💢 تأملی در باب قرارداد ۲۵ ساله 🔹 امضای قرارداد ۲۵ ساله بین ایران و چین یک نقطه عطف مهم در روابط خارجی ایران است. بعد از انقلاب این اولین قرارداد با یک قدرت بزرگ بین‌المللی است که دارای قید #مشارکت_جامع_راهبردی است و عملاً جمهوری اسلامی ایران وارد یک بازی برد - برد می‌کند. البته انتقاداتی که در یک سال اخیر نسبت به این قرارداد چه در سطح افکار عمومی و چه در سطح نخبگانی وجود داشته طبیعی است و دلیل آن نیز عمدتاً به این موضوع برمی‌گردد که هنوز شناخت کافی از چینی‌ها و کم و کیف کار با آن‌ها در ایران وجود ندارد. بخش بزرگی از داده‌ها و اطلاعاتی که در حوزه‌های #شناختی از فرهنگ و اقتصاد و سیاست و غیره چین در کشور هست مربوط به منابع غیرچینی است. اینکه کسی یا گروهی بنشینند و چین را آنگونه که هست از طریق منابع رسانه‌ای و پژوهشی و تاریخی داخل چین بررسی کرده و به جامعه بشناسانند واقعاً وجود نداشته است. برای همین است که می‌بینیم فرضاً یک جمله کوتاه احمدی‌نژاد که می‌گوید ایران از طریق قرارداد ۲۵ ساله مثلاً قشم یا کیش را به چین فروخته، به سادگی و بعضاً مثل آب خوردن مورد پذیرش بخشی از افکار عمومی قرار می‌گیرد. البته از منظری خاص این موضوع حکایت از یک درد دیرینه در کشور ما دارد که حتی فردی که هشت سال رئیس اجرایی کشور بوده است با الفبای #کار_راهبردی آشنایی ندارد! نکته دیگری که باید مورد توجه قرار داد مربوط به مقایسه قرارداد ۲۵ ساله با برجام است که یک مقایسه غیرمنطقی است. در برجام که یک بده بستان بود، بخشی از #قدرت_ملی ناشی از برنامه هسته‌ای ایران در ازای برداشته شدن بخشی از تحریم‌ها داده شد که آنهم به سرنوشتی دچار شد که می‌بینیم. اما در قرارداد ۲۵ ساله چیزی به نام عقب‌نشینی از قدرت ملی در ازای مشوق‌های تجاری و اقتصادی دیده نمی‌شود. آنچه که هست یک قرارداد جامع مشارکت راهبردی است که دو طرف و بلکه ایران بیشتر از آن بهره می‌برد. ابتکار بین‌المللی «یک پهنه - یک راه» بستر تشکیل‌دهنده این قرارداد حدود ۴۵۰ میلیارد دلاری است. شایان ذکر است یک پهنه - یک راه که بالغ بر ۵ تریلیون دلار ارزش مالی و اقتصادی را در خود جای داده است، #بزرگ‌ترین_پروژه_سرمایه‌گذاری در تاریخ بشر است که چینی‌ها قراردادهایی در چهارچوب پیشبرد آن با حدود ۱۲۵ کشور امضا کرده‌اند که ایران یکی از این کشورهاست. عربستان، امارات، عمان و قطر چهار کشور عربی پیرامونی ایران هستند که از چند سال قبل وارد مشارکت جامع راهبردی با چین شده‌اند، همانند آنچه که ایران با چین امضا نمود. بندر گوادر پاکستان که توسط چینی‌ها تجهیز شده و سطح تخلیه سالانه بار در آن به ۴۸۰ میلیون تن رسیده است در چهارچوب همین ابتکار است. این بندر ۷۶ کیلومتر با ایران فاصله دارد و زمانی در مقایسه با بندر چابهار ما که کل ظرفیت تخلیه سالانه بار آن از ۸ میلیون تن تجاوز نمی‌کند، یک نقطه صفر بود! و نکته آخر اینکه چینی‌ها فقط اقتصادی فکر می‌کنند و از طریق کار اقتصادی نیز دنبال اهداف سیاسی نیستند. در قرارداد ۲۵ ساله با ایران نیز تا جایی که نگارنده در جلسات و نشست‌های تخصصی بررسی ابعاد گوناگون این قرارداد در مراکز تصمیم‌ساز حضور داشته است، اثر یا رد پایی از اینکه چینی‌ها از طریق قرارداد ۲۵ ساله در ایران دنبال #اهداف_سیاسی باشند ندیده است. در هر حال ایران یک بازیگر قدرتمند و معادله‌ساز است که از ارزش استراتژیکی و ژئوپلیتیکی خاصی در منطقه برخوردار است. چین نیز ارزش این جایگاه گرانبها را به خوبی می‌شناسند. اصولاً چینی‌ها با بازیگران #منفعل و #خنثی وارد #تعامل و همکاری نمی‌شوند. از این نظرگاه مشارکت جامع راهبردی چین و ایران تا حدی زیادی به معنای درک این جایگاه راهبردی و ظرفیت‌ها و منابع درونی مادی و غیرمادی آن توسط چین است. انشاءلله در مطالب بعدی در این باره بیشتر خواهم نوشت. #حمید_خوش‌آیند # بصیرت دینی # جهاد امید آفرینی # شکست خط تحریف #دولت جوان مومن حزب اللهی 🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼 قرارگاه مرکزی هدایت و روشنگری سپاه حضرت قمر بنی هاشم علیه السلام 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 نشانی ما در پیام‌رسان‌های سروش، روبیکا و ایتا 👇👇 🆔@fanoosebameiran 🆔sapp.ir/fanoosbameiran 🆔https://rubika.ir/fanoosebameiran