#شبهات_ماه_محرم
💢آیا #شهربانو، همسر امام حسین(ع) و مادر امام سجاد(ع) #ایرانی بود؟
بررسی اقوال تاریخی و پاسخ به این سوال
#قسمت_دوم_پاسخ
✅کلینی (ره) در هویت مادر امام سجاد (ع) این حدیث را ذکر کرده است:
" چون دختر یزدگرد را نزد عمر آوردند، دوشیزگان مدینه براى تماشاى او سر میکشیدند و چون وارد مسجد شد، مسجد از پرتوش درخشان گشت.
عمر به او نگریست، دختر رخسار خود را پوشید و گفت: "اف بیروج بادا هرمز" (واى، روزگار هرمز سیاه شود)! عمر گفت: این دختر مرا ناسزا میگوید و بدو متوجه شد! امیرالمؤمنین(ع) به عمر فرمود: تو این حق را ندارى که به او آسیبی برسانی، به او اختیار ده که خودش مردى از مسلمانان را انتخاب کند و در سهم غنیمتش حساب کن. عمر به او اختیار داد.
دختر آمد و دست خود را روى سر حسین(ع) گذاشت. على(ع) به او فرمود: نام تو چیست؟ گفت: جهان شاه. حضرت فرمود: بلکه شهربانویه.
✅سپس به حسین(ع) فرمود: اى اباعبدالله! از این دختر بهترین شخص روى زمین براى تو متولد مىشود و على بن حسین (ع) از او متولد گشت. آن حضرت را ابن الخیرتین (پسر دو برگزیده) مىگفتند؛ زیرا برگزیده خدا از عرب «هاشم» بود و از عجم «فارس».
این روایت از نظر سند و متن مورد نقد تعدادی از محققین قرار گرفته است؛ مثلا گفته شده است: در سند آن شخصی به نام "عمرو بن شمر" است که از نظر علماء علم رجال #ضعیف بوده و قابل اعتماد نیست.
اسارت دخترى از یزدگرد، به شدّت محل تردید است.
✅ازدواج امام حسین(ع) با چنین دختری در این زمان مورد تردید است؛ زیرا طبق روایت اول #اسارت این دختر در فتح خراسان یعنی در سال 22 هجری و در زمان عثمان بوده در حالی که روایت دوم می گوید در زمان عمر بوده که اگر این ملاک باشد، امام در سالی که فتح ایران اتفاق افتاده ، بین 10 و 11 سال داشته است؛ زیرا فتح ایران در سال دوم خلافت عمر بوده بنابراین استبعاد دارد که امام در این سن زن گرفته باشد.
درباره نَسَب مادر امام سجاد(ع) نیز منابع متقدم تاریخى و روایى دچار اختلاف گشته اند.
✅اصولاً کتاب هایى مانند تاریخ طبرى و الکامل ابن اثیر که به صورت سالشمار جنگهاى مسلمانان با ایرانیان را تعقیب کرده و مسیر فرار یزدگرد را به شهرهاى مختلف ایران نشان داده اند، در هیچ موردى به ذکر اسارت فرزندان او نمى پردازند؛ با آن که این مسأله، بسیار مهمتر از حوادث جزئى است که به آن ها اشاره شده است.
✅به هرحال با مجموعه این قرینه ها و دیدگاه هاى دیگری که درباره مادر آن حضرت(ع) وجود دارد و همچنین با توجه به این نکته که تا قبل از اواخر قرن سوم بیشتر ناقلان، او را از کنیزان سِند یا کابل میدانستند، نمی توان به یک اظهار نظر قطعی در باره مادر امام سجاد(ع) دست یافت.
🌹روزمان را با قرآن آغاز کنیم😊
⭕آموزش درس استقامت و بصیرت برای مومنین دربیان داستان انبیاء (کشاکش دو جریان حق و باطل )
[سوره هود (11): آيه 120]
وَ كُلاًّ نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنْباءِ الرُّسُلِ ما نُثَبِّتُ بِهِ فُؤادَكَ وَ جاءَكَ فِي هذِهِ الْحَقُّ وَ مَوْعِظَةٌ وَ ذِكْرى لِلْمُؤْمِنِينَ (120)
و هر يك از سرگذشت انبياى (قبلى)، كه براى تو بازگو كرديم، چيزى است كه دلت را بدان محكم گردانيم، و در اين (اخبار)، براى تو حقايق و براى اهل ايمان، پند و تذكّرى آمده است
✅ قصّه هايى از كشاكش حقّ و باطل كه در سراسر تاريخ پيامبران و پيروان گمراه آنان به چشم مى خورد و قرآن آنها را بيان كرده است، به مومنین توان تحمّل دشواريهاراآموزش مى دهد.
" وَ كُلًّا نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنْباءِ الرُّسُلِ ما نُثَبِّتُ بِهِ فُؤادَكَ ..." هر خبرى از اخبار پيامبران را برايت حكايت مى كنيم تا تو را قويدل گردانيم ؛ و آن را در راهى كه براى دعوت به سوى حق و نهضت عليه ريشه هاى فساد پيش گرفتى و در تحمل آزار از امتت قوى و استوار سازيم.
در خصوص آنچه به رسول خدا (ص) عايد مى گردد فرموده:" وَ جاءَكَ فِي هذِهِ الْحَقُّ"، آمدن حق در آن داستانها به همين است كه خدا حق را در ضمن آن قصه ها و قبل از آن و بعد از آن بيان كند. و در آنچه كه عايد و مربوط به مؤمنين است فرموده:" وَ مَوْعِظَةٌ وَ ذِكْرى لِلْمُؤْمِنِينَ". بیان داستان انبیاء براى مؤمنين، هم تذكر است و هم موعظه. تذكر است براى اينكه مؤمنين با شنيدن آنها آنچه از علوم فطرى مربوط به مبدأ و معاد و متعلقات آن از ياد برده بودند بياد مى آورند. و موعظه است، براى اينكه آن معارف و حقايق در لفافه داستانها بيان شده، و همان داستانها مايه عبرت است.
♦️♦️پرهيز از سران متكبّر و خود پسند♦️♦️
🌹🌹امام علی علیه السلام:
💠 آگاه باشيد زنهار زنهار از پيروي و فرمانبرداري سران و بزرگانتان، آنان كه به اصل و حسب خود مي نازند و خود را بالاتر از آنچه كه هستند مي پندارند و كارهاي نادرست را به خدا نسبت ميدهند و نعمتهاي گسترده خدا را انكار ميكنند، تا با خواسته هاي پروردگار مبارزه كنند و نعمت هاي او را ناديده انگارند.
💠 آنان شالوده تعصّب جاهلي و ستونهاي فتنه و شمشيرهاي تفاخر جاهليّت هستند.
💠 پس، از خدا پروا كنيد و با نعمتهاي خدادادي درگير نشويد و به فضل و بخشش او حسادت نورزيد و از فرومايگان اطاعت نكنيد، آنان كه تيرگيشان را با صفاي خود نوشيدید و بيماريشان را با سلامت خود درهم آميخته اید و باطل آنان را با حق خويش مخلوط كرده ايد، در حالي كه آنان ريشه همه فسق ها و انحرافات و همراه انواع گناهانند.
💠 شيطان آنها را براي گمراه كردن مردم، مركبهاي رام قرار داد و از آنان لشكري براي هجوم به مردم ساخت و براي دزديدن عقلهاي شما آنان را سخنگوي خود برگزيد، كه شما را هدف تيرهاي خويش و پايمال قدمهاي خود و دستاويز وسوسه هاي خود گردانيد.
📚 نهج البلاغه، قسمتی از خطبه 192