تعداد این دیگ ها که واسه پخت غذا برای زائران اباعبدالله الحسین در حال استفاده هست، از کل جمعیت اپوزیسیون بیشتره😜 📛کانال جنجال نیوز @janjalnews_org

🗽آمریکا بالاترین🗽 🇺🇸آمریکا بالاترین قدرت "اقتصادی" جهان 🇺🇸آمریکا بالاترین قدرت "تکنولوژی" جهان 🇺🇸آمریکا بالاترین قدرت "نظامی" جهان اما 🔻🔻🔻 🏁آمریکا بالاترین آمار "خودکشی" در جهان 🏁آمریکا بالاترین آمار "طلاق و تجرد" در جهان 🏁آمریکا بالاترین آمار "زندانی" جهان 🏁آمریکا بالاترین آمار "بیمار جسمی" در جهان 🏁آمریکا بالاترین آمار "بیمار روانی" در جهان 🏁آمریکا بالاترین آمار "قتل خیابانی" در جهان 🏁آمریکا بالاترین آمار "جنایت جنگی" در جهان 🏁آمریکا بالاترین آمار "تجاوز و ناامنی برای زنان و کودکان" در جهان 🏁آمریکا بالاترین آمار"خشونت "در جهان 🏁آمریکا بالاترین آمار "فقیر" در جهان 🏁آمریکا بالاترین آمار "فاصله و شکاف طبقاتی" در جهان 🏁آمریکا بالاترین آمار "شیطان پرستی"در جهان 🏁آمریکا بالاترین آمار"اعتیاد مواد مخدر و الکل" در جهان 🏁آمریکا بالاترین آمار "اعدام" در جهان 🏁آمریکا بالاترین آمار "سرقت" در جهان 🏁آمریکا بالاترین آمار "پرونده جنایی" در جهان 👌انتهای توسعه‌ی غربی، آزادی اقتصادی یعنی همین! ✍حسین زمانی میقان 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

♦️‌ رهبری گفتن داریم به قله ها میرسیم و بعضی ها مسخره کردن

خودشون آفتاب میخورن تا بتونن سایه درست کنن. زیبا نیست؟این نتیجه ی محبت امام حسینه که رو قلب آدما اثر گذاشته

عراقی‌ها طوری با التماس و محبت به خانه‌شان دعوتت می‌کنند، انگار تو دوستی هستی که سال‌هاست منتظرت هستند اما تا امروز تو را ندیده‌اند. اشتیاق در چشمان‌شان، در لبخندهایشان و رفتارشان موج می‌زند. بچه‌هایشان دور زائرین می‌گردند و از کودکی یاد می‌گیرند به واسطه #حُب_الحسین خدمت کنند. 👈 محور تربیت ما چیست؟! 👈 ما جمع‌محوریم یا فردمحور؟! 👈 حُب اهل بیت، کجای تربیت ماست؟! 👈 زمینه‌هایش را چطور مهیا کنیم؟! #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4

#اربعین_۱۴۰۲ #جامانده_ها #آماده_باش_فرهنگی۲ #حیاتنا_الحسین #حب_الحسین_جمعینا اماده سازی بسته های هدیه ی کودکان در همایش پیاده روی جاماندگان #حوزه_مقاومت_بسیج_حضرت_ریحانه_النبی_سلام_الله_شهر_هرند #ناحیه_مقاومت_بسیج_شهرستان_هرند

