eitaa logo
کانال مولودی وعروسی مجمع الذاکرین🌸
23.6هزار دنبال‌کننده
2.8هزار عکس
1.5هزار ویدیو
112 فایل
جدیدترین اشعاروسرودهادرکانال ما خوش آمدین🌹 @ewwmajmamolodi #کانال_مولودی_مجمع_الذاکرین مدیریت👇 @khadeem110 https://eitaa.com/joinchat/272171029Cdda5575628 لینک گروه👆 https://rubika.ir/maajmaozakerine کانال ما در روبیکا 👆
مشاهده در ایتا
دانلود
با پدر و با مادرم با عروسکام اومدم حرم سلام مهربون عزیز دلم قربونت برم منو تنها نذاری از تو میخواهم که همیشه منو حرم بیاری چه حرم نازی داری چه حیاط خوشگلی آقا واسه بازی داری از تو خاطره دارم یادگاری من چشم گذاشتم که پیدات کنم پیدات کنم سیر تماشات کنم محکم میگیرم ضریحو یعنی میخواهم دستامو گره میون دستات کنم با دوستم آقا میگم کلاغ پر تا برات پر بزنه بشه کبوتر دوست داری من یا کبوتراتو بیشتر کیو بیشتر مولا رضا دوست دارم صدات کنم بابا رضا یادته اون دفعه تو دفتر مشقم به چه سختی یه دونه بابا نوشتم حالا اومدم که جایزه بگیرم این دفعه هشت تا امام رضا نوشتم شاید اینجوری تو رو راضی کردم با مهر حرم خونه سازی کردم افتادم و دستمو گرفتی وقتی رو سنگ حرم سرسره بازی کردم تو که بزرگ بزرگترایی بانی آرزو های بچه هایی تو بخواه منم بشم کربلایی مولا رضا دوست دارم صدات کنم بابا رضا
in-bargahe-kist.mp3
3.04M
این بارگاه کیست که در آستانه اش جبرئیل شد کبوتر و خورشید دانه اش فقیر و خسته به درگاهت آمدم رحمی بجز ولای تو هم نیست دست آویز می دونی دوست دارم امام رضا می دونی عاشقتم امام رضا تو حیات جاودانی واسه من بهتر از جان جهانی واسه من مگه تو ضامن آهو نشدی سبب خوردنی او نشدی تو غریب الغربایی مگه نه دستگیر ضعفایی مگه نه 🎤سید مجید بنی فاطمه
"هر سال ، عزیز ! سال شیرازی هاست اقبال ، به زیر بال شیرازی هاست شیراز، تمام چار فصلش سبزست چون شاهچراغ ، مال شیرازی هاست 6 ای دل شدگان نور ! مولا اینجاست عرفان نفسان ! ظهور معنا اینجاست دنبال کدام چشمه سرگردانید ؟ ای تشنه لبان عشق ! دریا اینجاست 7 در دست « غزل - چراغ » دارم ، آری یک آینه سمت باغ دارم ، آری من آمده ام به جست و جوی انسان در شهر شما سراغ دارم ، آری 8 صبح است و ندای ربنا می آید گلبانگ خوش خدا ، خدا می آید از میهن شعر و شور و عرفان، شیراز بوی خوش «مشهد الرضا» می آید 9 بی نور تو ، پیر معرفت گمراه ست توفان شب است و دیو و دد در راه ست تو شاهچراغ وادی عرفانی نور تو ، کلید فهم « بسم الله » ست
4_5832486848332565832.mp3
722.6K
❣﷽❣ 🌸 🌾 🌸 استاد 🌾 👌👌 دست منو ، دامان تو جرم منو ، احسان تو 🌸 صدات رو میشنوه حضرت .. من دست خالی آمدم ، دست منو ، دامان تو سرتا به پا درد و غمم ، درد من و درمان تو 🌸 تو هر چه خوبی ، من بدم ، بیهوده بر ، هر در زدم آخر به این در آمدم ، باشم کنارِ خوان تو 🌸 پای من از ، ره خسته شد، بال و پرم ، بشکسته شد هر در به رویم بسته شد ، جز درگه احسان تو 🌸 گفتم منم در می زنم ، گفتی به تو سر می زنم من هم مکرر می زنم ، قربون اون پیمان تو ؟ 🌸 حال من گوشه نشین ، با گوشه ی چشمی ببین جز سایه ی پُر مهرتان ، جایی ندارم جان تو @ewwmajmamolodi
