eitaa logo
انقلابِ قَلم
389 دنبال‌کننده
625 عکس
137 ویدیو
48 فایل
✔️ مجالی برای نقد،تبیین و تحلیل ارتباط با ما: @Admin7181
مشاهده در ایتا
دانلود
نماز یک بار بر دوش انسان نیست. بلکه یک لطف و یک دریچه است. اگر خدا به من و شما اجازه نداده بود که با او حرف بزنیم، ما چه کار میکردیم؟ اگر انسان اجازه نداشت زبان به دعا و مناجات باز کند، چه میکرد؟ چطور میتوانست روح تشنه و گرسنه‌ی خود را اشباع کند؟ چه چیزی غیر از اُنس با خدا میتواند این روح تشنه‌ی انسان را سیراب کند؟ پیغمبر اکرم - بنابر آنچه که در بعضی از نقلهاست - نزدیک وقت اذان که میشد، به بلال میفرمود: «ابرد یا بلال، ابرد یا بلال».به گمانم شیخ بهایی یا مرحوم نراقی - درست یادم نیست؛ سابق دیده‌ام - این را معنا میکند. میگوید: چند احتمال درباره‌ی معنای این کلمه وجود دارد. یک احتمالش این است که «بلال! جگرم از تشنگی میسوزد؛ این آب گوارا را برسان.» آب گوارای اذان را که مدخل و اجازه‌ی ورود به نماز است. بیانات در دیدار جمعی از اعضای تشکّلهای دانشجویی،۱۳۷۵/۰۹/۱۵ #ما_و_نماز
توجه بکنید که در حال نماز، اگر متوجه خودتان و کاری که از شما سر میزند، باشید، قطعاً بعد از نمازِ شما، با قبل از نمازِ شما متفاوت خواهد بود. شرطش همین است که توجه کنید در حال نماز، مشغول چه کاری هستید. بهترش این است که اذکار نماز را بفهمید؛ کارِ بسیار آسانی است. نباید بگوییم که ما فارسی‌زبانیم و نمی‌توانیم عبارات عربی را بفهمیم. مجموع عباراتی که در نماز خوانده میشود - از اول تا به آخر - یاد گرفتن آن برای آدمهای متوسط، یک ساعت هم کار ندارد؛ خیلی آسان است. کتابهایی هم نوشته شده که اینها را ترجمه کرده‌اند. اگر به معانی توجه کنید و بفهمید که مضمون این کلمات چیست و در آنها تدبر کنید، البته بهتر است. اگر این مقدار هم ممکن نشد، حداقل وقتی در حال سجده‌اید، بدانید که با خدا حرف میزنید؛ وقتی در حال رکوعید، بدانید که پروردگار عالم را تعظیم میکنید؛ وقتی در حال قرائت و ذکر هستید، بدانید که با چه کسی حرف میزنید. نفس همین توجه، مهم است. اگر این توجه حاصل بشود و یاد خدا در نماز تأمین گردد - که «و لذکراللَّه اکبر» - این نماز برای شما «معراج‌المؤمن» خواهد بود و شما را عروج خواهد داد. عروج، همین است که شما در باطن خودتان، صفا و لطافت و نورانیت بیشتری را بعد از نماز احساس میکنید. بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم در روز یازدهم ماه مبارک رمضان،۱۳۶۹/۰۱/۱۸ #ما_و_نماز
