💔دوباره ماییم و تشییع شبانه 😭دوباره ماییم و قبری بی نشانه 🎧 حاج میثم مطیعی #امام_علی #ماه_رمضان @fatamae

وقت ندارم........ @fatamae

#بسم_الله_الرحمن_الرحیم اِلهی یا حَمیدُ بِحَقِّ مُحَمَد یا عالی بِحَقِّ علی یا فاطِرُ بِحَقِّ فاطمه یا مُحْسِنُ بِحَقِّ الحسن یا قدیمَ الاِ حسان بِحَقِّ الحُسَیْن عَجِّلْ لِوَلیِّکَ الْفَرَجَ صاحبَ العصرِ والزَّمان ‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌ ‎‌‌‌🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃 @fatamae

💠 دعـــــــــــای فـــــــــــرج 💠 🔸بسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیم🔸 💚اِلهی عَظُمَ الْبَلاَّءُ وَبَرِحَ الْخَفاَّءُ وَانْکَشَفَ الْغِطاَّءُ وَانْقَطَعَ الرَّجاَّءُ وَضاقَتِ الاْرْضُ وَمُنِعَتِ السَّماَّءُ واَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَاِلَیْکَ الْمُشْتَکی وَعَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّهِ وَالرَّخاَّءِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ اُولِی الاْمْرِ الَّذینَ فَرَضْتَ عَلَیْنا طاعَتَهُمْ وَعَرَّفْتَنا بِذلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلا قَریباً کلمح الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ یا مُحَمَّدُ یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ یا مُحَمَّدُ اِکْفِیانی فَاِنَّکُما کافِیانِ وَانْصُرانی فَاِنَّکُما ناصِرانِ یا مَوْلانا یا صاحِبَ الزَّمانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی السّاعَهَ السّاعَهَ السّاعَهَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمین بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرینَ.💚 💠دعــای ســـلامتی امــام زمــــان(عج)💠 💠"اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَهِ بنِ الحَسَن، صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ، فِی هَذِهِ السَّاعَهِ وَ فِی کُلِّ سَاعَهٍ، وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناً، حَتَّی تُسْکِنَهُ اَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا"💠 اللّٰهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج🌹 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃 @fatamae

صفحه ۳۴۲ مصحف شریف سوره مبارکه مومنون #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 @fatamae

قرآن ترجمه المیزان سوره 23 سوره مبارکه المؤمنون صفحه 342 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده مهربان قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ (1) به راستى که مؤمنان پيروزى يافتند. (1) الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ (2) آنان که در نمازشان خاشع و فروتنند. (2) وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ (3) و آنان که از بيهوده رويگردانند. (3) وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ (4) و آنان که زکات مى پردازند. (4) وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (5) و آنان که عورت هاى خود را حفظ مى کنند. (5) إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ (6) مگر [در کام جويى] از همسران يا کنيزانشان که آنان مورد ملامت نيستند. (6) فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ (7) پس کسانى که غير از اين [دو] را طلب کنند اينان خود تجاوز کارند. (7) وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ (8) و آنان که امانت ها و عهدهاى خويش را رعايت مى کنند. (8) وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ (9) و آنان که بر نمازهايشان مراقبت دارند. (9) أُولَٰئِكَ هُمُ الْوَارِثُونَ (10) اينانند که خود وارثانند. (10) الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (11) همانان که [بهشت] فردوس را به ميراث مى برند و خود در آن جاودانه اند. (11) وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ سُلَالَةٍ مِنْ طِينٍ (12) و همانا انسان را از چکيده اى از گِل آفريديم. (12) ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِي قَرَارٍ مَكِينٍ (13) سپس آن را [به صورت] نطفه اى در جايگاهى مطمئن (رحم مادر) قرار داديم. (13) ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنْشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ ۚ فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ (14) آن گاه آن نطفه را عَلَقه ساختيم، پس، از آن عَلَقه مضغه آفريديم، پس، از آن مضغه استخوانهايى خلق کرديم، پس آن استخوان ها را با گوشت پوشانديم، سپس او را با آفرينشى ديگر پديد آورديم، پس متعالى و والا است خدا که نيکوترينِ آفرينندگان است. (14) ثُمَّ إِنَّكُمْ بَعْدَ ذَٰلِكَ لَمَيِّتُونَ (15) سپس شما بعد از اين، خواهيد مُرد. (15) ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ تُبْعَثُونَ (16) سپس تحقيقاً شما در روز قيامت برانگيخته خواهيد شد. (16) وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ وَمَا كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِينَ (17) و همانا بالاى سر شما هفت طريقه (آسمان) آفريديم و از اين خلق غافل نيستيم. (17) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 @fatamae

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۴۲🌷 مراحل خلقت انسان؛ یک دوره‏ ی خداشناسی: یکی از راههای شناخت خدا و تقویت ایمان به او، توجّه به جهان هستی و پدیده های شگفت انگیز آن است. البتّه این توجّه دو شکل دارد: یکی، توجّه انسان به جهان پیچیده‏ ی درون خودش؛ و دیگری، تفکّر در باره‏ ی جهان شگرف بیرون از وجود خودش. این آیات با توصیف زیبایی از مراحل خلقت انسان ها، آنان را به تفکّر در باره‏ی آفرینش خودشان دعوت می کند؛ به این که قدرتی بی انتها از خاکی به ظاهر ناچیز چنین موجود فوق العاده پیشرفته ای را آفریده است. این آیات ابتدا به خلقت نخستین انسان ها یعنی حضرت آدم و حوا از خاک اشاره می کند. بر اساس آیات قرآن، پدر و مادر نخستین ما، از خاک آفریده شده اند و انسان های دیگر از نسل آن دو به ‏وجود آمده اند. آیا به ‏راستی حیرت انگیز نیست که دو انسان متفاوت (مرد و زن) با این همه پیچیدگی های جسمی و روحی از خاک آفریده شده اند؟ آیا این چیزی جز قدرت نامحدود خدا را اثبات می کند که برایش غیرممکن وجود ندارد؟ پس از این، خدا به خلقت انسان های دیگر که از نسل آدم و حوا بوده و هستند، اشاره می کند و سیر رشد انسان در شکم مادرش را توضیح می دهد که در شگفتی دست کمی از آفرینش دو انسان نخستین از خاک ندارد. مطالعه ی مراحل رشد انسان که در این آیات به آن ها اشاره شده، هم اکنون با پیشرفت علم و امکان مشاهده‏ ی مراحل تکامل جنین در رحم، به خوبی امکان پذیر است؛ ولی در زمان نزول آیات، شاید هیچ کس چنین آگاهی هایی نداشته است. بر اساس این آیات، نخستین مرحله‏ ی آفرینش انسان، انعقاد نطفه در رحم مادر است؛ جایگاه امن و مطمئنی که انسان را از هنگامی که یک سلول است، تا نه ماه بعد که به نوزاد کاملی تبدیل می شود، از سرما و گرما و آسیب های احتمالی حفظ می کند. پس از مدّتی، آن تک سلول تکثیر می یابد و مانند یک لخته‏ ی خون (علقه‏) می شود؛ سپس بزرگ تر شده، مانند یک تکّه گوشت می شود؛ البته نه یک تکّه گوشت بُرِش خورده با ابعاد منظم؛ بلکه تکّه گوشتی که انگار جویده شده است(مضغه‏). جنین پس از گذر از این دو مرحله، به سلول های استخوانی تبدیل می شود(عظام)، و بعد از آن، به تدریج عضلات و گوشت، مانند یک لباس روی آن را می پوشاند (فَکَسَونَا العِظامَ لَحمًا)؛ لباسی که زشتیِ شکلِ اسکلتِ آدمی را می پوشاند و استخوان هایش را از آسیب حفظ می کند. در این هنگام که جنین تقریباً به شکل یک نوزاد درآمده، زمان آخرین و مهم ترین مرحله‏ ی آفرینش انسان فرا می رسد؛ مرحله ای که بر اساس روایات، در ماه چهارم جنینی رخ می دهد؛ «دمیده شدن روح». آری، در این مرحله، روح الهی در وجود انسان دمیده می شود و این موجود ضعیف به مخلوقی تبدیل می شود که می تواند به بالاترین مرحله‏ ی تکامل در جهان هستی دست یابد. خداوند پس از بیان این مرحله می فرماید: «فَتَبارَکَ اللهُ اَحسَنَ الخالِقین»؛ یعنی بزرگ است خدایی که بهترین آفرینندگان است . #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 @fatamae