🌺 آداب معاشرت 🌺 تبی که این روزها بعضی از اقشار جامعه را درگیر کرده است، تب شهرت طلبی است. شهرتی که بدون داشتن مایه علمی و اخلاقی بیشتر درد ساز است و بخشی از معاشرتها را به خاطر مشهور شدن یا مشهور بودن تحت الشعاع قرار داده است. 💠 امام علی علیه السلام می فرماید: مومن برترى جویی و شهرت طلبی را بد می داند. 📚 المحجه البیضاء/ج4/ص422 https://eitaa.com/farhanginoorozahra

ایستگاه صلواتی مدرسه علمیه نورالزهرا سلام الله علیها نیمه شعبان ۱۴۰۲/۱۲/۶

نامه 53 نهج البلاغه (نامه امام علی علیه السلام به مالک اشتر) 1. ضرورت خودسازی او را به ترس از خدا فرمان مى دهد، و اينكه اطاعت خدا را بر ديگر كارها مقدّم دارد، و آنچه در كتاب خدا آمده، از واجبات و سنّت ها را پيروى كند، دستوراتى كه جز با پيروى آن رستگار نخواهد شد، و جز با نشناختن و ضايع كردن آن جنايتكار نخواهد گرديد. به او فرمان مى دهد كه خدا را با دل و دست و زبان يارى كند، زيرا خداوند پيروزى كسى را تضمين كند كه او را يارى دهد، و بزرگ دارد آن كس را كه او را بزرگ شمارد و به او فرمان مى دهد تا نفس خود را از پيروى آرزوها باز دارد، و به هنگام سركشى رامش كند، كه: “همانا نفس همواره به بدى وا مى دارد جز آن كه خدا رحمت آورد”. پس اى مالك بدان! من تو را به سوى شهرهايى فرستادم كه پيش از تو دولت هاى عادل يا ستمگرى بر آن حكم راندند، و مردم در كارهاى تو چنان مى نگرند كه تو در كارهاى حاكمان پيش از خود مى نگرى، و در باره تو آن مى گويند كه تو نسبت به زمامداران گذشته مى گويى، و همانا نيكوكاران را به نام نيكى توان شناخت كه خدا از آنان بر زبان بندگانش جارى ساخت. پس نيكوترين اندوخته تو بايد اعمال صالح و درست باشد، هواى نفس را در اختيار گير، و از آنچه حلال نيست خويشتن دارى كن، زيرا بخل ورزيدن به نفس خويش، آن است كه در آنچه دوست دارد، يا براى او ناخوشايند است، راه انصاف پيمايى.

2. اخلاق رهبرى (روش برخورد با مردم) مهربانى با مردم را پوشش دل خويش قرار ده، و با همه دوست و مهربان باش. مبادا هرگز، چونان حيوان شكارى باشى كه خوردن آنان را غنيمت دانى، زيرا مردم دو دسته اند، دسته اى برادر دينى تو، و دسته ديگر همانند تو در آفرينش مى باشند. اگر گناهى از آنان سر مى زند يا علّت هايى بر آنان عارض مى شود، يا خواسته و ناخواسته، اشتباهى مرتكب مى گردند، آنان را ببخشاى و بر آنان آسان گير، آن گونه كه دوست دارى خدا تو را ببخشايد و بر تو آسان گيرد. همانا تو از آنان برتر، و امام تو از تو برتر، و خدا بر آن كس كه تو را فرماندارى مصر داد والاتر است، كه انجام امور مردم مصر را به تو واگذارده، و آنان را وسيله آزمودن تو قرار داده است

3. پرهیز از غرور و خودپسندی بپرهيز كه خود را در بزرگى همانند خداوند پندارى، و در شكوه خداوندى همانند او دانى، زيرا خداوند هر سركشى را خوار مى ‏سازد، و هر خود پسندى را بى ‏ارزش مى ‏كند. با خدا و با مردم، و با خويشاوندان نزديك، و با افرادى از رعيّت خود كه آنان را دوست دارى، انصاف را رعايت كن، كه اگر چنين نكنى ستم روا داشتى، و كسى كه به بندگان خدا ستم روا دارد خدا به جاى بندگانش دشمن او خواهد بود، و آن را كه خدا دشمن شود، دليل او را نپذيرد، كه با خدا سر جنگ دارد، تا آنگاه كه باز گردد، يا توبه كند، و چيزى چون ستمكارى نعمت خدا را دگرگون نمى ‏كند، و كيفر او را نزديك نمى‏ سازد، كه خدا دعاى ستمديدگان را مى‏ شنود و در كمين ستمكاران است.

