دعای شب جمعه اللَّهُمَّ يَا شَاهِدَ كُلِّ نَجْوَى وَ مَوْضِعَ كُلِّ شَكْوَى وَ عَالِمَ كُلِّ خَفِيَّةٍ اى خدا اى شاهد اسرار نهان و داناى راز پنهان و مرجع هر شكايت ستمديدگان و داناى هر نهان وَ مُنْتَهَى كُلِّ حَاجَةٍ يَا مُبْتَدِئاً بِالنِّعَمِ عَلَى الْعِبَادِ يَا كَرِيمَ الْعَفْوِ يَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ يَا جَوَادُ و برآرنده هر حاجت نيازمندان اى آنكه بى‏ سابقه تقاضا انواع نعمتها به بندگان عطا كردى اى آنكه با كرامت و لطف گناه گناهكاران را عفو مى‏ كنى و با نيكويى از خطاها در ميگذرى اى بخشنده بى ‏عوض يَا مَنْ لاَ يُوَارِي مِنْهُ لَيْلٌ دَاجٍ وَ لاَ بَحْرٌ عَجَّاجٌ‏ اى آنكه نه تاريكى شب چيزى را بر تو پنهان سازد و نه درياى پر موج و آشوب وَ لاَ سَمَاءٌ ذَاتُ أَبْرَاجٍ وَ لاَ ظُلَمٌ ذَاتُ ارْتِتَاجٍ (ارْتِيَاجٍ) يَا مَنِ الظُّلْمَةُ عِنْدَهُ ضِيَاءٌ و نه آسمان با برج و بنيان و نه ظلمتهاى پوشاننده امرى را بر تو مخفى گرداند اى آنكه تاريكى نزد تو روشنى است أَسْأَلُكَ بِنُورِ وَجْهِكَ الْكَرِيمِ الَّذِي تَجَلَّيْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ فَجَعَلْتَهُ دَكّاً وَ خَرَّ مُوسَى صَعِقاً درخواست مى ‏كنم از اشراق نور ذات بزرگوارت كه به كوه طور تجلى كردى و طور را مندك و موسى را مدهوش ساختى وَ بِاسْمِكَ الَّذِي رَفَعْتَ بِهِ السَّمَاوَاتِ بِلاَ عَمَدٍ وَ سَطَحْتَ بِهِ الْأَرْضَ عَلَى وَجْهِ مَاءٍ جَمَدٍ و به آن نام مباركت كه بدان نام لطف آسمانها را بى ‏ستون برافراشتى و زمين را به روى آب منجمد بگستردى وَ بِاسْمِكَ الْمَخْزُونِ الْمَكْنُونِ الْمَكْتُوبِ الطَّاهِرِ الَّذِي إِذَا دُعِيتَ بِهِ أَجَبْتَ وَ إِذَا سُئِلْتَ بِهِ أَعْطَيْتَ‏ و به آن نام كه گوهر مخزون و در مكنون و سر مكتوب پاك توست كه بدان نام هر كه تو را خواند اجابت كردى و هر چه به آن نام از تو درخواست كردند عطا فرمودى وَ بِاسْمِكَ السُّبُّوحِ الْقُدُّوسِ الْبُرْهَانِ الَّذِي هُوَ نُورٌ عَلَى كُلِّ نُورٍ وَ نُورٌ مِنْ نُورٍ و به نام سبوح و قدوس و برهانت كه آن نور فوق هر نور است و نور صادر از نورى است يُضِي‏ءُ مِنْهُ كُلُّ نُورٍ إِذَا بَلَغَ الْأَرْضَ انْشَقَّتْ وَ إِذَا بَلَغَ السَّمَاوَاتِ فُتِحَتْ وَ إِذَا بَلَغَ الْعَرْشَ اهْتَزَّ كه روشنى بخش تمام انوار است كه هر گاه بر زمين رسد زمين را بشكافد و چون به آسمان رسد درهاى سماوات را بگشايد و چون به عرش رسد از هيبتش عرش بلرزد وَ بِاسْمِكَ الَّذِي تَرْتَعِدُ مِنْهُ فَرَائِصُ مَلاَئِكَتِكَ وَ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ جَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ وَ إِسْرَافِيلَ‏ و به آن نامى كه از شنيدنش اندام ملايك مرتعش گردد و از تو درخواست مى ‏كنم به حق جبرائيل و ميكائيل‏ و اسرافيل وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ عَلَى جَمِيعِ الْأَنْبِيَاءِ وَ جَمِيعِ الْمَلاَئِكَةِ و به حق حضرت محمد مصطفى كه درود و رحمتت بر وى و آلش و بر تمام پيمبران و فرشتگان باد وَ بِالاِسْمِ الَّذِي مَشَى بِهِ الْخِضْرُ عَلَى قُلَلِ (طَلَلِ) الْمَاءِ كَمَا مَشَى بِهِ عَلَى جَدَدِ الْأَرْضِ‏ و به آن نامى كه خضر پيغمبر (ع) به ذكر آن نام بر امواج دريا مى‏رفت آن گونه كه بر زمين هموار مى ‏رفت وَ بِاسْمِكَ الَّذِي فَلَقْتَ بِهِ الْبَحْرَ لِمُوسَى وَ أَغْرَقْتَ فِرْعَوْنَ وَ قَوْمَهُ‏ و به آن نامى كه دريا را بدان نام بر موسى شكافتى و فرعون و قومش را غرق وَ أَنْجَيْتَ بِهِ مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ وَ مَنْ مَعَهُ‏ و موسى بن عمران و همراهانش را نجات دادى وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ مِنْ جَانِبِ الطُّورِ الْأَيْمَنِ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ أَلْقَيْتَ عَلَيْهِ مَحَبَّةً مِنْكَ‏ و به نامى كه موسى بن عمران تو را بدان نام به جانب طور ايمن خواند و تو او را اجابت كردى و محبتت را بر او القا كردى وَ بِاسْمِكَ الَّذِي بِهِ أَحْيَا عِيسَى بْنُ مَرْيَمَ الْمَوْتَى وَ تَكَلَّمَ فِي الْمَهْدِ صَبِيّاً وَ أَبْرَأَ الْأَكْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ بِإِذْنِكَ‏ و به نامى كه عيسى بن مريم بدان نام مردگان را زنده گردانيد و به كودكى در گهواره سخن گفت و كورى و برص را به فرمان تو شفا بخشيد وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ حَمَلَةُ عَرْشِكَ وَ جَبْرَئِيلُ وَ مِيكَائِيلُ وَ إِسْرَافِيلُ وَ حَبِيبُكَ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏ و به نامى كه جميع ملائكه حاملان عرش تو و جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و حبيب تو حضرت محمد صلى الله عليه و آله وَ مَلاَئِكَتُكَ الْمُقَرَّبُونَ وَ أَنْبِيَاؤُكَ الْمُرْسَلُونَ وَ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ مِنْ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ‏ و فرشتگان مقرب و انبياء و بندگان صالح از اهل آسمانها و زمينها همه تو را بدان نام خواندند

وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ ذُو النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ (تَقْدِرَ) عَلَيْهِ‏ و به نامى كه چون ذو النون تو را بدان نام خواند هنگامى كه از انكار قومش غضبناك روى گردانيد به اطمينان آنكه تو بر او سخت نخواهى گرفت فَنَادَى فِي الظُّلُمَاتِ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ‏ در حالى كه در ظلمات تو را ندا كرد و تو را خواند كه اى خدايى كه جز تو هيچ خدايى نيست سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ نَجَّيْتَهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذَلِكَ تُنْجِي (نُنْجِي) الْمُؤْمِنِينَ‏ تو از شرك و شريك منزهى و من در حق خود از ستمكارانم و تو دعاى او را اجابت كردى و از غم نجاتش دادى و همچنين مؤمنان را نجات خواهى داد وَ بِاسْمِكَ الْعَظِيمِ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ دَاوُدُ وَ خَرَّ لَكَ سَاجِداً فَغَفَرْتَ لَهُ ذَنْبَهُ‏ و به نام بزرگى كه داود پيغمبر بدان نامت خواند و از عظمتت به خاك افتاد و سر به سجده نهاد و تو از گناهش درگذشتى وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَتْكَ بِهِ آسِيَةُ امْرَأَةُ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِنْدَكَ بَيْتاً فِي الْجَنَّةِ و به آن نام تو كه آسيه زن فرعون تو را بدان نام خواند و در دعا گفت پروردگارا تو بر من خانه‏اى در بهشت بنا كن وَ نَجِّنِي مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ فَاسْتَجَبْتَ لَهَا دُعَاءَهَا و از فرعون و عمل (زشت) وى مرا نجات بخش و از اين قوم ستمكاران برهان و تو دعايش را اجابت فرمودى (و حاجتش را روا كردى) وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ أَيُّوبُ إِذْ حَلَّ بِهِ الْبَلاَءُ فَعَافَيْتَهُ‏ و به آن نامى كه ايوب پيغمبر (ع) آنگاه كه درد و رنج و بلا بدو روى آورد تو را به آن نام خواند و تواش عافيت بخشيدى وَ آتَيْتَهُ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِكَ وَ ذِكْرَى لِلْعَابِدِينَ‏ و به رحمت خاص خود اهل و مالش را باز دو چندانش عطا كردى و اهل عبادت را متذكر ساختى وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ يَعْقُوبُ فَرَدَدْتَ عَلَيْهِ بَصَرَهُ وَ قُرَّةَ عَيْنِهِ يُوسُفَ وَ جَمَعْتَ شَمْلَهُ‏ و به آن نامت كه يعقوب نبى تو را بدان نام خواند و تو ديدگان و نور ديدگانش يوسف را به او باز گردانيدى و خاطرش جمع و غم پريشانيش دور كردى وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ سُلَيْمَانُ فَوَهَبْتَ لَهُ مُلْكاً لاَ يَنْبَغِي لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ‏ و به آن نامت كه سليمان (ع) تو را به آن نام خواند و تواش ملك و سلطنتى كه بعد از او هيچكس شايسته آن نبود به او عطا كردى كه بس بخشنده بى ‏عوض تو خواهى بود وَ بِاسْمِكَ الَّذِي سَخَّرْتَ بِهِ الْبُرَاقَ لِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ‏ و به آن نامت كه بدان نام براق به رسولت محمد مصطفى صلى الله عليه و آله و سلم عطا فرمودى إِذْ قَالَ تَعَالَى (سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى‏ كه خود در قرآن مبارك ياد كردى كه منزه خدايى كه بنده ‏اش (محمد «ص» ) را شبانگاه از مسجد الحرام بسوى مسجد اقصى سير داد وَ قَوْلُهُ (سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَ مَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ وَ إِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ‏ و باز فرمودى منزه خدايى كه اين را مطيع ما گردانيد و گرنه هرگز ما بر آنها تسلط نمى ‏يافتيم و ما همه بسوى خدا باز خواهيم گشت وَ بِاسْمِكَ الَّذِي تَنَزَّلَ بِهِ جَبْرَئِيلُ عَلَى مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏ و به آن نامت كه جبرئيل امين بدان نام بر محمد مصطفى صلى الله عليه و آله فرود آمد وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ آدَمُ فَغَفَرْتَ لَهُ ذَنْبَهُ وَ أَسْكَنْتَهُ جَنَّتَكَ‏ و به آن نامت كه آدم تو را بدان نام خواند گناهش را بخشيدى و در بهشت رضوانش مسكن دادى وَ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ الْقُرْآنِ الْعَظِيمِ وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ وَ بِحَقِّ إِبْرَاهِيمَ‏ و از تو درخواست مى ‏كنم به حق قرآن بزرگ و به حق محمد مصطفى (ص) خاتم پيغمبران و به حق ابراهيم خليل (ع) وَ بِحَقِّ فَصْلِكَ يَوْمَ الْقَضَاءِ وَ بِحَقِّ الْمَوَازِينِ إِذَا نُصِبَتْ وَ الصُّحُفِ إِذَا نُشِرَتْ‏ و به حق روز قيامت كه فصل‏ قضاى توست و به حق ميزانهايى كه نصب گردد و آن نامه‏ هاى اعمال كه گشوده شود وَ بِحَقِّ الْقَلَمِ وَ مَا جَرَى وَ اللَّوْحِ وَ مَا أَحْصَى‏ و به حق قلم قدرت و آنچه بر آن بگردد و به حق لوح (امكان) و آنچه در آن لوح به شمار آمده است وَ بِحَقِّ الاِسْمِ الَّذِي كَتَبْتَهُ عَلَى سُرَادِقِ الْعَرْشِ قَبْلَ خَلْقِكَ الْخَلْقَ وَ الدُّنْيَا وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ بِأَلْفَيْ عَامٍ‏

