جامعه امام کُش ۲ برای قرار گرفتن یک "جامعه" در مسیر امام کُشی به عنصری به نام "ابهام" نیاز است. مردم مدام باید در فضای مبهم تنفس کنند و ابهام قدرت تشخیص حق از باطل را سخت می سازد. یکی از مقدمه چینی های مهم معاویه برای خلافت پسرش، همین "سیاست ابهام" بود . درجنگ جمل بسیاری از مردم می پرسیدند، حق با کیست؟ یک سمت علی پسرعمو و داماد پیامبر ایستاده و یک سمت عایشه همسر پیامبر! یکی از یاران میانه جنگ از حضرت خواست به او اجازه دهد جنگ را رها کند، حضرت علت را جویا شد؟ پاسخ داد: نمیدانم حق با کیست؟ . خط مشی رسانه و سیاست معاویه، تولید مدام ابهام در ذهن مردم بود. حتی در سطح عقاید دینی، اینکه باید به تقدیر الهی تمکین نمود، و خلافت یزید تقدیر الهی است!! حسین(ع) چرا با تقدیر الهی مبارزه می‌کند؟ شوریدن علیه خلیفه الهی حرام نیست؟ . "ابهام در اذهان" یکی از عناصر مهم قرار گرفتن یک جامعه در مسیر "امام کُشی" است، رسالت ابهام سازی با رسانه هاست اما سیاست و راهبرد را خواص تعیین می‌کند. نظیر این ماجرا که دستگاه معاویه شیعیان را می‌کشت، در شام بعد نماز علی(ع) را همراه با تعقیبات نماز لعن می‌کردند اما شخص معاویه در نزد عموم مردم رابطه خود با امام حسین(ع) یک رابطه عادی و حسنه نشان میداد حتی از بنی هاشم دختر برای یزید خواستگاری کرد که امام مخالفت نمود . تولید ابهام، بی پاسخ ماندن ابهام در اذهان مردم خطر است . https://eitaa.com/Politicalhistory

لحظه شهادت مدافع حرم شهید مصطفی صدرزاده در روز تاسوعا √ @Roshangari_ir | روشنگری

یزیدی شدن با لایک کردن!!! ♨️ فلسفه لعن کسانی که در روز عاشورا شمشیر و نیزه نزدند! 🔰 بازنشر برشی از سخنرانی #حجت_الاسلام_راجی به مناسبت ایام محرم 💠 اندیشکده راهبردی #سعداء 🆔 @soada_ir

◾️◽️◾️◽️◾️◽️◾️◽️◾️◽️ ❌❌دستور اربعین زیارت عاشورا به سبک مرحوم علامه طباطبایی❌❌ 🔰از روز عاشورا تا اربعین 💥بدانید که زیارت عاشورا برای اهل سیر و سلوک، کبریت احمر است؛ چنان که مرحوم حداد می‏فرمود: «درک من از مقام توحید، اثر زیارت عاشوراست.» 👈دستور العمل مرحوم علامه در انجام زیارت عاشورا به مدت یک اربعین بدین ترتیب بود که شخص در صبح روز عاشورا و در مجلس واحد ابتدا نماز زیارت عاشورا را زیر آسمان بخواند و سپس زیارت عاشورا را همراه با صد لعن و صد سلام کامل به همان حال بخواند و زیارت را تمام کند. 👈سپس از روز یازدهم محرم، هر صبح نماز و زیارت عاشورا را به همان نحو تا ابتدای صد لعن بخواند و یک بار هم لعن بخواند و سپس به سراغ امور روزانه‏ اش برود و تا هنگام غروب و به تدریج نود و نه لعن و صد سلام را بگوید و تا غروب آفتاب زیارت را تمام کند. بدین ترتیب گویی که شخص در تمام طول روز مشغول زیارت عاشورا بوده است. اگر انسان این کار را چهل روز، یعنی تا روز اربعین، ادامه دهد بسیار مطلوب است و اثرات بسیار عجیبی دارد. زیرا زیارت عاشورا برای برآورده شدن حاجات و رفع گرفتاری‌ها بسیار مفید است. منبع: ادب حضور، دفتر پنجم (آداب و مراقبات ماه محرم ؛ عزاداری اباعبدالله علیه السلام)، استاد فیاض بخش #زیارت_عاشورا_از_عاشورا_تا_اربعین #چله_زیارت_عاشورا ◾️◽️◾️◽️◾️◽️◾️◽️◾️◽️

