eitaa logo
امام رئوف (استاد زهره بروجردی)
2هزار دنبال‌کننده
4.8هزار عکس
73 ویدیو
9 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🔆 *«الْمُدَبِرُّ بِلا وَزيرٍ»* 🔆 *«تدبیر کنندۀ امور بدون شریک»* ❇️ خدای سبحان عواقب امور را برای عالمیان تنظیم می‌کند و عاقبت‌ها به دست اوست بدون اینکه برای تنظیم عاقبت افراد نیاز به شریک و پشتیبان داشته باشد. ✍🏼 وزیر طبق یک معنا از ماده «وِزْر» است یعنی *کسی که بار را برمی‌دارد.* ❇️ خدای سبحان عواقب زندگی من و شما را تدبیر می‌کند بدون اینکه ما بخواهیم خدماتی به او برسانیم یا خدای دیگری العیاذ بالله شریک او باشد که بخواهیم به او خدماتی برسانیم. ⁉️ شبهه‌ای ایجاد می‌شود که اگر تدبیر امور دست خداست؛ یعنی انسان هیچکاره است و کار را خدا انجام می‌دهد و تکلیفی متوجه انسان نیست؟ 🔷 پاسخ می‌دهیم تدبیر امور دست خداست. او مدبر الامور است؛ اما بر اساس اختیار فرد این تدبیر صورت می‌گیرد و خدا به اختیار بنده واقف است. 🔹 انسان مختار است و خداوند فرد مختار را مجبور نمی‌کند که تصمیمی اتخاذ کند یا نکند؛ اما می‌داند عبد، فلان امر را قبول می‌کند. 🔷 بنده باید به پشت پردۀ اختیار نیز ملتزم باشد که متعاقبا انتخابش منجر به فلان فعل می‌شود. خدای سبحان به این امور ظاهری و باطنی علیم است. 🔹 *بنابراین «مدبر» یعنی تدبیر امور بدست اوست، عاقبت امور دست اوست. در نتیجه عبد، نگران آینده نیست. وظیفۀ عبد فقط بندگی خالصانه و عبودیت است.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 *«وَلا خَلْقٍ مِنْ عِبادِهِ يسْتَشيرُ»* 🔆 *«و خدا با آفریده‌ای از بندگانش مشورت نمی‌کند.»* 🔷🔹 *اگر قرار بود خدا از بندگان نظر‌خواهی می‌کرد، در نظام عالم اختلال پیش می‌آمد.* 🌀 مثلا اگر در زمانی خاص باران بیاید فردی‌که در فضای باز نیاز به هوایی بدون باران دارد، معترض می‌شود و به نیامدن باران مشورت می‌دهد؛ اما در همان زمان اگر هوا آلوده باشد گروهی دیگر به آمدن باران نظر می‌دهند. 🔷🔹 بنابراین اگر خدا بابت هر امری با خلق مشورت می‌کرد، دغدغه‌ها و اختلافات و … زیاد می‌شد. 🌀 یا مثلا دربارۀ روزی‌رسانی اگر با دوست من مشورت کند، موافق روزی‌‌رسانی به من است و اگر با دشمن من مشورت کند مخالف روزی‌رسانی خواهد بود! ⬅️ با این استدلال ثابت می‌شود *خدای سبحان برای اجرای امور هیچ‌گونه مشورتی با هیچ‌یک از خلائق حتی با پیغمبرش، نمی‌کند.* ⬅️ از طرفی در بطن مشورت نیاز، نهفته و حال آنکه خدای سبحان صمد و بی‌نیاز محض است. 🔷🔹 حال اگر خدای سبحان به پیامبرش می‌فرماید: «شاوِرهُم فِی الاَمر» به جهت بها دادن به اطرافیان‌ پیامبر است. *پیغمبر در مقام پیغمبری و رسول بودن با کسی مشورت ندارد؛ بلکه در مقام حاکمیت مشورت می‌کند آن هم به جهت بها دادن به اطرافیان.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 *«الْعَظيمُ الرُّبُوبِيةِ»* 🔆 *«صحنۀ پرورش و رشد‌دهندگی خدا بسیار گسترده است.»* ✍🏼 اگر *«رَب»* را به‌معنای *پرورش دادن* بدانیم، خدای سبحان جسم را پرورش می‌دهد، عقل را پرورش می‌دهد، قلب و روح را پرورش می‌دهد. 