و به حق آن اسمى كه دو هزار سال پيش از آفرينش خلق و عالم دنيا و خورشيد و ماه و آسمان بر سرادق عرش نگاشتى وَ أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ‏ و شهادت مى ‏دهم كه هيچ خدايى جز خداى يكتاى عالم نيست و او يگانه است و شريك ندارد و محمد (مصطفى «ص» ) بنده (خاص) و رسول اوست وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْمَخْزُونِ فِي خَزَائِنِكَ الَّذِي اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِي عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ‏ و از تو اى خدا درخواست مى‏ كنم به آن نامى كه گوهر مخزون در گنجهاى توست آن نامى كه در علم غيب نزد خود بر خويش انتخاب و اختصاص دادى لَمْ يَظْهَرْ عَلَيْهِ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِكَ لاَ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ وَ لاَ نَبِيٌّ مُرْسَلٌ وَ لاَ عَبْدٌ مُصْطَفًى‏ كه احدى از خلق بر آن آگاه نيست نه ملك مقربى و نه پيغمبر مرسلى و نه هيچ بنده برگزيده ‏اى وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي شَقَقْتَ بِهِ الْبِحَارَ وَ قَامَتْ بِهِ الْجِبَالُ وَ اخْتَلَفَ بِهِ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ از آن نام آگاه است و باز از تو درخواست مى ‏كنم به آن نامى كه درياها را بدان نام شكافتى و كوهها را به آن بپا داشتى و رفت و آمد شب و روز را بدان نام برقرار داشتى وَ بِحَقِّ السَّبْعِ الْمَثَانِي وَ الْقُرْآنِ الْعَظِيمِ وَ بِحَقِّ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ‏ و به حق سبع المثانى و قرآن بزرگ و به حق آن فرشتگان مكرم كه نويسنده اعمال نيك بندگانند وَ بِحَقِّ طه وَ يس وَ كهيعص وَ حمعسق وَ بِحَقِّ تَوْرَاةِ مُوسَى‏ و به حق طه و يس و كهيعص و حمعسق و به حق تورات موسى (ع) وَ إِنْجِيلِ عِيسَى وَ زَبُورِ دَاوُدَ وَ فُرْقَانِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏ و انجيل عيسى (ع) و زبور داود (ع) و فرقان محمد (ص) كه درود و رحمتت بر او و بر آل او وَ عَلَى جَمِيعِ الرُّسُلِ وَ بِآهِيّاً شَرَاهِيّاً و بر جميع پيغمبران باد و به حق آهيأ شراهيا اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ تِلْكَ الْمُنَاجَاةِ الَّتِي كَانَتْ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ فَوْقَ جَبَلِ طُورِ سَيْنَاءَ اى خدا از تو درخواست مى‏ كنم به حق آن راز و نيازى كه ميان تو و موسى بن عمران بالاى كوه طور سينا بود وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي عَلَّمْتَهُ مَلَكَ الْمَوْتِ لِقَبْضِ الْأَرْوَاحِ‏ و از تو درخواست مى ‏كنم به اسمى كه به فرشته قابض ارواح تعليم دادى وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي كُتِبَ عَلَى وَرَقِ الزَّيْتُونِ فَخَضَعَتِ النِّيرَانُ لِتِلْكَ الْوَرَقَةِ فَقُلْتَ يَا نَارُ كُونِي بَرْداً وَ سَلاَماً و از تو درخواست مى ‏كنم به آن اسمى كه به قلم قدرت بر ورق‏زيتون نوشتى و آتش را بر او خاضع ساختى و فرمودى اى آتش سرد و سالم باش وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي كَتَبْتَهُ عَلَى سُرَادِقِ الْمَجْدِ وَ الْكَرَامَةِ و از تو درخواست مى ‏كنم به آن اسمى كه بر سراپرده مجد و كرامت نگاشتى يَا مَنْ لاَ يُحْفِيهِ سَائِلٌ وَ لاَ يَنْقُصُهُ نَائِلٌ يَا مَنْ بِهِ يُسْتَغَاثُ وَ إِلَيْهِ يُلْجَأُ اى خدايى كه از اصرار گدايان سائل هرگز ملول نشود و عطايش از بخشش كم نگردد اى خدايى كه فريادرس خلقى و ملجأ و پناه بندگان أَسْأَلُكَ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِكَ وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ كِتَابِكَ‏ از تو درخواست مى‏ كنم به مقامات با مجد و عزت عرش خود و منتهاى لطف و رحمتت از آيات كتاب مرقوم تو كه قرآن عزيز است وَ بِاسْمِكَ الْأَعْظَمِ وَ جَدِّكَ الْأَعْلَى وَ كَلِمَاتِكَ التَّامَّاتِ الْعُلَى‏ و به حرمت اسم اعظم تو و مقام عزت بلند مرتبه تو و كلمات كامل عالي رتبه‏ ات اللَّهُمَّ رَبَّ الرِّيَاحِ وَ مَا ذَرَتْ وَ السَّمَاءِ وَ مَا أَظَلَّتْ وَ الْأَرْضِ وَ مَا أَقَلَّتْ‏ اى خدا اى آفريننده بادها و هر چه به وزش بادها در جهان پراكنده شود و اى آفريننده آسمان و هر چه بر او سايه افكند و زمين و هر چه بر دورش گيرد وَ الشَّيَاطِينِ وَ مَا أَضَلَّتْ وَ الْبِحَارِ وَ مَا جَرَتْ وَ بِحَقِّ كُلِّ حَقٍّ هُوَ عَلَيْكَ حَقٌ‏ و ديوان و آنچه گمراه كنند و درياها و آنچه (در آن) روان باشد و به حق هر حق و حقيقتى وَ بِحَقِّ الْمَلاَئِكَةِ الْمُقَرَّبِينَ وَ الرَّوْحَانِيِّينَ وَ الْكَرُوبِيِّينَ وَ الْمُسَبِّحِينَ لَكَ بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ لاَ يَفْتُرُونَ‏ و به حق ملائكه مقرب و روحانيين و فرشتگان كروبى بلند مقام كه بدون خستگى شب و روز به ذكر و تسبيح حضرتت مشغولند وَ بِحَقِّ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِكَ وَ بِحَقِّ كُلِّ وَلِيٍّ يُنَادِيكَ بَيْنَ الصَّفَا وَ الْمَرْوَةِ وَ تَسْتَجِيبُ لَهُ دُعَاءَهُ يَا مُجِيبُ‏ و به حق ابراهيم خليل تو و به حق هر ولى و بنده خاص كه بين صفا و مروه تو را ندا كرده و دعايش اجابت فرمودى اى اجابت كننده دعاى خلق

أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ وَ بِهَذِهِ الدَّعَوَاتِ أَنْ تَغْفِرَ لَنَا مَا قَدَّمْنَا وَ مَا أَخَّرْنَا به حق اين دعا و اسماء مذكوره از تو درخواست مى‏ كنم كه از گناه گذشته و آينده وَ مَا أَسْرَرْنَا وَ مَا أَعْلَنَّا وَ مَا أَبْدَيْنَا وَ مَا أَخْفَيْنَا وَ مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنَّا كه پنهان يا آشكار ظاهر و باطن بجاى آورديم و آنچه كرديم كه تو بدان داناتر از مايى از همه به لطف و كرمت درگذر إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏ كه تو قادر بر هر چيزى به حق رحمتت اى مهربانترين مهربانان عالم يَا حَافِظَ كُلِّ غَرِيبٍ يَا مُونِسَ كُلِّ وَحِيدٍ يَا قُوَّةَ كُلِّ ضَعِيفٍ‏ اى نگهدار هر غريب دور از وطن اى مونس هر بى ‏كس و تنها اى توانايى هر ناتوان يَا نَاصِرَ كُلِّ مَظْلُومٍ يَا رَازِقَ كُلِّ مَحْرُومٍ يَا مُونِسَ كُلِّ مُسْتَوْحِشٍ‏ اى يارى ده هر مظلوم اى روزى بخش هرمرحوم اى انيس دلهاى هراسان يَا صَاحِبَ كُلِّ مُسَافِرٍ يَا عِمَادَ كُلِّ حَاضِرٍ يَا غَافِرَ كُلِّ ذَنْبٍ وَ خَطِيئَةٍ اى رفيق هر مسافر اى نگهبان هر حاضر اى بخشنده هر خطا و گناهان يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ يَا صَرِيخَ الْمُسْتَصْرِخِينَ يَا كَاشِفَ كَرْبِ الْمَكْرُوبِينَ يَا فَارِجَ هَمِّ الْمَهْمُومِينَ‏ اى فريادرس فريادخواهان اى دادرس آه و ناله كنندگان اى برطرف كننده اندوه غمديدگان اى نشاط بخش دلهاى غمناكان يَا بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ يَا مُنْتَهَى غَايَةِ الطَّالِبِينَ يَا مُجِيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ‏ اى آفريننده زمينها و آسمانهاى گردان اى آخرين مقصد مشتاقان اى اجابت كننده دعاى پريشان حالان يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ يَا دَيَّانَ يَوْمِ الدِّينِ‏ اى مهربانترين مهربانان عالم اى پروردگار عالميان اى حاكم روز جزا يَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِينَ يَا أَكْرَمَ الْأَكْرَمِينَ يَا أَسْمَعَ السَّامِعِينَ يَا أَبْصَرَ النَّاظِرِينَ يَا أَقْدَرَ الْقَادِرِينَ‏ اى بخشنده‏ ترين بخشندگان اى باكرمترين كريمان اى شنواترين شنوايان اى بيناترين بينايان اى تواناترين توانايان اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُغَيِّرُ النِّعَمَ وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُورِثُ النَّدَمَ‏ (تو به لطف و كرم) از من ببخش آن گناهانم را كه نعمت را دگرگون مى ‏سازد از من ببخش آن گناهانى كه موجب پشيمانى و حسرت شود وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُورِثُ السَّقَمَ وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَهْتِكُ الْعِصَمَ‏ از من ببخش آن گناهانى كه موجب درد و امراض شود از من ببخش آن گناهانى كه پرده عصمت را مى‏ درد وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَرُدُّ الدُّعَاءَ وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَحْبِسُ قَطْرَ السَّمَاءِ از من ببخش آن گناهانى از من ببخش كه دعا را مردود مى‏ گرداند از من ببخش آن گناهانى كه باران آسمان را منع مى ‏كند وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُعَجِّلُ الْفَنَاءَ وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَجْلِبُ الشَّقَاءَ از من ببخش آن گناهانى كه مرگ و فناء را تعجيل و عمر را كوتاه مى ‏سازد از من ببخش آن گناهانى كه جلب شقاوت و محرومى مى ‏كند وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُظْلِمُ الْهَوَاءَ وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَكْشِفُ الْغِطَاءَ  از من ببخش آن گناهانى كه هوا را تيره و تار مى‏كند از من ببخش آن گناهانى كه پرده از كارم برمى ‏دارد وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي لاَ يَغْفِرُهَا غَيْرُكَ يَا اللَّهُ‏ از من ببخش گناهان را كه جز تو كسى نبخشد آنها را اى خدا وَ احْمِلْ عَنِّي كُلَّ تَبِعَةٍ لِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ وَ اجْعَلْ لِي مِنْ أَمْرِي فَرَجاً وَ مَخْرَجاً وَ يُسْراً و بار هر حقوقى از خلق به دوش من است از دوشم بردار و آسانى و فرج و گشايشى در كارم عطا فرما وَ أَنْزِلْ يَقِينَكَ فِي صَدْرِي وَ رَجَاءَكَ فِي قَلْبِي حَتَّى لاَ أَرْجُوَ غَيْرَكَ‏ و مقام يقينت را به قلبم نازل و رجاء و اميدوارى بر دلم فرود آور تا بجز تو به هيچكس اميدوار نباشم اللَّهُمَّ احْفَظْنِي وَ عَافِنِي فِي مَقَامِي وَ اصْحَبْنِي فِي لَيْلِي وَ نَهَارِي‏ اى خدا در اين منزلگاهم از شرور عالم مرا محافظت فرما و عافيت بخش و شب و روز با من يار و همراه باش وَ مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ وَ مِنْ خَلْفِي وَ عَنْ يَمِينِي وَ عَنْ شِمَالِي وَ مِنْ فَوْقِي وَ مِنْ تَحْتِي‏ كه از پيش روى و پشت سر و از راست و چپ بالاى سر و پايين پايم شرى به من نرسد وَ يَسِّرْ لِيَ السَّبِيلَ وَ أَحْسِنْ لِيَ التَّيْسِيرَ وَ لاَ تَخْذُلْنِي فِي الْعَسِيرِ و راه آخرت و طريق سعادت را بر من آسان گردان و آسان گرفتن (امور اين عالم را) بر من سهل ساز و در مشكلات عالم مرا به ذلت و خوارى مگذار

