#شرح_دعای_یستشیر۶ 🔆 *«الْعَظِيمُ الرُّبُوبِيَّةِ»* 🔷 معنای دیگر و کاربردی‌تری که باید در این زمینه به آن توجه کرد این‌ است که قانونی در ژنتیک است که می گوید اگر پدربزرگ فردی خوش اخلاق بوده یا مادربزرگش خیلی سخی بوده است، خوش‌خلقی و سخاوت را به نسل بعدی و ذریه‌اش انتقال می‌دهد و آنها هم خوش‌خلق و سخی می‌شوند؛ این همان عظیم‌الربوبیه است. 🔶 *وقتی خدا بخواهد زیاد کند و پرورش دهد این تکثیر را در نسل‌های بعد هم انتشار و گسترش می‌دهد.* 🔷 مسئله دیگر عظیم بودن پرورش خدا این‌ است که خدا انسانی را پرورش نمی‌دهد که تنها در عالم خاکی مفید فایده باشد؛ بلکه خدا بنده‌ای را پرورش می‌دهد که در همۀ عوالم مبارک باشد؛ *وجودش در دنیا و برزخ و قیامت مؤثر باشد و بتواند شفاعت سایرین را نیز داشته باشد.* شفاعت ۷۰۰نفر حداقل شفاعتی است که مؤمن می‌تواند انجام دهد. 🔶 *وقتی تحت نام رب‌العالمین قرار می‌گیریم، فقط پرورش ظاهری و مادی که یک دنیای آباد داشته باشیم، نیست؛ بلکه مصداق آیه «وَ جَعَلَنی مُبارکاً اَینَ ما کُنت» خواهیم شد؛ یعنی پرورش به‌گونه‌ای است که مؤمن در برزخ و قیامت هم تاثیرگذار است.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#شرح_دعای_یستشیر۱۱ 🔆 *«فَقامَتِ السَّمواتُ طآئِعاتٍ بِاَمْرِهِ، وَاسْتَقَرَّتِ‏ الْأَرضَوُنَ بِاَوْتادِها فَوْقَ الْمآءِ»* 🔆 *«سپس آسمانها مطیعانه به امرش ایستاد و مستقر و پابرجا شدند زمین‌ها با میخهایش بر روی آب»* 🔷 *قیام آسمان و زمین به امر اوست.* 🔹 از روزی که خدا به آسمان فرمود تو باید بالا باشی لحظه‌ای میل به پایین بودن (زمین) پیدا نکرد و با تمام رضایت و رغبت جایگاه خود را پذیرفت. 🔹 زمین هم اطاعت کرد و با کوههایش روی آب بنا شد. 🔶 خدای سبحان آسمان و زمین را از همدیگر جدا و باز کرد. هر دو بدون اینکه احساس خستگی کنند به مأموریت خود ادامه می‌دهند و بعد از میلیونها سال آسمان نمی‌گوید از ایستادن در آن بالا خسته شدم و زمین نمی‌گوید از حمل خلایق بر روی خود فرسوده و از پا افتاده‌ام. 🔶 آسمان و زمین، هیچیک طلب انتقال نمی‌کنند. بر خلاف انسانها که معمولا تنوع‌طلب هستند و دوست دارند جای خود را عوض کنند. ✅ *بسیاری از علما معتقد هستند اسم اصلی «ارض»، «رضا» است* و قلب و جابجایی صورت گرفته است. زمین راضی به زمین و پایین بودن خود است و راضی است که به موجودات خدمات دهد، راضی است که زیر پای همه باشد. 🔷 خدای سبحان به فوق الماء اشاره می‌فرماید؛ یعنی خدا زمین را روی آب قرار داد که در ادبیات دینی «دحوالارض» می‌نامند و معتقدیم همۀ عالم زیر آب بود و در این روز از زیر کعبه کشیده شد و تبدیل به زمین شد. 🔷 ظاهر فوق الماء بودن زمین این‌ است که زمین روی آب است؛ اما باطن قضیه این است که زیر زمین وجودی من و شما، علم و معرفت خوابیده است. هر یک از ما زمینی داریم که خدا در آن علم و معرفت می‌کارد و آن را گسترش می‌دهد و در همان زمین وجودی سفره‌های آب زیرزمینی است؛ چشمه‌های آب زیرزمینی است. ⬅️ *بنابراین خدا در درون ما علم قرار داده و شالودۀ وجود ما را بر روی معرفت بنا کرده است.