🔶 در نظام عالم و در یک فرآیند کلان در هر لحظه پرورش عظیمی از ناحیه خدای سبحان صورت می‌گیرد. 🔸 گیاه را به‌گونه‌ای و حیوان را به شکلی دیگر، پرورش می‌دهد و موجودات را از مرحله‌ای به مرحلۀ دیگر می‌رساند. 🔶 *پرورش دادن خدا بسیار گسترده است و منوط به یک مقطع خاصی نیست.* ✍🏼 معنای دیگر «رب» *زیاد کننده* است. 🔷 کار خدا زیاد کردن است و این زیاد کردن، بسیار گسترده است. در کل عالم همه چیز را تکثیر و زیاد می‌کند، 🌀 مثلا اگر انسان سخاوت دارد کار خدا زیاد کردن سخاوت و بخشندگی در وجود فرد است. و یا فردی عاقل و با معرفت است کار خدا ازدیاد عقل و معرفت اوست. 🔷 *خداوند موجودیت صحیح را زیاد می‌کند، نه موجودیت باطل را که شیطانی است.* 🌀 بطور مثال خدا بخل را زیاد نمی‌کند؛ زیرا بخل امر عدمی است. بخل نبود سخاوت است و کار خدا زیاد کردن عدم‌ها نیست. 🔰 در دعای ابوحمزه می‌خوانیم: 🔆 *«اَنا الَّذی کَثَّرتَه»* 🔆 *«خدایا! من همان اندکی بودم که زیادم کردی.»* ⬅️ *یعنی همۀ خوبی‌های مرا زیاد می‌کنی و پیوند می‌زنی و آن را حبس و محدود نمی‌کنی!* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 *«الْعَظِيمُ الرُّبُوبِيَّةِ»* 🔷 معنای دیگر و کاربردی‌تری که باید در این زمینه به آن توجه کرد این‌ است که قانونی در ژنتیک است که می گوید اگر پدربزرگ فردی خوش اخلاق بوده یا مادربزرگش خیلی سخی بوده است، خوش‌خلقی و سخاوت را به نسل بعدی و ذریه‌اش انتقال می‌دهد و آنها هم خوش‌خلق و سخی می‌شوند؛ این همان عظیم‌الربوبیه است. 🔶 *وقتی خدا بخواهد زیاد کند و پرورش دهد این تکثیر را در نسل‌های بعد هم انتشار و گسترش می‌دهد.* 🔷 مسئله دیگر عظیم بودن پرورش خدا این‌ است که خدا انسانی را پرورش نمی‌دهد که تنها در عالم خاکی مفید فایده باشد؛ بلکه خدا بنده‌ای را پرورش می‌دهد که در همۀ عوالم مبارک باشد؛ *وجودش در دنیا و برزخ و قیامت مؤثر باشد و بتواند شفاعت سایرین را نیز داشته باشد.* شفاعت ۷۰۰نفر حداقل شفاعتی است که مؤمن می‌تواند انجام دهد. 🔶 *وقتی تحت نام رب‌العالمین قرار می‌گیریم، فقط پرورش ظاهری و مادی که یک دنیای آباد داشته باشیم، نیست؛ بلکه مصداق آیه «وَ جَعَلَنی مُبارکاً اَینَ ما کُنت» خواهیم شد؛ یعنی پرورش به‌گونه‌ای است که مؤمن در برزخ و قیامت هم تاثیرگذار است.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 *«فَقامَتِ السَّمواتُ طآئِعاتٍ بِاَمْرِهِ، وَاسْتَقَرَّتِ‏ الْأَرضَوُنَ بِاَوْتادِها فَوْقَ الْمآءِ»* 🔆 *«سپس آسمانها مطیعانه به امرش ایستاد و مستقر و پابرجا شدند زمین‌ها با میخهایش بر روی آب»* 🔷 *قیام آسمان و زمین به امر اوست.* 🔹 از روزی که خدا به آسمان فرمود تو باید بالا باشی لحظه‌ای میل به پایین بودن (زمین) پیدا نکرد و با تمام رضایت و رغبت جایگاه خود را پذیرفت. 🔹 زمین هم اطاعت کرد و با کوههایش روی آب بنا شد. 🔶 خدای سبحان آسمان و زمین را از همدیگر جدا و باز کرد. هر دو بدون اینکه احساس خستگی کنند به مأموریت خود ادامه می‌دهند و بعد از میلیونها سال آسمان نمی‌گوید از ایستادن در آن بالا خسته شدم و زمین نمی‌گوید از حمل خلایق بر روی خود فرسوده و از پا افتاده‌ام. 