👆درس‌های کلاس محبت حسینی #محرم_الحرام #سخنرانی #محبت #معرفت ((انسان های ناآگاه ،جاهل ،متکبر میگویند ما میدانیم وبه زندگی خود و دیگران آسیب می‌ زنند)) ((انسان فراموش کاروخطا کار است و همیشه نیاز به آموزش یاد آوری واصلاح بازسازی وتغییر خویش دارد )) ثواب انتشارآگاهی به کانالهاو آشنایان وپژواک آن راببر https://eitaa.com/joinchat/2880635165Cc6b7ca254e

#خدا_روزی_دهنده_است با صدای شهید حاج شيخ احمد ضيافتے كافے

#رزق_و_روزی_دست_خداست ۲ با صدای شهید حاج شيخ احمد ضيافتے كافے

👆تطهیر یا ترفیع، کدام را انتخاب کنیم؟ #محرم_الحرام #سخنرانی #معرفت #انسان #اموزش ثواب انتشارآگاهی به کانالهاو آشنایان وپژواک آن راببر

نشر

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَأْکُلُوا الرِّبَوا أَضْعافاً مُضاعَفَةً وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ - ترجمه                      اى كسانى كه ایمان آورده ‏اید! ربا (و بهره‏ پول) را با افزودن‏ هاى مكرّر نخورید، از خدا پروا كنید تا شاید رستگار شوید. - نکته ها                     این آیه همراه با هشت آیه‏ بعد، در میان آیات جنگ اُحد قرار گرفته است. شاید این امر به این جهت باشد كه مسائل اخلاقى و اقتصادى، در یك نظام دفاعى مؤثّر است. جامعه ‏اى كه افرادش اهل اخلاص و ایثار، و سبقت در كارهاى خیر، و اطاعت از رهبر باشند، در جنگ هم موفّق خواهند بود، ولى جامعه‏ پول پرست و بخیل و نافرمان و مصرّ بر ارتكاب گناه، یقیناً شكست خواهد خورد. آیات تحریم ربا، در چند مرحله و به صورت تدریجى نازل شده است. گام اوّل، انتقاد از رباخوارى یهود بود: «و اخذهم الرّبا وقد نهوا عنه»[1] گام دوّم این آیه است كه منع از رباى چندین برابر مى‏ كند و در گام سوّم، اسلام حتّى یك درهم ربا را تحریم و به منزله‏ جنگ با خدا معرّفى كرده است. - پيام ها                      1- ایمان، زیر بناى عمل به دستورات است. «یا ایّها الّذین آمنوا لاتاكلوا الرّبا» 2- قبل از تحریم ربا، نمونه‏ هاى زشت و برجسته آن تحریم شد. «اضعافاً مضاعفة» 3- رعایت تقوى در مسائل اقتصادى بشدّت لازم است. «لا تأكلوا الربا... اتقوا اللّه» 4- رستگارى با رباخوارى بدست نمى ‏آید، بلكه با تقوا حاصل مى‏ شود. «لا تأكلوا الربا... واتّقوا اللّه لعلكم تفلحون» 5 - رباخوار، نه در دنیا رستگار است، (به خاطر تشدید اختلافات طبقاتى كه منجر به تفرقه و كینه‏ محرومان و انفجار آنها مى ‏شود) و نه در آخرت. (به خاطر گرفتارى به قهر خداوند). «لا تأكلوا الربا... لعلّكم تفلحون»

