•💛🌻💛🌻💛🌻💛•
#فالی_در_آغوش_فرشته
#قسمت_دویست_و_پنجم
#فصل_دوم🌻
•به قلم آیناز غفاری نژاد•
کنار مژده نشستم و به دیوار حیاط تکیه دادم لیوان آب قند رو به سمتش گرفتم با صدای دو رگه ای گفتم :
- بیا یکم از این بخور .
مژده معنی زندگی رو باید درک کنی و بپذیری .
باید بپذیری که زندگی همینه ، خوشی داره ناخوشی داره .
تلخی داره شیرینی هم داره ، تولد داره مرگ هم داره ، بیماری داره سلامتی هم داره .
هدفت از زندگی چیه مژده ؟! هان ؟
باید بپذیری این چیزا رو و اگر درکشون کنی دیگه در برابر غم هات افسرده و بی انگیزه نمیشی .
همه دارن !
مرگ که فقط برای همسایه نیست !
به قول بی بی شتریه که دم هر خونه می‌خوابه .
هق هقش بلند شد ، شونه هاش لرزید و چادرش رو بیشتر روی سَرش کشید .
قطره اشکی از چشمم پایین افتاد .
صدای شیون جمعیت بلند شد و شونه های مژده هم لرزید .
+ خانم فرهمند بی زحمت یکم جابه جا میشید .
با چشمای قرمزم نگاهی به آراد کردم .
- بله ببخشید .
کمی جابه جا شدم تا بتونه رد بشه ، چند ثانیه به صورتم زل زد و سرش رو پایین انداخت و رفت ، دیگه نگاه های گاه و بی گاه آراد برام اهمیتی نداشت ، نمی دونم چرا اینقدر آشفته بود ، اون روز میخواست حرفی رو بزنه اما نتونست و دلیل این پریشونی توی نگاهش رو هم اصلا متوجه نمیشدم .
سعی داشت بهم چیزی رو بفهمونه اما من متوجه نمی شدم و این بیشتر اذیتم می کرد .
نگاهی به مژده انداختم و دستم رو روی دستش گذاشتم .
- اتفاقا باید به جای زانوی غم بغل گرفتن خوشحال باشی که راحیل توی تاسوعای حسین روحش ابدی شده .
از زیارت امام رضا .ع. برگشته و توی راه تصادف کرده ، قشنگه نه ؟!
من که خیلی حسودیم شد .
این گریه های تو هیچ دردی رو دوا نمی کنه !
ممکنه راحیل برگرده ؟ نه خب برنمیگرده .
به جای گریه کردن پاشو یه قرآنی چیزی براش بخون اینجوری خیلی خوشحال میشه و روحش کمی آروم میشه .
چادر رو از روی سرش برداشت و با چشمای قرمزش بهم زل زد .
+ م ... مروا .
با بغض گفتم :
- جان مروا .
صدای ناله و جیغ و داد خانوم ها بلند شد که به عقب برگشتم و نگاهی به در ورودی انداختم .
خواهرای راحیل اومده بودن .
یکی از خواهراش به محض ورودش غش کرد و روی زمین افتاد ، خانوما شروع کردن به جیغ زدن .
دست مژده رو فشردم و سریع به سمت خواهر راحیل رفتم .
- برید کنار ، یکم اینجا رو خلوت کنید بزارید هوا بیاد .
کنارش نشستم و به صورتش خیره شدم ، چشم و ابروش همون چشم و ابروی راحیل خدابیامرز بود .
دستم رو به سمت کمرش بردم که یکی از خانوما با داد گفت :
+ بهش دست نزن .
با تعجب گفتم :
- چرا ؟!
پرستارم نگران نباشید .
دوباره دستم رو به سمت کمرش بردم که گفت :
+ بارداره ، ممکنه اتفاقی براش بی افته .
هول کردم و دستپاچه گفتم :
- با اورژانس تماس بگیرید هرچه سریعتر .
شماها هم دورش رو یکم خلوت کنید .
ادامه دارد ...
• 💛🌻💛🌻💛 •
