از ابو بصیر از امام صادق درباره سخن خداوند «ذلِکَ الکِتابُ لا رَیبَ فیه هدی للمتقین» نقل شده است که فرمود : مقصود از کتاب علی است که هیچ شکی در آن نیست که راهنمای پرهیزگاران است . ونیز منظور از متقین تنها شیعیان علی هستند. بقره آیه ۲ تفسیر عیاشی و تفسیر علی بن ابراهیم قمی1/30 و شواهد التنزیل 1/67 )

#لعن_علـے_عدوڪ_یاعـلــے❤️ #صل_علـے_محبڪ_یاعـلــے💚🌱

در‌پنهان‌های‌خود‌از‌خدا‌شرم‌کنید؛ همانطور‌که‌در‌آشکارِ‌خود از‌مردم‌خجالت‌می‌کشید. ±امام‌کاظم‌ع

حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام بیشتر پیاده می‌جنگیدند و اگر هم سوار اسبی می‌شدند، چندان برای ایشان مهم نبود. به ایشان گفته شد که چرا سوار اسب نمی‌شود؟ پاسخ دادند: اسب یا برای تعقیب حریفی است که از میدان بگریزد یا برای این است که کسی بخواهد خود بگریزد. من نه کسی هستم که پشت به دشمن کنم و بگریزم و نه کسی هستم که اگر کسی گریخت، او را تعقیب کنم. پس اسب را برای چه می‌خواهم؟ - ابن شهر آشوب، مناقب آل ابیطالب ۳ / ۲۹۸.

الَّذِینَ یَنْقُضُونَ عَهْدَ اللّهِ مِنْ بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَیَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَیُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ أُوْلئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (بقره 27) فاسقان کسانى هستند که پیمان خدا را، پس از محکم ساختن آن، میشکنند; و پیوندهایى را که خدا دستور داده برقرار سازند، قطع نموده، و در روى زمین فساد میکنند; اینها زیانکارانند در بحار الانوار از امام باقر آمده است: که مقصود از عهد الله عهدی است که برای خداوند به ربوبیت ، برای رسول او به نبوت و برای علی به امامت و برای شیعیان آنها به دوستی و کرامت گرفته شده و منظور از یفسدون فی الارض کسانی اند که انکار امامت علی و اولاد او را کرده اند ( بحار الانوار ۲۴/۳۸۹)

. اَللهمَّ کُن لولیَّک الحُجةِ بنِ الحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیهِ و عَلی ابائهِ فی هذهِ السّاعةِ، و فی کُلّ ساعَة وَلیّا و حافظاً و قائِداً وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیناً حَتّی تُسکِنَهُ اَرضَکَ طَوعاً و تُمَتّعَهُ فیها طَویلاً برحمتک یا ارحم الراحمین

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ حِينَ تُصْبِحُ وَ تُمْسِي اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ فِي اللَّيْلِ إِذَا يَغْشَي وَ النَّهَارِ إِذَا تَجَلَّي

سلام بر تو زماني كه صبح و شام مي كني،
سلام بر تو در	شب هنگامي كه مي پوشاند،
و در روز وقتي كه آشكار مي	شود،

در كتاب «مناقب» مى نويسد: شخصى از امير مؤمنان على عليه السلام پرسيد: چگونه صبح كردى؟ حضرت فرمود: أصبحت وأنا الصدّيق الأكبر والفاروق الأعظم، وأنا وصيّ خير البشر، وأنا الأوّل، وأنا الآخر، وأنا الباطن، وأنا الظاهر، وأنا بكلّ شي ء عليم، وأنا عين اللَّه، وأنا جنب اللَّه وأنا أمين اللَّه على المرسلين، بنا عبد اللَّه، ونحن خزّان اللَّه في أرضه وسمائه، وأنا اُحيي واُميت، وأنا حيّ لا أموت. صبح را آغاز نمودم در حالى كه من صدّيق اكبر و فاروق اعظم هستم، من جانشين بهترين انسانم، منم اوّل، منم آخر، منم باطن، منم ظاهر، به همه چيز آگاهم، منم عين اللَّه، منم جنب اللَّه و من امين خدا بر پيامبرانم. ..

به وسيله ما خداوند پرستش مى شود، گنجينه داران خدا در زمين و آسمان ما هستيم، منم كه زنده مى كنم، منم كه مى ميرانم، و من زنده اى هستم كه هرگز نمى ميرم. ..

چون حضرت اين سخنان فرمود، اعرابى از سخنان حضرتش در شگفت شد، امير مؤمنان على عليه السلام در توضيح سخنان خود فرمود: منم اوّل يعنى: نخستين كسى كه به رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم ايمان آورد. منم آخر يعنى: در آن هنگام كه بدن شريف رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم در لحد گذاشته شد آخرين كسى بودم كه به او نگاه كردم. منم ظاهر يعنى: آشكار كننده اسلام. منم باطن يعنى: پر از علم و دانش. ..