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#شرح_دعای_یستشیر۱۲ 🔆 *«عَلا رَبُّنا فِى السَمواتِ الْعُلى‏، اَلرَّحْمنُ‏ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى‏، لَهُ ما فِى السَّمواتِ وَما فِى الْأَرْضِ وَ ما بَينَهُما وَ ما تَحْتَ الثَّرى‏»* 🔆 *«سپس بلندی گرفت پروردگار ما در آسمان‌های بلند، «خداوند مهربان بر فرمانروایی [و تدبیر امور جهانِ هستی] مسلّط است؛ آنچه در آسمان ها و زمین و بین آن دوتاست و آنچه زیرِ زمین است فقط در سیطرۀ مالکیت اوست.»* ⁉️ خدا کرسی حکومتش را کجا می‌زند؟ در آب؟ زیر زمین؟ یا روی زمین؟ یا در آسمان؟… 🔷 خدای سبحان جا و مکان ندارد. در عمق زمین همانقدر ربوبیت خدا مشهود است که در کل افلاک. ظاهر قضیه این‌ است‌ که رب در آسمانها علو دارد؛ اما باطن قضیه این است که *خدای سبحان کرسی خود را در روح، قلب و عقل انسان مستقر کرده است!* 🔷 همۀ خیرات از آسمان بر زمین می‌ریزد، کار زمین پذیرش خیرات آسمان و قبول نزولات آسمانی است. ✅ وقتی خدا بخواهد بندۀ خود را تربیت کند روح، قلب و عقل او را تربیت می‌کند، بعد از آن خودبخود اعضاء و جوارح این بنده تربیت می‌شود. ✅ وقتی خدا تربیتِ دلی را بر عهده گرفت خودبخود همۀ وجود بنده رعیت خدا می‌شود. 🔷 خدای سبحان در عالم، پرورشگاه زیبایی، به طفیل وجود خود، پیغمبر و آل پیغمبر قرار داده است و این پرورش با وساطت آنان صورت می‌گیرد. 🔷 خدای رحمان بر عرش تکیه کرده است. شما می‌پرسید *مگر خدا جا و مکان دارد؟* پاسخ می‌دهیم: خدای رحمان بر عرش مستقر شده و ایستاده و قیام و تکیه کرده است. ✅ *خدا عرشش را در زمین وجودی مؤمن قرار داد:* 🔆 «قلبُ المُومنِ عَرشُ الرَّحمن» 🔆 «قلب مومن عرش خداست.» 📙 بحارالانوار، ج ۵۵، ص ۳۹ ✅ *خدا کرسی سلطنت خود را در دل مؤمن قرار داده است. درواقع مؤمن علی الدوام یک خدای در دسترس دارد که دل را به او سپرده است.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#شرح_دعای_یستشیر ۱۳ 💠 *«ادامۀ شرح سماوات و عرش»* 🔰 در متن دعا فرمود: «اَلرَّحْمنُ‏ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى» و نفرمود اَللهُ‏ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى، علت چیست؟ 🔷🔹 چند پاسخ داده شده است: 🔹 ۱. الرحمن به معنای کسی است که دائم ایجاد می‌کند. وقتی خدای سبحان بر دل افراد حکومت می‌کند دائماً به آنها موجودیت جدید می‌دهد؛ موجودیتی که تا دیروز نداشت و فردا هم موجودیت دیگری است، لذا مؤمن همیشه شاداب است؛ زیرا دارایی‌های او دائماً در حال نو شدن است. فرق وجود تازه با وجود فرسوده این است که هر چقدر موجودیت جدید به مؤمن می‌دهد، منیّت مومن کمتر می‌شود. 