شش هنرمند و هفت وزیر
مهره پیاده کدام بازی هستند؟! - ۲
♦️اگر مرتکب خود تحریمی شدیم، اطلاعات محرمانه مالی و اقتصادی را دست همان طرف تحریم کننده دادیم و دشمن ما را دقیق تر مورد تحریم قرار داد و مجاری دور زدن تحریم ها را هم بست، آن وقت آقای ظریف پاسخگوست یا برخی وزرای بی خبر از همه جا؟! و اصلا در چنان روزی، پاسخگو بودن یا نبودن امثال ظریف چه فایده ای دارد؟
🔹مگر همین حالا که امثال ظریف و عراقچی و حتی روحانی، یکی در میان اذعان می کنند اعتماد به آمریکا (یا حتی امید بستن به اروپا) اشتباه بود و روحانی می گوید کشورها مگر دیوانه اند که با این آمریکا مذاکره و توافق کنند، سر سوزنی از حقوق پایمال شده ما در برجام اعاده می شود؟
♦️وقتی ناتوانی و بی کفایتی وزارت خارجه در موضوع برجام و عدم پیش بینی احتمالات قطعی الوقوع، برای عوام و خواص آشکار شده، چگونه می توان به خوش خیالی های بلاوجه و بی پایه مجال تداوم داد و بدون پاس شدن چک قبلی حریف، اجازه داد امتیازات نقد جدید بدهند و مجددا مشتی وعده بی اعتبار دریافت کنند؟ آیا در این صورت، شرکت ها و بانک های بدعهد اروپایی به تعهدات زیرپاگذاشته خود عمل می کنند؟ این که تعهد برجامی بود!
🔹اگر 10 تا 30 درصد مشکلات اقتصادی زیر سر فشار تحریم است، 70 تا 90 درصد آن زیر سر سوء مدیریت حادّ رئیس دولت و برخی وزرا و معاونین اقتصادی است؛ یعنی همان تیمی که 18 میلیارد دلار را به قیمت 4200 تومان واگذار کردند، رانت 300 هزار میلیارد تومانی پدید آوردند و پس از آن هم نظارت بر قیمت ها و حمایت از تولید در مقابل واردات کمر شکن را رها کردند و جز گفتن اینکه باید با کدخدا ببندیم، هیچ حرف و ایده و برنامه و کارنامه ای ندارند. اگر همین حضرات، شوک جدیدی به اقتصاد ملی (در اثر تقویت کفه دشمن) دادند، آن وقت تکلیف چیست؟ هیچ پاسخی در این زمینه ندارند!
♦️رئیس دولت و وزیران و معاونین مسئول در حوزه اقتصادی به جای فرافکنی و فضاسازی متاثر از نقشه دشمن، باید پاسخگو باشند که چرا به نسخه کاربردی اقتصاد مقاومتی در حوزه هایی مانند مبارزه با رانت و قاچاق، حمایت از تولید، صرفه جویی ارزی و ریالی، شفافیت در مالیات و معاملات و واگذاری ها، اصلاح سیستم بانکی، حمایت از بخش خصوصی سالم، تسهیل کسب و کار، رونق بخشیدن به بخش مسکن (به عنوان عامل چرخش چرخ 250 شاخه صنعتی و شغلی دیگر) و ... اهتمام نکرده و کشور را دچار خود تحریمی کرده اند؟ و چرا حالا هم بر تشدید خودتحریمی از طریق تایید و تصویب FATF و CFT و از این قبیل اصرار دارند؟!
استکبار ستیزان
برای بستن پرونده پالرمو و CFT
گواهی امروز شمخانی کافی است
🔹آقای شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی است؛ یکی از مراکز مهمی که موضوعات کلان امنیت ملی را رصد می کند.
♦️او امروز گفته است: "مذاکره با آمریکا بیفایده است. ما بیش از این اجازه نداریم که فرصت ملت ایران را صرف روندهای بیحاصل کنیم. اروپاییها از ما خواستند از برجام خارج نشویم. پذیرفتیم تا به اروپا فرصت بدهیم نشان دهد توان تصمیمگیری مستقل از آمریکا را دارد. اروپا هم اگر در پرداخت هزینهی حفظ برجام مردد است، باید بداند که ایران معطل آنها نیز نخواهد ماند".
