تقدیم به شهیدان خدمت نماهنگ «قاف تماشا» شعر: میلاد عرفان پور موسیقی: آرمان مهربان با صدای ستار سهرابی @erfanpoor

متن کامل شعری که امروز بخشی از آن را در مراسم نماز شهدای بزرگوارمان خواندم: عشق سخت است، گرفتاری خود را دارد فتح قله‌ست که دشواری خود را دارد عشق وارستگی از فتنه‌ی دلبستگی است شوق برخاستن از مهلکه‌ی خستگی است عشق! ما را برهان از خودمان دیر شده ست سفر از گردنه‌ی نَفْس، نفسگیر شده ست باز هم قافله‌ای آمد از آن قافله ها مردهایی همه دلداده- از آن یکدله ها- وه چه مردان نجیبی، همه از خود رسته همه از مشغله‌‌‌ی خویش به او پیوسته با شهیدان، همه از روز ازل هم‌کیش اند همه فرمانده‌ی میدان گذشت از خویش اند سخت شد این سفر و یکدله پیمان بستند از مِه نفْس گذشتند و به او پیوستند همه بی‌تاب، که پروانه‌ی شمع‌اند همه سخن از شعله‌ی عشق آمده، جمع‌اند همه گفتم ای عشق، در آن مه نرسیدند از راه گفت لاحول و لا قوة الا بالله پیکر سوخته‌شان را سحری خواهی دید پیشمرگ اند که از راه بیاید خورشید عشق سخت است، گرفتاری خود را دارد فتح قله‌ست که دشواری خود را دارد آن دو سید چه شنیدند شتابان رفتند در دل کوه چه دیدند شتابان رفتند مگر آن لحظه کسی روضه ی اکبر خوانده ؟! که به هرگوشه، نشان از آن تن آنها مانده به چه عطری‌ست که در جنگل و مه پیچیده ست آهویی می دود انگار رضا را دیده ست قصه عشق بنا شد به شنیدن برسد کاروان گم شده در مه، که به دیدن برسد حاج قاسم پی آنهاست چراغی با اوست برف می‌بارد و سنگینی داغی با اوست برف می بارد و دنبال تن می گردد مثل یعقوب پی پیرهنی می گردد برف می بارد و سردش شده انگار جهان دست گرم تو کجا مانده؟ خودت را برسان ↙️ادامه شعر در پست بعد میلاد عرفان پور @erfanpoor

ادامه شعر: عشق سخت است، گرفتاری خود را دارد فتح قله‌ست، که دشواری خود را دارد ایستادی صف اول، صف خدمت، ای مرد چه میاید به تو امروز، شهادت، ای مرد! خادمی در حرم عشق که حرمت داری هرچه داری همه از صدق و امانت‌داری گرچه محبوبی و چشم همگان دنبالت ننشستی که بیایند به استقبالت چون اناری تو نه! خون جگرت بیشتر است نخل افتاده‌ای آری ثمرت بیشتر است دیگر از طعنه و تهمت، خبری نیست عزیز ملتی آمده تشییع تو، سید! برخیز رفته‌ای باز تو را گرم دعاییم همه خادم کوی رضا! از تو رضاییم همه دل ما از لب تو تشنه‌ی آموختن است آخرین مرحله‌ی عشق، همین سوختن است در صف اول اگر مرد بمانی هنر است و خودت را به شهیدان برسانی هنر است هنر است که دلبسته‌ی خدمت باشی در صف عشق، صف صدق و شهادت باشی زخم ها را همه با جان بپذیری بروی هنرآن است که نشنیده بگیری بروی ولی ای مرد! جهانی‌ست تو را مرثیه‌خوان میر این قافله را داغ زیاد است، بمان رهبرا ای که بر این درد، تسلا دادی پدری کردی و طاقت به دل ما دادی ما که از داغ تو-کتمان نکنیم- آگاهیم از خدا صبر برای دل تو می‌خواهیم چشم این رود چهل‌ساله به دریاست هنوز یک جهان نهر دعا، پشت سر ماست هنوز رود، آن نیست که سنگی به رهش سد نشود رود، آن است که در راه مردد نشود عشق سخت است، گرفتاری خود را دارد فتح قله‌ست که دشواری خود را دارد میلاد عرفان پور @erfanpoor

نخستین همایش بین المللی شعر خدمت تا شهادت @erfanpoor

بداهه‌شعری نوشتم برای واقعه خونین امروز در بازار النصیرات غزه درد دلی‌ست با خواهر شاعرم فاطمه عارف نژاد که با ده‌ها سروده‌ی نابش در این ماه‌ها کنار غزه بوده‌ست: چه با خودم می برم؟ داغ چقدر داغ است بازار رسیده جان بر لب ای زخم تو بر دلم دست مگذار  بأیِّ ذَنبٍ... فروریخت؟ به ناگهان،  قلب مادر بأیِّ ذنبٍ... به خون خفت؟ عروسکی زیر آوار ببین چه بازار گرمی‌ست که نقد جان می‌فروشند بهشت شد خون‌بهاتان (فرشته‌ای می‌زند جار) رسیده گویا در این داغ زمانِ بی‌صبری صبر چرا تسلا ندادند؟ به مادران عزادار نپرس،  از کودکان هیچ که وای... خاموش... خاموش... نپرس از کشتگان هیچ که آه...بسیار  بسیار... بیا و تیغی برقصان به گرمی انتقامی که گریه غم را نشوید اگرچه رگبار رگبار میلاد عرفان پور ۱۹ خرداد ۱۴٠۳ @erfanpoor