🔹 ۲. الرحمن همان کسی است که معلم قرآن است و جای او در دل مؤمن قرار دارد. خدای سبحان فرمود: من در قلب مؤمن جای دارم. خدایی که معلم قرآن است علی الدوام در دل مؤمن مستقر است و کلام خود را به او آموزش می‌دهد. 🔹 ۳. جلوه کامل الرحمن در عالم، وجود مقدس حضرت پیغمبر خاتم است. همۀ مسلمانان بی‌اختیار پیغمبر و فرزندانش را دوست دارند پس «الرحمنُ عَلی العَرشِ استَویٰ» یعنی محبت پیامبر بر دل مؤمن مستولی است. 🔹۴. عرش همین زمین وجودی مؤمن است. خدای سبحان عنایت خاصی بر تک تک بندگانش دارد. مقر حکومت خود را زمین وجودی انسان قرار داده و به او هم اجازه داده است بدون مانع با او ارتباط برقرار کند. ⁉️ دارایی‌ خدا چیست و چقدر است؟ 🔆 *«لَهُ ما فِى السَّمواتِ وَما فِى الْأَرْضِ وَما بَينَهُما وَما تَحْتَ الثَّرى‏»* 🔆 *«هرچه که در آسمان‌هاست و هرچه در زمین است و هرچه بین آسمان‌ها و زمین است وهرچه در زیر خاک است، از آن خداست.»* ⬅️ *بنابراین همۀ ما متعلق به خدای سبحانیم.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#شرح_دعای_یستشیر ۱۵ 🔆 *«وَلا مُعِزَّ لِمَنْ اَذْلَلْتَ»* 🔆 *«اگر تو کسی را ذلیل کنی هیچ کس نمی‌تواند عزیزش کند.»* 🔷 همۀ ما در مقابل خدا هیچ هستیم و در حد ذره روی خود حساب نمی‌کنیم؛ اما گاهی در برابر خلق خدا خود را ذلیل می‌کنیم که این اشتباه محض است. ❇️ خدا به بنده عزت داده است. البته بحث عزت با تواضع منافاتی ندارد. تواضع به‌معنی پست کردن و فرود آمدن در مقابل بندگان خداست نه در برابر خواسته‌های نابجا. تواضع آن ادبی است که انسان در مقابل خدا انجام می‌دهد و بالتبع در مقابل بندگان خدا نیز بکار می‌گیرد؛ اما نه به معنی وابستگی و تعلق به بنده. 🔷 *تواضع امر مثبت و وابستگی امر منفی است.* ❇️ خدای تعالی دستور فرموده که نباید در مقابل بندگان تکبر و خودبزرگ‌بینی داشته باشیم؛ بلکه باید تواضع و فروتنی را در اولویت قرار دهیم. 🔷 قطعاً سیاست اولیۀ خدای سبحان، پست کردن بندگان نیست (مگر اینکه دچار کفر و معصیت …. شده باشند)؛ زیرا بارها در قرآن از اکرام بندگان یاد کرده است. ❇️ در این‌ صورت از حرف و عملکرد خلایق دلگیر نمی‌شویم، از ملامت آنان احساس کوچکی نمی‌کنیم؛ چون باور داریم رفعت و ذلت بدست دیگری است. 🔷 خاصیت دعای یستشیر این است که اعتقادات انسان را بسیار قوی می‌کند و به انسان بینش اجتماعی می‌دهد. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#شرح_دعای_یستشیر۱۶ 🔆 * «وَلا مانِعَ لِما اَعْطَيتَ، وَلا مُعْطِىَ لِما مَنَعْتَ»* 🔆 *«خدایا اگر تو بخواهی چیزی را عطا کنی هیچ مانعی برای عطای تو وجود ندارد.»* 🔷 اگر باور کنیم مانعی می‌تواند از عطای خدای سبحان منع کند باید قدرت آن مانع را از خدا برتر بدانیم، در حالی‌که بارها اشاره کرده‌ایم خدای سبحان نفوذناپذیر است و هیچ مانعی نمی‌تواند در عطای الهی تاثیر کند. این باور در صحنۀ قیامت به‌گونه‌ای عجیب برای ما کار می‌کند. ⁉️ *عطیه خدای سبحان به من و شما چیست؟