#روایت_دانشجویی
روایتی کوتاه از یک دیدار صمیمانه
۱۷ فروردین ماه سال ۱۴۰۳ مصادف با ۲۵ امین روز از ماه مبارک رمضان، به عنوان نماینده انجمن‌های علمی دانشجویی دانشگاه، فرصت بیان مطالبات در دیدار ریاست جمهوری با تشکل‌ها و فعالان دانشجویی، برای اینجانب فراهم شد.
جلسه‌ای که پویایی، مطالبه‌گری و صراحت بیان در آن همانند فعالیت‌های دانشجویی بود. سهم اعظم از زمان جلسه به بیان دغدغه‌ها و چالش‌های تشکل‌ها، انجمن‌های علمی و سایر مجموعه‌های دانشجویی اختصاص یافت.
رئیس جمهور نکات، طرح‌ها و پیشنهادات دانشجویان را تا آخرین نفر، صبورانه شنیدند. در پایان ایشان ضمن پاسخ به بعضی از سوالات مطرح شده، آمادگی دولت خود را به حضور نخبگان، فعالان دانشجویی و جوانان، برای ارائه راه حل و پیشنهادات در خصوص چالش‌های کشورمان، اعلام کردند. علیرغم اعلام رسمی پایان جلسه، ایشان همچنان در حین مسیر، صحبت‌‌های دانشجویان را پذیرا بودند.
مطابق برنامه ریزی انجام شده، دانشجویان بعد از اتمام گفتگو و جلسه، برای اقامه نماز مغرب و عشا، به سمت مسجد نهاد ریاست جمهوری راهی شدند.
صفوف نماز به امامت حجت الاسلام رستمی، تشکیل شد. من در صف دوم، در حین قامت بستن بودم که رئیس جمهور به صف دانشجویان و کنار بنده، بدون محافظ و تشریفات، اضافه شدند که انتظار نمی‌‌رفت.
بین نماز مغرب و عشا، ایشان صمیمانه و بدون تکلف به گفتگو و احوال‌پرسی با دانشجویان پرداختند.
در این دیدار، در دسترس بودن، شنیدن بردبارانه انتقادات و پیشنهادات فعالان دانشجویی، حضور فروتنانه و عاری از اصول رایج حفاظتی و تشریفاتی برای یک مقام ارشد اجرایی کشور، از نکات قابل توجه حضرت آیت الله رئیسی، رئیس جمهور شهید کشورمان بود.
با آرزوی صبر برای بازماندگان این سانحه، امیدوارم خرد و راستی در جای جای عالم بر صدر نشیند.
🖋 امیرحسین سالاری، نماینده انجمن‌های علمی دانشگاه فردوسی مشهد در دیدار با رئیس جمهور
🆔
@ferdowsieum