تحریم رباخواری در سوره «روم» با استفاده از پندهای اخلاقی موضوع اقتصاد و معیشت مردم و آثار اجتماعی و سیاسی و توجه یا بی‌توجهی به آن از سوی حکومت‌ها و همچنین رعایت نکات شرعی معاملات و مواردی از این قبیل از مسائل مهمی است که مورد تأکید قرآن کریم قرار گرفته است. به همین دلیل بخشی از آیات قرآن کریم به موضوعات اقتصادی به شکل گوناگون آن اعم از خمس، زکات، ربا، رزق حلال، اهمیت کار و تلاش و سایر موضوعات اقتصادی اختصاص دارد و این نشان‌دهنده اهمیت مقوله اقتصاد نزد خداوند متعال است. در این راستا بنا داریم در قالب سلسله یادداشت‌ها و گزارش‌هایی به بررسی آیات اقتصادی قرآن و همچنین تفاسیر مربوط به آنها بپردازیم. یکی از آیات قرآن کریم که با موضوعات اقتصادی مرتبط است، آیه ۳۹ سوره مبارکه «الروم» است که خداوند متعال در این آیه فرموده است: «وَمَا آتَيْتُمْ مِنْ رِبًا لِيَرْبُوَ فِي أَمْوَالِ النَّاسِ فَلَا يَرْبُو عِنْدَ اللَّهِ وَمَا آتَيْتُمْ مِنْ زَكَاةٍ تُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ؛ و آنچه به قصد ربا مى‏‌دهيد تا در اموال مردم سود و افزايش بردارد نزد خدا فزونى نمى‏‌گيرد ولى آنچه را از زكات در حالى كه خشنودى خدا را خواستاريد داديد پس آنان همان فزونى‏ يافتگانند و مضاعف مى‌‏شود». مرحوم علامه طباطبایی در کتاب المیزان در تفسیر این آیه بیان کرده است: ربا یعنی نمو مال و زیاد شدن آن. خداوند متعال در این آیه می‌فرماید: مالی که شما به مردم داده‌اید تا اموالشان زیاد شود ـ نه به قصد رضای خداـ آن مال نزد خدا زیاد نمی‌شود و ثوابی از آن عاید شما نمی‌گردد چون قصد قربت نداشته‌اید، اما آن مالی که برای رضای خدا دادید، چند برابرش عاید شما می‌شود و چنین کسانی مال خود یا ثوابشان را مضاعف می‌کنند. پس ظاهرا مراد از «ربا» ربای حلال است، یعنی اینکه مالی را بدون قصد قربت به کسی بدهند و مراد از «زکات» صدقه یا مالی است که برای رضای خدا اعطاء شود، البته این در صورتی است که آیه مزبور مکی باشد اما اگر در مدینه نازل شده باشد، مراد از «ربا» ربای حرام و مراد از «زکات» همان زکات واجب است و این دسته آیات به آیات مدنی شبیه‌تر هستند.   آلودگى شدید مردم به رباخوارى در عصر جاهلیت آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی نیز در تفسیر نمونه در مورد این آیه اشاره کرده است: آیه روى سخن را به مؤمنان کرده و مى‌فرماید: «یا ایها الذین آمنوا لا تاءکلوا الربوا اضعافا مضافة؛ اى کسانى که ایمان آورده‌اید! ربا (و سود پول ) را چند برابر نخورید » می‌‌دانیم روش قرآن در مبارزه با انحرافات ریشه‌دار اجتماعى این است که تدریجأ زمینه‌سازى مى‌کند و افکار عموم را تدریجأ به مفاسد آنها آشنا مى‌سازد و آنگاه که آمادگى براى پذیرفتن تحریم نهایى حاصل شد، قانون را به صورت صریح اعلام مى‌کند؛ مخصوصا در مواردى که آلودگى به گناه زیاد و وسیع باشد. و نیز مى‌دانیم که عرب، در زمان جاهلیت آلودگى شدیدى به رباخوارى داشت و مخصوصا محیط مکه، محیط رباخواران بود و سرچشمه بسیارى از بدبختی‌هاى اجتماعى آنها نیز همین کار زشت و ظالمانه بود، به همین دلیل قرآن براى ریشه کن کردن رباخوارى حکم تحریم را در چهار مرحله بیان کرده است:   تحریم رباخواری با پندهای اخلاقی ۱- در آیه ۳۹ سوره روم نخست درباره «ربا» به یک پند اخلاقى قناعت شده است. آنجا که مى‌فرماید: «و ما آتیتم من ربا لیربو فى اموال الناس فلا یربو عند الله و ما آتیتم من زکوة تریدون وجه الله فاولئک هم المضعفون؛ آنچه به عنوان ربا مى‌پردازید تا در اموال مردم فزونى یابد، نزد خدا فزونى نخواهد یافت، و آنچه را به عنوان زکات مى‌پردازید و تنها رضاى خدا را مى‌طلبد مایه برکت است و کسانى که چنین کنند داراى پاداش مضاعفند» و بدین طریق اعلام مى‌کند که تنها از دیدگاه افراد کوته‌‌بین است که ثروت رباخواران از راه سود گرفتن افزایش مى‌یابد، اما در پیشگاه خداوند، چیزى بر آنها افزوده نمى‌شود بلکه زکات و انفاق در راه خدا است که ثروت‌ها را افزایش مى‌دهد. ۲- در سوره نساء، آیه ۱۶۱ ضمن انتقاد از عادات و رسوم غلط یهود به عادت زشت رباخوارى آنها اشاره کرده و مى‌فرماید: «و اخذهم الربا و قد نهوا عنه؛ یکى دیگر از عادات بد آنها این بود که ربا مى‌خوردند با اینکه از آن نهى شده بودند» ۳- در سوره بقره آیات ۲۷۵ تا ۲۷۹ هر گونه رباخوارى به شدت ممنوع اعلام شده و در حکم جنگ با خدا ذکر گردیده است. ۴- و بالاخره در آیه مورد بحث چنانکه ضمن تفسیر آن خواهیم گفت، حکم تحریم ربا صریحا ذکر شده، اما تنها به یک نوع از انواع ربا و نوع شدید و فاحش آن اشاره شده است .   تحریم ربای مضاعف در قرآن کریم

در این آیه اشاره به تحریم رباى فاحش شده و با تعبیر «اضعافا مضاعفة» بیان شده است. منظور از رباى فاحش این است که سرمایه به شکل تصاعدى در مسیر ربا سیر کند یعنى سود در مرحله نخستین با اصل سرمایه ضمیمه شود و مجموعأ مورد ربا قرار گیرند، و به همین ترتیب در هر مرحله، سود به اضافه سرمایه، سرمایه جدیدى را تشکیل دهد، و به این ترتیب در مدت کمى از راه تراکم سود مجموع بدهى بدهکار به چندین برابر اصل بدهى افزایش یابد و به کلى از زندگى ساقط گردد. در پایان آیه مى‌فرماید: «و اتقوا الله لعلکم تفلحون؛ اگر مى‌خواهید رستگار شوید باید تقوا را پیشه کنید و از این گناه بپرهیزید». به طورى که از روایات و تواریخ استفاده مى‌شود در زمان جاهلیت معمول بود که اگر بدهکار در رأس مدت نمى‌توانست بدهى خود را بپردازد از طلبکار تقاضا مى‌کرد که مجموع سود و اصل بدهى را به شکل سرمایه جدیدى به او قرض بدهد و سود آن را بگیرد! در عصر ما نیز در میان رباخواران این رباخوارى بسیار ظالمانه فراوان است .   رشد حاصل از رباخواری، كاذب و ظاهرى است در تفسیر نور نیز در مورد این آیه به نکات زیر اشاره شده است: ۱- «مِنْ رِباً ... مِنْ زَكاةٍ» مقدار و كميّت پول مهم نيست، انگيزه و هدف پرداخت مهم است. ۲- «فَلا يَرْبُوا عِنْدَ اللَّهِ» رشدى كه از ربا حاصل مى‌شود، كاذب و ظاهرى است، نه واقعى و نزد خداوند. ۳- «تُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ» امتياز اسلام در آن است كه علاوه بر فقرزدايى از محرومان، رشد معنوى پرداخت كنندگان را نيز در نظر دارد. ۴- ««تُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ». «وَجْهَ اللَّهِ»، در اين آيه و آيه قبل تكرار شده است». توجّه به اخلاص، مسئله‌اى جدّى است و بايد با تأكيد بيان شود، زيرا كار و تلاش بدون انگيزه‌ى الهى، ارزشى ندارد. ۵- «زَكاةٍ تُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ» پرداخت خالصانه‌ زكات، موجب ازدياد و رشد است. ۶- ««فَأُولئِكَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ» مؤمن بايد در تشخيص سود و زيان، دنيا و آخرت، فرد و جامعه و جسم و روح را با هم به حساب آورد. (گرچه در ديد مادّى، پرداخت زكات، مايه‌ كمبود مال است، ولى با توجّه به فقرزدايى از جامعه، دل كندن از دنيا و ذخيره شدن براى آخرت، به سود زكات دهنده است). ۷- اخلاص، مقام انسان را بالا مى‌برد و به نقطه‌ى برتر مى‌رساند. با توجّه به خطاب‌ «تُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ» بايد بگويد: «أنتم المضعفون» ولى مى‌فرمايد: «فَأُولئِكَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ»، گويا آنان به يك نقطه‌ى اوج رسيده‌اند.   تأکید خداوند متعال به دادن زکات به نیازمندان به جای گرفتن قرض ربوی در پایان باید اشاره کرد که خداوند متعال در قرآن کریم، در آیات متعددی، رباخواری را نهی کرده و آن را از جمله بزرگ‌ترین گناهان برشمرده است. در صدر اسلام، این عمل عمدتأ به شکل قرض ربوی انجام می‌گرفت اما در دنیا مدرن که نظام بانکی، عمده مبادلات پولی را در اختیار گرفته است، در قالب عقود متعددی، رباخواری و سایر ایرادات فقهی و شرعی پدید می‌آید. این مشکل در کشور ما نیز گریبان برخی بانک‌ها را گرفته و مراجع محترم تقلید نیز بارها هشدارهای لازم را در مورد آن داده‌اند؛ هرچند که با تصویب و اجرای قانون عملیات بانکی بدون ربا، گام‌های مؤثری برای برخورد با این پدیده در نظام بانکی برداشته شده است اما همچنان ضرورت دارد که متصدیان نظام بانکی و دلسوزان، برای رفع دغدغه‌های مردم و علما، تلاش‌های بیشتری را انجام دهند. در بررسی تفسیر آیات متعددی که درباره رباخواری در قرآن کریم وجود دارد نیز به راحتی می‌توان دریافت که رباخواری، عملی حرام است و قرآن کریم مسلمانان را از آن برحذر داشته، اما در آیه ۳۹ از سوره مبارکه روم که در بالا مورد اشاره قرار گرفت، خداوند متعال، با بیان ملایم‌تر و به شکل مقایسه آن با سایر واجباتی همانند زکات و اشاره به پاداش معنوی آن، با رباخواری مخالفت کرده است و از مسلمانان درخواست می‌کند که به جای رباخواری که هرگز منجر به افزایش مال انسان نخواهد شد، به اقدامات جایگزین آن روی آوردند تا در ثواب این عمل نیک نیز شریک شوند. نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد، اشاره خداوند به فقر و نیازمندی افرادی است که به قرض گرفتن از دیگران روی آورده‌اند؛ خداوند متعال در این آیه تأکید کرده است که به جای اینکه قرض ربوی به نیازمندان بدهید، عمل نیکوی زکات را انجام دهید تا هم باری از روی دوش نیازمندان برداشته و هم اینکه به مسئولیت اجتماعی خود در راستای تحقق برابری و عدالت اجتماعی عمل کرده و موجبات خشنودی خداوند متعال را نیز فراهم کنید.

👆بیمه‌ای برای حفاظت بشر از اضطراب، انحراف و سقوط! #سخنرانی #ولایت #اموزش #اصلاح #تربیت ((انسان های ناآگاه ،جاهل ،متکبر میگویند ما میدانیم وبه زندگی خود و دیگران آسیب می‌ زنند)) ((انسان فراموش کاروخطا کار است و همیشه نیاز به آموزش یاد آوری واصلاح بازسازی وتغییر خویش دارد )) ثواب انتشارآگاهی به کانالهاو آشنایان وپژواک آن راببر https://eitaa.com/joinchat/2880635165Cc6b7ca254e

بسم الله الرحمن الرحیم يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ جَاءَكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا أَنْ تُصِيبُوا قَوْمًا بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَىٰ مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِينَ ای اهل ایمان! اگر فاسقی خبری برایتان آورد، خبرش را بررسی و تحقیق کنید تا مبادا از روی ناآگاهی واغراض گروهی را آسیب و گزند رسانید و بر کرده خود پشیمان شوید.

#حساب قیامت