* 🔹 *۱. نعمت وجود،* وجود و خلقتی که به من و شما عطا کرد؛ 🔹 *۲. نعمت ولایت* که در بین نعمت‌ها کامل‌ترین نعمت است؛ 🔹 *۳. انواع تفضلات و انعام و احسان الهی.* ✅ حال می‌گوییم آنچه را تو عطا کردی، هیچ چیز و هیچ کس نمی‌تواند در مقابلش سدی ایجاد کند. ⬅️ *اگر عطیۀ ولایت نصیب ما شده است؛ ارتکاب غیر عمدی معصیت هم نمی‌تواند عطیه ولایت را از ما بگیرد. ظلمات ما هم نمی‌تواند عطیۀ ولایت را از ما سلب کند. هیچ چیز نمی‌تواند بین ما و عطیه ولایت حائل شود.* ✅ *عطای الهی تمام و کمال می‌رسد.* ⬅️ نکته قابل توجه این است که بالاخره کدروت و ظلمت معصیت، مانع عطای الهی می‌شود و فیض را آنچنان که باید و شاید دریافت نمی‌کنیم! یعنی *عطای الهی موجود هست؛ اما ما دریافتش نمی‌کنیم!* ✅ *بنابراین نباید هیچ طمعی نسبت به موجودی دیگران داشته باشیم.* گر قرار بوده عطای خدا نصیب من شود، مانعی نمی‌تواند سد ایجاد کند و بالاخره سهم من می‌شود؛ پس نه بخل بورزم، نه حرص داشته باشم و نه درگیر با خلق خدا شوم. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#شرح_دعای_یستشیر۱۷ 🔆 *«وَلا مُعْطِىَ لِما مَنَعْتَ»* 🔆 *«هیچ‌کس نمی‌تواند اعطا کند چیزی را که تو مانع می‌شوی.»* 🔷 اگر چیزی سهمیه من نباشد، هیچ‌کس نمی‌تواند اعطا کند و اگر قرار است عطایی به من برسد از ناحیۀ خدای سبحان خواهد رسید و اگر عطا از جانب او نرسید تمام عالم عرش و فرش تجمع کنند، نمی‌توانند برسانند. ✅ اگر این معنا را باور کنیم که *مُعْطِىَ اوست؛* روزی به دست اوست و فقط از ناحیهچۀ او می‌رسد، از دیگران توقع نخواهیم داشت؛ زیرا توان تمام مخلوقات در مقابل قدرت خدای سبحان بسبار ناچیز است. 🔷 اگر قرار باشد علمی، مالی، آبرویی به ما داده شود از طریق خدای سبحان است. 💢 چقدر اشتباه می‌کنیم که علم، مال و آبروی خود را از دیگران طلب می‌کنیم! در حالی‌که اگر خدا مقدر نکرده باشد عطایی نصیب ما نمی‌شود. 🔰 این فراز ما را به این نتیجه می‌رساند که بسیاری از اوقات جدوجهدهای ما بیهوده است؛ این در و آن درزدن‌های ما، تلاش کردن‌های ما بی‌نتیجه است. 🔷 اگر او‌ نخواهد، چیزی نصیب ما نخواهد شد. ✅ در مدرسۀ امیرالمؤمنین یاد می‌گیریم خدای سبحان محبین علی را از جهل منع کرده است، از فساد منع کرده است، از نجاست منع کرده است، حال اگر تمام عالم هم تلاش کنند، ما را فاسد کنند، نمی‌توانند؛ زیرا *خدای قدیر رذائل را برای محبین علی منع کرده است.* 🍃 در روایات فرموده‌اند: «اگر محب علی یک گام بلغزد، خدا گام دیگرش را ثابت نگه می‌دارد.» 🔷 *خدا محب علی را از لغزش قطعی، از جهل قطعی منع کرده است.