مبارزه‌ی فرهنگی فقط نشستن و از احکام اسلام چیزهایی را بیان کردن بدون یک جهت‌گیری، بدون یک سَمت‌گیریِ انقلابی و مبارزی نیست، این مبارزه نیست. بلکه مبارزه‌ی فرهنگی این است که سعی کنند ذهنیت مردم را و فرهنگ حاکم بر ذهن مردم را عوض کنند، تا راه را برای حکومت الهی هموار کنند و راه را بر حکومت طاغوتی و شیطانی ببندد و امام باقر این کار را شروع کرد.
کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۲۷۷
@ensane250saale
تشیع یعنی پیروی از مکتب اهل‌بیت برای ایجاد حاکمیت حقیقی اسلام، برای اعلای حقیقی کلمه‌ی قرآن و برای روشن کردن و پیاده کردن معارف قرآنی در میان مردم. هر کسی که امام باقر با او ارتباط پیدا می‌کرد و مطالب را به او می‌گفت ذهنیت او تغییر پیدا می‌کرد و عوض می‌شد. این کار اول امام باقر بود.
کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۲۷۸
@ensane250saale
امام صادق مرد تشکیلات بود. او یک تشکیلات عظیمی از مومنان به خود و از طرفداران حکومت علوی در سراسر عالَم اسلامی به‌وجود آورده بود. تشکیلات یعنی اینکه نمایندگان و وکلای ایشان در همه شهرها باشند و پیروان ایشان به آن‌ها مراجعه کنند و تکلیف دینی و سیاسی خود را از آن حضرت بپرسند.
کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۲۹۳
@ensane250saale
بنی‌عباس آن جریان انحرافی بود که آن انقلابی را که امام صادق داشت به‌وجود می‌آورد، منحرف کردند و این خطر همیشه انقلاب‌هاست. آن خط درست انقلاب که منطبق با ضوابط اصلی انقلاب است جای خود را می‌دهد به یک خط منحرف باطل با شعارهای حق؛ این است که انسان حواسش بایستی جمع باشد. مردم آن زمان حواسشان جمع نبود و تا سال‌ها بعد از حکومت بنی‌عباس خیال می‌کردند حکومت آل‌علی همین است و خبر نداشتند که این‌ها غاصبند.
کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۲۹۶
@ensane250saale