🔹اگر آمریکا و اروپا در دیدبانی امنیت ملی، غیر قابل اعتماد و بدعهد و کلاهبردار ارزیابی می شوند -و نشانه روشنش نیز همین است که نعش برجام زیر پای آنهاست-، برخی دولتمردان چگونه می توانند ادعا کنند که #مصلحت در اعتماد دوباره به غرب و پذیرش کامل دیکته ها و مطالبات FATF در قالب الحاق به کنوانسیون پالرمو و CFT است؟!
♦️چرا نه سه سال اجرای برجام و نه اجرای 37 مطالبه (از مجموع 41 مطالبه FATF) به لغو تحریم ها منتهی نشد و به جای بهبود وضعیت اقتصادی به پسرفت انجامید؟ مگر نه اینکه مدیران غربی FATF بارها تصریح کرده اند حتی با انجام همین یکی دو تعهد باقی مانده نیز معلوم نیست ایران را از لیست سیاه خارج کنند؟
🔹عقل می گوید تا چک طرف کلاهبردار در معامله "نقد-نسیه" قبلی پاس نشده، معامله جدیدی انجام ندهید و دوباره دارایی خود را در ازای وعده بی ضمانت واگذار نکنید؟ (حالا که وعده هم نمی دهند!). بنابراین باید پرسید آنان که چنین وسوسه ای را انجام می دهند، مصلحت اندیش هستند یا فاقد عقل معاش در خوش بینانه ترین احتمال، و آلوده به نفوذ دشمن، در احتمالی واقعی تر؟
♦️ همین شهادت آقای شمخانی -که واقعیت جلو چشم مردم هم هست- برای رد لوایح مربوط به پالرمو و CFT در مجمع تشخیص مصلحت نظام و مشروط کردن ادامه همکاری با FATF به تغییر ملموس رویکرد غرب کافی است.
🔹فراموش نکنیم وزارت خارجه و دولت، نسبت به 29 شرط رهبری، مجلس و شورای امنیت ملی برای اجرای برجام، اهتمام و درایت نداشتند و بنابراین شایستگی تجویز نسخه و آدرس جدید را که تنه به تنه نسخه های مردود قبلی می زند، ندارند.
استکبار ستیزان
یک نامه ؛ یک خط پاسخ
و سکوت عمیق امضا کنندگان
♦️نامه ای را که جلوشان گذاشته شده، امضا می کنند؛ با این مضمون: با ملاحظه "مصلحت"، به "مجمع" بفرمایید در بررسی و تصویب دو خواست باقی مانده FATF (الحاق به کنوانسیون پارمو و CFT) تسریع شود.
🔹پاسخ، یک خط سوال ساده است: چه تضمینی هست که محدودیت ها را بردارند و دوباره عهدشکنی نکنند؟!
♦️این سوال حکیمانه و مصلحت سنجانه، هیچ پاسخی ندارد؛ هیچ پاسخی! ... امضا کنندگانِ نامه پخت و پز شده در جایی دیگر، به سکوتی عمیق فرو می روند. حرف حساب، جواب ندارد.
🔹اگر از سفارش دهنده اصلی نامه نمی ترسیدند، حتما می گفتند که ما هم، با تردید به وعده دشمنان سابقه دار در خدعه و عهد شکنی می نگریم؛ بلکه مطمئنیم این بار نیز فقط قصد خدعه دارند. اما آنها فقط وظیفه داشته اند پای نامه مهندسی شده در جای دیگر را امضا کنند و نه بیشتر.
♦️مگر وقتی فلان مقام بانکی و اتمی گفتند طرف مقابل دبه می کند و عایدی ما از توافق تقریبا هیچ بوده، توسط همان پخت و پز کننده نامه اخیر مواخذه و توبیخ نشدند؟! آنها باید ماشین امضا باشند و نه بیشتر!
🔹 کار چاق کن های اصلی پس از همه وعده های فریبنده، اکنون مجبورند بگویند«تضمین نمیدهیم مشکلات اقتصادی حل شود»!
♦️این تحیّر ناشی از اعتماد به دشمن، تداعی حسن ظن آدم ابو البشر به شیطان است و این بیان حکیمانه امیر مومنان علیه السلام در خطبه اول نهج البلاغه که : «فباع الیقین بشکه. یقین و اطمینان را فروخت و تردید و شک را خرید».
استکبار ستیزان
روحانی چرا هنجارشکنی می کند؟ -1
✍ سخنان اخیر آقای روحانی با اعتراض علما و مراجع مواجه شده است. آیتالله مکارم شیرازی در اعتراض به این سخنان گفت "سخنان رئیسجمهور درباره حجاب و فضای مجازی زننده بود. شما رئیس جمهوری اسلامی هستید؛ نه رئیس جمهور دموکراتیک سکولار. رئیس جمهوری که قسم خورده ارزش های اسلامی را حفظ کند، باید به قسم خود پایبند باشد".
♦️علت خودزنی آقای روحانی که کسوت روحانیت (عبای پیامبر ص) را بر تن دارد، چیست؟ مگر نه اینکه او عادت داشت هر چند وقت یک بار، هیئتی را نزد مراجع و علما در قم بفرستد تا همراهی و حمایت ایشان را نسبت به خود و دولت جلب کند؟ پس چرا اکنون به صورت مبانی و ارزش های اسلامی چنگ می اندازد و مرتکب مواضع هنجارشکنانه فرهنگی و ساختار شکنانه سیاسی می شود؟
🔹باید دید روحانی در ارتکاب این مواضع رادیکال، فعال و انتخابگر است یا منفعل و متاثر؟ غرض این نیست که از او رفع مسئولیت کنیم؛ این رویکرد، او را در موضع اتهام و مجرمیت قرار می دهد و موجب زوال صلاحیت های ریاست جمهوری و روحانی بودن -مگر در حد نام خانوادگی- می شود.
♦️واقعیت این است که روحانی در مسیر عقبگرد نسبت به محکمات دینداری و دین و انقلاب، دچار "مجبوریت از سر انتخاب قبلی"! شده است. ابتدا علت را بشناسیم و سپس درباره این اجبار حرف بزنیم.
🔹آقای روحانی در حالی که هنوز به اولین سالگرد دومین انتخاب خود برای ریاست جمهوری نرسیده بود، دچار ریزش شدید مقبولیت و محبوبیت بین مردم به ویژه رای دهندگان شد. روزنامه آرمان از روزنامه های حامی دولت، دیروز ضمن گفت و گو با فرزانه ترکان (عضو مرکزیت کارگزاران) نوشت "دولت روحانی دارای پایینترین میزان محبوبیت میان دولتهای پس از انقلاب است".
♦️این نظرسنجی ها دایما به روحانی و تیم لصلی وی عرضه می شود و حالتی از کلافگی و برآشفتگی را تولید می کند. آنها می فهمند که هم چوب حراج به سرمایه افتخار آمیز هسته ای (که حتی میان طیف های مخالف جمهوری اسلامی هم مایه مباهات بوده) زده اند، هم در دلداگی یکطرفه به آمریکا و اروپا، دچار آسیب عاطفی شدید شده اند، و هم سفره نسبتا تامین مردم را به باد داده و مردم را شاکی کرده اند.
🔹هر انسان آزاده و مختاری، در چنین موقعیتی، از سرعت تاختن در بیراهه و خسارت می کاهد، می ایستد و می کوشد اصلاح و جبران کند. اما مشاوران وسوسه گری هستند که رگ خواب برخی مدیران را پیدا کرده اند و درماندگی ناشی ازعبور از خط قرمز ها و هنجارهای اسلامی و ملی را می شناسند. بنابراین در چنین وضعیتی نسخه افراطی گری و رادیکالیسم (هنجار شکنی دوباره) را می پیچند.
(ادامه دارد)
استکبار ستیزان
روحانی چرا هنجارشکنی می کند؟ - 2
♦️توجیه مشاوران وسوسه گر این است که همین رفتار متهورانه، علت عمده پیروزی در انتخابات 96 بود و اکنون می تواند مقبولیت شدیدا سقوط کرده را مجددا بر گرداند؛ به عبارت دیگر، دوباره دوقطبی های ساختگی و عوام فریبانه را احیا کند.
🔹این پیشنهاد البته ظاهری گره گشا دارد اما در باطن، اولا عقیم است (بلکه چالش مقبولیت را تشدید می کند) و ثانیا در متن نقشه اصلی جبهه دشمن تعبیه شده و به چشم مهره انتحاری و دژ شکن به دولت می نگرد. عقیم است، چون شرایط فعلی با ابتدای سال 96 تفاوت کرده است. آن زمان کنگره آمریکا تصویب تحریم های جدید و چند لایه را به بعد از انتخابات ایران موکول کرد تا آسیبی به طیف مروّج خوش بینی به غرب وارد نیاید
♦️ ضمنا تصور القایی به عموم این بود که سال 96 و 97، سال رونق اقتصادی است؛ اما درست بعد از انتخابات، فشار اقتصادی به خاطر سوء مدیریت عود کرد و موجب اعتراضات صنفی و کارگری متعدد حد فاصل خرداد تا دی 96 شد؛ پس از آن هم که وضعیت اقتصادی و واگذاری 18 میلیارد دلار ارز به رانت خوران و ایجاد تورم بالای 50 درصد معلوم است.
🔹بنابراین احیای دوقطبی های آمیخته به هنجارشکنی، صرفا نمک پاشیدن به زخم مردم تلقی می شود؛ چرا که تصور عمومی بر این است که دولت و شخص رئیس جمهور، اقتصاد و معیشت مردم را رها کرده و سرگرم حاشیه سازی و رفتارهای فانتزی شده اند.
♦️حق با فرزانه ترکان است که به آرمان گفت "دولت، فاقد برنامه و فرمانده اقتصادی است". ور رفتن با دین و حجاب، احساس ولنگاری مدیریتی نسبت به اقتصاد را جبران نمی کند بلکه موجب انزجار می شود.
🔹اما دشمن حتما از رادیکالیسم زدگی روحانی شادمان است؛ چرا که پمپاژ حس بی اعتنایی دولت به اولویت های معیشت مردم و ناتوانی آن، لازمه ایجاد بن بست در درون کشور و اجرای نقشه "ضربت از داخل" است.
♦️همچنین به تعبیر رهبر حکیم انقلاب، «نظام وقتی اسلامی است که در آن همه اجزای اسلام محفوظ باشد و صورت و سیرت اسلام حفظ بشود...آنچه امروز در زبان مستکبرین و مخالفین جمهوری اسلامی مشاهده می کنیم که با تغییر رفتار از آن یاد می کنند، همین است.
🔹مقتدای انقلاب همچنین فرموده اند «هدف اصلی جنگ نرم، استحاله جمهوری اسلامی ایران و تغییر باطن و سیرت، با حفظ صورت و ظاهر آن است. در چارچوب اهداف جنگ نرم، باقی ماندن نام جمهوری اسلامی و حتی حضور یک معمم در راس آن مهم نیست، مهم آن است که ایران تامینکننده اهداف آمریکا، صهیونیسم و شبکه قدرت جهانی باشد».
🔸آقای روحانی متاسفانه در مسیری افتاده که می توان نام آن را "سیاست خُسران" (نابودی خود و همه دارایی خویش) نامید. مشفقانه باید هشدار داد : حالا که دنیا و معاش مردم را دچار خسارت های بزرگ کرده اید، با معاد و آخرت مردم کاری نداشته باشید.