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#شرح_دعای_یستشیر ۱۸ 🔆 *«وَأَنْتَ اللّٰهُ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، كُنْتَ إِذْ لَمْ تَكُنْ سَماءٌ مَبْنِيَّةٌ، وَلَا أَرْضٌ مَدْحِيَّةٌ، وَلَا شَمْسٌ مُضِيئَةٌ، وَلَا لَيْلٌ مُظْلِمٌ، وَلَا نَهارٌ مُضِىءٌ، وَلَا بَحْرٌ لُجِّيٌّ، وَلَا جَبَلٌ رَاسٍ ، وَلَا نَجْمٌ سارٍ، وَلَا قَمَرٌ مُنِيرٌ، وَلَا رِيحٌ تَهُبُّ، وَلَا سَحَابٌ يَسْكُبُ، وَلَا بَرْقٌ يَلْمَعُ، وَلَا رَعْدٌ يُسَبِّحُ، وَلَا رُوحٌ تَنَفَّسُ، وَلَا طَائِرٌ يَطِيرُ، وَلَا نَارٌ تَتَوَقَّدُ، وَلَا ماءٌ يَطَّرِدُ»* 🔆 *«و تویی خدا، معبودی جز تو نیست، تو بودی آنگاه که نه آسمانی بنا شده بود و نه زمینی گسترانیده و نه خورشیدی تابان و نه شبی تاریک و نه روزی فروزان و نه دریایی خروشان و نه کوهی استوار و نه ستاره‌ای روان و نه ماهی تابنده و نه بادی وزان و نه ابری پرباران و نه برقی درخشان و نه صاعقه‌ای تسبیح‌گویان و نه روحی دم‌زنان و نه پرنده‌ای پر زنان و نه آتشی فروزان و نه آبی روان بوده باشند.»* ✅ *نه مُلک بخواهیم ونه مِلک؛ بلکه شهود مالک را بخواهیم، شهود مَلک را بخواهیم.* ✍🏼 در «وَاَنْتَ اللَّهُ» خدا را مخاطب قرار می‌دهیم: تو معبودی هستی که همۀ عالم حیران و سرگردان تو هستند، هیچ وجودی نیست که شایستگی عبودیت را داشته باشد غیر از تو. ⁉️ در «کنْتَ اِذْ لَمْ تَکنْ سَمآءٌ مَبْنِيةٌ» می‌خواهیم سابقۀ خدا را ذکر کنیم. ممکن است بگویید چه فایده‌ای دارد بدانیم خدا از چه زمانی بوده!؟ 🔷 سابقۀ خدا را که مطرح می‌کنیم، به سابقۀ خودمان هم اشاره می‌شود. 🍃 امیرالمومنین می‌فرماید: 🔷 «وقتی آدمی در بین آب و گل بود و هنوز «آدم» نشده بود، من ولیّ بودم!» وقتی می‌فهمیم خدای سبحان از چه زمانی در امیرالمؤمنین جلوه کرده است، می‌یابیم که ما هم در علم خدا موجود بوده‌ایم! همان روز که خدای سبحان علی علیه‌السلام را در علمش قرار داد، همان روز می‌دانست اصحاب الیمینی‌ها چه کسانی هستند! همان روز می‌دانست محبین علی چه کسانی هستند؛ پس ما در علم خدا معلوم بودیم! 🔷 درواقع سابقۀ عجیب و غریبی برای ما معلوم می‌شود و می‌فهمیم که عمر ما بسیار طولانی است. 🔷 آن زمانی که هنوز آسمانی بنا نشده بود! زمینی نبود که کشیده شده باشد، خورشیدی نبود که در حال نور‌افشانی باشد، شب تاریکی نبود، روز روشنی نبود، دریای موّاجی نبود، کوه پابرجایی نبود، ستاره‌ای در حرکت نبود، ماه نورافشانی نبود، بادی نبود که بوزد، ابری نبود که در بالای سر افراد قرار بگیرد و ببارد، برقی نبود که لمعه‌ای از نور از آن خارج شود، رعدی نبود که غرشی داشته باشد و تسبیح بگوید، هیچ روحی نبود که نفس بکشد، پرنده‌ای نبود که پرواز کند، آتشی نبود که برافروخته شود، آبی نبود که فرا‌گیر باشد. 🔷 یکی بود یکی نبود غیر از خدا هیچ کس و هیچ چیز نبود. یک زمانی بود که خالق بود؛ اما ظاهراً هیچ خلقی را خلق نکرده بود؛ اما ای انسان! تو بودی! خالقیت، ربوبیت، رازقیت و... خدای سبحان، اقتضای وجود تو را داشت. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#شرح_دعای_یستشیر ۲۰ 🔆 *«كُنْتَ قَبْلَ كُلِّ شَىْءٍ، وَكَوَّنْتَ كُلَّ شَىْءٍ، وَقَدَرْتَ عَلىٰ كُلِّ شَىْءٍ، وَابْتَدَعْتَ كُلَّ شَىْءٍ، وَأَغْنَيْتَ وَأَفْقَرْتَ، وَأَمَتَّ وَأَحْيَيْتَ، وَأَضْحَكْتَ وَأَبْكَيْتَ؛ وَعَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَيْتَ، فَتَبارَكْتَ يَا اللّٰهُ وَتَعالَيْتَ»* 🔆 *«پیش از هر چیز بودی و همه‌چیز را پدید آوردی و بر هر چیز توانا بودی و همه‌چیز را نو آفریدی و توانگر نمودی و ناتوان ساختی و میراندی و زنده نمودی و خنداندی و گریاندی؛ و بر فرمانروایی هستی، چیره گشتی، پس خجسته بودی، ای خدا و بلندی گرفتی.»* 🔷 با خدایی آشنا شدیم که سابقۀ وجودی‌اش قبل از هر چیزی بوده و هست لذا عرض می‌کنیم: ✨ *عشق از معشوق اول سر زند تا به عاشق جلوه دیگر کند* 🔷 یعنی اول خدا ما را دوست داشته که خلق کرده است؛ سپس ما خدا را دوست داشته‌ایم. 🔆 «کنْتَ قَبْلَ کلِّشَىْ‏ءٍ» 🔷 قبل از هر چیز تو بودی قبل از اینکه من باشم تو بودی! من تو رادوست نداشتم؛ اما تو مرا دوست داشتی؛ چون ما نبودیم که عاشقی بدانیم، فقط تو بودی که عاشقی را می‌دانستی و آموزش دادی. ✍🏼 در عبارت «لا حولَ وَ لا قُوًَةَ الا بالله» متذکر می‌شویم که همۀ کارها به عهدۀ خداست و ما حتی در بعضی امور کوچک هم نقشی نداریم. 🔷 هرکاری که انجام می‌شود با قوۀ اوست و قبل از هر خیری که بخواهد از ما صادر شود خدا فاعل و مهیمن بر آن است. دیگران در ظاهر ما را می‌بینند؛ اما باطناً خدایی وجود دارد که پشتیبان و قبل از شروع کار ما بوده است. 🔷 خدای سبحان همۀ موجودات را موحد و درستکار و با فطرت الهی آفرید، اشرار و کفار با انتخاب خود به این وضعیت دچار شدند و بر خلاف فطرت خود حرکت کردند. 🔷 هر یک از انسانها به‌دلیل معصوم نبودن می‌توانند وجود آلوده به پلیدی خود را با حول و قوۀ الهی تطهیر کنند. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#شرح_دعای_یستشیر ۲۱ 🔆 *«وَکوَّنْتَ کلَّشَىْ‏ءٍ»* 🔆 *«بوجود آوردن و تکوین موجودات با توست.»* 🔷 ما باور داریم هرکاری که انجام می‌دهیم، تجسم دارد؛ یعنی اعمال ما جسمیت دارد؛ اما باطن عمل را در دنیا فقط اهل معنا می‌بینند و وقتی از این عالم برویم هر یک از ما نیز اعمال مجسم خود را خواهیم دید! 🌀 بطور مثال اگر کار خیری انجام دهیم باطن کار خیر ما صورت زیبا پیدا می‌کند در حالی‌که کار خیر عمل ما نبوده و این صورت زیبا را خدا ایجاد کرده است. ⁉️ *انسان ضعیف کجا می‌تواند مستقلا کار خیر انجام دهد!؟* کجا می‌تواند صورت زیبا خلق کند؟! کجا می‌تواند از اراده‌اش به نحو احسن استفاده کند؟! کجا می‌تواند توفیقی داشته باشد؟! اول و آخر کار او است. 🔆 *«وَقَدَرْتَ عَلى‏ کلِّشَىْ‏ءٍ»* 🔆 *«خدایا تو قدرت بر هر چیزی داری.»