هر سال این موقع ها، بابا دستمونو می گرفت می برد بازار. قربون دستای سردش برم، یه جوری با ذوق و شوق دستمو می گرفت و می برد از این مغازه به اون مغازه که انگار یکی بهش گفته بود فقط امروز وقت داری هرچی دلت می خواد بخری مهمون من. بابام همیشه کش دور پولاشو آروم در می آورد، پولشو می شمرد جدا می کرد، کشو آروم مینداخت سر جاش. حالا گاهی وقتا یکی دو دور بیشتر دور پولاش می گردوند. اما عیدای نوروز که نزدیک می شد، وقتی می رفتیم بازار، بابا کش دور پولاشو همون مغازه اول پاره می کرد می نداخت دور. مرد باشی می فهمی همون اول، پاره کردن کش یه دسته پول یعنی چه. کارگر بود بنده خدا. مگه چقد بهش می دادن؟ ولی بابا مرد بود. حتی یه پول تو جیبی به خودش نمی داد! یاد ندارم یه بار یه چیزی برا خودش خریده باشه. چرا! گاهی یه انگشتر می خرید، گاهی عوض می کرد. هرچی داشت می ذاشت سر سفره. آخ که بوی بازارای دم عید نوروز داره دیوونه م می کنه. که توی هر بازار و پاساژی بو می کشم اون بو را نمیده. شایدم فقط برای من این طوره. بابا دستاش سرد بود خب. سردم می شد. ترجیح می دادم دستشو نگیرم. یا از سر کار که میاد منو نبوسه. عیدای نوروز، واسه خرید عید که می رفتیم بازار،لمس سردی دستای بابام لذت بخش ترین حس دنیا بود. لباسایی که خریده بودم را از ده دوازده ساعت قبل سال تحویل می پوشیدمشون. کفش، جوراب... هرچی خریده بودیمو می پوشیدم. تااااااا لحظه ی تحویل سال. بعدش طوری که کمترین غبار به کفشام بشینه پامو از در خونه می ذاشتم بیرون و منتظر می شدم تا بقیه بیان بیرون و بریم دیدن آقاجون و خانم جون. خواهرام میومدن بیرون. یکی یکی. سر تا پا نو. بعد مامان میومد بیرون. با چادر نو، روسری نو، کفش مجلسی پارسالش. بعد بابا میومد بیرون. پشتشو به ما می کرد. کلیدشو مینداخت توی قفل و سه چهار باری می چرخوند. یه ذکری هم زیر لب می گفت. بعد رو به ما می کرد. کمر شلوارشو که یه کم مثل هر سال گشادتر شده بود یه کم می کشید بالا و می‌گفت بریم بابا. مامان هم میومد جلو یقه ی کت بابا را صاف می کرد و می گفت: دوباره این کتتو پوشیدی؟ بابا هم می گفت تو این راحت ترم. بعد همه با هم پیاده راه می افتادیم به سمت خونه خانم جون و من دیگه فهمیده بودم تو این راحت ترم یعنی چی. سلامتی باباهایی که هنوز نفس می کشند. بهشت گوارای باباهایی که رفتند ولی خیلی چیزا از خودشون برامون گذاشتند. محمدحسین ملکیان @faraz_malekian

امشب در سرزمین شعر میهمان نگاه ارزشمند شما خواهم بود

همراهان عزیز در صورتی که شعر امشب را پسندیدید نام محمدحسین ملکیان را به شماره ۳۰۰۰۰۴۳ پیامک بفرمایید.

متن شعر اجرا شده در دور اول برنامه تلوزیونی سرزمین شعر: جنگ یک جدول تناسب بود، تا جوابش همیشه این باشد پدرم ضربدر چهل درصد، حاصلش بخش بر زمین باشد عده‌ای را ضریب منفی داد، عده‌ای را به هیچ قسمت کرد تا هر آن کس که سوء نیت داشت، تا ابد زیر ذره‌بین باشد یک نفر فکر آب و خاک که نه، در پی نان و آب بود از جنگ   خطر جبهه را خرید به جان، تا پس از جنگ خوش‌نشین باشد یک نفر پشت خاکریز خودی، لشکرش را که در محاصره دید سر خود را گذاشت روی زمین، تا دعاگوی سرزمین باشد یک نفر فارغ از معادله‌ها، بی‌خیال تمام مشغله‌ها روی میدان مین قدم زد تا، ته این سطر نقطه‌چین باشد در جواب کسی که می‌گوید، پدر از جنگ دست پر برگشت هر دو تا آستین او خالی‌ست، تا جوابش در آستین باشد هم‌قطار پدر که عکاس است، گفت در هشت سال جبهه و جنگ حسرتش ماند بر دلم یک بار، پدرت رو به دوربین باشد محمدحسین ملکیان @faraz_malekian

عشق آمد، عقل را ناچار بردم در مصافش... شعر انتخابی محمدحسین ملکیان در مرحله نهایی سرزمین شعر @faraz_malekian

"بدبیاری" مجموعه شعرهای عاشقانه محمدحسین ملکیان چاپ ششم نمایشگاه کتاب تهران

اعلام مراسم کربلای معلی

از سر گذشت تیتراژ پایانی برنامه "از سر گذشت" با صدای احسان یاسین شاعر: محمدحسین ملکیان @faraz_malekian

علی اکبر شاعر و راوی: محمدحسین ملکیان آهنگساز: فرهاد کیانی @faraz_malekian

از سر گذشت تیتراژ پایانی برنامه "از سر گذشت" با صدای احسان یاسین شاعر: محمدحسین ملکیان @faraz_malekian

مراسم تشییع پیکر مطهر شاعر با اخلاص اهل بیت ، استاد محمد حسن زاده ( راضی ) صبح جمعه ، بعد از دعای ندبه ، خیابان هاتف ، از محل هیأت علوی اصفهان وعده رفقای شاعر : ساعت ۷:۳۰ صبح جمعه ابتدای خیابان هاتف روبروی آتشنشانی روحش شاد یادش گرامی