ساعت دو نیمه شب چند روز مانده به اربعین بود. تنها توی کوچه پس کوچه های کربلا سمت حرم روانه بودم. موکبی ساده در میانه کوچه ای دراز و تنگ میز گذاشته و نصف شبی نان تازه می پخت. بوی گرم و رقصان نان دوید و زودتر بغلم کرد و سنگینی اش را انداخت روی سلولهای احساس گرسنگی ام. تا یک لحظه پیشش گرسنه نبودم. مگر هر شب آن موقع چیزی می خوردم؟ آن که پشت ساروج خمیر نیمه جامدی را با دست های نسوزش پهن می کرد، دشداشه سیاه پوشیده بود و موهای فرفری اش تا شانه هایش می رسیدند و سبیل کلفتی داشت. شبیه لوتی های تیپیکال توی فیلمفارسی های قدیم. چند تا مرد دشداشه پوش هم لابد مثل من عابر بودند که ایستاده بودند به گرفتن نان. اما طوری تمام طول میز را پوشش داده بودند که جایی برای ایستادن من نبود. رو به روی موکب توی همان کوچه تنگ چند مرد دیگر نشسته بودند روی صندلی های پلاستیکی. فقط چند قدم فرصت داشتم تا تصمیم گیری. بایستم بین مردهای این طرف و آن طرف کوچه و منتظر نان بمانم یا رد شوم و بی خیال این بوی مسحور کننده و گیرنده های احساس گرسنگی در مغز رگ به رگ شده ام بشوم. خیلی زود رسیدم به میز و بگویم یک لحظه، یک ثانیه یا حتی کمتر از آن، پا کند کردم و رد شدم. انگار که پشت سرم هم چشم داشته باشم (که مادر ها دارند) دیدم که مرد خسته و چهارشانه ای به سختی ولی عجله خودش را از روی صندلی بلند کرد. حتی انگار از لخ لخ دمپایی هایش فهمیدم که از صبح روی پا بوده و صبحانه و ناهار و شام و میان وعده داده دست زائرها. آمد دنبالم. صدا زد "زائر؟" برگشتم. اشاره کرد بایستم. ایستادم. رفت سر میز و نان تازه را خودش از روی ساروج کند و به مرد دیگر پشت صحنه چیزی گفت و او یک کفگیر از محتوای تابه روی اجاقی که پشت تر بود و ندیده بودمش ریخت توی ظرفی و گذاشت لای نان و آورد و با احترام دراز کرد سمتم. "تفضلی." چشم هایش را به زمین دوخته بود. با خوشحالی لقمه را گرفتم و شکرا گفتم و به راهم ادامه دادم. همان طور که گوشه نان را بلند می کردم و بخار نیمروی گرم را نگاه می کردم که چه طور می رقصید و خودش را با بخاری که از نان داغ بلند می شد، یکی می کرد، به زیبایی های پس از ظهور فکر کردم. اینکه یک روزی بالاخره در همه جای دنیا، مثلا خیابان های سیاه نشین بوینس آیرس، محله های مهاجرخیز ونکوور، ‌حاشیه شهرهای لس انجلس و دهلی و کوالالامپور و دوشنبه و پاریس و آمستردام و شانگهای و سیدنی، زنان آزاد و ارزشمند خواهند شد. طوری که بتوانند نیمه شبی توی کوچه ای تنگ و دراز در کشوری غریب از بین مردانی دو برابر هیکل خودشان با احساس امنیت تمام عبور کنند و مردها حواسشان نه به جسم او و خواسته های خودشان که به شخصیت او و خواسته های روحی اش باشد، که نکند دلش نان خواسته باشد، نکند خجالت کشیده باشد بایستد، نکند اگر توی صورتش نگاه کنم راحت نباشد، و بعد صدایش کنند و او بی احساس ترس، بی آنکه قلبش توی دهانش بکوبد، بایستد و برگردد و لقمه ای نان و نیمرو از دست یکی شان بگیرد و تشکر کند و برود! #زن_زندگی_آزادی #سبک_زندگی_اربعینی #زندگی_پس_از_ظهور #دیمزن دنیای یک مادر زائر نویسنده https://ble.ir/dimzan 🌹کانال چشم براه🌹 @cheshmberahezohor

و عکس ها حرف می‌زنند https://eitaa.com/tahbin

🔸شعار «ابالفضل علمدار، خامنه‌ای نگه‌دار» امروز در حرم حضرت عباس(علیه السلام