دقت کنید، منظور این نیست که ترک گناه نکنیم خیر! اصلِ بحث رو بفهمیم!

ما چرا نماز میخونیم؟

چرا ترکِ گناه میکنیم؟

چرا احکام یاد میگیریم؟

درسته! برای امتثالِ فرمان خدا! برای اینکه ان شاءالله یارِ آقامون باشیم!

اما یه سوال آیا بلدیم چطور یار باشیم؟

آیا هرکس از صبح تا شب نماز خوند یار شده؟ آیا کسی که فقط ترکِ‌گناه میکنه یار شده؟

آیا هرکس یک کانال زد و چند تا مطلب خوب گذاشت یار شده؟

خیلی خوبه کانال زدن و مطلب خوب گذاشتن اما وقتی خودمون رشد نکردیم نمیتونیم کسی رو رشد بدیم!

همه ی این کارها خوبه کانال زدن، نماز خوندن، ترکِ‌گناه، خودسازی، کمک به بقیه، اصلاحِ اخلاقیات

اما اگر هرکس اینکار هارو کرد یار هست پس چرا ما یار نشدیم؟ ما که ادعا داریم کارهامون درسته؟

یک نفر تنها کارش چیه؟ از صبح تا شب مطالبه انگیزشی می‌خونه! خب انگیزه میخوای برای چی؟ برای هدفِ نورانی؟ پس چرا تلاش نمیکنی؟ فقط میخوای انگیزه بگیری؟ کی وقتِ تلاش میشه؟