اگر کریم تویی مابقی گدا هستند همیشه در طلبت دست بر دعا هستند طبیب را چه نیازی ست، نسخه کافی نیست تمام مردم این شهر مبتلا هستند ✦ ✦ ✦ ✦ ✦ ✦ ✦ نا امیدی نبود نزد گدایان حسن دست ما را برسانید به دامان حسن نشنیده است کسی خواهش روزی از ما می رسد روزی ما صبح و شب از خوان حسن ✦ ✦ ✦ ✦ ✦ ✦ ✦ کرم می ریزد از دستان لطفت بی امان دائم کسی را این چنین هرگز ندیدم مهربان دائم از آن لبها که می بوسید پیغمبر دعایی کن که مدح تو بجوشد از دل ما بر زبان دائم ✦ ✦ ✦ ✦ ✦ ✦ ✦ ما از تو به جز کرم ندیدیم جز سفره ی محترم ندیدیم روزی که بقیعمان کشاندی گشتیم ولی حرم ندیدیم ✦ ✦ ✦ ✦ ✦ ✦ ✦ یاس ها با نفس یاسمن افطار کنند علی و فاطمه چون روح و تن افطارکنند حسن آمد که در خانۀاو شاه و گدا همه با ذکر غریب وطن افطارکنند ✦ ✦ ✦ ✦ ✦ ✦ ✦ رب کریم ما کرمش اشک مجتبی ست غربت تمام بیش و کمش اشک مجتبی ست گفتند حسین جنس غمش فرق می کند آری حسین جنس غمش اشک مجتبی ست

ای در غم تو چشم سماوات اشکبار

ای در هوای ماتم تو، عرش، سوگوار ای در غم تو، چشم سماوات، اشک بار اسلام در مصیبت تو، می شود یتیم دین در فراق، روی تو بی تاب، بی قرار ما را در اوج گنبد خضرای خود ببر تا روی گنبدت، بنشینیم چون غبار هرگز ز یادِ حضرت زهرا نمی رود چشمی که شد، ز ماتم تو، ابر نوبهار رفتی و از مدینه ی تو، رفت دلخوشی کوچید مرغ عشقُ ، محبت از آن دیار سر زد پس از تو، ای به همه خلق مهربان از امت تو ، آنچه نمی رفت انتظار هرچندجز محبت ، از تو ندیده بود اما به اهل بیت تو، بد کرد روزگار گلچین رسیدُ بعد توُ افتاد پشت در یاسی که مانده بود، زباغ تو یادگار گُر می گرفت آتشِ کینه ، به خانهُ می رفت سمت پهلوی گُل دست های خار آن دست، که به بازوی زهرا غلاف زد انداخت دور گردنِ مولا، طناب دار در بین کوچه، باز همان دست آمدُ دیوار کوچه خون شدُ ،افتاد گوشواره ای زینت دوش نبی، روی زمین جای تو نیست خار و خاشاک زمین، منزل . مأوای تو نیست

شستشو بدهد پیکر رنجور عزیزش را کسی بهر تسلیت

مادرش فاطمه فرمود غریب است پسرم پس بگریید و بگیرید

همه گقتند حسین و

دلم با مادرت امشب میگه حسن

ای ماهی دریا برایت کرده پیغمبر و زهرا برایت کرده ای قصه ی مظلومیت در انجمن ها مثل علی در جامعه تنهای تنها