1⃣ خداوند متعال ـ همان‌گونه که بر مسأله جهاد تأکید و ترغیب نموده و مؤمنان را به این مهم فراخوانده و آن را از ستون‌های دین قرار داده و مجاهدان را بر خانه‌نشینان برتری داده ـ به همان شکل برای جهاد حدود و آدابی مطابق حکمت و فطرت قرار داده، که بر مجاهدان دانستن و رعایت نمودن این حدود و آداب لازم است، پس هر کس این حدود را به شایستگی رعایت کند، خود را لایق دریافت فضل و برکات الهی خواهد نمود و آن‌کس که در رعایت این آداب کوتاهی نماید، از اجر و پاداش او کاسته خواهد شد و به آرزوی خویش نخواهد رسید.
2⃣ جهاد آدابی عمومی دارد که باید حتی در جنگ با غیرمسلمانان رعایت گردد، پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه و آله) نیز پیش از فرستادن یاران خویش به جنگ این آداب را به آن‌ها توصیه می‌نمودند، و از حضرت امام صادق (علیه‌السلام) در حدیث صحیح آمده است: "کان رسول الله (صلّی الله علیه وآله) إذا أراد أن یبعث بسریّة دعاهم فأجلسهم بین یدیه ثم یقول سیروا باسم الله وبالله وفی سبیل الله وعلی ملّة رسول الله (صلّی الله علیه وآله): لا تغلوا، ولا تمثّلوا، ولا تغدروا، ولا تقتلوا شیخاً فانیاً ولا صبیّاً ولا امرأة، ولا تقطعوا شجراً إلاّ أن تضطرّوا إلیها".
"هرگاه رسول خدا گروهی را برای نبرد می‌فرستادند، آنان را نزد خود می‌نشاندند و می‌فرمودند: بانام خدا و استعانت از او و برای او و بر سنّت پیامبرش حرکت کنید ، کسی را به غل و زنجیر نکشید، مُثله نکنید، درنبرد مکر و فریب به کار نبندید، پیران فرتوت و کودکان و زنان را نکُشید ، و درختان را قطع نکنید مگر که ناچار شوید".
