠 *«ارزشمند دانستن دنیا»* 🔅 *«قَدْ طَلَّقْتُک ثَلَاثاً لَا رَجْعَةَ فِیهَا؛ فَعَیشُک قَصِیرٌ وَ خَطَرُک یسِیرٌ»* 🔅 *«و تو را سه بار طلاق گفته‌ام که در آن بازگشت نیست، پس زندگانى تو کوتاه، و اهمیت تو اندک، و آرزوى تو پست است.»* 📗 نهج البلاغه،حکمت ۷۴ 💢 اشتباه این است که انسان عیش دنیا را خیلی طولانی می‌بیند. در صورتی که زندگی دنیا خیلی کوتاه است و نباید آن را طولانی دانست. ⬅️ دلیل اکثر غصه‌های افراد این است که دنیا را خیلی طولانی می‌دانند در حالی‌که تنعمات دنیوی بسیار اندک است و کوتاه. امکانات در این عالم، تاریخ مصرف دارد. 🔷 *دنیا قصیر است و همۀ تمتعاتش اندک.* تمام لذات دنیوی کم‌ارزش است. برای مثال اگر فردی گمان کند سنگی کوچک در بیابان، میلیاردها ریال ارزش دارد و برای کسب آن هزینه کند، اطرافیان او را سرزنش می‌کنند که برای چنین سنگ بی‌ارزشی هزینۀ گزافی صرف می‌کند و عقل معاش ندارد! 🔷 اگر زمان، مال، توان، آبرو و... خود را با خدا معامله کنیم، ارزشمند می‌شود؛ زیرا در این صورت باقی و پایدار است. 💢 هیچیک از دارایی‌های دنیا به انسان بها نمی‌دهد؛ بلکه مسئولیت‌آفرین هستند و انسان در قبال آنها باید پاسخگو باشد. این تفکر که دنیا به ارزش انسان اضافه می‌کند اشتباه است. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#اشتباهات_زندگی_از_نگاه_نهج‌البلاغه۴۴ 💢 *«شرم از ندانستن»* 🔅 *«لَا یسْتَحِینَّ أَحَدٌ مِنْکمْ إِذَا سُئِلَ عَمَّا لَا یعْلَمُ أَنْ یقُولَ لَا أَعْلَمُ»* 🔅 *«اگر چیزى را که نمى‌داند از او بپرسند باید شرم نکند که بگوید نمى‌دانم (زیرا اگر شرم کند ندانسته مى گوید و دیگرى را گمراه مى سازد و آن موجب تباهى است)»* 📘 نهج البلاغه،حکمت ۸۲ 🟥 گاه افراد در اموری که آگاهی کافی ندارند، اظهارنظر می‌کنند. این در حالی است که طبیعی است هر کس تنها بخشی از دانش را دارا باشد و در دیگر زمینه‌ها ناآگاه بماند. 💢 *یکی از خطاهای رایج در زندگی، میل به ابراز نظر در تمامی موضوعات است، حال آنکه هر فرد تنها در حوزۀ تخصص خود صاحب‌ نظر است.* 🌀 برای مثال، نظر یک پزشک متخصص در حوزۀ سلامت، معتبرتر از نظر یک عالم دینی است. ‼️ متأسفانه برخی با گذراندن دوره‌های کوتاه یا جستجوهای سطحی در فضای مجازی، خود را صاحب‌ نظر می‌پندارند و به دانش ناقص خود بسنده می‌کنند، گویی پاسخ هر پرسشی را می‌دانند! 🍃 در این زمینه، سیرۀ مرحوم آیت‌الله میرزا جواد آقای تهرانی، عالم بزرگ شیعه، درس‌آموز است. ایشان هرگاه پرسشی فقهی از ایشان می‌شد، می‌فرمود: «حکم را نمی‌دانم، رساله‌های علما را بیاورید تا از روی آن بگویم.» ⬅️ *ندانستن عیب نیست، ولی نپرسیدن و اظهار نظر بدون علم، خطایی بزرگ است.* 🍃 امیرالمؤمنین علی(ع) در کلامی حکیمانه می‌فرماید: 🔅 *«لا اَدرِی نِصفُ العِلم»* 🔅 *«نمی‌دانم گفتن، نیمی از دانش است.»* 📘 غرر الحکم، حدیث ۶۷۵۸ ✅ *اگر کسی از ما راهنمایی بخواهد و پاسخ را ندانیم، شایسته است او را به متخصصان یا منابع معتبر ارجاع دهیم. *چنان که گفته‌اند: ✨ *آن کس که نداند و بداند که نداند لنگان خرک خویش به مقصد برساند* ⬅️ خردمندی، نه در دانستنِ همه چیز، که در شناخت مرزهای دانش خویش است. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#اشتباهات_زندگی_از_نگاه_نهج‌البلاغه۴۶ 💢 *«ترک استغفار»* 🔅 *«عَجِبْتُ‏ لِمَنْ‏ يَقْنَطُ وَ مَعَهُ الِاسْتِغْفَار»* 🔅 *«عجب دارم براى كسي‌كه (از آمرزش خداوند) نوميد مي‌شود در حالي‌كه با او (براى گناهانش) استغفار و طلب آمرزش هست.»* 📘 نهج البلاغه، حکمت ۸۴ 🔷 گاه انسان در زندگی مرتکب اشتباهاتی می‌شود و گمان می‌کند که برای جبران آن‌ها نه زمان کافی دارد و نه توان لازم. به نظر می‌رسد هیچ راهی برای رهایی از افراط‌ها و تفریط‌های گذشته وجود ندارد و درب گشایش بسته است. 🔷 در چنین شرایطی، فرد به طور طبیعی خود را بسیار ناکام می‌بیند، به گونه‌ای که احساس شکست و ناامیدی سراسر وجودش را دربرمی‌گیرد. ✅ اما واقعیت این است که وقتی انسان اشتباهات خود را شناسایی می‌کند، در حقیقت پنجاه درصد از مسیر اصلاح را طی کرده است. پنجاه درصد باقی‌مانده، تلاش برای جبران آن‌ها از طریق راهکارهای مناسب است. 🔷 استغفار، به‌معنای پشیمانی از عمل اشتباه، زمانی به وقوع می‌پیوندد که انسان بدون فرافکنی، مشکل را از درون خود ببیند و خواهان رفع آن باشد. در استغفار، فرد نه‌تنها از عمل خود پشیمان است، بلکه تصمیم جدی برای ترک آن دارد و از هر اقدام مؤثری برای رفع مشکل استفاده می‌کند تا ردپایی از آن اشتباه در زندگی‌اش باقی نماند. ⬅️ *بدین‌وسیله، استغفار نه‌تنها به معنای پشیمانی است، بلکه در عمل به‌معنای اصلاح، بازگشت به مسیر درست و تلاش برای جبران گذشته است.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#اشتباهات_زندگی_از_نگاه_نهج‌البلاغه۴۷ 💢 *«غفلت از قلب»* 🔅 *«إِنَ‏ هَذِهِ‏ الْقُلُوبَ‏ تَمَلُّ كَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِكَم‏»* 🔅 *«اين دلها (از فكر و انديشه در يك موضوع) به‌ستوه آمده خسته مي‌شوند (به‌جهت يكنواخت بودن اجزاء آن با يكديگر) چنانكه بدنها و تنها به‌ستوه آمده خسته مي‌شوند، پس براى (رفع خستگى) آن دلها حكمتها و دانشهاى تازه و شگفت‌آور را بطلبيد.»* 📘 نهج البلاغه، حکمت ۸۹ 🌀 بسیاری از افراد برای حفظ سلامتی جسم خود به ورزش، سفر، و نظافت و... می‌پردازند و حتی ممکن است غسل زیارت را به‌عنوان عاملی برای نشاط و آرامش روحی خود انتخاب کنند؛ اما کمتر کسی به این موضوع توجه دارد که همان‌طور که جسم نیاز به مراقبت و توجه دارد تا از خستگی و ملالت رها بماند، قلب و روح نیز به رسیدگی نیاز دارند تا همیشه پُرنشاط بمانند. 💢 یکی از اشتباهات رایج در زندگی این است که انسان به ملالت قلب خود توجهی نمی‌کند. قلب نباید خسته و پژمرده بماند؛ بلکه باید از خستگی آن پیشگیری شود تا به مرحله‌ای نرسد که نیاز به درمان پیدا کند. 🌀 برای مثال، یادگیری یک علم جدید، به‌ویژه در عرصه‌های دینی و معرفتی، می‌تواند به‌عنوان منبعی برای تجدید نشاط روحی و قلبی باشد. ⬅️ بنابراین، باید مراقب باشیم که قلب خود را از ملال و خستگی دور نگه داریم و برای تجدید نشاط روحی و معنوی خود همواره در پی حکمت و معرفت تازه باشیم. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#اشتباهات_زندگی_از_نگاه_نهج‌البلاغه۴۸ ‌ 💠 «بزرگ‌انگاشتن خدمات» ‌ 🔅 «لَا يَسْتَقِيمُ‏ قَضَاءُ الْحَوَائِجِ‏ إِلَّا بِثَلَاثٍ بِاسْتِصْغَارِهَا لِتَعْظُمَ وَ بِاسْتِكْتَامِهَا لِتَظْهَرَ وَ بِتَعْجِيلِهَا لِتَهْنَأ» ‌ 🔅 «شايسته نيست روا نمودن درخواست‌ها مگر به سه چيز: (نخست) به كوچك شمردن آن تا (نزد پروردگار) بزرگ شود (دوم) به پنهان داشتن آن تا (هنگام پاداش) آشكار شود؛ (سوم) شتاب در انجام آن تا (براى خواهنده) گوارا باشد.» ‌ 📘 نهج‌البلاغه، حکمت ۹۷ ‌ 💢 یکی از اشتباهات رایج این است که خدمت‌رسانی به دیگران در نظر انسان بزرگ و برجسته جلوه کند. این طرز فکر نه‌تنها انسان را از رسیدن به نتیجۀ مطلوب بازمی‌دارد، بلکه در نهایت به احساس خودستایی و توقع از دیگران منتهی می‌شود. ‌ 🔷 در حقیقت، انسان باید از ابتدا خدمت خود را کوچک بشمارد و خود را همیشه بدهکار و شرمندۀ دیگران ببیند. در این صورت، اولاً از هیچ‌کس توقعی ندارد و همیشه خود را متعهد به خدمت می‌داند و ثانیاً انتظار تشکر و سپاسگویی ندارد. ‌ ✅ تمام خدماتی که انسان به دیگران ارائه می‌دهد، باید در ذهن او کوچک و ناچیز باشد. در غیر این صورت، خداوند بلافاصله برای او بدل و جانشینی قرار می‌دهد و توفیق خدمت به دیگران را از او سلب می‌کند و به دیگری می‌دهد. ‌ ✅ انسان حتی باید به خدا عرضه کند که نتوانسته است حق خدمت را به درستی ادا کند. ‌ ⬅️ این رویکرد باعث می‌شود روابط او با اطرافیانش بهبود یابد؛ زیرا هیچ‌گاه خدمات خود را در نظرش بزرگ نمی‌بیند و احساس طلبکار بودن از دیگران نخواهد داشت. در این حالت، انسان از کار خود احساس رضایت می‌کند و به‌جای توقع از دیگران، در مسیر خدمت‌رسانی به جامعه و اطرافیان قدم برمی‌دارد. ‌ 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» ‌ 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#اشتباهات_زندگی_از_نگاه_نهج‌البلاغه۵۶ 💢 *عجب و خودپسندی۳* 🔅 *«لَا وَحْدَةَ أَوْحَشُ‏ مِنَ‏ الْعُجْب»* 🔅 *«هيچ تنهائى ترسناکتر از خودپسندى نيست.»* 📘 نهج البلاغه، حکمت ۱۰۹ 🔶🔸 *یکی از دلایل اصلی شکست‌ها و ناکامی‌های انسان در زندگی، این است که خود را بیش از حد قبول دارد و خود را بی‌نیاز از دیگران می‌پندارد.* 💢 چنین فردی نه‌تنها حاضر به دریافت فضیلت، اندیشه، یا تجربه از دیگران نیست؛ بلکه با این توهم که آنچه دارد، همه از خودش است، باب ارتباط سازنده را می‌بندد و در تنهایی فرو می‌رود. 💢 اما این تنهایی، سکوت و آرامش نیست؛ زخم و وحشت است. انسان همواره در حال استفاده از تجربیات، اندیشه‌ها و معارف ناب دیگران است. اگر کسی به اختیار، خود را از این منابع زنده محروم کند و گمان برد که نیازی به یادگیری از دیگران ندارد، در حقیقت به شخصیت انسانی خود صدمه زده است. او همچون کرم ابریشمی است که پیله‌ای از غرور به دور خود می‌تند و در همان پیله، خفه می‌شود. 💢 وقتی امتیازات در نگاه انسان بیش از حد بزرگ جلوه کند و او بپندارد که این فضائل، ثمرۀ تلاش و شایستگی شخصی خودش است، آرام‌آرام تعاملش با دیگران مختل می‌شود. چنین فردی نه خوب می‌شنود، نه خوب ارتباط می‌گیرد، و نه روان سالمی دارد. نتیجۀ آن، احساس وحشت، تنهایی و در نهایت، انحراف از مسیر رشد است. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#اشتباهات_زندگی_از_نگاه_نهج‌البلاغه۵۷ 💢 *«شرافت‌های کاذب»۱* 🍃 امیرالمؤمنین می‌فرماید: 🔅 *«لَا حَسَبَ کالتَّوَاضُعِ»* 🔅 *«هیچ حسب و شرافتی، چون فروتنی نیست (زیرا انسان فروتن، محبوب دل‌ها می‌شود.)»* 📘 نهج‌البلاغه، حکمت ۱۰۹. 🔷 میل به کرامت و جایگاه اجتماعی، خواسته‌ای فطری در وجود انسان است. همه دوست دارند در نگاه دیگران محترم و شریف باشند؛ اما بسیاری از مردم برای رسیدن به این جایگاه، راه را اشتباه می‌روند. 💢 آنان گمان می‌کنند شرافت به ثروت، مدرک، شهرت، قدرت یا حسب و نسب است. در حالی‌که این عوامل، گرچه در ظاهر ایجاد اعتبار می‌کنند؛ اما بسیار زودگذر، شکننده و گاه فریبنده‌اند. 🔷 شخصیت واقعی انسان، نه با دارایی‌های بیرونی، بلکه با درونِ او شکل می‌گیرد. در میان صفات درونی، هیچ‌کدام به‌اندازۀ تواضع، سازندۀ کرامت انسانی نیست؛ حتی صفاتی مانند علم، عبادت یا اخلاق بدون تواضع، گاهی موجب تکبّر و غرور می‌شوند و انسان را از مقبولیت اجتماعی محروم می‌سازند. 🌀 برای نمونه، زنی که گمان می‌کند به‎سبب برخورداری از خانواده‌ای اصیل یا مدرکی عالی از دانشگاهی معتبر، در نگاه همسرش جایگاه بالایی دارد و همین‌ را مایۀ فخر می‌داند، سخت در اشتباه است. چه بسا همان همسر، به‌دلیل همین روحیۀ فخرفروشی، دل از او بربندد؛ اما اگر همین زن، با روحیه‌ای قانت و متواضع در خانه رفتار کند، کرامت واقعی خواهد یافت و محبوب دل خواهد شد. ✅ در عرصۀ اجتماع نیز همین قاعده حاکم است. حتی پزشک متخصص و برجسته، اگر رفتاری متکبّرانه داشته باشد، بیماران با وجود نیاز جدی، از او دوری می‌کنند. *مردم نه به تخصص؛ بلکه به شخصیت متواضع اعتماد می‌کنند.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#اشتباهات_زندگی_از_نگاه_نهج‌البلاغه۵۸ «شرافت‌های کاذب»۲ 🍃 امیرالمؤمنین می‌فرماید: 🔅 *«لَا حَسَبَ کالتَّوَاضُعِ»* 🔅 *«هیچ حسب و شرافتی، چون فروتنی نیست (زیرا انسان فروتن، محبوب دل‌ها می‌شود.)»* 📘 نهج‌البلاغه فیض، حکمت ۱۰۹ 💢 یکی از خطاهای رایج در زندگی، اشتباه گرفتن معیار شرافت است. بسیاری از انسان‌ها، برتری و اعتبار اجتماعی را در اموری چون ثروت، شهرت، مدرک، یا حسب و نسب جست‌وجو می‌کنند؛ در حالی‌که این امتیازات، در ذات خود هیچ شرافتی ندارند. آنان برای چیزهایی احترام قائل‌اند که از اساس، فاقد ارزش اصیل‌اند. ⬅️ *واقعیت این است که مردم از افراد متکبر و خودبزرگ‌بین فاصله می‌گیرند.* هیچ‌کس مایل نیست در کنار کسی باشد که خود را بیش از دیگران می‌پندارد، نگاهِ از بالا دارد و برای دیگران ارزشی قائل نیست. 💢 *تکبر، چه در لباس علم، چه در لباس ثروت یا منصب، نه‌تنها شرافت نمی‌آورد؛ بلکه سبب طرد و تنهایی می‌شود.* اما اگر انسان در محضر خالق خضوع کند و به قانون او تن دهد، ماجرا به کلی دگرگون می‌شود. 💢 عالِمی که از دانش خود برای فخرفروشی بهره می‌برد، یا ثروتمندی که به دنیا چسبیده و بندگان خدا را کوچک می‌شمارد، از نگاه خدا و خلق، بی‌امتیاز است. ⬅️ *راه دستیابی به شرافت واقعی، تنها از مسیر بندگی می‌گذرد. بندگی خالصانه‌ای که در آن، انسان هر خلقی را محترم می‌داند، چون دستور خالق است؛ و هیچ‌کس را از خود پست‌تر نمی‌بیند، چون خود را جز در سایۀ تواضع نمی‌شناسد.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام