بصیرت اباالفضل العبّاس کجاست؟ همه یاران حسینی، صاحبان بصیرت بودند؛ اما او بصیرت را بیشتر نشان داد. در روز تاسوعا، مثل امروز عصری، وقتی که فرصتی پیدا شد که او خود را از این بلا نجات دهد؛ یعنی آمدند به او پیشنهاد تسلیم و امان‌نامه کردند و گفتند ما تو را امان میدهیم؛ چنان بر خورد جوانمردانه‌ای کرد که دشمن را پشیمان نمود. گفت: من از حسین جدا شوم!؟ وای بر شما! اف بر شما و امان‌نامه شما! نمونه دیگرِ بصیرت او این بود که به سه نفر از برادرانش هم که با او بودند، دستور داد که قبل از او به میدان بروند و مجاهدت کنند؛ تا این‌که به شهادت رسیدند. میدانید که آنها چهار برادر از یک مادر بودند: اباالفضل العبّاس -برادر بزرگتر- جعفر، عبدالله و عثمان. انسان برادرانش را در مقابل چشم خود برای حسین‌بن‌علی قربانی کند؛ به فکر مادر داغدارش هم نباشد که بگوید یکی از برادران برود تا این‌که مادرم دلخوش باشد؛ به فکر سرپرستی فرزندان صغیر خودش هم نباشد که در مدینه هستند؛ این همان بصیرت است.

فرا رسیدن تاسوعای حسینی، ایام خزن و اندوه و ماتم اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام را تسلیت عرض می‌کنیم. معاونت فرهنگی و دانشجویی

💠 یا امام زمان... قربان تو و محکمهء عذرپذیرت قربان تو و لطف و مَبرات کثیرت ای حجت حق، درگذر از بندهء زارت حالا که پشیمان شده این عبد حقیرت خالی شده پیمانهء ما «أوْفِ لَنَا الْکَیْل» ای یوسف زهرا نظری کن به فقیرت هر لحظهء ما پر شده از عطر دعایت الحق که تو هستی همه دَم، فاطمه‌سیرت هرجا که رسیدیم فقط مدح تو گفتیم بگذار بمانیم همان معرکه‌گیرت «هرکس به کسی نازد وماهم به تو نازیم» دلخوش به توایم و همه هستیم اسیرت گفتیم بیا روضهء عباس گرفتیم شاید که سوی خیمهء ما خورد مسیرت ای مادر عباس اجازه بده یک بیت ما روضه بخوانیم از آن کوه بصیرت بی‌دست و پُر از تیر زبالای بلندی افتاد زمین ام‌بنین، ماه منیرت 🔸محمدجواد شیرازی

🔹روز تاسوعا گفتہ بودم بہ حرم آب رسانم ڪہ‌نشد جرعه‌اےبرلب طفلان برسانم ڪہ‌نشد هرچہ‌ڪردم بڪشم تیر زچشمم بیرون اشڪ‌حسرٺ‌زدوچشمم‌بفشانم‌ڪہ‌نشد