🔶 آسمان و زمین، هیچیک طلب انتقال نمی‌کنند. بر خلاف انسانها که معمولا تنوع‌طلب هستند و دوست دارند جای خود را عوض کنند. ✅ *بسیاری از علما معتقد هستند اسم اصلی «ارض»، «رضا» است* و قلب و جابجایی صورت گرفته است. زمین راضی به زمین و پایین بودن خود است و راضی است که به موجودات خدمات دهد، راضی است که زیر پای همه باشد. 🔷 خدای سبحان به فوق الماء اشاره می‌فرماید؛ یعنی خدا زمین را روی آب قرار داد که در ادبیات دینی «دحوالارض» می‌نامند و معتقدیم همۀ عالم زیر آب بود و در این روز از زیر کعبه کشیده شد و تبدیل به زمین شد. 🔷 ظاهر فوق الماء بودن زمین این‌ است که زمین روی آب است؛ اما باطن قضیه این است که زیر زمین وجودی من و شما، علم و معرفت خوابیده است. هر یک از ما زمینی داریم که خدا در آن علم و معرفت می‌کارد و آن را گسترش می‌دهد و در همان زمین وجودی سفره‌های آب زیرزمینی است؛ چشمه‌های آب زیرزمینی است. ⬅️ *بنابراین خدا در درون ما علم قرار داده و شالودۀ وجود ما را بر روی معرفت بنا کرده است.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 *«عَلا رَبُّنا فِى السَمواتِ الْعُلى‏، اَلرَّحْمنُ‏ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى‏، لَهُ ما فِى السَّمواتِ وَما فِى الْأَرْضِ وَ ما بَينَهُما وَ ما تَحْتَ الثَّرى‏»* 🔆 *«سپس بلندی گرفت پروردگار ما در آسمان‌های بلند، «خداوند مهربان بر فرمانروایی [و تدبیر امور جهانِ هستی] مسلّط است؛ آنچه در آسمان ها و زمین و بین آن دوتاست و آنچه زیرِ زمین است فقط در سیطرۀ مالکیت اوست.»* ⁉️ خدا کرسی حکومتش را کجا می‌زند؟ در آب؟ زیر زمین؟ یا روی زمین؟ یا در آسمان؟… 🔷 خدای سبحان جا و مکان ندارد. در عمق زمین همانقدر ربوبیت خدا مشهود است که در کل افلاک. ظاهر قضیه این‌ است‌ که رب در آسمانها علو دارد؛ اما باطن قضیه این است که *خدای سبحان کرسی خود را در روح، قلب و عقل انسان مستقر کرده است!* 🔷 همۀ خیرات از آسمان بر زمین می‌ریزد، کار زمین پذیرش خیرات آسمان و قبول نزولات آسمانی است. ✅ وقتی خدا بخواهد بندۀ خود را تربیت کند روح، قلب و عقل او را تربیت می‌کند، بعد از آن خودبخود اعضاء و جوارح این بنده تربیت می‌شود. ✅ وقتی خدا تربیتِ دلی را بر عهده گرفت خودبخود همۀ وجود بنده رعیت خدا می‌شود. 🔷 خدای سبحان در عالم، پرورشگاه زیبایی، به طفیل وجود خود، پیغمبر و آل پیغمبر قرار داده است و این پرورش با وساطت آنان صورت می‌گیرد. 🔷 خدای رحمان بر عرش تکیه کرده است. شما می‌پرسید *مگر خدا جا و مکان دارد؟* پاسخ می‌دهیم: خدای رحمان بر عرش مستقر شده و ایستاده و قیام و تکیه کرده است. ✅ *خدا عرشش را در زمین وجودی مؤمن قرار داد:* 🔆 «قلبُ المُومنِ عَرشُ الرَّحمن» 🔆 «قلب مومن عرش خداست.» 📙 بحارالانوار، ج ۵۵، ص ۳۹ ✅ *خدا کرسی سلطنت خود را در دل مؤمن قرار داده است. درواقع مؤمن علی الدوام یک خدای در دسترس دارد که دل را به او سپرده است.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