سلام همسایه سلام سایه ی سر سلام معصومه بنت موسی ابن جعفر درمون درد مایی زیبایی دنیایی الحقُ والانصاف که خوده خوده زهرایی حرمت پناهه دل همه هرچقدر بگم از شما کمه دارم از تو حاجت یه عالمه اِشفَعی لَنا بِنتِ فاطمه **** نگام کن بانو نگات آبرومه به تو مدیونم یا حضرت معصومه ای دریای نورانی تو بانوی ایرانی کریمه هستی چون که همشیره ی سلطانی رزق و روزی ما میشه زیاد چِقَدَر کرامت بهت میاد خدایی چی بهتر از این میخواد هرکسی تو صحن شما بیاد سلام همسایه سلام سایه ی سر سلام معصومه بنت موسی ابن جعفر **** بهشت یعنی تو بهشت یعنی حرم هزار بار آقا دور سرت میگردم چه خوبه دل های ما یاری بی همتا داره چه خوبه کشور ما مشهدالرضا داره به لبم نوای رضا رضاست رو سر همه سایه ی شماست اگه کربلا حسرت دلاست مشهدالرضا کربلای ماست 💫💫💫💫💫💫💫
معمار می‌شوی و بنای تو می‌شوم مانند یک ضریح برای تو می‌شوم قلب مرا به پای ضریح ات گره بزن بیمارم و دخیل شفای تو می‌شوم بالم به بام هیچ کسی پر نمی دهد تا یا کریم صحن و سرای تو می‌شوم حتی کنار کعبه تو را می دهم نشان قبله توئی و قبله نمای تو می‌شوم میلت اگر کشید ضمانت کنی مرا آهوی با وفای وفای تو می‌شوم روزی اگر بناست فدای کسی شوم سوگند می خورم که فدای تو می‌شوم ناراحتم خدای نکرده ولم کنی من تازه دارم از فقرای تو می‌شوم شب های قبر منتظرم ایها الرئوف بیهوده نیست اینکه گدای تو می‌شوم دست مرا برای گدایی نوشته اند رزق مرا امام رضایی نوشته اند منبع:موسسه ادبیات آیینی بی‌پلاک
ای که مرآت خدایی مددی حضرت سلطان معدن جود و سخائی مددی حضرت سلطان هر گدائی که به سویش بنمایی تو نگاهی رسد آخر به نوایی مددی حضرت سلطان تو نگفته بدهی حاجت و این رسم رئوف است مهد احسان و عطایی مددی حضرت سلطان چه شهیدان که گرفتند برات از حرم تو که حبیب شهدایی مددی حضرت سلطان روضه‌های سحر کوی تو دارد چه صفایی صاحب هر چه بکائی مددی حضرت سلطان قبله‌ی کعبه تویی جمله‌ی شاهان سگ کویت کی تو حج فقرایی مددی حضرت سلطان پرچم سبز سر گنبد تو هادی عشق است چون کند قبله نمایی مددی حضرت سلطان تحت آن قبه‌ی زردت که بود عرش الهی گریه دارد چه صفائی مددی حضرت سلطان بی‌خود از خود شده دل هر دمی آید به حریمت بشود کرببلائی مددی حضرت سلطان زیر ایوان طلایت چو نجف غرق غرورم شهریار دو سرائی مددی حضرت سلطان
ما شیعه‌ایم و مهر علی آبروی ماست آئینه ایم و جلوهء او نقش روی ماست شکر خدا که گرم هیاهوی حیدریم شکر خدا که ذکر علی گفتگوی ماست در پای درس مکتب او پا گرفته ایم لبریز باده ی ازلی اش سبوی ماست با او طهارت نسبی کسب کرده ایم یعنی که خاک درگهش آب وضوی ماست! سوگند می خوریم که ما با علی خوشیم شکر خدا که قبله ی رویش به سوی ماست ما شیعه ایم و در همه عالم زبانزدیم حلقه به گوش عالِم آل محمدیم آقا قسم به تو