🏴سمت تو آمده ام تا که نباشی تنها 🏴دل من تاب ندارد که تو باشی تنها

💠 مقتل العباس علیه‌السلام پس از شهادت یاران حضرت سیدالشهدا حضرت ابوالفضل عباس (علیه السلام) که از همه برادران خود بزرگتر بود و در شجاعت و قدرت و جمال سر آمد دیگران بود به نزد حضرت امام حسین (علیه السلام) رفت و اجازه گرفت تا به جنگ با دشمن برود. حضرت امام حسین (ع) به ایشان فرمودند: اى برادر! تو علمدار منى و از رفتن تو لشكر من از هم می‌پاشد. حضرت عباس فرمود: اى برادر بزرگوار! سینه من از کشته شدن برادران و یاران و دوستان تنگ شده است و از زندگى ملول شده ام و آرزومند لقاى حق تعالى گردیده ام و دیگر تاب دیدن مصیبت دوستان ندارم و مى خواهم در طلب خون برادران و خویشان دمار از مخالفان برآرم. آن امام غریب فرمود که: اگر عازم سفر آخرت گردیده اى، آبى جهت پردگیان سرادق عصمت و کودکان اهل بیت رسالت طلب کن که از تشنگى بی‌تاب گردیده اند. عباس به نزدیك آن سنگین دلان بى حیا رفت و گفت: اى بى شرمان! اگر به گمان شما، ما گناهكاریم، زنان و اطفال ما چه گناه دارند؟ بر ایشان ترحم کنید و شربت آبى به ایشان بدهید. چون دید که نصیحت و پند در آن کافران اثر نمى کند، به خدمت حضرت برگشت. عطش بسیاری اهل حرم را در برگرفته بود. حضرت امام حسین (ع) بر شتر مسناة سوار شد، به سوى فرات به راه افتاد و برادرش عباس نیز با او همراه بود پس سوارگان لشگر پسر سعد لعنه اللّه راه بر او گرفتند و مردى از بنى دارم در میان ایشان بود. پس به لشكر گفت: واى بر شما! میانه او و فرات حائل شوید و نگذارید به آب دسترسى پیدا کند. حسین علیه السلام فرمود: بار خدایا! این مرد را به تشنگى دچار کن. آن مرد دارمى ناپاک خشمگین شد و تیرى به جانب آن حضرت پرتاب کرد. آن تیر در زیر چانه آن حضرت فرورفت. حسین علیه السّلام آن تیر را بیرون کشید و دست زیر چانه گرفت. پس دو مشت آن جناب پر از خون شد. خونها را به هوا ریخت. سپس فرمود: بار خدایا! من به تو شكایت برم از آنچه این مردم درباره پسر دختر پیغمبرت رفتار کنند. از آن سو لشگر دور عباس علیه السلام را گرفته به او حمله ور شدند و ایشان به تنهایى می جنگید. چون به نزدیك نهر رسید، چهار هزار نامرد که بر آن موکل بودند، آن غریب مظلوم را در میان گرفتند و بدن شریفش را تیرباران کردند. آن شیر بیشه شجاعت خود را بر آن سپاه بى قیاس زد و هشتاد نفر از ایشان را با تن تنها بر زمین افكند و خود را به آب رسانید. چون کفى از آب برگرفت که بیاشامد، تشنگى آن امام مظلوم و اهل بیت او را به یاد آورد. آب را ریخت و مشك را پر کرد و بر دوش خود کشید و در حالی که جنگ می کرد، متوجه خیمه هاى حرم شد. آن کافران بى حیا سر راه بر او گرفتند و بر دور او احاطه کردند و با ایشان محاربه مى کرد و راه مى پیمود. ناگاه یزید بن ورقا از کمین درآمد و حكم بن طفیل نیز او را مدد کرد. ضربتى بر آن سید بزرگوار زدند و دست راست او را جدا کردند. آن شیر بیشه شجاعت و نهال حدیقه امامت، مشك را بر دوش چپ کشید و شمشیر را به دست چپ گرفت و جهاد مى کرد و راه مى پیمود. ناگاه حكم بن طفیلضربتى بر او زد و دست چپش را جدا کرد. آن فرزند شیر خدا، مشك را به دندان گرفت و اسب را مى دوانید که آب را به آن لب تشنگان برساند. ناگاه تیرى بر مشك خورد و آب بر زمین ریخت و تیر دیگر بر سینه او فرود آمد و از اسب به پایین افتاد. پس ندا کرد که : ای برادر مرا دریاب. و لمّا قتل العبّاس قال الحسین علیه السّلام :الآن انكسر ظهری، و قلّت حیلتی. و چون عباس (علیه السلام) شهید شد‌ حضرت امام حسین (علیه السلام) فرمودند: الان کمر شکست و چاره جویی برایم سخت گردید. ودر حدیث دیگر از حضرت امام باقر (علیه السلام) روایت شده است که فرمودند: زید بن رقاد جهنی و حکیم بن طفیل طایی هر دو در قتل عباس بن علی شرکت داشتند. و به روایت دیگر حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) حق تعالی به عوض دو دست، دوبال به او کرامت کرد که در یاض جنت به آن بالهای سعادت پرواز می کند. 

