این غده حتی توی دست پادشاه آشور(سارگن دوم)هم دیده میشه...

اما سوال اینجاست که چطور این تمدن ها تونستن دانش لازمه واسه درک این غده رو کسب کنن و به اهمیت و رازهای اون پی ببرن؟!...

چرا؟

چون به ضررشونه...خیلی وقته که اساتیدی مثل استاد رائفی پور دارن فریاد میزنن که اینا نمیزارن مردم آگاه بشن چون اگاهی مردم مانع رسیدن اونها به اهداف شون میشه توصیه میکنم فیلم های نقد و بررسی های استاد رائفی پور رو ببینین...

امروزه خیلی بیشتر از قبل و از همه طرف اونو نشونه رفتن... فقط بحث آب و غذا و خمیر دندون نیس خیلی عوامل دیگه هم هستن که مستقیما روی غده صنوبری تاثیر میزارن...

نمونه بارزش موسیقی هست که میتونه برای غده صنوبری ما خیلی مخرب باشه. ان شااللّٰه فردا شب درموردش صحبت میکنیم...

موسیقی در واقع قوی ترین گزینه واسه مسموم کردن فوری غده صنوبری هستش... چون مغز و غده صنوبری حساسیت شدیدی به فرکانس ها دارن...

از اونجا که غده صنوبری شبیه به میوه درخت کاجه توی دین مسیحیت به اسم مخروط مقدس شناخته میشه... اتفاقا توی محوطه کلیسای واتیکان هم یه مجسمه بزرگ از این مخروط دیده میشه...

نه تنها در مسیحیت بلکه در بقیه ادیان هم به این غده که نقش چشم سوم یا چشم روح رو به عهده داره اشاره شده؛ حتی در دین اسلام وقتی که مسلمانان نماز میخونن دقیقا وسط پیشونی شونو روی مهر میزارن

این عمل واسه تخلیه انرژی های منفی و الکترومغناطیسی به زمین هستش. میدونید که یه دانشمند غیر مسلمون هندی گفته که انسان ها چون روزانه با لوازم برقی و الکترونیکی زیادی سر و کار دارن بدنشون تبدیل میشه به یه منبع واسه تجمع انرژی الکترومغناطیسی در واقع ما با کار کردن با این وسایل شارژ میشیم بدون اینکه خودمون بفهمیم...

و بهترین راه واسه تخلیه این امواج رو سجده کردن عنوان کرده البته نگفته نماز بخونید یا سجده کنید فقط گفته روزانه ده دقیقه سرتونو روی زمین بزارید تا بارهای منفی تخلیه بشن...