ز غم آزاد می شوم وقتی دخیل پنجره فولاد می شوم شیرین ترین دقایق عمرم دمی است که در بیستون عشق تو فرهاد می شوم احساس می کنم ز دو عالم بریده ام وقتی مقیم صحن گهر شاد می شوم با تو خرابه ی دل من قصر می شود با گنج مهربانی ات آباد می شوم آهو شدم که ضامن من هم شوی رضا! ورنه اسیر پنجه ی صیّاد می شوم هر ضامنی که ضامن آهو نمی شود هر کس که نام اوست رضا، او نمی شود تو هشتمین ستاره ای از بی بدیل ها یعنی تویی ز ایل و تبار اصیل ها از بس کرامت تو به عالم زبانزد است عیسی رسیده تا که ببندد دخیل‌ها! هرگز کسی ز درگه تو ناامید نیست لطفت هماره ضامن ابن السَّبیل‌ها یک جرعه آب خوردن از آن کاسه‌ی طلا خوشتر بُوَد ز طعم خوش سلسبیل ها! در انتظار مهر رئوفانه ی توأم وقتی که می رسند نوای رحیل ها در انتظار دیدن رویت سه جا منم یعنی دخیل رشته ی حبّ شما منم سوی تو آمدیم که درمانمان کنی با یک نگاه بی سر و سامانمان کنی یا ایّها الرئوف! امید همه به توست داریم امید این که مسلمانمان کنی یک گوشه ی نگاه تو مس را طلا کند بر ما کمی بتاب که سلمانمان کنی ما رعیتیم و ریزه خور سفره ی شما خوشحال می شویم که مهمانمان کنی امشب تو را به جان جوادت دهم قسم تا راهی حریم خراسانمان کنی احساس می کنم که حریم تو کربلاست هر کس که زائر تو شود زائر خداست منبع:موسسه ادبیات آیینی بی‌پلاک
🍀 برای ولادت امام الرئوف الرضا(ع) امشب به روی مأذنه نقاره می‌زنم چشمه شدم برای تو فوّاره می‌زنم تا صبح، مِی به عشق تو همواره می‌زنم طرحی برای این دل آواره می‌زنم از سمت نور، رایحه‌ی یار آمده غوغای عاشقی‌ست به میدان رزم عشق به‌به از این صلابت و این عزم و جزم عشق گشتم نگرد نیست نظامی به نظم عشق برخیز و بی‌درنگ بیا سمت بزم عشق دل‌دل نکن که حضرت دلدار آمده مستی زِ حد فراتر و باقی‌ست باده‌ها پُر از صدای شُرب شراب است جاده‌ها گیرند دست رهگذران را فتاده‌ها ای تکسوار جاده! نظر بر پیاده‌ها… آن کس که خورده بر در و دیوار آمده امشب شب توسل بر آستان مِی ساقی گشوده است درِ بوستان مِی حالا شروع شد به طنین اذان مِی گردهمایی همه‌ی دوستان مِی بر این بساط، سایه‌ی گلزار آمده شاهیم اگر، گدای درِ آل حیدریم دلدادگان خواهر و مست برادریم تنها دلیل اینکه سرافراز محشریم: سربازهای خانه‌ی موسی‌بن‌جعفریم سربازها به دار که سردار آمده وقتی نگاه ماه به گهواره‌ات فتاد از شرم طرح چهره‌ی تو پای پس نهاد مجنون شدند عاقل و دیوانه، ابر و باد حرف جنون زدیم، زلیخا اشاره داد: یوسف‌ترین قمر سر بازار آمده خورشید از نقاب افق جلوه‌گر شده این فجر صادق است، کمال سحر شده خاک عین کیمیاست که وقت نظر شده پژواک ذوالفقار علی بیشتر شده چون جلوه‌ای زِ حیدر کرّار آمده نور رضا رسید، مسیحا درست شد دارالشفا زدند، مداوا درست شد بست و رواق و صحن حرم تا درست شد مکه، مدینه، عرش معلّا درست شد یا کربلا دوباره به تکرار آمده وقتی نگاه می‌کنم از راه دورتر چشمم به گنبد تو شود جفت‌وجورتر از هرکجا، ضریح شما