هشتم شهریور سالروز شهادت رجایی و باهنر و روز ملی مبارزه با تروریسم در ایران گرامی‌باد. معاونت فرهنگی و دانشجویی

💠 شهادت‌نامه عُشّاق امشب شهادت نامه ی عشاق، امضا می‌شود فردا ز خون عاشقان، این دشت دریا می‌شود امشب کنار یکدگر،بنشسته آل مصطفی فردا پریشان جمع‌شان، چون قلب زهرا می‌شود امشب بود برپا اگر، این خیمه ی ثاراللهی فردا به دست دشمنان، برکنده از جا می‌شود امشب صدای خواندن قرآن به گوش آید ولی فردا صدای الامان، زین دشت بر پا می‌شود امشب کنار مادرش، لب تشنه اصغر خفته است فردا خدایا بسترش، آغوش صحرا می‌شود امشب که جمع کودکان، در خواب ناز آسوده اند فردا به زیر خارها، گمگشته پیدا می‌شود امشب رقیه حلقه ء زرین اگر دارد به گوش فردا دریغ این گوشوار از گوش او وا می‌شود امشب به خیل تشنگان، عباس باشد پاسبان فردا کنار علقمه، بی دست سقّا می‌شود امشب که قاسم، زینت گلزار آل مصطفاست فردا ز مرکب، سرنگون، این سرو رعنا می‌شود امشب گرفته در میان، اصحاب، ثارالله را فردا عزیز فاطمه، بی یار و تنها می‌شود امشب به دست شاه دشت،باشد سلیمانی نگین فردا به دست ساربان، این حلقه یغما می‌شود امشب سر سِرّ خدا بر دامن زینب بود فردا انیس خولی و دیر نصاری می‌شود ترسم زمین وآسمان، زیر و زبر گردد "حسان" فردا اسارت نامه ی زینب چو اجرا می‌شود حسان چایچیان

امروز یکشنبه ۰۹ شهریور ۱۳۹۹ ۱۰ محرم الحرام ۱۴۴2 30 آگوست 2020 🔸#قرآن سوره آل عمران آیه ۵۳ : 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺 🌱 بسم الله الرحمن الرحیم🌱 رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنْزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ پروردگارا! به آنچه نازل کردی ایمان آوردیم و از این پیامبر پیروی کردیم؛ پس ما را در زمره گواهان [که پیامبران تواند] بنویس.

💠 حدیث روز 💠 🏴 ارتباط اندوه روز عاشورا و قیامت 🔻امام رضا علیه‌السلام: من كان يوم عاشورا يوم مصيبته و حزنه و بكائه جعل الله عزوجل يوم القيامة يوم فرحه و سروره 🔴 هر كس كه عاشورا، روز مصيبت و اندوه و گريه‏ اش باشد، خداوند روز قيامت را براى او روز شادى و سرور قرار مى‏دهد. 📚 بحارالانوار، ج ۴۴، ص۲۸۴ ‌

💠بسیج با مجالس روضه جنبه سياسى اين مجالس بالاتر از همه جنبه ‏هاى ديگرى كه هست. بى‌خود بعضى از ائمه ما نمى ‏فرمايند كه براى من در منابر روضه بخوانند. بى‌خود نمى ‏گويند ائمه ما به اينكه هركس كه بگريد، بگرياند يا صورت گريه، گريه كردن به خودش [بگيرد] اجرش فلان فلان است. مسئله، مسئله گريه نيست. مسئله، مسئله تباكى نيست. مسئله، مسئله سياسى است كه ائمه ما با همان ديد الهى كه داشتند، مى ‏خواستند كه اين ملت‌ها را با هم بسيج كنند و يكپارچه كنند از راه هاى مختلف. اينها را يكپارچه كنند تا آسيب‌پذير نباشند.

