اقای قرائتی می فرمودند توفیقی بود چند عاشورا کربلا بودم. روز عاشورا مردم کربلا عزاداری را زود تمام کرده و به استقبال هیئت طویریج می روند. من علمای زیادی را دیدم که پابرهنه در این هیئت شرکت کرده و به سر و سینه می زدند، از جمله شهید محراب آیت اللّه مدنی. از ایشان پرسیدم: راز این قصه چیست؟ فرمودند: سیدبحرالعلوم که از علمای بزرگ نجف بود، برای زیارت به کربلا آمده بودند. در مسیر راه حرم، به تماشای هیئت عزادارای طویریج می ایستد. ناگهان مردم می بینند سید بحرالعلوم عبا و عمّامه را به کناری گذارده وبه داخل جمعیت رفته و یاحسین! یاحسین می کند. طلبه ها می روند آقا را از داخل جمعیت نجات دهند تا زیر دست و پا له نشود؛ امّا اجازه نمی دهند. بعد از عزاداری می بینند سید در آستانه غش کردن است، علّت این حرکت را می پرسند؟ سید می گوید: همین که مشغول تماشای هیئت بودم، حضرت مهدی علیه السلام را دیدم که با پای برهنه و سر بدون عمامه، در میان عزاداران به سر و سینه می زند، من شرم کردم که تماشاچی باشم. منبع : خاطرات حجت الاسلام قرائتی(ج 1)ص 66 ,

• در عاشورا کسانی با معصوم جنگیدند یا وی را تنها گذاشتند که پیغمبر را دیده بودند. علی (ع) را دیده بودند. حضرت فاطمه (س) را دیده بودند. امام حسن (ع) را دیده بودند. و درباره کربلا حسین (ع) خود با آن‌ها سخن گفته بود. • کسانی با وی جنگیدند یا تنهایش گذاشتند که پیشانی‌هایشان رد مهر بود. زکات و خمس می‌دادند. یا همانند شمر در جنگ صفین در رکاب علی (ع) شمشیر زده و جانباز بودند. • غذایی که خورده بودند از گندمی بود که زکاتش داده شده بود. سرشان به فوتبال و سریال گرم نشده بود. از ابتدای بلوغ ازدواج کرده بودند و حتی یک عمل گناه جنسی که هیچ، شاید نگاه گناه هم نداشتند. • ما نه پیغمبر را دیده‌ایم. نه معصومین را. نه از غذایی که از بازار می‌خریم مطمئنیم. حق و باطلمان با تبلیغات مشخص می‌شود. رای‌هایمان با تبلیغات مشخص می‌شود. امامی نداشته‌ایم که برویم مستقیم از وی درست یا غلط بودن را بپرسیم. • هرچه نگاه کنیم قاتلان و ترک کنندگان حسین اکثرا ویژگی‌هایی داشتند که ما یک عمر به دنبالش می‌دویم تا شاید به آن ویژگی‌ها برسیم تا مومن حساب شویم. کارمان سخت است. بسیار سخت. • در زندگی خود نگاهی‌ بیندازیم. باید سخت تلاش کنیم. به والله که اگر مهدی (عج) فردا ظهور کند، با توجه به شرایطمان بی طرف که هیچ. حتی بر علیه‌ش شمشیر می‌کشیم. نگویید نه که نامه نویسان به فرزند پیامبر حتی تصورش را نمی‌کردند که بی‌طرف بمانند. چه برسد به اینکه با وی بجنگند. آن هم با آن درجه از ایمانی که در آن‌ها بودند. ما با این درجه از ایمان و جهان فعلی و فضای مجازی و... که جای خود داریم. • شاید اولین قدم این باشد که به خود مطمئن نباشیم و خود را بدترین مردم بدانیم. این اطمینان به خود کلیدی در دستمان برای ورود به جهنم است... 🆔 @edame_engelab

#محرم_۱۴۰۳ #امام_حسین علیه السلام #شور (مقتل) 🏴بند اول: مُلِئَتْ بُطونُهُم مِنَ الْحرام اگه رفت رو نیزه ها سر امام اگه کشته شد حسین تو ازدحام مُلِئَتْ بُطونُهُم مِنَ الْحرام مُلِئَتْ بُطونُهُم مِنَ الْحرام میزدن از روی بغض مرتضی پیر مردا همه با عصا مدام مُلِئَتْ بُطونُهُم مِنَ الْحرام امون از خنجر کند و سینه و چکمه ی سنگین امون از سر بریده امون از پیکر خونین آه! اباعبدالله 🏴بند دوم: مُلِئَتْ بُطونُهُم مِنَ الْحرام اومدن یه عده پست بی مرام قُربةً اِلَی الله واسه قتل عام مُلِئَتْ بُطونُهُم مِنَ الْحرام مُلِئَتْ بُطونُهُم مِنَ الْحرام روی زخم جگرش نمک زدن زنده بود و حمله کردن به خیام مُلِئَتْ بُطونُهُم مِنَ الْحرام امون از آتیش و دود و لحظه ی آخر گودال امون از سیلی و دشنام بُردنِ خاتم و خلخال آه! اباعبدالله 🏴بند سوم: مُلِئَتْ بُطونُهُم مِنَ الْحرام امون از روضه های کوفه و شام میزدن یه عده سنگ از روی بام مُلِئَتْ بُطونُهُم مِنَ الْحرام مُلِئَتْ بُطونُهُم مِنَ الْحرام به مخدرات و ناموس خدا قوم بی حیا نکردن احترام مُلِئَتْ بُطونُهُم مِنَ الْحرام امون از بزم شراب و سر زخمی و پر از خون امون از تشت طلا و خیزرون و لب و دندون آه! اباعبدالله شعر و ملودی: طاها_تحقیقی(یاحسین) #محرم_۱۴۰۳ #شهادت_امام_حسین__علیه_السلام #شور