پرعبورتر باید صبور باشم، از این هم صبورتر در این حریم، خیل گرفتار آمده هر زائری برای زیارت رسیده است اول هزار مرتبه منّت کشیده است هر کس که بهر خویش گناه آفریده است سلطان طوس آبرویش را خریده است در توبه‌خانه‌ی تو گنهکار آمده هرگاه در هیاهوی حاجت دعا گرفت فریاد می‌زدند مریضی شفا گرفت هرکس که درد داشت، زِ هرجا دوا گرفت گفتند: از کنار ضریح رضا گرفت دارو بیار، این‌همه بیمار آمده حُسن ختامِ صحبتِ با یار کربلاست تنها نشانه‌ی دل بیدار کربلاست مشهد که می‌روم دلم انگار کربلاست زائر شدم زیارتِ این بار کربلاست در بزم عشق، نامِ علمدار آمده
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
اومدم به نغمه خوانی به زبون آبودانی می‌خونم سی یار جانی به زبون آبودانی دنیا پر تلاطم و دلم پر و غرق غمه به خدا دوای دردای مو دیدن حرمه آقا مست و سرخوشوم هله هله الهی فدات بشوم هله هله مگه از تو می‌گذرم هله هله بگو قربونت بروم هله هله هله یا علی بن موسی الرضا هله هله..... اومدم به نغمه خوانی به زبون آبودانی می‌خونم سی یار جانی به زبون آبودانی بیا سی کن به دل مبتلا شبیه گنبدته بهترین نمازم تو گوهرشاد مشهدته به خدا امام رضا هله هله دل خوشیمه ها کوکا هله هله صحن اسماعیل طلا مو نبرده کربلا هله یا علی بن موسی الرضا هله هله..... ⭐️💫⭐️💫⭐️💫⭐️💫
396.6K
━━━🍀🌸🌺🌸🍀━━┓                        ﷽ گل بریزید نقل بپاشید اومده جان جهان نوگل شیرین دهن خوش اومده در این جهان 👏👏👏👏👏 جان اومده جان اومده جان جانا اومده بریزید نقل و نبات دلبر دلها اومده چشم فرزان و رسول، از این دختر روشن شده مست عطر قدمش ، خانه شان گلشن شده جان اومده جان اومده جان‌ جانا اومده بریزید نقل و نبات دلبر دلها اومده👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏 🎧🎤 👌      دعای فرج      1402/3/3 ┗━━━🍀🌸🌺🌸🍀━━                       
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
شعر ویژه دهه کرامت – مدح امام رضا هرچه ما داریم داریم از رضا جانِ نجف ای به قربان خراسان ای به قربانِ نجف ما نمک‌گیرِ ضیافت خانه‌ی زهرا شدیم از تنورِ فاطمه خوردیم تا نان نجف خاکِ ما خاکِ عزیز بچه‌های فاطمه است ما از ایرانِ رضائیم و از ایران نجف وای بر کاهی که بر مشهد نگاهی بد کند دودمانش می‌رود با تیغِ سلطان نجف بارها نادِعلی خواندیم در ایوان طلا بارها رفتیم از این ایوان به ایوان نجف ایلِ زهرائیم یعنی غیرت ما یا رضاست آی دنیا گوش کن حیثیت ما یا رضاست لحظه لحظه از حریمِ تو خبرها می‌رسد هر‌چه می‌خواهیم بی اما اگرها می‌رسد از ملائک دسته دسته می‌رسند و می‌بَرند لطف پایِ زائران تو به پرها می‌رسد کربلا با اکبر است و مشهدت هم با جواد زود الطاف پدرها با پسرها می‌رسد کار وقتی که گره خورده است نیمه شب بیا دیدن آقای ما با مادر سحرها می‌رسد گریه‌های ما براتِ کربلای ما نوشت از سخن‌ها زودتر آهِ جگرها می‌رسد هرکه خوشبخت است تنها مرغ بختش مشهد است کشورِ ما تا قیامت پایتختش مشهد است ما به این صحن و در و دیوار عادت کرده‌ایم بر شفای اینهمه بیمار عادت کرده‌ایم بر همین آئینه‌کاری‌ها به کاشی‌ها به حوض و طاق‌ها یا به این فیروزه‌ها انگار عادت کرده‌ایم حق بده وقتی که می‌بینم بقیع را دِق کنم ما به این جمعیتِ زوار عادت کرده‌ایم کاش تنها ما تو را از تو بخواهیم و نه هیچ… ما به این حاجاتِ بی مقدار عادت کرده‌ایم دور یا نزدیک آقاجان چه فرقی می‌کند ما به این دیدار این دیدار عادت کرده‌ایم هر زمانی که در این دنیا مردد می‌شویم با قطاری باز هم راهیِ مشهد می‌شویم دور تا دورِ ضریحت دیدم اقیانوس را ای خدا از ما نگیر این قبله‌ی مأنوس را چند بیمار التماسم کرده‌اند از راه دور می‌برم از کفشداریَت غبارِ طوس را عرش هم قدری ندارد پیش این پایینِ پا جبرئیل اینجا چشیده لذتِ پابوس را هرچه می‌گردد نمی‌بیند نگاهِ جبرئیل ناامیدی ، بی پناهی ، زائری مایوس را بیشتر از جمع بیماران طبیبان آمدند دیده‌ام در پنجره‌فولاد جالینوس را هیچ چیزی که ندارم یک نگاه آورده‌ام – بر امام مهربان خود پناه آورده‌ام- شاعر:حسن لطفی @ewwmajmamolodi
ویژه دهه کرامت – مدح امام رضا نام تو پناه است، نگاه تو امان است آغوش تو، دلبازترین جای جهان است با نغمه‌ی نقاره‌ات، ای حضرت خورشید! نبض دل‌ ما، دم همه دم، در ضربان است سر از پی سر، در دل صحن تو، به خاک است دل از پی دل، از سر شوق تو، روان است با فاصله، دلچسب‌ترین واجبِ عالم، آوردن نامت، پس از آن، گفتنِ جان است من از تو شفا و تو صفا خواستی از من حاجات من، این‌ است، کرامات تو، آن است جاروست در این صحن، به دستان بزرگان خم، در خم ایوان تو، سرهای سران است بی‌تاب رسیدیم و در ایوان تو دیدیم آن ساحل امنی که خدا گفت، همان است اینجا چه خبرهاست؟ که از چشمه‌ی هر دل تا برکه‌ی هر چشم، خدا در جریان است انکارِ تو، ای شمس جهان! کم هنری نیست خفاش در این رشته، هنرمند زمان است از غیرت عشق است، که آیینه‌ی حُسنت از دیده‌ی آلوده‌ی بی‌نور، نهان است گفتند: مگو شاه، به این شاه، چه گویم؟ «آن را که عیان است، چه حاجت به بیان‌ است؟» سلطان، تو اگر نیستی، ای قبله‌ی ما! کیست؟ وقتی که به دست تو، دلِ اهل جهان است شبگردم و این رخصتِ از شمس سرودن، لطف پسر حضرت موسی، به شبان است دل گفت: بچسبم به ضریحت، دمِ دل، گرم! عقلم که فقط گفت: برو، وقت اذان است شاعر:قاسم صرافان @ewwmajmamolodi
شعر ویژه دهه کرامت – مدح امام رضا در کنار تو رضا جان دل مطهر می‌شود هر چه حاجت هست در پیشت میَّسر می شود خواستم…تا آبرو پیدا کنم… آمد ندا .. آبرو یابد هر آنکه خاک‌ این‌ در می شود یک‌ نگاه تو بیاُفتد گر به دل های خراب زیرو رو می سازد و دل ها مسخَّر می‌شود پنجره فولاد تو.. دارالشفای عالم است هر مریضی که بیاید زود بهتر می شود چون غباری زیر پای زائرانت مانده ام‌ مطمئنم خاک این درگاه چون زر می‌شود آه ای شمس الشموس نُه فلک.. بازم ‌بتاب تابشی گر که کنی قطعا که محشر می‌شود آب سقا خانه ات لبریز عشق و عاطفه است آب سقا خانه ات.. مانند کوثر می‌شود تو به نام‌فاطمه حساس هستی یا رضا درد های من دوا با نام‌ مادر می‌شود دعوتم کن تا بیایم محضرت صد بارها وقت رفتن دیده ام با تو منور می‌شود هرکسی دوری کند از این حریم با صفا رفته رفته خلق و خویش هم‌ مکدَّر می‌شود دشمنی هرکس کند با تو امام هشتمین از بها می اُفتد و از سگ‌ نجس تر می شود شاعر:محسن راحت حق @ewwmajmamolodi
شعر ویژه دهه کرامت – مدح امام رضا دوباره از سر خط..بسمه تعالى عشق كه برد شعر مرا سوى بى كران ها عشق غرض ز گفتن اين شعر مدح سلطان است نوشتن از حرم و حضرت رضا با عشق هميشه هست دلم رو به مشهد آقا چرا كه نيست مرا اشتياقى الا عشق به اين حرم بِنگر..بوى آسمان دارد رواق عشق..صحن عشق..آقا عشق كبوتران بهشتى به گنبد و به زمين كه مى روند و مى آيند در حرم با عشق به بست شيخ طبرسى كه ميرسى بينى نوشته است از اين سو به سمت دريا عشق در اين حرم همه مديون لطف آقايند در اين حرم همه عاشق شدند…حتى عشق ميان صحن گوهرشاد زائرى مى گفت فداى غربت تو يا امام رضا يا عشق به پاى پنجره فولاد سجده افتاده همانكه گفت مرا نيست قبله الا عشق چه دردهاى بزرگى كه تو شفا دادى مسيح بر دم تو نازد اى مسيحا عشق هميشه موقع اذن دخول جبرائيل به خنده امر نمودى بيا..بفرما عشق هرآنكه از در باب الجواد داخل شد قسم نداده به او داده اى دو دنيا عشق تو گفته اى كه فقط گريه بر حسين كنيم تو گفته اى كه زنيم ناله وا حسينا..عشق نديد حضرت زينب به غير زيبايى و گفت عمه ى تان:ما رايت الاعشق رسيد آخر شعر و دوباره حرف حسين دوباره از سرخط..بسمه تعالى عشق شاعر:آرمان صائمی @ewwmajmamolodi
شعر ویژه دهه کرامت – مدح امام رضا تا که در باغ بهشتت یارضا داخل شدم اختیارم رفت از کف ..ناگهان سائل شدم گم شدم بینِ شلوغے حرم ..شڪرخدا باعنایاتِشما ..پیداشدم قابل شدم.. تادخیلِپنجرهفولادِ تو بستم ..دلم.. بیبرو برگرد بر الطاف تان شامل شدم من کجا و این حریمِ باصفا..جداًمنم!! اےنچنین در محضرِ پاکِ شما نائل شدم “السلام…اےآینهدارِ پیمبر السلام” “السلام اے زاده ے زهرا اطهر السلام” تو رئوفے ..مهربانیدلبرے ..دلدادهاے مثلِ جدّت مرتضے ساقیِ صدها باده ای نیست در قاموسِ تو ..راندن عزیزِ فاطمه لطف هاے بے امان دارے به هر افتاده ای حال و روزم را تماشا کن کنارے مانده ام گاه‌گاهے یڪ نگاهے کن کنارِ جاده ای مطمئنم باز مے بخشے مرا سلطانِ عشق پادشاهِ نه فلڪ آخر تو زهرا زاده اے .. “السلاماے وارث ِ موسے ابن جعفر السلام” “السلام اے زاده ے زهراے اطهر السلام” بالِ پروازے بده..آقااسارتمے کشم در معاصے و گناهان سخت ذلّت مس کشم باز درگیرِ خودم هستم ..نجاتم مے دهی؟ خوبمے دانے که من هم داغِ غربت مے کشم در سیاهے ها گمم باید که پیدایم کنے رنج هاے بے شمارے در ضلالت مے کشم آه اے همسایه ام ..ای مهربان‌تر از همه سالهاے سال در این خانه منّت مے کشم “کے خریدارے کنے این نوکرِ آلوده را ” “یڪ عوض کن با نگاهے کلّ ِاین شالوده را ” شاعر:محسن راحت حق @ewwmajmamolodi