* 🔷 وقتی قدرت حق را ادراک کنیم سرسوزنی ناامید نمی‌شویم. ❇️ خدا دریایی با آن عظمت خلق کرده است آیا سزاست وقتی سینۀ ما تنگ می‌شود، بگوییم خدای سبحان این سینه را باز نمی‌کند! ⁉️ *خدا کوه‌هایی قرار داده است که هزاران سال است استوار و محکم ایستاده‌اند، چرا بگوییم ما متزلزل آفریده شده‌ایم؟!* ❇️ خدا قدرت دارد به مورچه‌ای که ضعیف‌ترین موجود است، صدایی عطا کند که آستانۀ آن بالاترین صدای موجودات باشد! ⁉️ آیا خدا صدایی به ما نمی‌دهد که به گوش عرشیان برسد؟ مدح و ثنای خدا که توسط ما صورت می‌گیرد، عرشیان و ملائک نمی‌شنوند؟! ❇️ خدایی داریم که باد را ایجاد کرده است. باد، حرکت هوا بصورت خیلی آهسته است که اصلا دیده نمی‌شود. آیا خدا نمی‌تواند ما را مانند باد به‌گونه‌ای به حرکت درآورد که منیّتی از ما دیده نشود؟ 🔷 باد خودش دیده نمی‌شود؛ اما آثارش هویداست، محرک است؛ اما خودی ندارد. ⁉️ *آیا خدا نمی‌تواند آثار وجودی ما را بنمایاند؟!* ⁉️ آن خدایی که زمین خشک را سبز می‌کند قدرت ندارد زمین خشک وجود ما را سبز کند؟ قدرت ندارد زمین بایر ما را مثمر ثمر کند؟ 🔷 *متاسفانه هر یک از ما اعتقادات خود را که بررسی می‌کنیم هنوز «کل شیء» را به‌درستی ادراک نکرده‌ایم!* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#شرح_دعای_یستشیر۲۲ 🔆 *«وَابْتَدَعْتَ کلَّشَىْ‏ءٍ»* 🔆 *«همه چیز را نو آفریدی.»* ✳️ عبارت بسیار زیبایی است! همه چیز نو است. تک‌تک ما نو هستیم. هیچ‌کدام مِثل و مانند نداریم، خدا از روی ما کپی نزده همۀ ما برای خدا دردانه‌ایم. 🍃 سر انگشتان هیچیک از ما تکراری نیست، موهای ما با هم فرق دارد، راه رفتن‌های ما با هم متفاوت است. چشم های ما با هم فرق دارد. ✳️ خدا یک بنده داشته که من هستم، خدا یک بنده داشته که شما هستید و تکراری ندارد؛ همه نو و بدیع‌اند. 🍃 زمین نو، آسمان نو، من نو، نفسم نو، نگاهم نو، زمانم نو، سلول‌هایم هم دائم در حال نو و بدیع شدن است. ✳️ طبق این فراز اگر فرد فاسق فاجر خدا را صدا بزند و خدا هم فوری جوابش را بدهد! چیز عجیب و غریبی نیست برای اینکه او هم نو است و برای خدا لنگه ندارد! همۀ موجودات نزد خدا بدیع و بی‌مثل و مانند هستند. 🔆 *«وَاَغْنَيتَ»* 🔆 *«خدایا تو همان خدایی هستی که غنا نصیب انسان می‌کنی و بنده‌هایت را از غیر خودت بی‌نیاز می‌نمایی.»* ✍🏼 غنا به معنی ثروتمندی نیست؛ بلکه به‌معنای بی‌نیازی است. اینکه انسان خودش را محتاج احدی از خلائق نبیند غناست. 🔷 معمولا وقتی بی‌نیازی مطرح می‌شود، فکر می‌کنیم بی‌نیازیِ مادی مطرح است. بی‌نیازی مادی مهم است؛ اما گاهی انسان حداقل رزق را دارد با این‌حال هرگز خود را محتاج خلق نمی‌بیند. 🔷 گرچه داشتن رزق وسیع و درخواست این نوع بی‌نیازی یکی از اموری است که در اکثر دعاها طلب می‌کنیم؛ اما می‌خواهیم به بحث مهم‌تر و غیرمادی اشاره ‌کنیم. اکثر افراد جامعه گرفتار فقر عاطفی هستند؛ یعنی خود را نیازمند محبت دیگران می‌بینند! 