روایات روضه وار ویژه شهادت امام محمدباقر علیه السلام @erfanpoor

🖋غزلی تازه برای این روزهای ایران ببین از پسِ دود اسفند،  چه فردای خوبی‌ست در پیش چه ساعات سبزی میایند،  چه فردای خوبی‌ست در پیش   خلیج از طلوعی مقدس،  چه خوش، فارسی مژده می‌داد ببین از فراز  دماوند:  چه فردای خوبیست در پیش به دیروز ها دل نبندی،  به آینده بشتاب چندی نمانی به امروز خرسند،  چه فردای خوبیست در پیش نه از عقل کاری نیامد،  شب و روزمان را به هم زد چه می گفت عشق -این هنرمند-؟:  چه فردای خوبیست در پیش ز خاطر مبر رفتگان را،  شهیدان- به خون خفتگان را- به یادآور این را که گفتند:  چه فردای خوبیست در پیش مترس از حصار سیاهی، تو هم گوش بسپار گاهی به یوسف که می‌گفت در بند:  چه فردای خوبیست در پیش اگر گرگ‌های سیاست،  کمین‌کردگان ریاست به جان تو میهن نیفتند، چه فردای خوبیست در پیش میلاد عرفان‌پور خردادماه ۱۴٠۳ @erfanpoor

خاطره شیرین شعرخوانی در محفل صمیمی با رئیس جمهور شهیدمان پس از آن هم گلایه ای از فقدان جایگاه مناسب برای شعر در دولت داشتم که الحمدلله بارها شخصا پیگیر این مطالبه شدند. @erfanpoor

چنین حکایت تلخی که دیده و که شنیده سه ساله‌ای که غم او به عمر نوح رسیده شنیده قصه ی مادربزرگ را و ندانم که نازدانه‌ی زهرا، چه از «کشیده» کشیده سه ساله ای که دمیده‌ست روضه های غریبی به بازویش که شکسته، به قامتش که خمیده عزیز جان حسین است و روی خار مغیلان چقدر این سو و آن سو فرار کرده دویده بمیرد آنکه کشیده ست معجر از سر طفلان شکسته بادا دستی که گوشواره کشیده سه‌ساله ای که خودش زینبی ست با همه خردی تمام رنج سفر را به جان خویش خریده رقیه آیه‌ی عشق است و امشب از سر بابا شنیده آیه‌ی قرآن، ولی بریده‌بریده پس از تحمل شام بلا و رنج اسیری به حیرت است که خورشید او به طشت دمیده از این شب-این شب دوری-، به صبح دیدن بابا گذشته و نگذشته، رسیده و نرسیده باصدای میثم مطیعی شاعر : میلاد عرفان‌پور هیئت آیین حسینی @erfanpoor

مقصد حسین است باصدای میثم مطیعی شاعر : میلاد عرفان‌پور هیئت آیین حسینی @erfanpoor

عشق حسین، در همه جای جهان یکی‌ست @erfanpoor

برادر! ابالفضل‌جانِ حسین! مَه کاملِ آسمان حسین! به یک خشم تو لشکری می‌گریخت فدایت شوم مهربان حسین فقیه و بصیری، خطیب و دلیر علی‌خوی زهرانشان حسین! همیشه به من «چشم» گفتی و کشت سکوتت مرا، رازدان حسین نشسته به چشمان تو تیرها سیه‌چشم ابروکمان حسین! نه تنها دو دست و دو چشمت؛ که بود تمام وجودت ازآنِ حسین که بر فرقت ای ماه من! زد عمود؟ که تیره شده آسمان حسین! تو برگرد! دیگر کسی تشنه نیست قرار دل کودکان حسین! چرا ساکتی؟ کاشف الکرب من! نبینم غمت را جهان حسین! فتوحات کردی تو! بالا بگیر سرت را! جهان پهلوان حسین برادر! «برادر» صدایم بزن صدایم کن ای خوش‌‌زبان حسین سبکبال بر دست من می‌روی چه سنگین شده امتحان حسین به زهرا قسم! بی‌تو در این غروب به آتش کِشند آشیان حسین پس از تو، جوانمردِ ام‌ّالبنین! اسارت رَوَد خاندان حسین پس از تو، علمدار خوش‌غیرتم! کجا می‌رود کاروان حسین... میلاد عرفان پور @erfanpoor