چقدر عجیب و تأمل برانگیز: «ای کسانی که مسلمانید، ایمان بیاورید!» (سوره نساء، آیه 136) دوباره می‌خواهند با طرحهای مقابله‌ای یا با توسل به وصیتنامه شهدا یا با سطل، حجاب را ماست‌مالی کنند. هم‌اکنون فرصت بسیار نابی برای ایمان آوردن به حجاب و تقویت ایمان عمومی به حجاب با تفکر بر روی آن و عمق بخشیدن به آن در افکار عمومی فراهم آمده. اما با تأسف، دغدغه‌مندان عزیز پشتشان را به قانون بودن آن گرم کرده و مرتبا جنبه قانونی بودن آن را برجسته می‌کنند. با این کار، خودشان و ملت را از تفکر عمیق ایمانی محروم می‌کنند و به این امید واهی دلخوش کرده‌اند که بلکه ظواهر درست شود. شاید خودشان هم می‌دانند که بنیه اعتقادی جماعت موردنظر سست است و احساس می‌کنند تنها جایی که دستشان و حرفشان را می‌توانند به آن بند کنند، قانون است. در حالی که اکنون فرصتی هست تا روی عقلانیت حجاب کار شود و حجاب از امر دینی و قانونی به یک امر اخلاقی و علمی تغییر یابد. فرصتی هست تا جامعه متحول شود و رشد کند اگر بگذارند و نخواهند صرفا جمع کنند قضیه را. دولت در تازه‌ترین اظهارات و بیانیه خود اشاره مختصری به لزوم امر اقناع و گفتگو کرده اما در عمل خبری نیست. معلوم است دولت منتظر بخش خصوصی فرهنگی اعم از مراجع فکری و فرهنگی نشسته و بخش خصوصی هم منتظر دولت. ملت هم خودش به تنظیم آزادانه زندگی خصوصی خود ادامه می دهد و دلواپسان هم آتش به اختیار آتش افروزی می‌کنند. ناگفته نماند که حلقات فکری خوبی نیز در برخی مراکز تشکیل شده. بقول آقای رئیسی در سخنرانی دیروز، امید داریم به برکت قرآن وظیفه خود را بشناسیم و به آن عمل کنیم. ✍️دکتر عبداله عمادی (معین)_ ۱۴۰۲/۱/۱۴ @abdollahemadi

#ضیافت_اخلاق_و_قرآن (۷) 🌻 وسیله کمکی همه ما در زندگی در موقعیت‌هایی گرفتار می‌شویم که نیاز به کمک داریم. در لحظاتی که سیلی واقعیت، گوشمان می‌خورد، نیاز به نوازش داریم. در لحظات زمین‌گیری، یکی باید باشد که دستگیری کند. با آنکه فکرمان را درگیر راهکارها و نیروهای کمکی می‌کنیم، قبول داریم که کمک‌رسان واقعی خداست حتی آن موقع که کسی را فرستاده برایمان. ولی خدایی که حضور فیزیکی ندارد، چطور کمکمان می‌کند؟ ۱- در این عصر سرعت، زمان صرف کردن معنای خودش را از دست داده؛ دوست داریم آسانسور زود برسد، نمره‌ها زود اعلام شود، همه چیز همین الان درست شود، چراغ قرمز زود سبز شود، غذا سه‌سوت آماده شود، فایل‌ها زود دانلود شوند، و مطالب کانال‌ها با اسکرول سرانگشت خوانده شوند... اما خدا دعوت به صبر می‌کند؛ صبر یعنی خودت را نگه دار. حرف نسنجیده‌ای نزن. شنابزده کار نکن. دووم بیار. فکرت را به کار بینداز، تدبیر کن و به خودت زمان بده. این کمک خداست. چون دنیایت را وسیع‌تر می‌کند. ۲- انسانی که در دریای مشکلات دارد غرق می‌شود، لازم است که با نجات‌غریق صحبت کند، حرف بزند.. مسافری که در کویر احساسات منفی سرگردان شده، لازم است که با راهنمای راه‌بلد صحبت کند، حرف بزند... با بغ کردن و ساکت شدن چیزی حل نمی‌شود. یک نفر باید باشد که بگوید دورت را خلوت کن و ذهن شلوغت را به من بسپار با حضور قلب و با من حرف بزن. خدا چنین کسی ست که تو را به حرف زدن با خود فرامی‌خواند. یک سری حرف‌ها را هم خودش آماده کرده تا به او بگویی. تحقیق کرده‌اند آن حرف‌ها و آن حضور، به سلامت روان شخص کمک می‌کند، اضطراب و افسردگی‌اش را کم می‌کند و از آن بستر می‌تواند بهتر از پس مشکل خود بربیاید. بی‌جهت نیست که امام صادق با تعجب می‌گوید: چه علتی دارد وقتی کسی از شما دچار غم و اندوهی می‌شود، وضو نمی‌گیرد و به محل نمازش نمی‌رود و دو رکعت نماز نمی‌خواند و دعا نمی‌کند!؟ «استعینوا بالصبر و الصلوة»: به وسیله صبر و نماز، کمک بگیرید. (سوره بقره، آیه ۴۵ و ۱۵۳) البته راه‌ها و وسایل کمکی دیگری نیز هست که در جاهای دیگر فرمایش کرده و قابل پیگیری و مطالعه است. پی‌نوشت برای مترجمان: گفت بالصبر و الصلوة نه من الصبر و الصلوة پس ما [از] این دو تا کمک نمی‌خواهیم، بلکه از خدا کمک می‌خواهیم [به وسیله] این دو. پی‌نوشت برای محققان: تحقیق مذکور با عنوان رابطه پایبندی به نماز و سلامت روان در کارکنان شرکت ایران خودرو در غرب تهران توسط اکبری معلم در سال ۱۳۹۳ انجام و در نشریه دین و سلامت منتشر شده است. ✍️ دکتر عبداله عمادی (معین) 🗓️ ۱۴ فروردین ۱۴۰۲ @abdollahemadi

🌻«واجب سیاسی» اغلب کسانی که در حیطه فرهنگ و تربیت کار می‌کنند، نسبت به موضع حکومت در خصوص کشف حجاب تعجب و سؤال دارند که چرا آن را به عنوان موضوع سیاسی می‌نگرد و با شهروندان از این زاویه برخورد می‌کند. موضع رهبری معظم در این مسأله به روشنی گویای این امر است؛ ایشان در تازه‌ترین اظهار خود در دیدار کارگزاران نظام، تعبیر جدیدی درباره حجاب به عنوان به کار بردند به عنوان «واجب سیاسی». واجب سیاسی بودن علاوه بر واجب شرعی، رویکردی است که نظام در این باره اتخاذ کرده و تلاش می‌کند شهروندان خود را نسبت به آن آگاه و توجیه کند. اما سؤالی که جای طرح و بررسی دارد این است که آیا این رویکرد، نهایتا به تربیت آنها می‌انجامد؟ آیا آنطور که رهبری وعده حل آنرا دادند، خواهد شد و موفقیت‌آمیز خواهد بود؟ •• به نظر می رسد در یک وجه می‌توان گفت این موضع، بیرون از دایره تربیتی نیست و می‌شود برایش محملی جست؛ و آن این که آنرا شکل دیگری از رویکرد ارسطویی در تربیت اخلاقی بدانیم. طبق این رویکرد- که می‌توان از آن به تربیت سیاسی تعبیر کرد-، تربیت منش افراد برای سعادت آنها کافی نیست، بلکه باید اجتماع نیز به سمت سعادت باشد. توصیه وی آن است که ارزش‌های حاکمیت برای زندگی سعادتمندانه شهروندان با روش تکرار به آنها القا شود تا سبک و شیوه زندگی آنها با ارزش‌های جامعه یکسان شود. بر این اساس، «واجب سیاسی» عبارت دیگری از ارزش حاکمیت است که برای سعادت شهروندان بر آنها الزام می‌شود. در این راستا مسئولیت «تبیین» که از تریبون‌های فکری و فرهنگی انتظار می‌رود آن است که ملت را توجیه کند که سعادت شما در این نظام است؛ بیایید ارزشهای حاکم را بپذیرید و آنها را برای سعادت زندگی خود برگزینید. •• بر فرض که رویکرد تربیت سیاسی ارسطو و رویکرد جمهوری اسلامی در تربیت شهروندان را یکی بدانیم، پس می‌توان در مورد موفقیت و عدم موفقیتش طبق معیار این رویکرد قضاوت کرد؛ یعنی اگر همراه با تربیت منشی و فردی شهروندان (بویژه بانوان) در خصوص پوشیدگی، عفت، سکس، زیبایی، آزادی، مد و سایر ارزشهای مرتبط به آن باشد و تبیین موردنظر به شکل گسترده و مکرر صورت بگیرد، موفقیت‌آمیز خواهد بود و الا خیر. ✍️ دکتر عبدالله عمادی (معین)- ۱۴۰۲/۱/۱۷ @abdollahemadi

#ضیافت_اخلاق_و_قرآن (۸) 🌻 خوشگل و خوب یه چیزایی هست فقط خوشگله. یه چیزایی هست فقط خوبه. اما یه چیزایی هست هم خوشگله هم خوبه🥰 در لغت قرآن، «جمیل»، یعنی «قشنگ»... «خیر»، یعنی «خوب» و «حسن»، یعنی «قشنگ و خوب» با این واژه در قرآن، ۹ نمونه «قشنگ و خوب» ذکر شده: _حرف زیبا و خوب (بقره، ۸۳) _قرار و پیمان زیبا و خوب (طه، ۸۶) _رزق و درآمد خوشگل و خوب (نحل، ۶۷ و ۷۵) _امکانات خوشگل و خوب (هود، ۳) _آزمایش و چالش زیبا و خوب (انفال، ۱۷) _پذیرش زیبا و خوب (آل‌عمران، ۳۷) _قرض و وام خوشگل و خوب (بقره، ۲۴۵) _پاداش خوشگل و خوب (کهف، ۲) _نتیجه و ثمر قشنگ و خوب (آل‌عمران، ۳۷) به نوعی قرآن با این واژه، ارزش‌های اخلاقی و ارزش‌های زیبایی‌شناسی را ترکیب می‌کند و راهنمای زندگی خوب و زیبا می‌شود. ✍️ دکتر عبدالله عمادی (معین) 📅 ۱۷ فروردین ۱۴۰۲ ••• پ نوشت: تولد امام حسن، امام زیبا و خوب مبارکباد. 🌷🌷❤️❤️ @abdollahemadi

#ضیافت_اخلاق_و_قرآن (۹) 🌻نه کارد نه گارد مقابله با افراد و احساسات منفی، سبک های مختلفی دارد. یکی از سبکهای نادرست، گارد گرفتن است که اصطلاح روانشناسی به آن سبک دفاعی یا حالت تدافعی می‌گویند. در این سبک یا حالت، وقتی احساس منفی ایجاد می‌شود، شخص برای آنکه حالش را خوب کند، حالت تدافعی به خودش می گیرد، گارد می گیرد، دست به توجیه می زند، طفره می رود، ذهنش را از آن منحرف می کند و به مسائل حاشیه یا طرف مقابل گیر می‌دهد. یکی دیگر از سبکهای نادرست، کارد گرفتن است؛ شخص حالت تهاجمی دارد نه به منظور دفاع از خودش بلکه به منظور گند زدن به حال طرف و تحقیر و آزار وی. •• امروز یک درس زیبا از سوره اعراف یاد گرفتم که یک الگوی ارتباطی و مقابله‌ای خوب را پیشنهاد می‌دهد:👇 🔸وقتی کسی رفت روی اعصابم، نه سپر و گارد به دست بگیرم نه کارد. بلکه اساساً قرار نیست چیزی به دست بگیرم و باید قاطع و محترم و آرام برخورد کنم. مثلا به جای اینکه به آن شخص توهین کنم، باید توهین او را جواب بدهم و بدون توجیه و طفره و پرخاش، واقعیت را بگویم یا وقتی فحش داده به من، به جای اینکه به او بگویم «فلان خودتی»، بگویم «من فلان نیستم» ◀️به حضرت نوح گفتند تو گمراهی!! ایشان نفرمود خودتون گمراهید! فرمود: من گمراه نیستم. من فرستاده خدایم. (اعراف، آیه ۶۰ و ۶۱) ◀️به حضرت هود گفتند تو احمق و سبک مغز و دروغگویی!! ایشان فرمود: من احمق و سبک مغز نیستم. من فرستاده خدایم.(اعراف، آیه ۶۶ و ۶۷) پی‌نوشت: إِنَّا لَنَرَاكَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ * قَالَ يَا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلَالَةٌ وَ لَٰكِنِّي رَسُولٌ من رب العالمین••••• إِنَّا لَنَرَاكَ فِي سَفَاهَةٍ وَ إِنَّا لَنَظُنُّكَ مِنَ الْكَاذِبِينَ * قَالَ يَا قَوْمِ لَيْسَ بِي سَفَاهَةٌ وَ لَٰكِنِّي رَسُولٌ من رب العالمین ✍️ دکتر عبدالله عمادی (معین) 📅 ۱۸ فروردین ۱۴۰۲ @abdollahemadi

🌻فیلم برادران لیلا فیلم غم‌انگیز، خوش‌ساخت، واقعی و ارزشمندی بود. محور فیلم بر خلاف اسمش، روابط خواهر و برادری نیست بلکه بر محور روابط فرزندان با پدر پیش می‌رود؛ روابط خانواده جورابلو که مثل جوراب پاره بدبویی، جلوی چشم شما به نمایش گذاشته می‌شود. مثل همه فیلم‌های سعید روستایی، با فیلم جذاب و سیاهی درباره طبقه ضعیف جامعه روبرو هستیم. واضح‌ترین مسئله‌ای که در فیلم به چالش کشیده می‌شود، چالش رایج اقتدار-فردیت است. قبل از ظهور خانواده مدرن تا عصر کارگری، اصل اقتدار و پس از آن اصل فردیت حاکم است اما در این فیلم شاهد نوعی «فردیت قلابی» هستیم که در اکثر خانواده‌های ایرانی عصر حاضر وجود دارد. در این گونه، نه والدین اقتدار کافی دارند نه فرزندان. نه الگوی والد مقتدر در آن کامل است نه فردیت تک تک اعضای خانواده به رسمیت شناخته می شود. بلکه شکل بلبشویی از فردیت است که اعضای خانواده با آنکه مرد گنده شده‌اند، خودشان را وابسته به پدر می‌دانند و از او انتظار دریافت دارند. از آن طرف به تصمیمات او گردن نمی‌نهند و برای او حق فردیت قائل نیستند که هر طور می‌خواهد درباره خودش و اموالش تصمیم بگیرد. در یک سکانس، حاج اسماعیل با فریاد و اعتراض به این وضع می گوید: «تا حالا خرجتونو دادم بزرگتون کردم برید گم شید آخه کی گفته تا چهل سالگی خرج شما رو بدم؟ آخه کی گفته؟!» در چنین خانواده ای، پدر به عنوان رئیس خانواده یا بزرگتر از نظر عقلی و تجربی مورد احترام نیست. بلکه به عنوان حامی خانواده دیده می‌شود؛ اگر حمایت و ساپورت کند، احترامش واجب است اگر نکند، باید با سیلی تنبیه شود. البته رگی از عطوفت در آنها بلند می‌شود وقتی قلبش بگیرد یا بی‌حال شود یا در را به روی خودش ببندد یا بمیرد. نویسنده یا کارگردان فیلم برای نشان دادن اسماعیل جورابلو پدر خانواده جورابلو به عنوان یک پدر کودن و بی مسئولیت، از چیزی کم نگذاشتند از دروغگویی و بامبول بازی و بدخلقی گرفته تا خماری و ادرار کردن در سینک آشپزخانه! همچنین برای نشان دادن فرزندان به عنوان افرادی قربانی، متوقع، بی عرضه، حق بجانب که بدبختی وصف یک دقیقه از عمر آنهاست. ممکن است شما با دیدن فیلم، پدر احمق را مقصر بدبختی خانواده بدانید یا پسران بی‌عرضه را یا خواهر جسور را، اما در خانواده جورابلو وضعیت «همه_مقصری» وجود دارد که هیچ کس خوب نیست، هیچ کس متخلق نیست، همه اشتباه عمل می‌کنند و به قول فرهاد- پسرکوچک خانواده- «اگر بخواهند دنبال مقصر بگردند همه باید همدیگر را پاره پوره کنند» و اگر دنبال راه حل باشند، تصمیمات اشتباه آنها نه تنها اشتباهات قبلی را جمع نمی‌کند، بلکه پایه اشتباهات بعدی است که گاه غیرقابل جبران است و به مرگ منتهی می‌شود. کثافت‌کاری و استفاده درست از هم تمییز داده نمی‌شوند. سقف بالای سر داشتن و آه پدر و زنده بودن بابا فقط برای علیرضای خانواده با بازی خوب نوید محمدزاده- که کمی خوبتر از بقیه نشان داده میشود- قیمت دارد و برای لیلای خانواده با بازی خوب ترانه علیدوستی، خوب بودن یعنی عقل اقتصادی و دلسوزی برای رسیدن به امکانات زندگی به هر قیمتی که شده حتی تنبیه و مردن پدر. فیلم به خوبی تقابل این دو نگاه و طرزفکر علیرضا و لیلا