💢 اگر دیگری از ما تعریف کند، خوشحال می‌شویم و اگر به ما بها ندادند، ناراحت می‌شویم! 💢 اگر دیگری عنایت خاصی کرد شارژ می‌شویم اگر مقداری کم‌محبتی و کم‌عنایتی داشتند، فوری در لاک خود فرو می‌رویم؛ در این صورت غنی نیستیم. ✅ برای انسان غنی فرقی ندارد تمام عالم او را تأیید یا تکذیب کنند و نمره بیست را به او بدهند یا به دیگری. احساس کمبود، نماد نداشتن غنای لازم است. ✍🏼 امام خمینی(ره) در کتاب اربعین حدیث می‌فرماید: وقتی خدا غنی است چرا خلق کرد؟ ✅ پاسخ می‌دهد: خدا می‌خواست خود را مطرح کند! او نه نیازمند عبادت مخلوق است نه نیازمند مدح و ثنای مخلوق، نه نیازمند این است که بندگان برای او کاری انجام دهند. صمد مطلق است، غنی مطلق است؛ اما خلق کرد که در هر مخلوقی جمال و کمالی از خود به نمایش بگذارد. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#شرح_دعای_یستشیر ۲۳ 🔆 *«اَفْقَرْتَ»* 🔆 *«و ناتوان ساختی»* ✍🏼 در بخش پیشین عرض کردیم یکی از شؤون پروردگار در عالم غنی‌سازی است؛ اما در عین حال کار او «اَفْقَرْتَ» نیز هست! ❇️ خدایا! بنده‌هایت را از غیر خودت بی‌نیاز و غنی می‌کنی تا بنده هیچ احتیاجی به غیر تو احساس نکند؛ در عین حال بنده را وابسته به خودت قرار می‌دهی و محتاج خودت می‌کنی. 🔰 در فرمایشات اباعبدلله الحسین در دعای روز عرفه می‌خوانیم: 🔆 «إِلَهِي أَنَا الْفَقِيرُ فِي غِنَايَ فَكَيْفَ لا أَكُونُ فَقِيرا فِي فَقْرِي» 🔆 «خدايا! در آن زمان که داراي امکانات مادي هستم، فقيرم، پس چگونه وقتي خود را خارج از آن امکانات مادي مي‌يابم، فقير نباشم؟!» ❇️ خدایا اگر من غنی باشم باز هم فقیرم! چه رسد به اینکه اصلا فقیر هستم؛ فقیر فقیر و روزی در زندگی من نخواهد بود که در کوچک و بزرگ زندگی و حتی در نفس کشیدن‌هایم بی‌نیاز از تو باشم! ❇️ نهایت کمال انسان فقر به خداست. پیغمبر اکرم می‌فرماید: «الفقرُ فخری» ⬅️ فقر یعنی وابستگی تام به خدای سبحان که افتخار پیامبر است. مهم این است که آنچه را که داریم از او بدانیم و شاکر و قدرشناس باشیم و احساس نیاز به غیر از خدا نداشته باشیم. ❇️ خدایا! هر آن، فقیر به تو بودن را احساس می‌کنم و می‌دانم فقط تو نیاز من را تأمین می‌کنی. نیاز من نه با مال حل می‌شود نه با مقام، نه با درس خواندن و نه حتی با عبادت کردن! چه بسا بعضی اوقات همان عبادت عامل حجاب و عُجب ما می‌شود! ✍🏼 «اَفْقَرْتَ» در تعبیری دیگر؛ یعنی تو خدایی هستی که انسان‌ها را به خودت وابسته می‌کنی و ذات بنده‌ها را به‌گونه‌ای قرار دادی که نیازهایشان فقط با تو تأمین می‌شود و از طرفی چون تو بی‌نهایت هستی، فقرشان هم بی‌نهایت است. ⬅️ این‌گونه نیست که بگوییم به خدا رسیدیم دیگر چه می‌خواهیم؟! نه! از آنجایی که خدا بی‌نهایت است رسیدن ما به خدا هم بی‌نهایت است و نیازمندی ما به او هم حد و پایانی ندارد. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام