🌻روزنه خوشحالی
بارها تجربه شده که «راز شاد شدن، شاد کردن است»؛ یعنی وقتی غم داری از خودت بیرون بیا و به غم دیگری توجه کن. وقتی ناراحتی، منتظر کسی نباش که خوشحالت کند. منتظر کسی باش که خوشحالش کنی.
منظور این نیست که شما وقتی غم داری الکی بخند تا کسی از خندهات شاد شود. اتفاقا هیچکس از خنده قلابی، به شادی واقعی نمیرسد. بلکه منظور انجام کاری ست که رنج و مشکلش را کم یا حل کند و او از آن کار، ته دلش شاد شود و لبخند رضایت روی لبش بنشیند.
امام حسین (ع) فرمایش کرد: هر کس رنج و غمی را از مسلمانی برطرف کند، خداوند روزنهای برای رفع غم دنیا و آخرت او باز میکند.
البته در عمل واقعا سخت است در شرایطی که غم دنیا روی دلت ریخته، به غم شخص دیگری توجه کنی و تلاش کنی او را از زیر آوار دربیاوری. بزرگی و فداکاری میخواهد. اما چیزی که آن را آسان میکند این است که بهتر میتوانی با او همدلی کنی. چون خودت زجر کشیدی و درک میکنی. مثل کسی که تشنه است و درد تشنه دیگری را درک میکند و به او آب میرساند.
✍️ دکتر عبدالله عمادی (معین)
❁---❁---❁---❁------
📅 ۱۴۰۲/۵/۳
@abdollahemadi
اگه از من بپرسن مهمترین درس محرم چیه میگم: درس قوی بودن و شجاعت؛ یعنی نترسیدن از غیر خدا و تکیه کردن فقط به خدا.
آنقدرر یاران امام حسین شیردل بودند، که هر کدوم صدها تن از دشمن رو میکشتند. به طوری که جنگ ۳۰هزار در مقابل ۷۲ نفر بیش از ۱۰ ساعت طول کشیده بوده.
از یکی از سپاه کوفه میپرسند چرا اینقدر فجیع حسین و یارانش را کشتید؟ میگوید اگر مبارزه شجاعانه آنها را میدیدید، شما هم همین کارها را میکردید که ما کردیم.
بله دیگه؛ اگر بزدل نبودند، از همون اولش با یه شایعه دور مسلم رو خالی نمی کردند.
قاعده کلی اینه که اگر انسان بر حق باشه، دلش قرص میشه و شهامت روحی پیدا میکنه که حق رو بگه و بهش عمل کنه. ترسهای موهوم، بزرگترین دشمن انسانه.
مورخان میگن وقتی امام حسین، جلوی انبوه دشمن، طفل تشنه خود را گرفت و درخواست آب کرد، بین همه همهمه افتاد و برخی از اونها تمایل به قبول درخواست امام پیدا کردند، اما عملا هیچ کس حرکتی نکرد. حتی اگه بگیم اصلا حرمله امون نداد، هیچ کس کارش رو محکوم نکرد و از همراهی در قتل حسین منصرف نشد!
به نظر میرسد این افراد سستعنصر و ترسو، نگاه به جو غالب بر لشکر کردند و با آن هماهنگ شدند. بدون اینکه در درون آنرا قبول داشته باشند. و نهایتا همان کاری رو کردن که نباید..
امیدوارم عزادار شدن، ما را از تلخی هر ترسی رها کند و در راه خدا شجاعمان کند.
✍️ دکتر عبدالله عمادی (معین)
❁---❁---❁---❁------
📅 ۱۴۰۲/۵/۶
@abdollahemadi
ازم کمک خواست برای ایستگاه کوچکشان
دست به جیب شدم و بهش گفتم:
به خودت بدم یا بندازم صندوق ایستگاه
لبخندی زد و گفت به ایستگاه
محض به چالش انداختن بیشتر اعتقادش، گفتم خودت بگیر برای خودت خب
تأملی کرد و گفت نه ممنون برای ایستگاه کمک کنید.
@abdollahemadi
🌻اخلاق یزیدی
فرهنگ مردم نسبت به محرم و امام حسین متفاوت است؛ لباس مشکی پوشیدن یا نپوشیدن، مداحی گوش کردن یا نکردن، روضه رفتن یا نرفتن، نذری دادن یا ندادن، پرچم زدن یا نزدن، آرایش کردن یا نکردن، پروفایل را تغییر دادن یا ندادن، پست و استوری گذاشتن یا نگذاشتن، شادی کردن یا نکردن و...
اینها همه نشانه دو فرهنگ متفاوت است.
اما هر دو امام حسین رو دوست دارند و او را مقدس میدانند.
(بگذریم از عده معدودی که ذاتا یا به خاطر یه سری چیزای حاشیهای مثل عرب بودن امام حسین، یا شعار جمهوری اسلامی بودن امام حسین، واقعا احساس مثبتی ندارند)
«فرهنگ» این دو گروه، متفاوت است. اما به «اخلاق» امام حسین که میرسد دیگر تفاوتی بین گروهها و فرهنگهای مختلف نیست؛
همه طرفدار مهربانی و دلسوزی و شجاعت و صبر و ادب و وفاداری و مبارزه با ظلم و ناحقند. همه عدالتطلبی، اصلاحطلبی، تسلیم خدا بودن، غیرت، آزادمنشی، عشق، کمک به مظلوم، ایثار و فداکاری را دوست دارند.
هیچ کس اخلاق یزیدی را نمیپسندد؛ شقاوت و سنگدلی، پولپرستی، قدرتطلبی، ترس، بیوفایی، نامردی، ظلم، منفعتطلبی و خودخواهی، فساد، بیغیرتی، جهالت و....
بنابراین برای کسی که دوست دارد روی خودش کار کند و خودش را ارتقاء بدهد، دوست دارد سالک و راهروی صراط مستقیم و راه بهشت باشد، امام حسین، بهترین استاد و بهترین نمونه است. برای کسی هم که دوست ندارد، یزید بهترین نمونه است.
حیف است اختلاف در فرهنگ، اشتراک در اخلاق را تحتالشعاع قرار بدهد و اخلاقمان را یزیدی کند.
✍️ دکتر عبدالله عمادی (معین)
❁---❁---❁---❁------
📅 ۱۴۰۲/۵/۷
@abdollahemadi
🌻 از قبل
گفت
این همه نماز خوندی کجا رو گرفتی!
این همه روزه گرفتی که چی!
این همه زیارت رفتی چه فایدهای داشته؟
این همه روضه و مسجد رفتی چی شده!
این همه سال، خدا خدا کردی چی گیرت اومده!
گفتم
جدای از زندگی قیامت، در همین زندگی، موقعیتهای سخت و غیرمنتظرهای پیش روی انسان قرار میگیره که نیازمند تصمیمگیری درسته،
مسئلههایی پیش میاد که لازمه آدم روی پاش بایسته و قوی باشه،
مسئولیتهایی هست که باید به عهده بگیره، بارهایی هست که باید از روی زمین برداره،
جاهایی هست نیازمند روحیه قوی و شکستناپذیریه که با ساز مخالف به هم نریزه و موانع رو از جلوی راه برداره.
همچنین با موقعیتهای سختی مواجه میشه که باید بتونه گناه نکنه، ایمانشو حفظ کنه.
یا موقعیتهایی که لازمه از خودش، مالش، جونش بگذره..
اما....
لازمه که «از قبل» خودشو ساخته باشه؛
آدم با عبادت و زیارت- اگه درست و حسابی باشه-، شخصیت خودشو میسازه و در واقع، «خود»شو به دست میاره.
مثل اون پاکبان پاکی که چک میلیونی رو به صاحبش برگردوند. و اون مادر مؤمن که از قصاص قاتل بچهش گذشت. مثل شهدای مدافع حرم؛ که غالبا بچههای هیأت و مسجد بودند تا جای جاش که لازم شد، تونستن تصمیم شجاعانه بگیرن و دلاوری کنن.
مثل همه منتظران ظهور؛ که خودشون رو میسازن برای وقت وقتش که آقا بیاد.
✍️ دکتر عبدالله عمادی (معین)
❁---❁---❁---❁------
📅 ۱۴۰۲/۵/۱۲
@abdollahemadi
🌻بچهها، «مسئولیت» را دوست دارند اما «تکلیف» را نه
فرق «مسئولیت» و «تکلیف»، در اسم آنها نیست. بلکه در این است که وقتی مسئولیت چیزی را بر عهده میگیری، اختیار هر گونه تصمیمی را داری و نهایتا شمایی که مسئول آنی. اما وقتی تکلیف به چیزی میشوی، اختیار تصمیم نداری و باید کار را طبق تصمیم کس دیگری انجام دهی.
بنابراین، جمله رایج «فرزند دوست دارد به او مسئولیت داده شود» به این معناست که دوست دارد در آن چیز، خودش تصمیمگیر باشد و پدرمادر برایش تصمیم نگیرند. دوست دارد خودش فکر کند و کسی در آن کار دخالت نکند. از آنجا که کلا فکر و تصمیم، غالباً مال بزرگترهاست، بچهها از واسپاری مسئولیت احساس بزرگی میکنند و خوشحال میشوند.
🔹پس اگر در امور خانه یا امور فردی فرزند، کماکان پدر یا مادر است که برای بچه تصمیم میگیرد و به جای او فکر میکند، بچه حق دارد که گریزان و ناخوش باشد.
مثلا وقتی دخترتان را به پختن غذا واداشتهاید و مثل چیچی بالای سرش ایستادید و هی به او امر و نهی میکنید، در واقع به او تکلیف دادهاید نه مسئولیت. به همین خاطر بعید است دوباره پایش را داخل آشپزی بگذارد.
⛳ شما چقدر فرزند را مسئول کار خودش میدانید و چقدر به او مسئولیت میدهید؟ چقدر اجازه میدهید بزرگ شود؟
✍️ دکتر عبدالله عمادی (معین)
❁---❁---❁---❁------
📅 ۱۴۰۲/۵/۱۷
@abdollahemadi
کافهـ اخـــلاق ◾
🌻بچهها، «مسئولیت» را دوست دارند اما «تکلیف» را نه فرق «مسئولیت» و «تکلیف»، در اسم آنها نیست. بلکه
🔹البته ناگفته نماند که بعضی بچهها در انجام «مسئولیت محدود» موفقتر عمل میکنند تا مسئولیت باز. مسئولیت باز مثل اینکه بگویید غذا درست کردن با تو. مسئولیت محدود مثل اینکه بگویید کتلت درست کردن با تو. یا مثلاً دستور تهیهاش را به او میدهید. بنابراین محدود کردن مسئولیت برای فرزند با چند تا انتخاب کوچک- قبل از انجام آن-، اشکالی ندارد. بشرط آنکه فرزند، استقبال کند و نخواهد صفر تا صدش را با فکر خود پیش ببرد. و الا معلوم میشود اهل مسئولیت باز است.
🌻 چه خبر؟
جهان دو فرزند داشت به اسم «واقعیت» و «حقیقت». پس از مدت کوتاهی، آن دو ازدواج کرده و از هم جدا شدند. واقعیت با زندگی ازدواج کرد و حقیقت با معنا. واقعیت و حقیقت هر دو تلاش کردند محبوبیت بیشتری بین مردم کسب کنند. حقیقت برای مردم تلخ بود و او را دوست نداشتند. واقعیت نیز بعضی وقتها خودخواهی میکرد و خود را از چشم مردم میانداخت. در عین حال هر کدام طرفداران پر و پا قرصی پیدا کردند. گذشت و گذشت تا اینکه واقعیت تصمیم گرفت سر حقیقت را زیر آب کند تا دیگر کسی طرفدارش نباشد و دنبالش نگردد. با این حال چون بی معنا بود، نتوانست جای آن را پر کند و باز هم عدهای بیوقفه به دنبال حقیقت گشتند. پیشتاز آنها کاروانی از پژوهشگران، دانشمندان، خبرنگاران، نویسندگان و هنرمندان به راه افتاد تا آن را پیدا کند. تمییز دادن واقعیت از حقیقت همیشه روشن نیست. همیشه آسان نیست، اما نوشتن همیشه آسان است! آنها گفتند: زندگی، از واقعیتها ساخته و با حقیقتها معنادار میشود. اگر در جستجوی معنایید، نشان حقیقت را باید از ما بپرسید و اگر با معنا بیگانهاید، هر طور میخواهید زندگی کنید! هر واقعیتی که دوست دارید را بردارید و هر واقعیتی که دوست ندارید را نادیده بگیرید!
✍️ دکتر عبدالله عمادی (معین)
#اخلاق_خبرنگار
#اخلاق_ومعنا
❁---❁---❁---❁------
📅 ۱۴۰۲/۵/۱۸
@abdollahemadi
دو دیالوگ از فیلم نامادری (فیلمی روتین اما راهگشا از تعارضات طلاق و ازدواج مجدد) :
✍️ هرگز نگو هرگز .. مگر اینکه اینقدر مطمئن باشی که دو بار بگی هرگز.
✍️ وقتی اوضاع سخت میشه، دو راه داری: یا بپذیریش یا اینکه سختترش کنی.
@abdollahemadi
🌻سرماییها و گرماییها
توی خونه، حق همیشه با اونیه که گرمشه؟ اونی که سردشه باید همدلی و همکاری کنه؟ باید شعور داشته باشه که به جای تاب بندی یا رکابی، پیرهن و تونیک بپوشه؟ چون اونی که گرمشه نمیتونه لخت بشه؟ نه کی گفته؟ چرا باید کولر روی دور تندش باشه که آغا داره میسوزه از گرما! اون وقت من دارم میلرزم؟ نمیشه فهمید. فهم یه الگوریتم محاسباتی راحتتره والا. همدلی چنده تواین گرونی! چه کاریه آخه چطور میشه آدم همزمان که حواسش رفته پیش موهای سیخ شده خودش و ثبت ریشتر لرزههای بدنش، به قطرات عرق طرف مقابل فکر کنه! خب این معضل بزرگ، معمولا تو همه خونههایی که سرماییها و گرماییها با هم زندگی میکنن، هست ولی باشه. وقتی اون منو درک نمیکنه که یخ کردم فریز شدم، من برا چی درکش کنم که پخته و سوخته! هر چی ام تلفات انرژی و اعصاب و ایمان بده، فدای سر همه سرماییها. به افتخار همه سرماییها، «تلفات دادن راحتتر است از همدلی» و «شیرینی خودخواهی، تلخی همه دعواها را از بین میبرد.»
✍️ عبدالله عمادی (معین)
❁---❁---❁---❁------
📅 ۱۴۰۲/۵/۲۵
@abdollahemadi
گفتگو با دکتر عبدالله عمادی- فضای مجازی و خانواده.pdf
192.9K
فایل گفتگو هم تقدیم به شما 🌷
کافهـ اخـــلاق ◾
فایل گفتگو هم تقدیم به شما 🌷
به نظر میآید همانطور که آسیبهایی از سوی فضای مجازی متوجه روابط خانواده است، ظرفیتها و فرصتهایی هم در این حوزه قابل مشاهده است. به اعتقاد من فضای مجازی ظرفیت بسیار بالایی در ارتباطسازی و تعمیق روابط دارد؛ ارتباطسازی ناظر به ساحت کمّی ارتباطات است و تعمیق روابط ناظر به ساحت کیفی روابط است. 🌿
۱۰ نمونه ظرفیت که در مصاحبه فوق به آنها اشاره کردم:👇🏻
۱- میتواند فاصله فیزیکی اعضای خانواده از هم در طول روز را جبران کند
۲- میتواند روابط محدود خانوادگی را به روابط گسترده فامیلی توسعه دهد
۳- میتواند همدمی بین خانواده به ویژه بین همسران را برقرار کند.
۴- میتواند خلأهای ارتباطی والد-فرزندی را پر کند
۵- میتواند زمینه بالا بردن گفتگو در خانواده را فراهم کند
۶- میتواند زمینه یادگیری تفکر انتقادی را فراهم کند.
۷- میتواند شناخت عمیقتری از خانواده بدست دهد
۸- میتواند روابط را از سطح عادی فراتر برده و بستر کارهای تعاون در خانواده شود
۹- میتواند آگاهی و کیفیت روابط سالمندان را بالا ببرد
۱۰- میتواند اوقات فراغت خانواده را با فعالیت جمعی غنی کند.
@abdollahemadi
به نظر من اگر این ظرفیتها شناسایی شود میبینیم اشکالات این فضا در خانواده مربوط به کارکرد خود فضای مجازی نیست بلکه مربوط به عملکرد والدین و میزان آگاهی آنها است. وقتی والدین در این زمینه عقب هستند یا اقدامات مداخلهجویانه دارند طبیعی است نوجوان از آنها فاصله میگیرد و راه خودش را میرود. بنابراین میطلبد خانوادههای اینترنتی را جدی بگیریم و از این فضا برای بهبود روابط خانواده استفاده کنیم.
مقام معظم رهبری اشاره داشتند که باید فضای مجازی را به نفع ارزشهای ملت مدیریت کنیم. متعاقب این جمله میتوان گفت فضای مجازی را به نفع ارزشهای خانواده مدیریت کنیم. خانواده در فضای مجازی نقش صیانتی ندارد، نقش مدیریتی دارد. این میطلبد که امروزه در مقام کارشناسی و سیاستگذاری توجه خودمان را به جنبه مثبت این فضا معطوف کنیم نه جنبی منفی و آسیبزای آن. ما باید مدل «خانواده اینترنتی» را تئوریزه و عملیاتی کنیم. در این صورت فضای مجازی نه تنها در آینده نسل جدید خانوادههای ما را ضعیف نمیکند بلکه شکل جدیدی از روابط را به آن میدهد و نسل جدید خانوادههای ایرانی نه تنها از دست رفته نیست بلکه به دست آمده خواهد بود.
#خانواده_اینترنتی
@abdollahemadi
امروز ادبیات «پاسداری و مراقبت از خود»، جای خود را به «دوست داشتن خود» داده.
این جابجایی، برانگیزاننده فرد برای تأمین حداکثری علایق خود شده است.
در نتیجه اساسا کار کردن روی اخلاق خود و برطرف کردن ضعفهای خود، به گاراژ رفته! یا دست کم در اولویتهای شخص نیست.
باید پاسداری از خود، به اولویت نسلی برگردد.❇️
#اخلاقیات
#کلام_حکیمان
@abdollahemadi
🌻 بینی و بین الله
همه چیز از صفحه آفرینش حذف میشود.
همه چیز از دنیا میرود.
تنها چیزی که قابل حذف نیست، «خود» و «خدا»ست. اینها در جهان دیگر هم هست، همیشه بقا دارند.
باقی چیزها فانی و حذفی است.
بر این اساس، بهترین رابطه زندگی میشود «بینی و بین الله»
و نقشه راه زندگی میشود «رسیدن به تکالیف در قبال خود و خداوند»
اگر به دیگران هم میرسیم به خاطر رضایت خداست، به خاطر تربیت خودمان است.
پس عزیز من، در زمین دیگران خانه نساز. در زمین خودت خانه بساز و بهترین خانه را بساز و بهترین جا را از خداوند تحویل بگیر.
✍️ عبدالله عمادی (معین)
#نویسنده_شو
#متن_صد_کلمهای
❁---❁---❁---❁------
📅 ۱۴۰۲/۵/۳۰
@abdollahemadi