۱۳ 💠 *«ادامۀ شرح سماوات و عرش»* 🔰 در متن دعا فرمود: «اَلرَّحْمنُ‏ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى» و نفرمود اَللهُ‏ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى، علت چیست؟ 🔷🔹 چند پاسخ داده شده است: 🔹 ۱. الرحمن به معنای کسی است که دائم ایجاد می‌کند. وقتی خدای سبحان بر دل افراد حکومت می‌کند دائماً به آنها موجودیت جدید می‌دهد؛ موجودیتی که تا دیروز نداشت و فردا هم موجودیت دیگری است، لذا مؤمن همیشه شاداب است؛ زیرا دارایی‌های او دائماً در حال نو شدن است. فرق وجود تازه با وجود فرسوده این است که هر چقدر موجودیت جدید به مؤمن می‌دهد، منیّت مومن کمتر می‌شود. 🔹 ۲. الرحمن همان کسی است که معلم قرآن است و جای او در دل مؤمن قرار دارد. خدای سبحان فرمود: من در قلب مؤمن جای دارم. خدایی که معلم قرآن است علی الدوام در دل مؤمن مستقر است و کلام خود را به او آموزش می‌دهد. 🔹 ۳. جلوه کامل الرحمن در عالم، وجود مقدس حضرت پیغمبر خاتم است. همۀ مسلمانان بی‌اختیار پیغمبر و فرزندانش را دوست دارند پس «الرحمنُ عَلی العَرشِ استَویٰ» یعنی محبت پیامبر بر دل مؤمن مستولی است. 🔹۴. عرش همین زمین وجودی مؤمن است. خدای سبحان عنایت خاصی بر تک تک بندگانش دارد. مقر حکومت خود را زمین وجودی انسان قرار داده و به او هم اجازه داده است بدون مانع با او ارتباط برقرار کند. ⁉️ دارایی‌ خدا چیست و چقدر است؟ 🔆 *«لَهُ ما فِى السَّمواتِ وَما فِى الْأَرْضِ وَما بَينَهُما وَما تَحْتَ الثَّرى‏»* 🔆 *«هرچه که در آسمان‌هاست و هرچه در زمین است و هرچه بین آسمان‌ها و زمین است وهرچه در زیر خاک است، از آن خداست.»* ⬅️ *بنابراین همۀ ما متعلق به خدای سبحانیم.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
۱۵ 🔆 *«وَلا مُعِزَّ لِمَنْ اَذْلَلْتَ»* 🔆 *«اگر تو کسی را ذلیل کنی هیچ کس نمی‌تواند عزیزش کند.»* 🔷 همۀ ما در مقابل خدا هیچ هستیم و در حد ذره روی خود حساب نمی‌کنیم؛ اما گاهی در برابر خلق خدا خود را ذلیل می‌کنیم که این اشتباه محض است. ❇️ خدا به بنده عزت داده است. البته بحث عزت با تواضع منافاتی ندارد. تواضع به‌معنی پست کردن و فرود آمدن در مقابل بندگان خداست نه در برابر خواسته‌های نابجا. تواضع آن ادبی است که انسان در مقابل خدا انجام می‌دهد و بالتبع در مقابل بندگان خدا نیز بکار می‌گیرد؛ اما نه به معنی وابستگی و تعلق به بنده. 🔷 *تواضع امر مثبت و وابستگی امر منفی است.* ❇️ خدای تعالی دستور فرموده که نباید در مقابل بندگان تکبر و خودبزرگ‌بینی داشته باشیم؛ بلکه باید تواضع و فروتنی را در اولویت قرار دهیم. 🔷 قطعاً سیاست اولیۀ خدای سبحان، پست کردن بندگان نیست (مگر اینکه دچار کفر و معصیت …. شده باشند)؛ زیرا بارها در قرآن از اکرام بندگان یاد کرده است. ❇️ در این‌ صورت از حرف و عملکرد خلایق دلگیر نمی‌شویم، از ملامت آنان احساس کوچکی نمی‌کنیم؛ چون باور داریم رفعت و ذلت بدست دیگری است. 🔷 خاصیت دعای یستشیر این است که اعتقادات انسان را بسیار قوی می‌کند و به انسان بینش اجتماعی می‌دهد. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 * «وَلا مانِعَ لِما اَعْطَيتَ، وَلا مُعْطِىَ لِما مَنَعْتَ»* 🔆 *«خدایا اگر تو بخواهی چیزی را عطا کنی هیچ مانعی برای عطای تو وجود ندارد.»