بر هر کسی اذنِ دُخُولِ مَرقَدش داد پر داد و پروازی به گِردِ گُـنبدش داد هر زائری شد خاک ره یا خاکبوسش از خاک بر افلاک بُردو مَسندَش داد از دور هم بر او سلامی داد هر کس هم پاسُخِ او را رضا، هم احمدش داد رِندی طلب میکرد روزی ،روزی از او او روزیّ تا روز محشر مُمتدش داد برهرکه شرحی از قیامت خواست کافیست یا شرحی از چشمِ رضا، یا از قدش داد برآنکه مشمول دعای مادرش شد اِذنِ بدونِ اِذن، رفت و آمدش داد سوغاتی از او خواستم شیرین تر از عشق سوهانِ قُم با زعفرانِ مشهدش داد حیدر توکلی @ewwmajmamolodi
شعر ویژه دهه کرامت سلام حضرت جان،مهربان دوران ها سلام مأمن آرامش پریشان ها ضریح نور تو مصداق کعبه ی جان ها شکوه صحن عتیقت بهشت مهمان ها نفس بریده ام و جان تازه می خواهم برای از تو سرودن اجازه می خواهم رسیده ای که بتابی به آسمان همه تو ای صبور ترین یار،هم زبان همه مرام آینه ها را بده نشان همه دوباره جان بده بر جسم نیمه جان همه برای شانه ی من تکیه گاه یعنی تو امید هر دل بی سرپناه یعنی تو همیشه زائر دور از تو مثل زندانی ست نصیب عاشق دور از حرم پریشانی ست و هرچه شیعه در عالم دلش خراسانی ست ارادت به شما اصل هر مسلمانی ست لباس خادم این نورخانه سنگین است خیال نوکری ات حسرت سلاطین است شکوه ناب ترین عکس هایمان اینجاست همیشه وقت غم و درد جایمان اینجاست صداقت دل بی ادعایمان اینجاست مدینه و نجف و کربلایمان اینجاست پناه مردم دلخسته از ستم هایی تمام دلخوشی کشور عجم هایی اگرچه شهر پر از صحنه های عصیان است هنوز نام تو اسم شب خراسان است امید روشنمان ذکر یا رضا جان است درون سینه به مهرت،گناه سوزان است همیشه زائر از اینجا به دست پر برگشت گناه کار به اینجا رسید و حر برگشت ضریح، سنگ صبور غم مسافر هاست تمام حوصله ات خرج درد زائر هاست بهشتِ مشهد تو مقصد مهاجر هاست رسیدنِ به عبایت امید شاعر هاست نه دعبلم نه فرزدق،گدا حسابم کن تو آفتابی و چون ذره ها حسابم کن نیامدم که تو را باز درد سر بدهم رسیده ام که در این آستانه سر بدهم کبوترانه به شوق تو بال و پر بدهم برای عرض ارادت دو چشم تر بدهم گرفتم از در این خانه اعتقادم را جواب داده ای هر ذکر یا جوادم را به زخم بی کسی ام التیام می خواهم سلام داده،علیک السلام می خواهم ز جرعه های مرامت،مرام می خواهم میان حصن حصینت دوام می خواهم نفس نفس به هوایت همیشه محتاجم خرابم و به دعایت همیشه محتاجم حرم شنیده فقط بغض در صدایم را نگفته ام به کسی جز تو رنج هایم را کسی نداشته جز چشم تو هوایم را فقط تو باخبری بغض کربلایم را خدا کند که دلم تنگ، بیش از این نشود دلم مسافر محروم اربعین نشود اجازه می دهی ام غم نصیب تان باشم؟ منم مخاطب یابن الشبیب تان باشم؟ مرید عشق حسین غریب تان باشم؟ گریز روضه ی شیب الخضیب تان باشم؟ “بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد” شاعر:حسن کردی @ewwmajmamolodi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا