بـعـضـي از اهنگاي ِقدیمی >>

پس کجا ماند طلوعي که پس از تاریکیست ؟!

مهم‌ترین درسی ك از مادربزرگم آموختم این بود : اگر می‌خواهی چیزی را نابود کنی ، اگر می‌خواهی صدمه و آسیبی به چیزی برسانی ، ‹ کافی‌ست آن را محدود کنی ! › ‹ کافی‌ست آن را محصور کنی ! › آن‌‌وقت می‌بینی ك خود به خود خشك می‌شود ، پژمرده می‌شود و می‌میرد . . | الیف‌شافاك |

من امیدِ دیدنت را ، چه کنم ك روزِ دفنم ؛ همه آمدند جز تو ، نکند خبر نداری :))!👩🏻‍🦯

درس زندگی فقط همونی ك نزارقبانی میگه : آنچه را ك می خواهی انجام بده ! هر ك واقعاً تو را بخواهد ، تو را همان‌گونه ك هستی می خواهد !

-

‹ بیا بشین کنارم مثل قبلنا ! فقط چند لحظه از رویا هام بیا بیرون . ندار سردی جای خالیه وجودت بشینه روی مغزم چرا نمیای مثل قبل با گرمای وجودت به قلبم جون بدی ! توی این پاییز بارونی خیلی جای خالیت حس میشه ؛ بیا مثل قبل بشینیم کنار هم پتو رو بندازیم روی پاهامون بخاری رو روشن کنیم پرده هارو بکشیم تا ستاره ها بیان روی لبخندت بشینن ؛ مثل همیشه نارنگی واسم پوست کنی منم واست کتاب بخونم ؛ و مآه متعلق به ارواح پاکیست ك به عهد خود وفادارند . وَشایدتنهاصداست ، ك ‌میماند صدای خنده هات شعر شده و رفته نشسته کنار همون پاراگرافی که واست میخوندمو ذوق میکردی ❤️‍🩹

+ گفتم فراموشم مکن ، گفتا تو در یادی مگر :)

دنیای من ! تمامِ جهانم از آنِ توست جانِ مرا بگیر ، ك این نیز جانِ توست

_

تنها نه از ملامت مردم در آتشم آتش‌ بیار معرکه زخمِ زبانِ توست

- ولی بعضی ها آدم نیستن اثر هنرین :))))))