پیام رهبر انقلاب به بیست و پنجمین اجلاس سراسری نماز بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم نماز، دری گشوده بر روی همه‌ی آحاد امت است که از آن میتوان به هدایت و رحمت خداوند رسید و زندگی را در سمت و سوی درست و سرشار از خیر و برکت قرار داد. سلامت معنوی هر فرد وابسته به نماز است و صراط مستقیم و حیات طیبه‌ی هر جامعه نیز تنها با اقامه‌ی نماز در آن تحقق می‌یابد. اینهمه تأکید بر اقامه‌ی نماز در کتاب و سنت، هدفی جز این ندارد که این باب رحمت بر روی فرد و جامعه‌ی مسلمان گشوده بماند و فرصت بهره‌مندی از آن دست دهد. سالها است که این شعار در ایران اسلامی بر سر دست گرفته شده است که: الَّذینَ إِن مَکَّنّاهُم فِی الأَرضِ أَقامُوا الصَّلاة... و این اجلاس سالیانه به همت و پشتکار عالم مجاهد و خستگی‌ناپذیر جناب حجةالاسلام قرائتی برپا میشود و توصیه‌های مؤکد درباره‌ی گسترش نماز و به کیفیت لازم رسیدن نمازهای ما، تکرار میگردد. با این حال باید اعتراف کنیم که حق این فریضه‌ی الهی که درمان دردهای عمده‌ی فردی و اجتماعی ما است ادا نشده است. ما مسئولان، ما سخنوران و سخن‌گویان، ما سررشته‌داران امور کشور، ما روحانیان و متولیان تبلیغ و تعلیم دین، و ما همه‌ی آحاد و همه‌ی قشرهای مردم، همه و همه در مسئولیت اقامه‌ی نماز شریکیم. همه همّت گماریم که نماز را در جایگاه شایسته‌ی خود که قرآن و حدیث بدان ناطق است، بشناسیم و بشناسانیم و عمل شخصی خود را نیز به تناسب آن تعالی بخشیم. توفیقات روزافزون همه‌ی شما و شخص جناب آقای قرائتی را از خداوند متعال مسألت مینمایم. والسلام علیکم و رحمةالله سید علی خامنه‌ای ۱۷ آذر ماه ۱۳۹۵ #ما_و_نماز
پیام به بیست و ششمین اجلاس سراسری نماز بسم الله الرحمن الرحیم دعوت به نماز، دعوت به زیباترین جلوه‌های زندگی است، زیرا نماز، فصلی از زندگی است که در آن انسان در برابر آفریننده و دارنده‌ی همه‌ی نیکیها و زیبائیها، به عرض نیازی عاشقانه میپردازد و بر عیار زیبائی و نیکی روان و دل خویش می‌افزاید. این حجم عظیم و زبان مؤثرِ توصیه به ذکر و نماز در قرآن و حدیث، نشانه‌ی همین ویژگی در دعوت به نماز است. بندگان صالح و نیکوکار خداوند باید این را درسی برای خود بدانند و به نماز دعوت کنند. مسئولان مؤمن در نظام اسلامی باید امکانات گسترده‌ی خود را در خدمت این دعوت بگذارند. روحانی، معلّم، مربّی، مدیر و مسئول در همه جا مخاطبان و دائره‌ی نفوذ خود را به این سو بکشانند و از آنان دعوت‌کننده به خدا و نماز بسازند. شما برگزارکنندگان این گردهمایی سالیانه بویژه عالم مجاهد و با اخلاص حجة‌الاسلام آقای قرائتی، این توفیق بزرگ الهی را قدر بدانید و بر این خط مستقیم پای بفشارید و بدانید -و می‌دانید- که خدا با صابران و استقامت‌ورزان است. والسلام علیکم و رحمة‌الله سیّد علی خامنه‌ای ۲۹ آذر ۱۳۹۶ #ما_و_نماز