وَ اهْدِنِي يَا خَيْرَ دَلِيلٍ وَ لاَ تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي فِي الْأُمُورِ وَ لَقِّنِي كُلَّ سُرُورٍ و مرا رهبرى فرما اى بهترين دليل و رهبر خلق و مرا در كارها به خود وامگذار و هر چه مايه نشاط و سرور است به قلبم الهام فرما وَ اقْلِبْنِي إِلَى أَهْلِي بِالْفَلاَحِ وَ النَّجَاحِ مَحْبُوراً فِي الْعَاجِلِ وَ الْآجِلِ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ و مرا به اهلم در دنيا و عقبى با فيروزى و رستگارى و حال و جد و نشاط بازگردان زيرا تو بر هر چيز توانائى وَ ارْزُقْنِي مِنْ فَضْلِكَ وَ أَوْسِعْ عَلَيَّ مِنْ طَيِّبَاتِ رِزْقِكَ‏ و از فضلت مرا روزى بخش و از پاكيزه‏ ترين روزيهايت به من وسعت ده وَ اسْتَعْمِلْنِي فِي طَاعَتِكَ وَ أَجِرْنِي مِنْ عَذَابِكَ وَ نَارِكَ وَ اقْلِبْنِي إِذَا تَوَفَّيْتَنِي إِلَى جَنَّتِكَ بِرَحْمَتِكَ‏ و مرا به كار طاعتت برگمار و از آتش قهر و عذابت پناه ده و هنگام رحلت به باغ بهشت از لطف و رحمتت منزل ده اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ زَوَالِ نِعْمَتِكَ وَ مِنْ تَحْوِيلِ عَافِيَتِكَ وَ مِنْ حُلُولِ نَقِمَتِكَ‏ اى خدا من به تو پناه مى ‏برم از زوال نعمت و عافيت و نزول قهر و عذابت وَ مِنْ نُزُولِ عَذَابِكَ وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ جَهْدِ الْبَلاَءِ وَ دَرَكِ الشَّقَاءِ وَ مِنْ سُوءِ الْقَضَاءِ وَ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ و باز به تو پناه مى‏ برم از سختى بلاء و خذلان و درك شقاوت و حرمان و از قضاى بد و شماتت دشمن وَ مِنْ شَرِّ مَا يَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَ مِنْ شَرِّ مَا فِي الْكِتَابِ الْمُنْزَلِ‏ و شرورى كه از آسمان فرود آيد و شرى كه به وعيد و تهديد فاسقان در كتاب آسمانى منزل فرمودى اللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلْنِي مِنَ الْأَشْرَارِ وَ لاَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ وَ لاَ تَحْرِمْنِي صُحْبَةَ الْأَخْيَارِ اى خدا مرا از فرقه اشرار قرار مده و از اهل آتش دوزخ مگردان و از صحبت و همنشينى اخيار محرومم مساز وَ أَحْيِنِي حَيَاةً طَيِّبَةً وَ تَوَفَّنِي وَفَاةً طَيِّبَةً تُلْحِقُنِي بِالْأَبْرَارِ و به زندگانى خوش زنده ابد گردان‏و هنگام وفاتم را روز خوش ساز و به زمره نيكان و بندگان نكوكارت ملحق فرما وَ ارْزُقْنِي مُرَافَقَةَ الْأَنْبِيَاءِ فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ در آن منزلگاه صدق و حقيقت نزد خداوند عزت و سلطنت روزى گردان اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى حُسْنِ بَلاَئِكَ وَ صُنْعِكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى الْإِسْلاَمِ وَ اتِّبَاعِ السُّنَّةِ اى خدا تو را حمد مى‏ كنم بر حسن امتحان و مراتب احسانت و تو را حمد مى ‏كنم بر نعمت اسلام و ايمان و پيروى طريق پيغمبرت يَا رَبِّ كَمَا هَدَيْتَهُمْ لِدِينِكَ وَ عَلَّمْتَهُمْ كِتَابَكَ فَاهْدِنَا وَ عَلِّمْنَا اى خدا چنانكه پيمبران خود را به دين خود هدايت فرمودى و كتاب آسمانى خود را به آنان بياموختى ما را هم هدايت كن و تعليم فرما وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى حُسْنِ بَلاَئِكَ وَ صُنْعِكَ عِنْدِي خَاصَّةً كَمَا خَلَقْتَنِي فَأَحْسَنْتَ خَلْقِي‏ و تو را حمد مى‏ كنم بر حسن امتحان و خصوص لطف و احسانت بر من تو مرا به خلقت نيكو آفريدى وَ عَلَّمْتَنِي فَأَحْسَنْتَ تَعْلِيمِي وَ هَدَيْتَنِي فَأَحْسَنْتَ هِدَايَتِي‏ و به من نيكو تعليم دادى و نيكو هدايتم فرمودى فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى إِنْعَامِكَ عَلَيَّ قَدِيماً وَ حَدِيثاً فَكَمْ مِنْ كَرْبٍ يَا سَيِّدِي قَدْ فَرَّجْتَهُ‏ پس تو را حمد و ستايش مى ‏كنم بر انعام هميشگى قديم و جديدت بر من چه بسيار حزن و اندوه ‏ها اى سيد من از من برطرف ساختى وَ كَمْ مِنْ غَمٍّ يَا سَيِّدِي قَدْ نَفَّسْتَهُ وَ كَمْ مِنْ هَمٍّ يَا سَيِّدِي قَدْ كَشَفْتَهُ‏ و چه بسيار غصه‏ ها كه بدل به نشاط فرمودى چه بسيار هم و غمها كه زايل ساختى وَ كَمْ مِنْ بَلاَءٍ يَا سَيِّدِي قَدْ صَرَفْتَهُ وَ كَمْ مِنْ عَيْبٍ يَا سَيِّدِي قَدْ سَتَرْتَهُ‏ و بلا و مصيبتها كه اى سيد من به لطفت از من بگردانيدى و چه بسيار عيب و زشتي هايم را كه از كرم بپوشانيدى فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى كُلِّ حَالٍ فِي كُلِّ مَثْوًى وَ زَمَانٍ وَ مُنْقَلَبٍ وَ مُقَامٍ (مَقَامٍ) وَ عَلَى هَذِهِ الْحَالِ وَ كُلِّ حَالٍ‏ پس حمد و سپاس در هر حال تو را سزد در هر مكان و هر زمان و هر سفر و حضر و بر اين حال كه هستم و تمام احوال ديگر اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ أَفْضَلِ عِبَادِكَ نَصِيباً فِي هَذَا الْيَوْمِ مِنْ خَيْرٍ تَقْسِمُهُ أَوْ ضُرٍّ تَكْشِفُهُ‏ اى خدا امروز از هر خير و نعمت كه قسمت مى ‏فرمايى و هر رنج و المى كه برطرف مى‏ سازى أَوْ سُوءٍ تَصْرِفُهُ أَوْ بَلاَءٍ تَدْفَعُهُ أَوْ خَيْرٍ تَسُوقُهُ أَوْ رَحْمَةٍ تَنْشُرُهَا أَوْ عَافِيَةٍ تُلْبِسُهَا

