#نت‌برداری_از_کتاب_خدا #قرآن_را_منتشر_کنید @abdollahemadi

در ستایش زرنگی زرنگ کیست؟ زرنگ، به کسی‌ می‌گویند که کارها را فرز و خوب پیش می‌برد. آیا شما یک بچه زرنگ هستید؟ ما انیمیشن «بچه زرنگ» را به اتفاق دخترجان دیدیم و فهمیدیم بچه زرنگ نیستیم! 😊 این فیلم، یک برداشت آزاد و خوش‌ساخت از داستان ضامن آهو بود که در مجموع موفق ساخته شده. مفاهیم کمک، زرنگی، شهامت، مهربانی و حفظ محیط زیست و حقوق حیوانات از مفاهیم پایه فیلم است. داستان در تم کلی مبارزه خیر با شر پیش می‌رود و ایده «نجات» را ایده اصلی آن می توان دانست. داستان را فاش نمی‌کنم اما حول محور تلاش و تقلاهای یک پسربچه که قهرمان‌بازی در می‌آورد، می‌چرخد. از آنجا که سازندگان فیلم درصدد شخصیت سازی بوده‌اند، در کارکتر بچه زرنگ- که برای نمایش در جامعه تنبل بجاست-، می‌توان انسان تلاشگری را دید که در کشاکش قوت و ضعف، از قدرت غیبی خداوند و ائمه مدد می‌گیرد. در واقع فیلم می‌خواهد نشان دهد نجات نیروهای خیر از دست اشرار، از مسیر سعی انسانی متکی بر امداد الهی محقق می‌شود. 🍁«سعی بدون توسل و توسل بدون سعی، نه. سعی و توسل با هم»☘️ این پیام، به صورت غیرمستقیم در فیلم جریان دارد. اما سایر عناصر آن از عنوان و نامگذاری و تیتراژ و آهنگهای بین فیلم و پایان‌بندی گرفته تا اصل داستان ضامن آهو که مش غلامرضا برای بچه زرنگ تعریف می‌کند، مستقیم‌گویی‌های زیادی در آن هست. (البته مستقیم‌گویی در کارهای تربیتی اگر جذاب و روشن باشد، اشکالی ندارد اما طرفداران کمتری به خود جذب می‌کند.) در طول فیلم، بیننده به روشنی درک می‌کند که بچه زرنگ، واقعا زرنگ و قوی نیست بلکه بازیگوش و کله‌شق است. در واقع بیشتر از آنکه قهرمان باشد، دلش می‌خواهد که قهرمان باشد و البته تلاش خودش را می‌کند. اگر چه از سویی این را می‌توان نقد و نقص حساب کرد اما به نظر من مزیتِ آن است که یک بچه معمولی، اقدام می‌کند و گاهی کار را خراب می‌کند ولی نهایتا به نتیجه می‌رساند. یعنی این به توصیف یک «زرنگ» و ترسیم طبیعی از قهرمانی و پیروزی انسان نزدیکتر است. اما مهمترین نقدی که در راستای شخصیت‌سازی قابل ذکر است اینکه: زرنگی‌های بچه زرنگ از ذهن و دانش و رشد فردی او نمی‌آید بلکه از تخیل و نمادهای او می‌آید و نمادهای او- به عنوان ابرقهرمان- بومی نیست مانند ماسک و شنل و شمشیر و شاخ و هیأت خاصی که مدل قهرمان‌های کارتونی غربی را تداعی می‌کند. علاوه بر آن، به لحاظ محتوایی، نتوانسته منش زرنگی را درست جا بیندازد و جا دارد که باز هم کارهایی در ستایش «زرنگی» به‌عنوان یک فضیلت ساخته شوند. #فیلم_اخلاق ✍️ عبدالله عمادی (معین) @abdollahemadi

#نت‌برداری_از_کتاب_خدا #قرآن_را_منتشر_کنید @abdollahemadi

سلام دوستان، اوقات به نیکی و برکت 🤝 امروز روز کتابه و آغاز هفته کتاب، تا 30 آبان📆 می خوام این فرصت رو قدر بدونم تا مطلبی رو با شما در میان بگذارم:

➖📕📕➖ شما وقتی که به این دنیا آمدید چیزی نمی‌دانستید و جاهل بودید. لاتعلمون شیئا (نحل، ۷۸) حال، در چه زمینه‌ای و موضوعی دوست دارید آگاه شوید؟ راجع به چه چیزی کنجکاوید که بدانید؟ اگر بگویید همه چیز، جوابتان غلط نیست اما تحققش محال است. پس ناچارید به انتخاب. من خودم مثل پسرکی هستم که جایی غیر از شهر خود را ندیده و پایش را از شهر خودش فراتر می‌گذارد که ببیند بیرون چه خبر است. البته به هر جایی سرک نمی‌کشد و فقط جایی می‌رود که کنجکاو است؛ من کنجکاوم بدانم که زیست انسان روی این کره خاکی چگونه است و چگونه باید باشد. من به شناخت زندگی انسان علاقه دارم. در این فضا، موضوع «زندگی خوب» برایم چراغ می‌زند که راجع به آن بدانم. پی چراغ را می‌گیرم و می‌پرسم «زندگی خوب چیست؟» کتابها، ظاهرا دم دست ترین چیزی اند که شاید مرا به پاسخ این سؤال برسانند. اما «زندگی خوب را با چه کتاب‌هایی می‌توان شناخت؟» چه کتاب‌هایی را باید انتخاب کنم؟ ▪️موضوع، موضوع ساده‌ای به نظر می‌رسد اما در انبوه قفسه‌های کتاب باید قدم زد و ورق زد تا کتابی پاسخگوی این سؤال باشد. البته منظورم این نیست که کتابهایش کم باشد اما گویا «خوب بودن»- به معنای دقیق کلمه- چیزی است که چندان نیاز نیست از پیش پا برداشت و راجع به آن دانست! برای همین، علاقمندان زیادی ندارد. ▪️من فهرستی از کتاب‌هایی که توانسته‌اند آگاهی‌ام درباره «زندگی» و «زندگی خوب» را تأمین کنند، دارم. شما چطور؟ ✍️ عبدالله عمادی (معین) @abdollahemadi

اهل کتاب، چهار گروهند: 1️⃣ ذوقی‌ها: از دیدن کتاب ذوق می‌کنند. به‌خصوص کتاب‌های خوشگل و خاص 2️⃣ تورقی‌ها: فقط ذوق نمی‌کنند بلکه کتابها را ورقی می‌زنند و به کاغذها و فهرستش نگاهی می‌اندازند و سپس آن را می‌بندند. 3️⃣ تعمقی‌ها: کتاب را فقط تورق نمی‌کنند بلکه واقعا با دقت می‌خوانند. 4️⃣ تعلقی‌ها: کتاب را فقط نمی‌خوانند بلکه خوانده‌ها و دانسته‌ها گوشه‌ای از وجود آنان می‌شود؛ یا باورشان را می‌سازد یا رفتارشان را خلاصه اینکه همه اهالی کتاب، به کتاب تعلق ندارند. خیلی‌ها پُز و پرستیژ کتاب را دارند و نور و نشاطش را نه! 🖊️ عبدالله عمادی (معین) @abdollahemadi

یکی از گلچین‌های فهرست کتاب‌های «زندگی خوب»، کتاب کوچک و جذاب «درباره خوب بودن» نوشته آلن دوباتن است. موضوع و هدف کتاب، از اسمش پیداست؛ می‌خواهد به ما کمک کند که خوب‌تر باشیم. این کتاب شیرین سه بخش دارد: ۱- چرا واقعا نمی‌خواهیم خوب باشیم؟ ۲- مهربانی ۳- دلنشینی در بخش اول، با طرح ۴ جریان فکری-فرهنگی معاصر درباره پرهیز از خوب بودن، به این نتیجه دست می‌یابد که ما برای ساده‌لوح نبودن و پرشور و ثروتمند و مقتدر بودن است که می‌خواهیم خوب نباشیم. سپس توضیح می‌دهد که ما باید فضیلت خوب بودن را دوباره کشف و ارج‌گزاری کنیم چون واقعا می‌توانیم «خوب و موفق»، «خوب و پرشور»، «خوب و ثروتمند» و «خوب و مقتدر» باشیم. در بخش دوم، آدم‌های مهربان را توضیح می‌دهد و در ۶ فصل کوتاه، چیزهایی می‌گوید که روی نامهربانی را کم می‌کند. در بخش سوم، وارد دوستی و ارتباطات می‌شود و در ۱۳ فصل کوتاه، هدف دوستی، محبت بیش از حد، فائق آمدن بر شرم، سر به سر گذاشتن، گرم بودن، اظهار علاقه، دروغ گفتن آدمهای مهربان، شنونده بودن، ذهن باز، خسته‌کننده نبودن، درباره خود گفتن، وراجی نکردن و آسیب‌پذیری را تحلیل می‌کند. کتاب «درباره خوب بودن» روان و خوش‌خوان است اما از بس مطالبش عمیق و تحلیلی است، باید بادقت بخوانید. اگر بر حوصله‌تان فائق آمدید و بادقت خواندید، هم به لایه‌های عمیق خودتان بیشتر پی برده‌اید هم آدم‌های دیگر. کتاب، هیچ مهارت و تکنیکی‌ یاد نمی‌دهد بلکه فقط تحلیل می‌کند و نگرش ما را تغییر می‌دهد. آنقدر بعضی تحلیل‌هایش ناب است که گویی تازه با آن مضمون آشنا می‌شوید. و شاید گاهی مثل من کفرتان دربیاید از اینکه لامصب چقدر خوب تیرها را به خال زده است. #کتاب_خوب #میز_کتاب 🖊️ عبدالله عمادی (معین) @abdollahemadi