4. مردم گرایی، حق گرایی دوست داشتنى ‏ترين چيزها در نزد تو، در حق ميانه‏ ترين، و در عدل فراگيرترين، و در جلب خشنودى مردم گسترده ‏ترين باشد، كه همانا خشم عمومى مردم، خشنودى خواص (نزديكان) را از بين مى ‏برد، امّا خشم خواص را خشنودى همگان بى ‏أثر مى‏ كند. خواصّ جامعه، همواره بار سنگينى را بر حكومت تحميل مى‏ كنند زيرا در روزگار سختى ياريشان كمتر، و در اجراى عدالت از همه ناراضى ‏تر، و در خواسته‏ هايشان پافشارتر، و در عطا و بخشش‏ها كم سپاس‏تر، و به هنگام منع خواسته‏ ها دير عذر پذيرتر، و در برابر مشكلات كم استقامت ‏تر مى ‏باشند. در صورتى كه ستون‏هاى استوار دين، و اجتماعات پرشور مسلمين، و نيروهاى ذخيره دفاعى، عموم مردم مى ‏باشند، پس به آنها گرايش داشته و اشتياق تو با آنان باشد.

5. ضرورت راز داری از رعيّت، آنان را كه عيب جوترند از خود دور كن، زيرا مردم عيوبى دارند كه رهبر امّت در پنهان داشتن آن از همه سزاوارتر است، پس مبادا آنچه بر تو پنهان است آشكار گردانى، و آنچه كه هويداست بپوشانى، كه داورى در آنچه از تو پنهان است با خداى جهان مى باشد، پس چندان كه مى توانى زشتى ها را بپوشان، تا آن را كه دوست دارى بر رعيّت پوشيده ماند خدا بر تو بپوشاند. گره هر كينه اى را در مردم بگشاى، و رشته هر نوع دشمنى را قطع كن، و از آنچه كه در نظر روشن نيست كناره گير. در تصديق سخن چين شتاب مكن، زيرا سخن چين گرچه در لباس اندرز دهنده ظاهر مى شود امّا خيانتكار است.

۶. جایگاه صحیح مشورت بخيل را در مشورت كردن دخالت نده، كه تو را از نيكوكارى باز مى دارد، و از تنگدستى مى ترساند. ترسو را در مشورت كردن دخالت نده، كه در انجام كارها روحيّه تو را سست مى كند. حريص را در مشورت كردن دخالت نده، كه حرص را با ستمكارى در نظرت زينت مى دهد. همانا بخل و ترس و حرص، غرائز گوناگونى هستند كه ريشه آنها بدگمانى به خداى بزرگ است. بدترين وزيران تو، كسى است كه پيش از تو وزير بدكاران بوده، و در گناهان آنان شركت داشته، پس مبادا چنين افرادى محرم راز تو باشند، زيرا كه آنان ياوران گناهكاران، و يارى دهندگان ستمكارانند. تو بايد جانشينانى بهتر از آنان داشته باشى كه قدرت فكرى امثال آنها را داشته، امّا گناهان و كردار زشت آنها را نداشته باشند: كسانى كه ستمكارى را بر ستمى يارى نكرده، و گناه كارى را در گناهى كمك نرسانده باشند. هزينه اين گونه از افراد بر تو سبك تر، و ياريشان بهتر، و مهربانيشان بيشتر، و دوستى آنان با غير تو كمتر است. آنان را از خواص، و دوستان نزديك، و راز داران خود قرار ده، سپس از ميان آنان افرادى را كه در حق گويى از همه صريح ترند، و در آنچه را كه خدا براى دوستانش نمى پسندد تو را مدد كار نباشند، انتخاب كن، چه خوشايند تو باشد يا ناخوشايند.