و هر زشتى و بدى كه از خلق دور مى‏ گردانى و هر بلا كه دفع مى ‏كنى و هر خير و رحمت كه مى ‏فرستى و منبسط مى ‏فرمايى هر لباس عافيت كه بر اندام بندگان مى ‏پوشانى از تمام اين نعمتها نصيب مرا نصيب بهترين بندگانت عطا فرما فَإِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ وَ بِيَدِكَ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ‏ كه تو بر هر چيز توانايى و گنجهاى آسمان و زمين همه بدست توست وَ أَنْتَ الْوَاحِدُ الْكَرِيمُ الْمُعْطِي الَّذِي لاَ يُرَدُّ سَائِلُهُ وَ لاَ يُخَيَّبُ آمِلُهُ‏ و تو خداى يگانه با كرم ‏و بخششى كه هيچ سائلى از درگاهت محروم باز نخواهد گشت و هيچ اميدوارى نااميد نخواهد شد وَ لاَ يَنْقُصُ نَائِلُهُ وَ لاَ يَنْفَدُ مَا عِنْدَهُ بَلْ يَزْدَادُ كَثْرَةً وَ طِيباً وَ عَطَاءً وَ جُوداً و هر كه هر چه بخواهد بدون نقصان خواهد يافت و ملك بى ‏پايان تو ببخشش تمام نگردد بلكه چون ملك تو نامنتهاى و فوق نامنتهاى است از بخشش هاى عطا وجود و كرمت بيشتر و افزونتر شود وَ ارْزُقْنِي مِنْ خَزَائِنِكَ الَّتِي لاَ تَفْنَى وَ مِنْ رَحْمَتِكَ الْوَاسِعَةِ إِنَّ عَطَاءَكَ لَمْ يَكُنْ مَحْظُوراً و مرا از گنجهاى بی ‏انتهايت و از رحمت واسعه بى پايانت روزى بخش كه عطاى تو از هيچكس ممنوع نيست وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏ و تو بر هر چيز قادر و توانايى به حق رحمت وسيعت اى مهربانترين مهربانان عالم.

« شرح احادیث اخلاقی توسط مقام معظم رهبری » | شنبه ها 📽 جلسه شماره : ۲ 🎙عنوان جلسه : آرزوی مرگ نکنید

📖 « شَرْحِ أَحَادِيثِ أَخْلاَقِي تَوَسَّطَ مَقَامِ مُعَظَّم رَهْبَرِي » | شنبه ها 📽 جلسه شماره : ۳ 🎙عنوان جلسه : عبرت از عملکرد دنیا

نامه جالب و سراسر ادب مرحوم آیت الله صافی گلپایگانی رضوان الله تعالی علیه به استاد خویش مرحوم آیت الله بروجردی اعلی الله مقامه و درخواست چاپ تقریرات درس اصول ✍ بسم الله الرحمن الرحیم بشرف عرض عالی می‌رساند پس از درخواست دوام برکات وجود مقدّس تصدیع می‌دهد: جزء دوم تقریرات بحث اصول را که از مبحث قطع شروع و به اوایل مبحث برائت منتهی می‌شود حضور مبارک تقدیم می‌دارد و متذکر می‌شود که گر چه بنده را لیاقت حضور در مجلس بحث حضرت آیت الله العظمی نبوده و نیست تا چه رسد لیاقت ضبط و تحریر فوائد و مقاصد عالیه‌ای را که افاده فرموده‌اید، اما مع ذلک اگر توجهی لااقل به مطالعه پنجاه شصت صفحه آن گردد معلوم می‌شود که با آن که به واسطه اشتغالات تحصیلیه روزانه و کسالت تا اکنون فرصت مراجعه کاملتری برای رفع نواقص و عیوب آن پیدا نکرده‌ام از آنچه که منظور بندگان‌عالی بوده است ان‌شاء الله تعالی دور نشده‌ام چنانچه بعضی از اعاظم حوزه هم که مفصلاً ملاحظه نموده خوبی آن را چه جزء اول که از مباحث مشتق شروع و به آخر مباحث الفاظ منتهی می‌گردد و چه این جزء را تصدیق نموده‌اند و بدیهی است که همه کس ملتفت است که هر کجا نقصانی در بیان مطالب و غیره باشد مربوط به قصور و ضعف استعداد بنده است که نتوانسته‌ام به حقایق مرادات و نظریات عالیه برسم بنابراین اگر رای مبارک اقتضا فرماید برای آن‌که قطره‌ای از قطرات دریای علم و دانش بندگان در دسترس تشنگان و طالبین قرار گیرد با خواست خداوند فعلاً به طبع و نشر همین‌ جزء که تقدیم شده اقدام گردد البته در موقع پاکنویس کردن تجدید نظر کامل در آن نموده ‌و در تصحیح آن جدیت لازمه را خواهم نمود. ایام افاضت مستدام الاحقر الداعی لطف الله صافی

مگه یادم میره 🎙مهدی نجفی

💐 کانالهایی که در آنها به این کانال ارجاع داده میشوید : @AmirGrali @soalvajavab @mahezeyafat

📖 « شَرْحِ أَحَادِيثِ أَخْلاَقِي تَوَسَّطَ مَقَامِ مُعَظَّم رَهْبَرِي » | شنبه ها 📽 جلسه شماره : ۴ 🎙عنوان جلسه : عدم دلبستگی به دنیا

عبدالله بن زبیر اسدی در مرثیه مسلم و هانی اشعار زیر را سروده است. به نقلی فرزدق سروده و عبدالله بن زبیر آن را نقل کرده است: فَإِن كُنْتَ لا تَدْرینَ مَاالمَوتُ فَانْظُری إِلی هانِىَ فی السُّوقِ وَ ابْنِ عَقیلٍ‌ إِلی بَطَلٍ قَد هَشَمَّ السَّیفُ وَجْهَهُ وَ آخَرَ يُهوی مِنْ جِدارِ قَتیلٍ‌ اصابَهُما فَرْخُ البَفِىِّ فَاصبَحا أَحادیثَ مَنْ يَسری بِكُلِّ سَبیلٍ‌ تَری جَسَداً قَدْ غَيَّرَ المَوتُ لَونَهُ وَ نَضْحَ دَمٍ قد سالَ كُلِّ مَسیلٍ‌ فَتىً کانَ أَجبی مِن فَناةٍحَيِيَّةٍ وَ اقطَعَ مِنْ ذی شَغْرَتَینِ صَقیلٍ‌ أَيَركَبُ أَسماءُ الهَمالیجَ آمِناً وَ قدْ طالَبَتُهُ مَذحِجٌ بِذُحولٍ‌ تَطیفُ حِفافَیه مُرادٌ وَ كُلُّهُم عَلی رَقبَةٍ مِن سائِلٍ وَ مسؤلٍ‌ فَإِنْ أَنتُمُ لَم تَثارُوا بِأَخیكُم فَكُونوا بَغایا أُرضِيَتْ بِقَلیلٍ . ترجمه : اگر نمی‌دانی مرگ چیست به هانی و پسر عقیل در بازار بنگر. به دلاوری که شمشیر بینی او را در هم شکسته است و به دلاوری دیگر که از بلندی در حالی که کشته شده به خاک افتاده است. پیش آمد روزگار آن دو را فراگرفت و افسانه زبان رهگذران شدند. جنازه‌یی می‌بینی که مرگ رنگ آن را دگرگون ساخته است و خونی که در هر سوی روان است. جوانی که با حیاتر بود از زن جوان شرمگین، و برّنده‌تر بود از شمشیر دو سرِجَلا داده شده! آیا اسماء بن خارجه یکی از کسانی که هانی را نزد ابن‌زیاد برد- آسوده خاطر سوار بر اسب‌ها می‌شود، در صورتی که طایفه مذحج -که با هانی از یک تیره بودند، از او خون هانی را می‌خواهند. و قبیله مراد -که با هانی از یک تیره بودند- در اطراف اسماء گردش کنند و همگی چشم به راه اویند که بپرسند یا پرسش شوند. پس اگر شما -ای قبیله مذحج و مراد- انتقام خون برادر خویش را نگیرید، -همچون‌- زنان بدکاری باشید که به اندکی راضی گشته‌اند!

واخواني كتابچه ي ما و غدير : نامه اي به دوستدار امير عليه السلام 👇👇

قسمت اول

قسمت دوم

قسمت سوم

سخنرانی قدیمی آیت الله سید علی میلانی حفظه الله در موضوع « اهمیت ماجرای مباهله »

شادمانه « مباهله یعنی حیدر امیره »

📖 « شَرْحِ أَحَادِيثِ أَخْلاَقِي تَوَسَّطَ مَقَامِ مُعَظَّم رَهْبَرِي » | شنبه ها 📽 جلسه شماره : ۵ 🎙عنوان جلسه : هشدار نسبت به پیروی از طاغوت

۶۰ حدیث از احادیث حسینی ➕اگر فایل باز نشد از اینجا دانلود کنید.

در رثای حضرت علی اکبر علیه السلام گفت برخیز ز جا ای مه رخشنده ی مادر قد شمشاد علم کن و بکش تیغ دو پیکر خویشتن زن به صف معرکه چون حیدر صفدر همچو طومار بپیچان تو ز هم لشکر کافر همچو بن عم نبی شیر خدا ساقی کوثر به دو انگشت بیفکن در از قلعه ی خیبر اذان میدان ز پدر خواست در آن دم علی اکبر نوگل باغ بتول آن که بود شبه پیمبر تا شود عازم میدان عدو همچو غضنفر گیسوان کرد پریشان ز غمش مادر مضطر گفت: ای تاره جوان سرو روان نوگل لیلا ترک میدان بنما رحم نما بر دل لیلا می شود زار و پریشان ز فراقت دل لیلا حسرت عیش تو در گور برم تا صف محشر شرمسارم که چرا حجله ی عیش تو نبستم شب دامادی به پهلوی تو یک دم ننشستم حال از ظلم و ستم در غم مرگ تو نشستم سوی میدان می روی یوسف کنعانی مادر گفت اکبر که: ایا مادر غمدیده ی زارم دشت پر دشمن و بی کس بود این باب کبارم خود ده انصاف که این زندگی آید به چه کارم بایدم ساخت فدا در ره او من سر و پیکر پسر فاطمه امروز شود کشته در این دشت من نباشم به یقین از پسر فاطمه بهتر گر من امروز نکنم جان به فدای شه بی یار چه بگویم به جواب پدرش در صف محشر مادرش فاطمه آن روز اگر از تو بپرسد در جوابش چه بگویی تو ایا غمزده مادر مادرا منع مکن رفتن من جانب میدان صبر بنما که دهد اجر تو آن خالق داور روبرو گشت به کفار چو آن ثانی حیدر گفت فرزند حسین باشم و نامم علی اکبر بکنم رزم نمایان بریزم ز شما سر که شود باز عیان معرکه ی خندق و خیبر از کمینگاه برون آمده آن منقذ کافر چه بگویم که ز غم سوخت دل عمه و خواهر آه و افسوس که افتاده ز زین قد رسایت جان مادر چه کنم من ننشینم به عزایت بنگر تا که به تن گشت کفن جای قبایت ببریده است چه بی رحم سرت را زقفایت نگذارند سر نعشت من دل خسته بمانم چه کنم چاره ندارم من سرگشته ی حیران مانده بی غسل و کفن جسم لطیفت به بیابان می برندم ز سر کوی تو این فرقه ی عدوان حال از ظلم و جفای پسر سعد جفا کار همره قاتلت اکنون به سوی کوفه روانم

مطلب دوازدهم: ومنها: الصدقات: فقد تحققت منه خصوصية فيها، ما سمعتها من غيره، وذلك إنهم رأوا في ظهره يوم الطف ثفنات، فسئل السجاد (ع) عنها، فقال (ع) " إن ذلك مما كان ينقله في الليل على ظهره للأرامل والأيتام المساكين، قال الراثي: وان ظهرا غدا للبر ينقله سرا إلى أهله ليلا لمكسور

مطلب سیزدهم: ومنها: شدة عزم وحزم خاص في التخليص من عذاب الله: ولذا اختار اشد التكاليف ليفوز بدرجة خاصة تؤثر شفاعته في المستوجبين للعقاب، وليس مقصودي بيان ذلك خاصة، إنما غرضي كيفية اهتمامه بذلك حتى في حفظ أعدائه عن ذلك بالسعي في رفع العذاب عنهم، حتى أنه لما أتى إليه من أتى لقطع الرأس تبسم (ع) في وجهه ثم وعظه، وإذا رأى أنه لا يفيد فيهم التخليص الكلي كان يسعى لهم في التخفيف، كما في قضية هرثمة بن أبي مسلم لما لم تنجع فيه الموعظة، قال: فامض حيث لا ترى لنا مقتلا، ولا تسمع لنا صوتا، وكذلك للجعفي، كما سيجيء.

📝 مطلب چهاردهم ومنها: شدة خوفه من ربه تبارك وتعالى: ولقد كان بحيث إذا توضأ، تغير لونه وارتعدت مفاصله، فقيل له في ذلك، فقال (ع): حق لمؤمن يقف بين يدي المالك القهار أن يصفر لونه وترتعد مفاصله، وقد تعجب الناس الذين شاهدوا حالته من شدة خوفه حتى أنهم قالوا: ما أعظم خوفك من ربك، فقال (ع): " لا يأمن يوم القيامة إلا من خاف الله في الدنيا " أقول: فانظر إلى سيد الشهداء يريد الوضوء لعبادة الله كيف ترتعد فرائصه ويصفر لونه، ونحن نشتغل بالكبائر الموبقة، ولا يحصل لنا اضطراب بوجه من الوجوه، فكيف ندّعي إن لنا في الحسين (ع) أسوة، وهو يرتعد عند أفضل العبادادت، ونحن لا تأخذنا أدنى واهمة عند اشد المعاصي، ولا حول ولا قوة إلا بالله.