در جريان يك زندگى شرافتمندانه، البته مصائب زياد است. خودِ صحنه عاشوراى حسينى، صحنه انواع مصائب است. واقعاً عجيب است كه خداى متعال، اين عرصه عاشوراى حسينى را چطور مجموعه‏اى از مصيبتهاى بزرگ قرار داد كه انسانهاى بزرگى و در رأس آنها حضرت ابی‌‏عبداللَّه الحسين عليه‏الصّلاةوالسّلام، با كرامت و بزرگوارى و صبر و شكر، توانستند اين مصائب بزرگ را تحمّل كنند. هر دوطرف قضيه، در عرصه تاريخ بشر بی‌‏نظير است. هم آن‏طور مصيبتها با آن شدّت و با آن تنوّع كه همه با هم در يك صبح تا عصر اتّفاق افتاد، در دنيا نظير ندارد؛ هم صبرى كه در مقابل اين مصيبتها شد، در تاريخ نظير ندارد. آن شهادتها، آن مظلوميتها، آن احساس غربت، آن تشنگى، آن فشار تألّماتى كه بر يك نفر به خاطر خانواده‏‌اش وارد مىی‌شود، آن نگرانى از آينده، بعد هم فقدان عزيزترينِ عزيزان عالم وجود - يعنى حسين ‏بن ‏على عليه‏السّلام - و خانواده و فرزندان و اصحابش و بعد هم اسارت؛ آن هم نه اسارت در دست يك عدّه مردم باشرف؛ چون اسارت در دست انسانى كه باشرف باشد، قابل تحمّل است؛ اما آن انسانها، انسانهاى باشرفى نبودند، انسان نبودند؛ ددمنش بودند. خاندان امام حسين چنين اسارتى را بعد از آن همه مصيبت از صبح تا عصر عاشورا تحمّل كردند. تحمّل كننده كيست؟ امام سجّاد - مقام امامت - است، زينب - تالى تلوّ مقام امامت - است، بعد زنان و كودكانی‌اند كه به حسب ظاهر، مقامات عالى معنوى مثل ولايت و امامت هم ندارند؛ اما تحمّل كردند. اين است آن راز بزرگى كه حادثه عاشورا را ماندگار كرد.

السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین فرا رسیدن عاشورای حسینی، روز شهادت سید و سرور جوانان بهشت، میوه دل رسول خدا(ص)، سبط النبی، حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام و یاران باوفایش را تسلیت عرض می‌کنیم. معاونت فرهنگی و دانشجویی

◼️امام باقر سلام الله علیه در ابتدای روایتی که زیارت عاشورا را تعلیم دادند فرمودند که: شیعیان در روز عاشورا به این صورت به هم تسلیت بگویند: اَعْظَمَ اللهُ اُجُورَنا وَاُجورَکُمْ بِمُصابِنا بِالْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ وَجَعَلَنا وَاِیّاکُمْ مِنَ الطّالِبینَ بِثارِهِ مَعَ وَلِیِّهِ الاِْمامِ الْمَهْدِىِّ مِنْ الِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ السَّلامُ خداوند اجرهای ما و اجرهای شما را به خاطر مصیبتمان بر امام حسین سلام الله علیه با عظمت بدارد. و ما و شما را از خونخواهان خون او همراه ولیش امام مهدی از خاندان محمد صلی الله علیه و آله قرار دهد. اَعْظَمَ اللهُ اُجُورَنا وَاُجورَکُمْ بِمُصابِنا بِالْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ وَجَعَلَنا وَاِیّاکُمْ مِنَ الطّالِبینَ بِثارِهِ مَعَ وَلِیِّهِ الاِْمامِ الْمَهْدِىِّ مِنْ الِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ السَّلامُ

عاشورای حسینی زیارت ناحیه مقدسه 🏴السلامُ عَلی المُغَسَّلِ بِدَمِ الجِراح سلام برآنکه با خونِ زخم هایش شست و شو داده شد. 🏴السلام عَلی المَقطوعِ الوَتین سلام بر آنکه شاهرگش بریده شد. 🏴السلامُ علی الشَّیبِ الخَضیبِ سلام بر آن محاسن بخون خضاب شد. 🏴السلامُ عَلَی الخَدِّ التَّریب سلام بر آن گونه خاک آلوده. 🏴السلامُ عَلی مَن اَریقَ بِالظَّلمِ دَمُهُ سلام برآن کسی که خونش به ظلم ریخته شد.

🏴 عاشورای ۶۹ 🚩 روضه خوانی مرحوم کوثری در حضور رهبر انقلاب در مراسم عزاداری عاشورای حسینی علیه‌السلام، سال ۱۳۶۹ در حسینیه امام خمینی(ره).

🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 🏴عزاداری و سلام جانسوز حضرت امام زمان(عجل‌الله تعالی فرجه الشریف) ▪️ألسَّلامُ عَلى صاحِبِ الْقُبَّةِ السّامِیَةِ، 🏴سلام بر صاحبِ آن بارگاهِ عالى رتبه، ▪️ألسَّلامُ عَلى مَنْ هُتِکَتْ حُرْمَتُهُ، 🏴سلام بر آن کسى که پرده حُرمَتش دریده شد، ▪️ألسَّلامُ عَلى مَنْ اُریقَ بِالظُّـلْمِ دَمُهُ، 🏴سلام برآن کسى که خونش به ظلم ریخته شد، ▪️ألسَّلامُ عَلَى الْمُغَسَّلِ بِدَمِ الْجِراحِ، 🏴سلام برآنکه با خون، زخم هایش شست‌وشو داده شد، ▪️ألسَّلامُ عَلَى الْمُجَرَّعِ بِکَأْساتِ الرِّماحِ 🏴سلام بر آنکه از جام‌هاى نیزه‌ها جرعه نوشید، ▪️ألسَّلامُ عَلَى الْمَنْحُورِ فِى الْوَرى، 🏴سلام بر آنکه در ملأ عام سرش بریده شد، ▪️ألسَّلامُ عَلَى الْمَقْطُوعِ الْوَتینِ، 🏴سلام بر آنکه شاهرَگش بریده شد، ▪️ألسَّلامُ عَلَى الْمُحامی بِلا مُعین، 🏴سلام بر آن مدافعِ بى یاور، ▪️ألسَّلامُ عَلَى الشَّیْبِ الْخَضیبِ، 🏴سلام بر آن مَحاسنِ بخون خضاب شده، ▪️ألسَّلامُ عَلَى الْخَدِّ التَّریبِ، 🏴سلام بر آن گونه خاک آلوده، ▪️ألسَّلامُ عَلَى الْبَدَنِ السَّلیبِ، 🏴سلام بر آن بدنِ جامه به غنیمت رفته ▪️السَّلامُ عَلَى الثَّغْرِ الْمَقْرُوعِ بِالْقَضیبِ، 🏴سلام بر آن دندان هایی که با چوب خیزران زده شده ، ▪️ألسَّلامُ عَلَى الرَّأْسِ الْمَرْفُوعِ، 🏴سلام برآن سرِ بالاى نیزه رفته، ▪️ألسَّلامُ عَلَى الاَْجْسامِ الْعارِیَةِ فِى الْفَلَواتِ،تَنْهَِشُهَا الذِّئابُ الْعادِیاتُ، وَ تَخْتَلِفُ إِلَیْهَا السِّباعُ الضّارِیاتُ، 🏴سلام بر آن بدن هاى برهنه و عریانى که در بیابان هاىِ کربلا گُرگ ها

حسین جان برادر ماندن از تو رفتن از من  به خون غلتیدن از تو دیدن از من  دو دست ساربان ببریدن از تو دو کتف از ریسمان بر بستن از من تنور خولی و خاکستر از تو بدنبال سرت نالیدن از من سرت از نیزه قرآن خواندن از تو بروی ناقه ها نالیدن از من به لبها چوب در طشت زر از تو به ناخن سینه بخراشیدن از من

آیت‌الله جوادی آملی: 💠 در جامعيت و استقامت آن حضرت همين بس كه او نه تنها در حال سلامت و شرايط عادي اين جملات عارفانه را از سر تسليم و رضا به درگاه خدا عرضه مي دارد بلكه آن گاه كه در عصر عاشورا از اسب بر زمين مي افتد و مورد تهاجم گرگهاي گرسنه‌ي كربلا (عُسلان الفَلَوات)[۱] قرار مي گيرد، نيز مي گويد: «صبراً علي قضائك يا ربّ لا إله سواك يا غياث المستغيثين ما لى ربّ سواك ولا معبود غيْرك صبراً علي حُكمك يا غياث من لا غياث له... » برگرفته از کتاب: حماسه و عرفان، صفحه 236. [۱](عسلان الفلوات : این جمله در خطبه امام حسين علیه السلام هنگام خروج از مكه به سوى عراق آمده ‌است. خطبه ‌«خط الموت‌» اشاره دارد كه پيكرش در منطقه ‌اى بين نواويس و كربلا پاره‌ پاره خواهد شد: «كانى باوصالى تقطعها عسلان الفلوات، بين النواويس و كربلا...»)