۷. اصول روابط اجتماعی رهبران تا مى توانى با پرهيزكاران و راستگويان بپيوند، و آنان را چنان پرورش ده كه تو را فراوان نستايند، و تو را براى اعمال زشتى كه انجام نداده اى تشويق نكنند، كه ستايش بى اندازه، خود پسندى مى آورد، و انسان را به سركشى وا مى دارد. هرگز نيكوكار و بدكار در نظرت يكسان نباشند، زيرا نيكوكاران در نيكوكارى بى رغبت، و بدكاران در بد كارى تشويق مى گردند، پس هر كدام از آنان را بر أساس كردارشان پاداش ده. بدان اى مالك هيچ وسيله اى براى جلب اعتماد والى به رعيّت بهتر از نيكوكارى به مردم، و تخفيف ماليات، و عدم اجبار مردم به كارى كه دوست ندارند، نمى باشد، پس در اين راه آنقدر بكوش تا به وفادارى رعيّت، خوشبين شوى، كه اين خوشبينى رنج طولانى مشكلات را از تو بر مى دارد، پس به آنان كه بيشتر احسان كردى بيشتر خوشبين باش، و به آنان كه بد رفتارى كردى بد گمان تر باش. و آداب پسنديده اى را كه بزرگان اين امّت به آن عمل كردند، و ملّت اسلام با آن پيوند خورده، و رعيّت با آن اصلاح شدند، بر هم مزن، و آدابى كه به سنّت هاى خوب گذشته زيان وارد مى كند، پديد نياور، كه پاداش براى آورنده سنّت، و كيفر آن براى تو باشد كه آنها را در هم شكستى. با دانشمندان، فراوان گفتگو كن، و با حكيمان فراوان بحث كن، كه مايه آبادانى و اصلاح شهرها، و برقرارى نظم و قانونى است كه در گذشته نيز وجود داشت.

۸. شناخت اقشار گوناگون اجتماعی اى مالك بدان مردم از گروه هاى گوناگونى مى باشند كه اصلاح هر يك جز با ديگرى امكان ندارد، و هيچ يك از گروه ها از گروه ديگر بى نياز نيست. از آن قشرها، لشكريان خدا، و نويسندگان عمومى و خصوصى، قضات دادگستر، كارگزاران عدل و نظم اجتماعى، جزيه دهندگان، پرداخت كنندگان ماليات، تجّار و بازرگانان، صاحبان صنعت و پيشه وران، و نيز طبقه پايين جامعه، يعنى نيازمندان و مستمندان مى باشند، كه براى هر يك خداوند سهمى مقرّر داشته، و مقدار واجب آن را در قرآن يا سنّت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم تعيين كرده كه پيمانى از طرف خداست و نگهدارى آن بر ما لازم است.

حضور سرکارخانم غیاث آبادی نماینده مدرسه علمیه نورالزهرا سلام‌الله علیها در سومین دوره بینات ۱۴۹۲/۱۲/۸