#کتاب_خوب ۱۰۸ صفحه کتابسرای نیک

🏷️ آیا «حرم» می‌تواند انسان را خوب کند؟ چگونه فیروز، خوب‌شده از حرم برمی‌گردد؟ به همین راحتی؟! مگر به حرف است! پس این همه که اخلاق‌شناسان، زور می‌زنند اخلاقیات را بشناسانند، چه؟! این همه که اساتید اخلاق، تاکید دارند که مهارت‌های لازم برای کسب فضایل را به انسان بیاموزند، چه؟! آیا فیروز می‌تواند بدون هیچ یک از آن شناخت‌ها و توانایی‌ها، خوب شود؟ آیا حضور در حرم و زیارت صاحب حرم، می‌تواند ناگهان جای شناخت و مهارت خوب بودن را بگیرد؟ آیا فیروز، راه آسان و میان‌بر را انتخاب کرده یا در توهم به سر می‌برد؟! 🔺جوابی که تاکنون به آن رسیده‌ایم این است که فیروز، خودش را با فروتنی، توبه و عهد، بازسازی کرده و آقا هم قلب او- به عنوان مرکز تصمیماتش- را دگرگون نموده است. این یک قدرت خاص معنوی به اسم «ولایت باطنی» است که صاحب حرم در باطن زائر تصرف می‌کند و آن را تغییر می‌دهد؛ به طوری که دیگر آن آدم قبل نیست. لابد به همین جهت است که حرم در جایگاه بالابلندی قرار دارد (اذن الله ان ترفع)؛ جایگاه تغییر و ارتقا. در واقع، فیروز با برقراری ارتباط با صاحب حرم، انگیزه اخلاقی خود را بالا برده و سپس گرایشات شخصیتی‌اش تغییر کرده و صفات مثبت خود را فعال نموده است. از آنجا که این اتفاق، در اکثر آموزش‌های اخلاق نمی‌افتد، نتیجه می‌گیریم زیارت، راه میان‌بر و استثنایی برای خوب شدن است. همان چیزی که در عرف نیز از آن با «متحول شدن» یاد می‌شود. 🖊️ عبدالله عمادی (معین) @abdollahemadi

🌻۱۰ شرط فیلسوف بودن فارابی در کتاب «تحصیل السعاده» ص۷۵ می‌نویسد: فيلسوف ناقص، فيلسوف تقلبى، فيلسوف‌نما و فيلسوف باطل كسى است كه بدون شایستگی، شروع به آموختن علوم نظرى مى‌كند؛ زيرا كسى كه مى‌خواهد علوم نظرى بیاموزد، بايد این شرایط را داشته باشد: 1- خوش‌فهم باشد و قدرت تصور اشيا را به خوبى داشته باشد. 2- نسبت به رنجى كه در حين یادگیری خواهد كشيد صبور و تحمل‌كننده باشد. 3- ذاتا دوستدار راستى و اهل آن باشد و عدل و اهل آن را دوست داشته باشد. 4- نسبت به خوردنى‌ها و نوشيدنى‌ها، ميل افراطى نداشته باشد. 5- لذات جنسى و مال و اموال را پست و کم‌ارزش ببيند. 6- نفسش نسبت به كارهايى كه نزد مردم زشت به حساب مى‌آيد حالت بزرگى و عزت داشته باشد. 7- نسبت به خير و عدالت، راحت مطيع گردد اما نسبت به شر و ستم، به راحتى سر خم ننمايد. 8- در مورد كار خوب داراى ارادۀ قوى باشد. 9- به اعتقادات و ارزشها و نیکویی‌های ملت خود و نیز کارهایی که مشهور مردم آنها را خوب می‌دانند، پایبند باشد. 10- بر اساس قوانين و احکام و عادات متفکرانه رشد كرده باشد. بازنویسی و تخلیص: عبدالله عمادی (معین) #روز_حکمت_و_فلسفه #روز_فارابی @abdollahemadi