«شفاعت ما به آنکه نماز را کوچک بشمارد نمی‌رسد» رهبر انقلاب: از ما خواسته شده که در حال نماز دلمان را ببریم به پیشگاه پروردگار؛ از دلمان حرف بزنیم، با دلمان حرف بزنیم؛ اینها مهم است. این را در وضع ترویج نماز، در نمازی که خود ما میخوانیم، نمازی که به دیگران تعلیم میدهیم، این نکته‌ی روح نماز را باید توجه کنیم.... اهمیت نماز که واقعاً برای ما توصیفش هم شاید ممکن نباشد. امام صادق (علیه‌السّلام) در بیمارىِ رحلت به وصىّ‌شان میفرمایند که: «لیس منّی من استخفّ بالصّلوة»؛ از ما نیست کسی که نماز را سبک بشمارد. استخفاف یعنی سبک شمردن، کم‌اهمیت شمردن. ۱۳۸۷/۰۸/۲۹‌ #ما_و_نماز
اقامه‌ی‌ نماز فقط این‌ نیست‌ که‌ صالحان‌، خود نماز بگزارند. این‌ چیزی‌ نیست‌ که‌ بر تشکیل‌ حکومت‌ الهی‌ متوقف‌ باشد، بلکه‌ باید این‌ ستون ‌دین‌ در جامعه،‌ به‌ پا داشته‌ شود و همه‌ کس‌ با رازها و اشاره‌های‌ آن‌ آشنا واز برکات‌ آن‌ برخوردار گردند، درخشش‌ معنویت‌ و صفای‌ ذکر الهی، همه‌ی‌ آفاق ‌جامعه‌ را روشن‌ و مصفا کند و تن‌ها و جانها با هم‌ به‌ نماز بشتابند و در پناه ‌آن‌ طمأنینه‌ و استحکام‌ یابند. پیام به اولین اجلاس سالیانه‌ی اقامه‌ی نماز در مشهد مقدس‌،۱۳۷۰/۰۷/۱۶ #ما_و_نماز
موهبت نماز را جدی بگیریم نماز، موهبتی بی‌بدیل و سرچشمه‌ی فیضی لایزال، در اختیار ما است که با آن، نخست از خویش و سپس از هر آن‌که بدو مهر می‌ورزیم، انسان صالح بسازیم. این دروازه‌یی است گشاده به عرصه‌یی پهنا و رو مصفا. دریغ است که آدمی عمری را در جوار بهشت مصفایی بگذراند و سری بدان نکشد و عزیزان خود را بدان سوق ندهد. وحی الهی به پیامبر عظیم‌الشأن (صلّی‌اللَّه‌علیه‌واله‌وسلّم) چنین فرمان داد: «و أمر اهلک بالصلوة و اصطبر علیها». امروز همه‌ی شما خود را طرف این خطاب بشمرید و نماز را، حقیقت مقدس و گوهر درخشان را که عطیه‌ی الهی به امت محمّد مصطفی (صلّی‌اللَّه‌علیه‌واله) است، قدر بشناسید. پیام به سومین سمینار نماز، ۱۳۷۲/۰۶/۱۶ #ما_و_نماز