🔘 متن شبهه : چرا در مجلس خبرگان فقط فقها حضور دارند؟ چرا از متخصصان رشته های مختلف در این مجلس انتخاب نمی شوند؟ 🔆 پاسخ شبهه: 1⃣ وظیفه اصلی مجلس خبرگان انتخاب رهبری عادل و مجتهد است. مجتهد یعنی کسی که توانایی استنباط احکام دین را از منابعی همچون قرآن کریم و سنت (روایات) دارد. طبیعی است کسی می تواند شایسته ترین فرد در این خصوص است را شناسایی کند که خود نیز از کارشناسان خبره آن باشد. اما اینکه در حکمرانی آشنایی با موضوعات گوناگون همچون اقتصاد، سیاست، پزشکی و .... نیز ضرورت دارد، حرف درستی است، اما معنای آن این نیست که رهبر باید با همه آنها آشنا باشد، در هر موضوعی متخصص آن عهده دار مسئولیت می شود: درباره اقتصاد، وزیری اقتصاددان، در موضوع بهداشت و سلامت، پزشکی توانمند و ... کار رهبر فقط آن است که بر عملکرد مسئولان و تصویب قوانین نظارت کند تا از چهارچوب احکام شریعت خارج نشود. این نظارت نیازمند تخصص در رشته پزشکی یا اقتصاد نیست. البته پر واضح است که رهبر مشاوران متعددی دررشته های گوناگون دارد (چه مشاوران نهادی مانند مجمع تشخیص و چه مشاوران فردی ؛ چه مشاوران رسمی و چه غیر رسمی) اما نقش این مشاوران بیشتر در جهت شناخت موضوعات است، آنچه اصالتا وظیفه یک مجتهد است، توانایی وی در کشف حکم الهی است. 2⃣ توضیح اینکه فتوا (یعنی نظر مجتهد درباره حکم خدا) مشتمل بر یک حکم است و یک موضوع. مثلاً عبارت «خون نجس است» موضوعی دارد و آن "خون" است و حکمی دارد و آن "نجس بودن" است. اینکه چه چیزی خون است و چه چیزی خون نیست، وظیفه مجتهد نیست، این عرف یا متخصصان هستند که موضوع را شناسایی می کنند، وظیفه فقیه این است که از ادله شرعی استنباط کند که خون (هرچه که باشد) چه حکمی دارد؟ بنابراین نیازی نیست، مجتهد شناخت یا آزمایشگاه هایی درباره راه های شناخت خون از غیر خون داشته باشد، او فقط می گوید، هر آنچه عرف یا متخصص بگوید خون است، از نظر اسلام نجس است. به همین دلیل هیچ کس نگفته مراجع تقلید باید نسبت رشته های گوناگون تخصص داشته باشند، (اگرچه آنها معمولا پیش از فتوا دادن در موضوعات تخصصی با متخصص آن مشورت هایی می کنند) همانگونه که کسی نگفته مثلا چون یکی از وظایف رئیس یا شورای سازمان نظام پزشکی، اظهار نظر در اموری اقتصادی مانند تعیین تعرفه ها است، پس باید در انتخابات نظام پزشکی، علاوه بر پزشکان، اقتصاد دان هم حق رأی داشته باشد! 3⃣ از این گذشته، اگر کسی بر وورد متخصصان رشته های گوناگون به مجلس خبرگان اصرار ورزد، این سوال مطرح می شود که تخصص آن متخصص بر چه مبنایی است؟ آیا تخصص او مبتنی بر نظر اسلام است یا غیر اسلام؟ اگر تخصص او مبتنی بر شناخت نظر اسلام است (یعنی کسی که در خصوص اقتصاد اسلامی تخصص دارد)، پس در حقیقت یک مجتهد (یعنی متخصص نظر اسلام در موضوع اقتصاد که به آن اصطلاحاً مجتهد متجزی گفته می شود) برای این کار انتخاب شده و اگر تخصص او مبتنی بر مکاتب غیر اسلامی است، حضور، نظر و رأی او نقض غرض خبرگان است، چون خبرگان جمع شده اند تا کسی را انتخاب کنند که در شناخت احکام دین بهترین است. 4⃣ این پاسخ و توضیح برای کسانی مناسب است که به میثاق ملی یعنی قانون اساسی ملتزم هستند، اما بر اثر شبهات گمان می کنند شاید حضور غیرفقیه در مجلس خبرگان نیز ضرورت دارد یا لااقل مفید است. اگر کسی با قانون اساسی و اصل ولایت فقیه و حکومت دینی مشکل دارد، ابتدا باید برای وی اصل ولایت فقیه و ضرورت حکومت دینی را تبیین نمود. ✍️ حجت‌الاسلام دکتر #قربانی_مقدم #انتخابات #اَللّهُــمَّ_عَجـِّـل_لِوَلیِّــکَ_الفَــــرَج

سلام و احترام بزرگوارانی که اسمشون در لیست پایین می باشد تا آخر امشب مشخصات زیر را برای بنده ارسال نمایند: کدملی نام پدر تاریخ تولد کدمرکز خدمات شماره حساب بانک ملی 👇👇👇👇👇

خانم ها ۱. سمیه اسکندری ۲.فاطمه اسماعیل زاده ۳.منصوره بیدی ۴.مرضیه دامچی ۶.زهرا محمدی ۷.معصومه شمس آبادی ۸. زهرا بختیاری ۹. لیلا بختیاری ۱۰. مریم جعفری ۱۱.لیلا شیری ۱۲. حمیده دوست محمدی ۱۳.الهه ملکی ۱۴.فاطمه چیذری ۱۵. فاطمه جلیلوند

۱۶.سپیده قاسمی ۱۷. عصمت ریوندی ۱۸. مرضیه شکراللهی ۱۹.راضیه غیاث آبادی ۲۰.محیا خانی ۲۱. ملیحه منصوری مقدم ۲۲.زهرا باقری ۲۳.مهری تیموری ۲۴.معصومه نریمانی ۲۵.فرشته خلیلی ۲۶. فاطمه جعفری ۲۷.مریم زمانی ۲۸.عاطفه معظمی خواه ۲۹. الهه آدینه ۳۰.بهجت داوود آبادی فراهانی

۳۱. آزاده فرهمند ۳۲.مریم‌میان محله ۳۳. ریحانه حسین زاده ۳۴. رباب قاسمی ۳۵.ملیحه امینی ۳۶. شیما ناصحی ۳۷. مریم کلایی ۳۸. منصوره جیریایی ۳۹. سیده نیلوفرحسینی