هنگامی که مأمون در سال صد‌ونودوهشت از جنگِ قدرت با امین فراغت یافت و خلافت بی‌منازع را به چنگ آورد، یکی از اولین تدابیر او حل مشکل علویان و مبارزات تشیع بود. مأمون می دید که سَطوَت و حشمت هارونی حتی با به بند کشیدن طولانی و بالاخره مسموم کردن امام هفتم در زندان هم نتوانست از شورش‌ها و مبارزات سیاسی، نظامی، تبلیغاتی و فکری شیعیان مانع شود.
کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۳۳۶
@ensane250saale
مأمون با تدبیری قوی و فهم و درایتی بی‌سابقه قدم در میدانی نهاد که اگر پیروز می‌شد و اگر می‌توانست آنچنان که برنامه ریزی کرده بود کار را به انجام برساند، یقیناً به هدفی دست می‌یافت که از سال چهل هجری یعنی از شهادت علی‌بن‌ابی‌طالب هیچ‌یک از خلفای اموی و عباسی با وجود تلاش خود نتوانسته بودند به آن دست یابند، یعنی می‌توانست درخت تشیع را ریشه کن کند.
کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۳۳۷
@ensane250saale
امام هشتم با تدبیری الهی بر مأمون فائق آمد و او را در میدان نبرد سیاسی‌ای که خود به‌وجود آورده بود، به طور کامل شکست داد. و نه فقط تشیع، ضعیف و ریشه کن نشد بلکه حتی سال ولایتعهدی آن حضرت، یکی از پربرکت‌ترین سال‌های تاریخ تشیع شد و نَفَس تازه‌ای در مبارزات علویان دمیده شد.
کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۳۳۷
@ensane250saale
در دوران ما و در همه دوران های تاریخ، قدرتمندان همیشه سعی کرده‌اند وقتی از مقابله رویایی با مردم عاجز شدند، دست به حیله ریاکاری و نفاق بزنند. امام علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام و امام جواد علیه‌السلام همت بر این گماشتند که ماسک تزویر و ریا را از چهره مامون کنار بزنند و موفق شدند.
کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۳۵۴
@ensane250saale
بحث آزاد میراث اسلامی ماست، بحث آزاد در زمان ائمه هدی رایج بوده است و در زمان امام جواد به وسیله آن امام بزرگوار با آن شکلِ نظیف انجام گرفته است. در محضر مأمون عباسی، با علما و داعیه داران و مدعیان و موجهان، درباره دقیق ترین مسائل حرف زد و استدلال کرد و برتری خود را و حقانیت سخن خود را ثابت کرد.
کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۳۵۴
@ensane250saale
یک روز مجاهدت ائمه علیهم‌السلام به قدرِ سال‌ها اثر می‌گذاشت. یک روز از زندگی مبارک این‌ها مثل جماعتی که سال‌ها کار کنند، در جامعه اثر می‌گذاشت. این بزرگواران دین را با مجاهدت حفظ کردند، و الا دینی که راسش متوکل و معتزّ و امثالهم و علمایش اشخاصی مثل یحیی‌بن اکثم باشد، اصلاً نباید باقی بماند.
کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۳۵۶
@ensane250saale
باید به این نکته در زندگی ائمه توجه داشته باشید که این بزرگواران، دائم در حال مبارزه بودند، مبارزه‌ای که روحش سیاسی بود. زیرا کسی هم که در مَسند حکومت نشسته بود، مدعیِ دین بود. او هم ظواهر دین را ملاحظه می‌کرد. چیزی که موجب می‌شد این مبارزه و معارضه با اهل‌بیت وجود داشته باشد، این بود که اهل‌بیت خودشان را امام می‌دانستند.
کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۳۵۹
@ensane250saale