مس فلز سنگین است و درصورتیکه در تماس با خوردنی/نوشیدنی (خصوصاً تُرش یعنی آنها که pH کمتر از ۷ دارند) قرارگیرد در مظروف حل شده و با ورود به بدن ضمن جایگزینی با فلزات مفید ( مثلاً آهن در بخشهایی که خون ساخته میشود مثل مغز استخوان) خاصیت تجمعی نیز دارد لذا ظروف مسی باید قلعاندود شده باشند که اصطلاحاً سفیدکاری شده گویند. (هرچند همین قلع نیز به مرور در محتویات ظرف حل میشود) لذا استفاده از ظروف مسی که قرمز شدهاند مجاز نیست (چون برای سلامتی فرد مضر است)، همچنین بایدگفت در قلعاندود کردن ظروف مسی تخلف استفاده از سرب به جای/همراهِ قلع رخ میدهد که در آن صورت نفوذ سرب به محتویات خوردنی هم معضلی مرتبط با ظروف مسی محسوب میشود. پس در استفاده از ظروف مسی دونکته حائز اهمیت است:
نخست اینکه حتماً سفیدکاری شده باشد
دوم اینکه برای سفیدکاری آن حتماً از قلع استفاده شده باشد.
برای شستشوی ظروف مسیِ قلعاندود نباید( مثل ظروف تفلونی و سرامیکی) از سیم ظرفشویی و لوازمی که سطح را میخراشند استفاده شود چون قلع را از سطح مس جدا میکنند.
ظروف مسی برای نگهداری ماست و دوغ، رب گوجه، روغن و به طور کلی موادی که ممکن است بتوانند مس و قلع را در خود حل کنند مناسب نیست.
• Oldtiger •
@farsitweets