* 🔷 اگر باور کنیم مانعی می‌تواند از عطای خدای سبحان منع کند باید قدرت آن مانع را از خدا برتر بدانیم، در حالی‌که بارها اشاره کرده‌ایم خدای سبحان نفوذناپذیر است و هیچ مانعی نمی‌تواند در عطای الهی تاثیر کند. این باور در صحنۀ قیامت به‌گونه‌ای عجیب برای ما کار می‌کند. ⁉️ *عطیه خدای سبحان به من و شما چیست؟* 🔹 *۱. نعمت وجود،* وجود و خلقتی که به من و شما عطا کرد؛ 🔹 *۲. نعمت ولایت* که در بین نعمت‌ها کامل‌ترین نعمت است؛ 🔹 *۳. انواع تفضلات و انعام و احسان الهی.* ✅ حال می‌گوییم آنچه را تو عطا کردی، هیچ چیز و هیچ کس نمی‌تواند در مقابلش سدی ایجاد کند. ⬅️ *اگر عطیۀ ولایت نصیب ما شده است؛ ارتکاب غیر عمدی معصیت هم نمی‌تواند عطیه ولایت را از ما بگیرد. ظلمات ما هم نمی‌تواند عطیۀ ولایت را از ما سلب کند. هیچ چیز نمی‌تواند بین ما و عطیه ولایت حائل شود.* ✅ *عطای الهی تمام و کمال می‌رسد.* ⬅️ نکته قابل توجه این است که بالاخره کدروت و ظلمت معصیت، مانع عطای الهی می‌شود و فیض را آنچنان که باید و شاید دریافت نمی‌کنیم! یعنی *عطای الهی موجود هست؛ اما ما دریافتش نمی‌کنیم!* ✅ *بنابراین نباید هیچ طمعی نسبت به موجودی دیگران داشته باشیم.* گر قرار بوده عطای خدا نصیب من شود، مانعی نمی‌تواند سد ایجاد کند و بالاخره سهم من می‌شود؛ پس نه بخل بورزم، نه حرص داشته باشم و نه درگیر با خلق خدا شوم. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 *«وَلا مُعْطِىَ لِما مَنَعْتَ»* 🔆 *«هیچ‌کس نمی‌تواند اعطا کند چیزی را که تو مانع می‌شوی.»* 🔷 اگر چیزی سهمیه من نباشد، هیچ‌کس نمی‌تواند اعطا کند و اگر قرار است عطایی به من برسد از ناحیۀ خدای سبحان خواهد رسید و اگر عطا از جانب او نرسید تمام عالم عرش و فرش تجمع کنند، نمی‌توانند برسانند. ✅ اگر این معنا را باور کنیم که *مُعْطِىَ اوست؛* روزی به دست اوست و فقط از ناحیهچۀ او می‌رسد، از دیگران توقع نخواهیم داشت؛ زیرا توان تمام مخلوقات در مقابل قدرت خدای سبحان بسبار ناچیز است. 🔷 اگر قرار باشد علمی، مالی، آبرویی به ما داده شود از طریق خدای سبحان است. 💢 چقدر اشتباه می‌کنیم که علم، مال و آبروی خود را از دیگران طلب می‌کنیم! در حالی‌که اگر خدا مقدر نکرده باشد عطایی نصیب ما نمی‌شود. 🔰 این فراز ما را به این نتیجه می‌رساند که بسیاری از اوقات جدوجهدهای ما بیهوده است؛ این در و آن درزدن‌های ما، تلاش کردن‌های ما بی‌نتیجه است. 🔷 اگر او‌ نخواهد، چیزی نصیب ما نخواهد شد. ✅ در مدرسۀ امیرالمؤمنین یاد می‌گیریم خدای سبحان محبین علی را از جهل منع کرده است، از فساد منع کرده است، از نجاست منع کرده است، حال اگر تمام عالم هم تلاش کنند، ما را فاسد کنند، نمی‌توانند؛ زیرا *خدای قدیر رذائل را برای محبین علی منع کرده است.* 🍃 در روایات فرموده‌اند: «اگر محب علی یک گام بلغزد، خدا گام دیگرش را ثابت نگه می‌دارد.» 🔷 *خدا محب علی را از لغزش قطعی، از جهل قطعی منع کرده است.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام