میخندی تا بگی که خوب خوبی
همین لبخند سردت زندگیمه
ولی آه پر از رنج تو میگه
که این روزا چقد حالت وخیمه

پنهون نکن ازم این/دردای بی حسابو
دیدم تو قاب چشمات/غوغای  اضطرابو
خون مردگیه پلکات دیگه از من گرفته خوابو

واسه تو رفتن خیلی زوده
واسه ما یتیمی خیلی زودتر
الهی بمیرم واسه دردات
توروخدا زودتر خوب شو مادر ۸

دیگه حتی واسه گلبرگ گونت
ضرر داره نسیم و نور خورشید
ازین قدّ خم و پهلوی زخمیت
میشه راحت همه درداتو فهمید

عرش خدا میلرزه/تا که میلرزه زانوت
ابریه آسمون تا/خم باشه طاق ابروت
اشکم رو درمیاره همین لبخند تو به تابوت

دل بابامون از داغت خونه
تو بری میشه مظلوم،مظلوم تر
میشه که نگی حرفی از رفتن؟
تو رو خدا زودتر خوب شو مادر

شاعر : مرتضی سراوانی