💦 قرائت روزانه زیارت عاشورا به نیابت از امامین انقلاب و شهیدان 💦 #روز_اول به نیابت ✅امام زمان( عج) ✅ امام خمینی(ره) ✅ امام خامنه ای نخستین شهید واقعه کربلا🌷 مسلم بن عقیل ع🌷

⚫️اعمال روز عاشورا #عاشورا

فضیلت زیارت عاشورا در بیان امام صادق علیه السلام

◾️مثل مرغِ بی پر و بال؛ تا افتادی بینِ گودال ....😭😭 #صلی_الله_علیک_یااباعبدالله #سیدالشهدا #عاشورا #محمودکریمی

💢اگر امام حسین(ع) قصد قیام و شهادت داشت، چرا پیش از شهادت به شمر و عمرسعد پیشنهاد جوایز مادی و زمین داد تا از کشته شدن فرار کند؟ نکته اول: آنچه در برخی از کتاب‌های متأخر - به نقل از مقتل ابومخنف(که البته اصل این کتاب در دسترس نیست) - نقل شده تنها این است که؛ امام حسین(ع) پیش از شهادت به شمر فرمود: «جایزه یزید پیش تو محبوب‌تر است یا شفاعت جدم رسول خدا(ص)؟»، شمر ملعون گفت: دانگی از جایزه یزید پـیش من از شفاعت تو و جدّت محبوب‌تر است. اما سخنی از دادن زمین شخصی خودش به شمر چیزی نقل نشده است. 📚ینابیع المودة لذو القربى‏، ج ‏3،ص 83 ناگفته نماند بر اساس برخی از نقل‌ها پیشنهاد زمین را امام حسین(ع) به عمر بن سعد داد: حسین(ع)، به عمر بن سعد، پیام فرستاد: «می‌خواهم با تو گفت‌وگو کنم. امشب میان لشکر من و لشکر خودت، همدیگر را ببینیم». عمر بن سعد، با بیست سوار و حسین(ع) نیز با همین تعداد، بیرون آمدند. هنگامى که یکدیگر را دیدند، حسین(ع) به یارانش فرمان داد و آنان، از او کناره گرفتند و تنها برادرش عبّاس(ع) و پسرش على اکبر(ع) در کنارش ماندند. ابن سعد نیز به یارانش فرمان داد. آنان هم از او دور شدند و تنها فرزندش حَفْص و غلامش به نام لاحِق، در کنار او ماندند. حسین(ع) به ابن سعد گفت: «واى بر تو! آیا از خدایى که بازگشتت به سوى او است، پروا نمی‌کنى؟ اى مرد! آیا با من می‌جنگى، در حالى‌که می‌دانى من، فرزند چه کسى هستم؟ این قوم را واگذار و با من باش که در این حال، به خدا نزدیک‌ترى». عمر به حسین(ع) گفت: بیم دارم که خانه‌ام ویران شود! حسین(ع) فرمود: «من، آن‌را برایت می‌سازم». عمر گفت: می‌ترسم که مزرعه‌ام را بگیرند. حسین(ع) فرمود: «من، بهتر از آن‌را از مِلکم در حجاز، به تو می‌دهم». عمر گفت: من خانواده‌اى دارم که بر آنها بیمناکم. حسین(ع) فرمود: «من، سلامتِ آنها را ضمانت می‌کنم». عمر، ساکت ماند و پاسخى نداد و حسین(ع)، از او روى گرداند و بازگشت و فرمود: «تو را چه شده؟! خداوند، تو را هر چه زودتر در بسترت بکُشد و تو را در روز حَشْر و نشرت، نیامرزد! به خدا سوگند، امید دارم که جز اندکى از گندم عراق، نخورى!» این روایت با اندکی تفاوت در تاریخ طبری و الکامل فی التاریخ نیز آمده است. البته ناگفته نماند؛ این پیشنهاد امام حسین(ع)، نوعی اتمام حجت بود و امام تلاش داشت از این فاجعه جلوگیری نمایند و این تدبیر عاقلامه بود تا آخرین لحظه تلاش کنند. در هیچ کدام از جنگ های اهل بیت آغازگر جنگ نبودند اما بدین معنا هم نیست که تسلیم دشمن شوند. 📚الفتوح ج ‏5، ص 92 – 93،   https://eitaa.com/Politicalhistory