در میان مجموعه‌ی وظائف خطیری که با استقرار حاکمیت الهی در نقطه‌یی از زمین، بر دوش مؤمنان و بندگان زبده‌ی خداوند قرار می‌گیرد، قرآن اقامه‌ی نماز را شأنی ویژه بخشیده و آن را در صدر فهرست جای داده است: «الذین ان مکناهم فی الارض اقاموا الصّلاة». اگر بر پا داشتن نماز در میان مردم، نقشی بنیانی نمی‌داشت و همچون پایه‌ی استواری برای پیشبرد هدفهای بزرگ نظام اسلامی به شمار نمی‌آمد، چنین تأکید بلیغی بر اهمیت نماز نمی‌شد. پیام به هفتمین اجلاس سراسری نماز،۱۳۷۶/۰۷/۰۷ #ما_و_نماز
اقامه‌ی‌ نماز فقط این‌ نیست‌ که‌ صالحان‌، خود نماز بگزارند. این‌ چیزی‌ نیست‌ که‌ بر تشکیل‌ حکومت‌ الهی‌ متوقف‌ باشد، بلکه‌ باید این‌ ستون ‌دین‌ در جامعه،‌ به‌ پا داشته‌ شود و همه‌ کس‌ با رازها و اشاره‌های‌ آن‌ آشنا واز برکات‌ آن‌ برخوردار گردند، درخشش‌ معنویت‌ و صفای‌ ذکر الهی، همه‌ی‌ آفاق ‌جامعه‌ را روشن‌ و مصفا کند و تن‌ها و جانها با هم‌ به‌ نماز بشتابند و در پناه ‌آن‌ طمأنینه‌ و استحکام‌ یابند. پیام به اولین اجلاس سالیانه‌ی اقامه‌ی نماز در مشهد مقدس‌،۱۳۷۰/۰۷/۱۶ #ما_و_نماز
نماز، رکن‌ اصلی‌ دین‌ است‌ و باید اصلی ترین‌جایگاه‌ را در زندگی‌ مردم‌ داشته‌ باشد. حیات‌ طیبه‌ی‌ انسان‌ در سایه‌ی‌ حاکمیت‌ دین‌ خدا، وقتی‌ حاصل‌ خواهد شد که‌ انسانها دل‌ خود را با یاد خدا زنده‌نگهدارند و به‌ کمک‌ آن‌ بتوانند با همه‌ی‌ جاذبه‌های‌ شر و فساد مبارزه‌ کنند وهمه‌ی‌ بتها را بشکنند و دست‌ تطاول‌ همه‌ی‌ شیطانهای‌ درونی‌ و برونی‌ را از وجود خود قطع‌ کنند. این‌ ذکر و حضور دایمی‌ فقط به‌ برکت‌ نماز حاصل‌ می‌شود; ونماز درحقیقت‌، پشتوانه‌ی‌ مستحکم‌ و ذخیره‌یی‌ تمام ‌نشدنی‌ در مبارزه‌یی‌ است ‌که‌ آدمی‌ با شیطان‌ نفس‌ خود که‌ او را به‌ پستی‌ و زبونی‌ می‌کشد، و شیطانهای ‌قدرت‌ که‌ با زر و زور، او را وادار به‌ ذلت‌ و تسلیم‌ می‌کنند، همیشه‌ و درهمه‌ حال‌ دارد. پیام به اولین اجلاس سالیانه‌ی اقامه‌ی نماز در مشهد مقدس‌،۱۳۷۰/۰۷/۱۶ #ما_و_نماز
هیچ‌ وسیله‌یی‌ مستحکم تر و دایمی‌تر از نماز برای‌ ارتباط میان‌ انسان‌ با خدا نیست‌. مبتدی ترین‌ انسانها رابطه‌ی‌ خود با خدا را به ‌وسیله‌ی‌ نماز آغاز می‌کنند. برجسته‌ترین‌ اولیای‌ خدا نیز بهشت‌ خلوت‌ انس‌ خود با محبوب‌ را در نماز می‌جویند. این‌ گنجینه‌ی‌ ذکر و راز را هرگز پایانی‌ نیست ‌و هر که‌ با آن‌ بیشتر آشنا شود، جلوه‌ و درخشش‌ بیشتری‌ در آن ‌می‌یابد. کلمات‌ و اذکار نماز، هریک‌ خلاصه‌یی‌ است‌ که‌ به‌ بخشی‌ از معارف ‌دین‌ اشاره‌ می‌کند و به‌ طور مکرر و پی‌درپی‌ آن‌ را به‌ یاد نمازگزار می‌آورد.نمازی‌ که‌ با تدبر در معانی‌ و بدون‌ سهو و غفلت‌ گزارده‌ شود، انسان‌ را روزبه‌روز با معارف‌ الهی‌ آشناتر و به‌ آن‌ دلبسته‌تر می‌سازد. پیام به اولین اجلاس سالیانه‌ی اقامه‌ی نماز در مشهد مقدس‌،۱۳۷۰/۰۷/۱۶ #ما_و_نماز
نورانیت‌ نماز، و رازها و رمزهای‌ آن‌، و درسهایی‌ که‌ در آن‌ گنجانیده‌ شده‌، و اثر آن‌ در ساختن‌ فرد و جامعه‌، چندان‌ نیست‌ که‌ بشود در مقالی‌ کوتاه‌ از آن‌ سخن‌ گفت‌،بلکه‌ چنان‌ نیست‌ که‌ بی‌خبری‌ چون‌ من‌ بتواند از اعماق‌ آن‌ خبری‌ آورد. آنچه‌ من‌ با قلم‌ قاصر و معرفت‌ ناچیز خود می‌گویم‌ آن‌ است‌ که‌ مردم‌ ما و جامعه‌ی‌ ما، و بخصوص‌ جوانان‌ ما که‌ اکنون‌ بار امانت‌ سنگینی‌ را بر دوش ‌گرفته‌اند باید نماز را منبع‌ قدرتی‌ لایزال‌ بدانند و در برابر جبهه‌ی‌ فساد وبی‌عدالتی‌ و کجروی‌ که‌ امروز بشریت‌ را تهدید می‌کند، از نماز و یاد خدا نیروبگیرند. میدان‌ مبارزه‌یی‌ که‌ امروز پیش‌ روی‌ ماست‌، ما را به‌ تکیه‌گاه ‌مستحکم‌ ذکر خدا و امید و اعتماد به‌ او، بیش‌ از همیشه‌ و بیش‌ از همه،‌ محتاج ‌می‌سازد، و نماز آن‌ سرچشمه‌ی‌ جوشانی‌ است‌ که‌ این‌ امید و اعتماد و قدرت ‌معنوی‌ را به‌ ما می‌بخشد. پیام به اولین اجلاس سالیانه‌ی اقامه‌ی نماز در مشهد مقدس‌،۱۳۷۰/۰۷/۱۶ #ما_و_نماز
نماز با حضور و باتوجه‌، نمازی‌ که‌ از یاد و ذکر سرشار است‌، نمازی‌ که‌ آدمی‌ در آن‌ با خدای‌ خود سخن‌ می‌گوید و به‌ او دل ‌می‌سپارد. نمازی‌ که‌ والاترین‌ معارف‌ اسلام‌ را پیوسته‌ به‌ انسان‌ می‌آموزد،چنین‌ نمازی‌ انسان‌ را از پوچی‌ و بی‌هدفی‌ و ضعف‌ می‌رهاند و افق‌ زندگی‌ را در چشمش‌ روشن‌ می‌سازد و به‌ او همت‌ و اراده‌ و هدف‌ می‌بخشد و دل‌ او را از میل‌ به‌ کجروی‌ و گناه‌ و پستی‌ نجات‌ می‌دهد. از این‌ روست‌ که‌ نماز در همه‌ی‌حالات‌، حتی‌ در میدان‌ نبرد و سخت‌ترین‌ آزمایشهای‌ زندگی‌، اولویت‌ خود را از دست‌ نمی‌دهد. انسان‌ همیشه‌ به‌ نماز، محتاج‌ است‌، و در عرصه‌های‌ خطر،محتاج تر. پیام به اولین اجلاس سالیانه‌ی اقامه‌ی نماز در مشهد مقدس‌،۱۳۷۰/۰۷/۱۶ #ما_و_نماز
حقیقت‌ آن‌ است‌ که‌ در کار معرفی‌ نماز کوتاهیهای‌ زیادی‌ شده‌ است‌.و نتیجه‌ آن‌ که‌ نماز هنوز جایگاه‌ شایسته‌ی‌ خود را، حتی‌ در نظام‌ اسلامی‌ ما،به‌ دست‌ نیاورده‌ است‌. این‌ مسؤولیت‌ سنگین‌، بر دوش‌ دانشوران‌ و آشنایان‌به‌ معارف‌ اسلامی‌ است‌ که‌ نماز را به‌ همه‌ بخصوص‌ به‌ نسل‌ جوان‌ بهتر بشناسانند از کودک‌ دبستانی‌ تا پژوهشگر دوره‌های‌ عالی‌، هریک‌ فراخور ذهن‌ ومعرفت‌ خود، می‌توانند در راه‌ شناختن‌ نماز و رازهای‌ آن‌، قدمهایی‌ بردارند و با ناشناخته‌هایی‌ آشنا شوند،حتی‌ عرفای‌ بزرگ‌ نیز برای‌ سالکان‌ وادی‌ معرفت‌، "اسرارالصلوه‌" نوشته‌ و آموخته‌اند، یعنی‌ اعماق‌ این‌ اقیانوس‌ همچنان ‌ناشناخته‌ و پیمودنی‌ است‌. پیام به اولین اجلاس سالیانه‌ی اقامه‌ی نماز در مشهد مقدس‌،۱۳۷۰/۰۷/۱۶
در جامعه‌ی‌ ما فصل‌ مهمی‌ باید در معرفی‌ نماز درهمه‌ی‌ سطوح‌ گشوده‌ شود. رسانه‌ها و بخصوص‌ صدا و سیما با شیوه‌های‌ گوناگون ‌نماز را معرفی‌ و یادآوری‌ کنند. همه‌ جا و همیشه‌ در رادیو و تلویزیون‌، نماز در اولویت‌ گذاشته‌ شود و شوق‌ ایمان‌ و عطش‌ یاد خدا در دلها پدید آید. درکلاسهای‌ دروس‌ دینی‌ مدارس‌ و دانشگاهها درس‌ نماز جایگاه‌ خود را بازیابد وسخنان‌ سنجیده‌ و افکار بلند در بازشناسی‌ نماز، فراهم‌ و در معرض‌ ذهن‌ و دل‌ دانشجویان‌ و دانش‌آموزان‌ گذاشته‌ شود. پیام به اولین اجلاس سالیانه‌ی اقامه‌ی نماز در مشهد مقدس‌،۱۳۷۰/۰۷/۱۶ #ما_و_نماز
فلسفه‌ی‌ نماز و تحلیل‌ رازها و رمزهای‌ آن‌ با زبان‌ هنر در معرض‌ دید همگان‌ قرار گیرد، تا هر کس‌ به‌ قدر ظرفیت‌ خود از آن‌ متمتع‌ گردد، کتابها و جزوه‌ها در سطوح‌ مختلف‌ و از دیدگاههای‌ گوناگون‌ به ‌وسیله‌ی‌ محققان‌ و عالمان‌ به‌ سلک‌ تحریر درآید و مایه‌ی‌ کارهای‌ هنری‌ و ادبی‌ گردد. فصلی‌ نیز باید برای‌ آسان‌ کردن‌ انجام ‌نماز گشوده‌ شود. پیام به اولین اجلاس سالیانه‌ی اقامه‌ی نماز در مشهد مقدس‌،۱۳۷۰/۰۷/۱۶ #ما_و_نماز
در همه‌ی‌ مراکز عمومی‌ :مدارس‌، دانشگاهها، کارخانه‌ها،سربازخانه‌ها، فرودگاهها، ایستگاههای‌ قطار، ادارات‌ دولتی‌ و امثال‌ آن‌ ،جایگاههای‌ مناسبی‌ برای‌ نماز پیش‌بینی‌ شود. مساجد و نمازخانه‌ها پاکیزه‌ و مرتب‌ و رغبت‌انگیز باشد. نماز در وقت‌ فضیلت‌ و به‌ جماعت‌ گزارده‌ شود. در هر محیطی‌ برجستگان‌ و بزرگان‌ آن‌ بر دیگران‌ پیشقدم‌ شوند و عملاً اعتناء به‌ نماز را به‌ دیگران‌ بیاموزاند. و خلاصه‌ در همه‌ جا حرکت‌ به‌ سمت‌ نماز و شتافتن‌ به‌ نماز محسوس‌ باشد. پیام به اولین اجلاس سالیانه‌ی اقامه‌ی نماز در مشهد مقدس‌،۱۳۷۰/۰۷/۱۶ #ما_و_نماز
با امام جماعت مسجد، با عبادت‌کنندگان مسجد و با مؤمنینی که در مسجدند، برادرانه صمیمی باشید و آن را حفظ و بیشتر کنید. اول وقت، نماز را به جماعت، پشت سر پیش‌نماز هر مسجدی که در آن هستید، بخوانید. در مراسم دینی مسجد و تبلیغات آن شرکت کنید. در مراسم دعا و قرآن و مراسم مذهبی شرکت کنید. [...] برای مسجد، جاذبه درست کنید. بیانات رهبر انقلاب در دیدار فرماندهان بسیج سراسر کشور، ۱۳۷۱/۸/۲۷ #ما_و_نماز