استکبار ستیزان
روزمان را با #قرآن آغاز کنیم
🌹 یاد آوری نعمت #چهل سالگی انقلاب اسلامی در #سی شب با قرآن (11)
سوره إبراهيم: آيه 5
إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ (5)
همانا در اين (يادآورى) براى كسانى كه صبر و مقاومت و سپاس فراوان داشته باشند نشانه هايى از قدرت الهى است.
برخی مؤمنین «صابر»ند و برخی دیگر «صبور»؛ امّا خواص از مؤمنین اند که «صبّار»ند؛ یعنی در نهایت صبر. صبر در مصیبت ها و امتحانات الهی، صبر در عبودیت و اطاعت از دستورات الهی و صبر در ترک معصیت و گناه.
همچنین برخی از مؤمنین «شاکر»ند و برخی دیگر «شکور».
🌳انسان مؤمنی که در تحمل مصیبت و انجام طاعت و ترک معصیت، صبّار باشد و صبرش نیز فقط برای کسب رضای خدا باشد و از همه بالاتر اینکه، نه تنها از دچار شدن به انواع سختی ها حتی اندکی هم در دلش احساس نارضایتی نمی کند، بلکه از خداوند بسیار هم شاکر باشد، آنگاه چشم دلش باز و فهمش از دین و منابع دینی، فهمش از زندگی، فهمش از موضوعات مختلف اجتماعی - سیاسی و فهمش از بسیاری مسائل دیگر، فهمی حکیمانه می شود. خداوند بندگان خاص خود را پس از طی کردن سختی هایی طاقت فرسا در زندگی، به فهمی حکیمانه نائل می سازد. و هرچه «صبر» و «شکر» انسان بیشتر باشد، فهمش نیز حکیمانه تر خواهد بود.
🌟و این همان معنای این کریمه قرآن است که می فرماید تنها کسانی به فهم عمیق و حکیمانه از آیات الهی دست می یابند که هم «صبّار» باشند و هم «شکور»:
«إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ» (ابراهیم: 5، لقمان: 31، سبأ: 19، شوری: 33)
🌟زهرای مرضیه (سلام الله علیها) یکی از بارزترین مصادیق عینی این آیه شریفه است. زن مؤمنه ای در اثر استقامت و مقاومت در دفاع از ولایت و تحمّل سختی ها و مصائب فوق العاده سنگین، همه آنان را زیبا می بیند، یعنی هم «صبّار» است و هم «شکور». و در نتیجه طبق فرمایش این آیه کریمه، علم و فهم او نیز علم و فهمی خدادای خواهد بود
استکبار ستیزان
💠 امام حسن عسکری ع:
❇️ انَّ لِلسَّخاءِ مِقْداراً فَإنْ زادَ عَلَيْهِ فَهُوَ سَرَفٌ،
وَ لِلْحَزْمِ مِقْداراً فَإنْ زادَ عَلَيْهِ فَهُوَ جُبْنٌ
وَ لِلاْءقْتِصادِ مِقْداراً فَإنْ زادَ عَلَيْهِ فَهُوِ بُخْلٌ
وَ لِلشَّجاعَةِ مْقِداراً فَإنْ زادَ عَلَيْهِ فَهُوَ تَهَوُّرٌ.
🔰برای سخاوت و بخشش اندازه ایست که اگر از آن بگذرد، «اسراف» است؛
و برای دورانديشى اندازه ایست که اگر بيش از آن باشد، «ترس» است؛
و اقتصاد و صرفه جویی هم حدّى دارد که اگر از آن بگذرد، «بُخل» است؛
و برای شجاعت و دليرى هم مقدار و اندازه ای است،
که اگر از آن حدّ بگذرد، بى باكى [مذموم] است.
✍ امام ع در مورد اوصافی سخن می گویند که هر کدامشان در حد تعادل، صفتی نیک و پسندیده برای صاحب آن، و در صورت خروج از اعتدال، امری ناپسند و مذموم خواهد بود و طبعاً انسان را در عرصه زندگی اش دچار مشکل خواهد نمود.
📚 بحارالانوار، ج 75، ص 377.
استکبار ستیزان