را به تصویر کشانده و کشمکش آنها را بی‌نتیجه و به ضرر هر دو نشان داده است. چرا که هدف هیچ‌یک از آنها تأمین نشد. هر چند با توجه به نامگذاری فیلم بر محور لیلا و دادن نقش فعال‌تر به وی، این برداشت نیز دور از نظر نیست که طرز فکر وی درباره خوشبختی تقویت می‌شود. قطعا برای کسانی که به سرنوشت خانواده در جامعه کنونی علاقه دارند، دیدن این فیلم جالب و لازم است. البته باید بپذیرند که احتمالا مجبور خواهند شد با بغض و اشک، فیلم را دنبال کنند! ✍️ دکتر عبدالله عمادی (معین)- ۱۴۰۲/۱/۱۹ #برادران_لیلا #فیلم_خانواده @abdollahemadi

#کلمات_کوتاه @abdollahemadi

در یادداشت قبل با عنوان «واجب سیاسی» با یک احتمال، تحلیل خوش بینانه ای ارائه دادم که شاید نظام در مسأله حجاب، راهبرد تربیت دارد اما از نوع ارسطویی آن. در حالی که از طرح جدید پلیس برمی آید که هیچ راهبرد تربیتی وجود ندارد و مسأله همان خط امنیتی و قضایی را دنبال می کند. هدف، سالم سازی ظاهر جامعه است نه تربیت واقعی افراد. هدف این نیست که جامعه بفهمد که حجاب خوب است هدف این است که جامعه بفهمد حجاب قانون است. در شرایطی که می رفت پلیس زدایی از امر حجاب صورت بگیرد، در قانون کیفری مربوط تجدیدنظر شود و در موقعیتی که در برخی مجموعه های فرهنگی و هنری انگیزه و تحرک بیشتری برای تبلیغ متقاعدکننده حجاب ایجاد شده بود، جای افسوس دارد که دوباره پلیسی شد. دوباره گوی به خانه اول برگشت و پلیس مقتدر جان برکف، در خط مقدم کار قرار گرفت. گشت ارشاد باشد یا دوربین نامحسوس، در اشکال مواجهه یعنی مواجهه پلیسی بودن قضیه تفاوتی نمی‌کند و مشکل اجتماعی قضیه یعنی نقض اتحاد ملی و افزایش گسست دولت و ملت را به جای خود باقی می‌گذارد. واقعا اینکه آقای خامنه‌ای فرمودند دشمن با برنامه وارد شده ما هم باید با برنامه وارد شویم، برنامه نظام یعنی همین؟ دوربین و توقیف؟ کاش دست کم پز آن را به عنوان طرح ابتکاری نمیدادیم. کاش صدایی هم از فرافراجا در می آمد تا بفهمیم فقط آنها نیستند که غیرت و شجاعت دارند! در عجبم حاصل اندیشه این همه اندیشمند در کشور شده است این طرح ؟! یا اساسا اندیشه‌ای به کار گرفته نشده! آیا متفکران و دلسوزان فرهنگ و تربیت می‌ترسند اعتراض کنند ؟! @abdollahemadi

#ضیافت_اخلاق_و_قرآن (۱۰) 🌻 یا شریف یا ضعیف! شنیده‌ام که روزی پیامبر به حضرت علی فرموده بوده میدانی چرا خدا تو را بیش از بقیه دوست دارد؟ بخاطر اینکه تو انسانهای ضعیف و مسکین را دوست داری و به آنها توجه میکنی. قشر ضعیف جامعه اعم از： افراد فقیر، معلول، بی ریخت، پابرهنه، کهنه پوش، سوفور و آبدارچی، بیسوادها و دیپلم ردی ها، دهاتی ها، بدبخت بیچاره ها، معتادها، بدسرپرستها، آنهایی که اگر حقشان را بخوری کسی پشتشان درنمی‌آید، آنهایی که جورابشان بو میدهد، آنهایی که خل مشنگ تشریف دارند، آنهایی که بریده‌اند، آن‌هایی که از جاهای ارزان خرید می‌کنند.… دو قسم هستند؛✌️ ۱- برخی از آنها بی کلاس و حال به هم زن هستند. ۲- و برخی معصوم و ترحم برانگیزند. اگر جزء دسته دوم باشند که هیچ. ترحم میکنیم بهشان. و ممکن است مهربان بشویم. (بخصوص اگر خوشگل باشند!) یا دست‌کم بی‌مهری نمی‌کنیم اما اگر دسته اول باشند، چطور برخورد میکنیم؟ ته دلمان چه فکری درباره‌شان می‌کنیم؟ آیا آنها را در جرگه آدمها به حساب می‌آوریم؟ یا از خود طرد میکنیم و به آنها توجه چندانی نمی‌کنیم. ما غالبا ژست و پرستیژ را دوست داریم و البته باید دوست داشته باشیم ولی آدم‌های بی‌پرستیژ هم آدمند؛ لایق صحبتند. گویا در فرهنگ برخی از ما، انسان‌ها بر دو دسته‌اند: یا ضعیفند یا شریف! یا کثیفند یا شریف! جان کلام：↪️ باکلاس باشید اما بیکلاس ها را با زبان و نگاه و رفتارتان کوچک نکنید. •• خدا یک سوره درباره آدم مغروری فرستاد که وقتی شخص کور و کهنه‌پوش و فقیری کنارش نشست، ﭼﻬﺮﻩ ﺩﺭﻫﻢ ﻛﺸﻴﺪ ﻭ ﺭﻭﻯ ﺑﺮﺗﺎﻓﺖ و لباس خود را جمع کرد. خدا در این سوره او را سرزنش کرد که: ﺗﻮ ﭼﻪ ﻣﻰﺩﺍﻧﻰ ﺷﺎﻳﺪ ﺍﻭ پاک باشد؟ یا اگر حواسش باشد و متذکر شود، تغییر کند. پی‌نوشت: عَبَسَ وَ تَوَلَّىٰ،*أَنْ جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ * وَ مَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَىٰ (سوره عبس، ۱_۴) ✍️ دکتر عبدالله عمادی (معین) 📅 ۲۲ فروردین ۱۴۰۲ @abdollahemadi

🔸«ولی» یعنی سرپرست. سرپرست خانوار، حوائج و نیازهای آنها را تأمین می کند و آنها را در سختی ها حمایت می کند. یا علی! مگر نه این است که تو «ولی» من هستی. و من شیعه تو. دل من مثل همان بچه‌هایی است که برای خوب شدنت، برایت کاسه شیر آورده‌اند. مرا سرپرستی کن مولای من. قربان مهربانی‌ات بالای سرم باش. قربان فرق سر زخم خورده‌ات مرهم دلم باش. فدای دل پر درد تنهایت. بخدا من ایمان دارم به این آیه که یکی از صدها آیه‌ای است که درباره‌ات نازل شد:🔽 ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﻭ ﺭﻫﺒﺮ ﺷﻤﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺪﺍﺳﺖ، ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﻭ، ﻭ ﺁن ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺑﺮ ﭘﺎ ﻣﻰﺩﺍﺭد ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺭﻛﻮﻉ به فقیر زکات می‌دهد.(سوره مائده، آیه۵۵) إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَ هُمْ رَاكِعُونَ ✍️ دکتر عبدالله عمادی (معین) 📅 ۲۳ فروردین ۱۴۰۲ @abdollahemadi

#ضیافت_اخلاق_و_قرآن (۱۱) 🌻بدانند یا ندانند؟ _ وقتی کادوی خوبی برای یک مراسم فرستادی و اسم تو در بین بقیه کادوها قاطی شود، کفری می‌شوی؟ _ وقتی برای کسی نذری فرستاده‌ای و به جای صاحبخانه، بچه کوچکش گرفته و یادش رفته به مادرش بگوید، حالت خوب است؟ _ بیشتر دوست داری حضوری به کسی کمک کنی یا بصورت صدقات و کمک‌های غیرحضوری؟ مثل عضویت در طرح ایتام، که ماهانه با پرداخت مبلغ معینی، تکفل او را به عهده می‌گیری بدون اینکه او خبر داشته باشد؟ _ اگر برای نیازمندی، مبلغی را کارت به کارت کنی و او نداند از کجا برایش واریز شده، چقدر حرص میزنی که کاش میدانست؟ _ وقتی برای کار خیری پول جمع می‌کنند و تو مبلغ کلانی دادی و نگویند فلانی فلان قدر داده، اصرار می‌کنی که بگویند؟ _ وقتی دانشجویی را راهنمایی کرده‌ای و او راهنمایی‌ها را به اسم خودش یا استاد دیگری زده، چه احساسی داری؟ _ وقتی میانه دو نفر را صلح داده‌ای یا گریه بچه‌ای را آرام کرده‌ای یا کسی را راهنمایی کرده‌ای.. اما کسی نفهمید اینها کار تو بوده، چه حسی داری؟ خداوند در قرآن فرمایش می‌کند: ﺍﮔﺮ کمک‌ها ﺭﺍ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻛﻨﻴﺪ، ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ! ﺍﮔﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ پنهان ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ به نیازمندان بدهید برای شما بهتر است و از گناهان شما می‌پوشاند. (آن کس که باید بداند)،"خدا"، ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻰﺩﻫﻴﺪ، ﺁﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ. تلاش برای اینکه دیگران بفهمند، ریاست ولی خوشحال شدن از اینکه دیگران فهمیدند، ریا نیست. البته احتمالا نشانی ست از جاه طلبی. ولی به خودی خود بد نیست. تعارض «بدانند یا ندانند»، تعارض بین بد و خوب نیست بلکه تعارض بین خوب و خوبتر است. درود بر مردی که کمک‌هایش، بعد از شهادتش معلوم شد.❤️ پی‌نوشت۱: إِن تُبْدُوا الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِي وَ إِن تُخْفُوهَا وَ تُؤْتُوهَا الْفُقَرَاءَ فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَ يُكَفِّرُ عَنكُم مِّن سَيِّئَاتِكُم. و الله بما تعملون خبیر. (سوره بقره، آیه ۲۷۱) ✍️ دکتر عبدالله عمادی (معین) 📅 ۲۳ فروردین ۱۴۰۲ @abdollahemadi

🌻 آیین شب قدر در آستانه مهمترین رویداد سال و مهمترین شب سال هستیم؛ «شب بیداری» «شب عشق» «شب برنامه‌ریزی»، «شب پرواز» شب قدر یعنی بشین و فکر کن ببین قدر و اندازه‌ات چقدره. باید کجا باشی و چه کنی. و تا الان کجا بودی و چه کردی. «قدر انسان کوچک، در پیوند با خدای بزرگ است که بزرگ می‌شود.» پس چندان نگران حاجتهای خودت نباش. بیشتر به فکر عبادت کردن باش. نه مقدار کمی؛ بلکه سرتاسرش را به عبادت بگذران؛ عبادت خالصانه بعد از شناخت معبود و عشقبازی با او حضرت فاطمه فرمود: کسی که خالص‌ترین عبادت هایش را برای خدا بالا فرستد، خدا نیز بهترین مصلحت هایش را برای او پایین می‌فرستد. باید توجه کنیم خدا که یک شخص نیست. خدا انتهای خوبی هاست. خدا مجموعه کمالهاست. پس «رسیدن به خدا» یعنی رسیدن به انتهای خوبی‌ها. هر چقدر که آدم کمالات و صفات خوبش زیاد شد، و هر چقدر صفات بد و هوس‌های درونش کم شد، یعنی به خدا نزدیک شده. به این خاطر است که عارفان گفته‌اند مهم‌ترین هدف زندگی و مهمترین هدف هر کار، باید «قُرب به خدا» باشد. ما شب قدر را به هم تبریک نمی‌گوییم و در فرهنگ عمومی ما به عنوان بهترین شب و بهترین مناسبت، تقدیر نمی‌شود و برنامه‌های جاری و رسمی، بعضاً متناسب با اصل هویت و فلسفه آن نیست! غلط نیست اما باید فقط بخشی از شب قدر را دربربگیرد نه قالب غالب را. بخش اصلی، ارتباط با قرآن و امام زمان است؛ چرا که ماهیت شب قدر با دو رکن تعریف می‌شود: نزول قرآن بر پیامبر و نزول جبرئیل در عالم خاک و بر امام زمان تا آنکه او را از برنامه خدا آگاه سازند و مأموریت یکساله سامان اوضاع و احوال هستی را به او بدهند. شب قدرتون مبارک🌺🌺 التماس دعای خیر از همه عزیزان 🙏❤️ دکتر عبدالله عمادی (معین) @abdollahemadi