برای تبیین ژرفای نماز و معرفی رازها و زیبایی‌های آن، دست به تلاش پیگیر و همه جانبه‌یی زده شود. در کتابهای معارف دانشگاهها و کتب درسی دوره‌های پیش از دانشگاه و جزوه‌های کوچک و قابل فهم همه، سخنان نغز و پر مغز و مضمونهای تازه‌ی فراوان در این باره وارد شود. پیام به مناسبت گردهمایی سالانه‌‌ی نماز در شهر زنجان،۱۳۷۵/۰۶/۳۱ #ما_و_نماز
پدید آوردن هویتی به نام مسجد، نخست در قبا و سپس در مدینه، در شمار زیباترین و پرمغزترین ابتکارهای اسلام در آغاز تشکیل جامعه‌ی اسلامی است: خانه‌ی خدا و خانه‌ی مردم؛ خلوت اُنس با خدا و جلوت حشر با مردم، کانون ذکر و معراج معنوی و عرصه‌ی علم و جهاد و تدبیر دنیوی؛ جایگاه عبادت و پایگاه سیاست، دوگانه‌های به هم‌پیوسته‌ئی است که تصویر مسجد اسلامی و فاصله‌ی آن با عبادتگاه‌های رائج ادیان دیگر را نمایان میسازد. در مسجد اسلامی، شور و بهجت عبادت خالص با نشاط زندگی پاک و خردمندانه و سالم، در هم می‌آمیزد و فرد و جامعه را به طراز اسلامی آن نزدیک می‌کند. مسجد، مظهر آمیختگی دنیا و آخرت و پیوستگی فرد و جامعه در دیدگاه و اندیشه‌ی مکتب اسلام است. پیام به نوزدهمین اجلاس سراسری نماز،۱۳۸۹/۰۷/۱۸ #ما_و_نماز
اینکه نماز را در هر روز گذاشته‌اند و با تناوب گذاشته‌اند، برای این است که ما دچار غفلت نشویم. یکی از بزرگ‌ترین نعمتهای خدا، همین واجب کردن نماز بر ما است. اگر نماز را بر ما واجب نمیکردند، ما غرق در غفلت میشدیم؛ صبح، از خواب که پامیشوید، به یاد خدا؛ ظهر، وسط اشتغالات زندگی و معیشتی، به یاد خدا؛ شب، در پایان یک روزی که در آن تلاش کردید و کار کردید، به یاد خدا. بیانات در دیدار نمایندگان مجلس شورای اسلامی،۱۳۹۴/۰۳/۰۶
نماز بی‌ذکر و حضور، کالبدی‌ بی‌روح‌ است‌ که‌ اگر چه‌ نام‌ نماز بر آن‌، مجاز نیست‌، لیکن‌ اثر و خاصیت‌ نماز نیز از آن‌ مترتب‌ نیست‌. از این‌ حقیقت‌، در آثار دینی‌ با عنوان‌ قبولی‌ نماز سخن‌ رفته‌ است‌، و چنین‌ آمده‌ است‌ که‌ یک نماز که‌ تو می‌گزاری‌ تنها هر آنچه‌ با حضور و توجه‌ آورده‌ شده‌ قبول‌ است‌ و بس‌. پیام به سومین سمینار نماز،۱۳۷۲/۰۶/۱۶