ای شیعیان امشب، شام غریبان است...

امروز دوشنبه ۱۰ شهریور ۱۳۹۹ ۱۱ محرم الحرام ۱۴۴2 31 آگوست 2020 🔸#قرآن سوره آل عمران آیه ۵۴ : 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺 🌱 بسم الله الرحمن الرحیم🌱 وَمَكَرُوا وَمَكَرَ اللَّهُ ۖ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ و [کافران از بنی اسرائیل درباره عیسی و آیینش] نیرنگ زدند، و خدا هم جزای نیرنگشان را داد؛ و خدا بهترین جزا دهنده نیرنگ زنندگان است.

💠 حدیث روز 💠 🏴 ماه محرم در بیان امام رضا علیه‌السلام 🔻امام رضا علیه‌السلام: إنَّ المُحَرَّمَ شَهرٌ كانَ أهْلُ الجاهِلِيَّةِ يُحَرِّمُونَ فِيهِ القِتالَ، فَاسْتُحِلَّت فِيهِ دِماؤُنا، وَ هُتِكَتْ فِيهِ حُرْمَتُنا، وَ سُبِيَ فِيهِ ذَرارِينا وَ نِساؤُنا 🔴 محرّم ماهی است كه [حتّی] مردم زمان جاهليّت جنگ را در آن حرام می‌دانستند، [امّا] در آن ماه خون ما را حلال شمردند، حرمت ما را پايمال و فرزندان و زنان ما را اسير كردند. 📚 بحارالأنوار، جلد ۴۴، صفحه ۲۸۳

محرم ماهی است که عدالت در مقابل ظلم و حق در مقابل باطل قیام کرده ، و به اثبات رسانده است که در طول تاریخ ، همیشه حق بر باطل پیروز شده است. محرم ماهی است که به وسیله سید مجاهدان و مظلومان اسلام زنده شده ، و از توطئه عناصر فاسد و رژیم بنی امیه، که اسلام را تا لب پرتگاه برده بودند ، رهایی بخشید. این خون سید الشهدا است که خونهای همه ملت های اسلامی را به جوش می آورد . ماه محرم برای مذهب تشیّع ماهی است که پیروزی، در متن فداکاری و خون به دست آمده است. محرم ماه نهضت بزرگ سید شهیدان و سرور اولیای خداست، که با قیام خود در مقابل طاغوت، تعلیم سازندگی و کوبندگی به بشر داد، وراه فنای ظالم و شکستن ستمکار را به فدایی دادن و فدایی شدن دانست. واین خود سرلوحۀ تعلیمات اسلام است برای ملتها تا آخر دهر.

محرّم فقط دهه‌ی عاشورا نیست؛ یک حادثه‌ی عظیم در ایّام محرّم در تاریخ اتّفاق افتاده که این حادثه تمام‌شدنی نیست. نه به معنای اینکه نظایر آن و اشباه آن استمرار پیدا میکند -آن به جای خود محفوظ، که بحث دیگری است- امّا خود این حادثه مثل خورشیدی است که غروب ندارد. یک‌وقت حادثه‌ی عظیمی اتّفاق می‌افتد، امروز اتّفاق می‌افتد و فردا از بین میرود؛ [مثل‌] این حادثه نیست. این حادثه مثل خورشید بی‌غروبی است که همواره بوده تا امروز، بعد از این هم خواهد بود. یک تصویر و ترسیم جاندار و باحقیقتی است از مبارزه‌ی نور و ظلمت، جنگ حقّ و باطل، جنگ شرافت با لئامت و دنائت؛ البتّه اوجش روز عاشورا بود لکن مقدّمات آن روزهای اوایل محرّم، قبل از عاشورا فراهم شد، بعد از عاشورا -مثل یک چنین روزهایی- حادثه‌ی عاشورا با رهبری زینب کبرا و امام سجّاد (علیهماالسّلام) تکمیل شد. بنابراین ایّام، ایّام بسیار مهمّی است.