اینک نماز، موهبتی‌ بی‌بدیل‌ و سرچشمه‌ی‌ فیضی‌ لایزال‌، در اختیار ما است‌ که‌ با آن‌، نخست‌ از خویش‌ و سپس‌ از هر آنکه‌ بدو مهر می‌ورزیم‌، انسان‌ صالح‌ بسازیم‌. این‌ دروازه‌ئی‌ است‌ گشاده‌ به‌ عرصه‌ئی‌ پهناور و مصفا. دریغ‌ است‌ که‌ آدمی‌ عمومی‌ را در جوار بهشت‌ مصفائی‌ بگذارند و سری‌ بدان‌ نکشد و عزیزان‌ خود را، بدان‌ سوق‌ ندهد. وحی‌ الهی‌ به‌ پیامبر عظیم‌ الشأن‌( صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله‌ و سلم‌) چنین‌ فرمان‌ داد: و أمراهلک بالصلوه‌ واصطبر علیها. امروز همه‌ی‌ شما خود را طرف‌ این‌ خطاب‌ بشمرید و نماز را، حقیقت‌ مقدس‌ و گوهر درخشان‌ را که‌ عطیه‌ی‌ الهی‌ به‌ امت‌ محمد مصطفی‌ (صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله‌) است‌، قدر بشناسید. پیام به سومین سمینار نماز،۱۳۷۲/۰۶/۱۶
پدران‌ و مادران‌ با گفتار و کردار خود، فرزندان‌ را به‌ نماز تشویق‌ و راهنمائی‌ کنند. معلمان‌، شاگردان‌ مدارس‌ و دانشگاهها را در سمت‌ و سوی‌ این‌ حقیقت‌ درخشان‌ به‌ حرکت‌ وادار نمایند. فضلاء و علماء و روحانیون‌ محترم‌، امام‌ جماعت‌ در مراکز آموزشی‌ و اقامتگاههای‌ دانشجویان‌، برای‌ نسل‌ نو را فرصتی‌ مغتنم‌ بشمرند. نویسندگان‌ کتابهای‌ درسی‌، رازها و رمزها و درس‌های‌ نماز را در کتابهای‌ درسی‌ بگنجانند. وزارت‌ ارشاد و سازمان‌ تبلیغات‌ و صداوسیما از هنر بویژه‌ هنر سینما برای‌ نشان‌ دادند گوهر نماز و چهره‌ی‌ نمازگزار بهره‌ بگیرند. هنرمندان‌ عزیز با زبان‌ شعر و قصه‌ و نقاشی‌ و جز اینها، و با آفرینش‌ آثار هنری‌ با کیفیت‌، بلکه‌ برجسته‌، دست‌ چیره‌ی‌ هنر را به‌ کاری‌ چنین‌ شایسته‌ مشغول‌ سازند. پیام به سومین سمینار نماز،۱۳۷۲/۰۶/۱۶
در مدارس‌، معلمان‌ و مدیران‌، و در همه‌ی‌ مراکز، مسئولان‌، با حضور خود در صفوف‌ نماز، نمازگزاران‌ را تشویق‌ کنند. در گردهمائی‌های‌ علمی‌ و فرهنگی‌ و آموزشی‌ و تبلیغی‌، نماز را در وقت‌ خود همچون‌ الهام‌ بخش‌ صداقت‌ و هدایت‌ به‌ جای‌ آورند. نویسندگان‌ و گویندگان‌ دینی‌ درباره‌ی‌ نماز و مفهوم‌ و فلسفه‌ و هدف‌ و آثار و برکات‌ و احکام‌ آن‌ بگویند و بنویسند. مردم‌، مساجد را با حضور در نمازهای‌ جماعت‌ که‌ بهترین‌ شیوه‌ی‌ نمازگزاردن‌ است‌، رونق‌ بخشند. در همه‌ی‌ بناهای‌ عمومی‌ و جایهائی‌ که‌ همواره‌ به‌ طبع‌ حال‌، مردمی‌ در آن‌ گرد می‌آیند مانند فرودگاهها و وایستگاههای‌ قطار و بندرها و عزیمتگاه‌های‌ خودروهای‌ همگانی‌ و ادارات‌ دولتی‌ و بوستانهای‌ شهری‌ و مانند اینها نماز خانه‌ها یا مساجدی‌ بنا کنند و افزون‌ بر این‌، مردم‌، هر زمین‌ پاکیزه‌ و مناسبی‌ را به‌ هنگام‌ در آمدن‌ وقت‌ نماز، مسجد بشمار آورند و در آن‌ به‌ نماز بایستند. پیام به سومین سمینار نماز،۱۳۷۲/۰۶/۱۶