💠🔸نکته تفسیری صفحه ۱۸🔸💠
🔹خدا کجاست؟:
نهال اسلام، هر روز بیشتر رشد می کرد و مسلمانان از میوه های نورس آن بهره می بردند. حوادث گوناگون، یکی پس از دیگری رخ می نمود و خدا به سبب آنها، مطالب مهمّی را برای مردم بیان می کرد. پس از ماجرای تغییر قبله از بیت المقدّس به کعبه، یهودیان از مسلمانان ایراد گرفتند که مگر می شود قبله را تغییر داد و روزی به یک سمت و روز دیگر به جهت دیگر نماز خواند. همچنین در تاریخ آمده است که پیامبر صلوات الله علیه گروهی از مسلمانان را به یکی از میدان های جنگ فرستاد. شب هنگام که تاریکی همه جا را فرا گرفت، آنها نتوانستند قبله را بشناسند و هر گروهی به سویی نماز خواندند. پس از آنکه آفتاب طلوع کرد، فهمیدند که هیچیک به سوی قبله نماز نخوانده اند. هنگامی که از سفر بازگشتند، ماجرا را برای پیامبر بازگفتند.[1] این حوادث باعث شد که خدا این مطلب مهم را برای مردم بیان کند که خدا جای مشخّصی ندارد و همه جای جهان برای اوست.
هر جا که چیزی وجود دارد، خدا در آنجا هم هست، و اصلاً خدا جسم نیست که بتوان به سمت او اشاره کرد. خدا با همه چیز هست؛ ولی خودش چیز دیگری است. مادّه بودن، خاصیّت ما آفریدگان محدود است، و خدای نامحدود، مادّی نیست، و اگر به ما دستور داده که به سَمتی مشخّص نماز بخوانیم، نه به این علّت است که او در آن سمت است؛ بلکه بدین سبب است که ما یکپارچه و هماهنگ باشیم و دچار هرج و مرج نشویم. همچنین آن جهت مخصوص، یکی از قدیم ترین پایگاههای توحید و یگانه پرستی است و توجه به آن، خاطرات مهمّی از بندگی خدا و دشمنی با شیطان را به یاد می آورد. آری، اگر زمانی خدا صلاح می دانست که بندگانش به سوی بیت المقدّس نماز بخوانند و زمانی دیگر مکّه را قبله ی ما قرار داد، همه به سبب مصلحت ما بندگان بوده است و نه چیز دیگر. آری، خدا با این آیه به همه ی ما پیام داده که به هر سمتی و با هر حالتی می توانیم با او راز و نیاز کنیم و خواسته هایمان را با او در میان بگذاریم. ایستاده و نشسته و خوابیده، به این سو و آن سو، فرقی نمی کند؛ مهم این است که پنجره ی دل را به یاد او بگشاییم و خانه ی قلبمان را از عطر نامش خوشبو کنیم. به همین سبب، امامان ما از این آیه استفاده کرده و به ما یاد داده اند که حتّی در زمانی که بر مرکبی سوار هستیم، می توانیم با حالت اشاره، نماز مستحب بخوانیم؛ زیرا ما انسان هستیم و ناچاریم به جهت های متفاوت حرکت کنیم. البتّه به یاد داشته باشیم که رو به قبله بودن در نمازهای واجب و برخی از احکام دیگر مانند دفن مرده ها و ... لازم است و در غیر آنها واجب نیست.
📚[1] . اقتباس از تفاسیر تبیان، مجمع البیان و نمونه ذیل آیه
#قرآن_کریم
#قرائت_روزانه
#سوره_بقره
#نکته_تفسیری_صفحه۱۸_قرآن
#آیات_۱۱۳الی_۱۱۹_بقره
#دعای_کمیل
#محفل_مناجاتی_فیض_سحر
#بیت_الرضا_علیه_السلام
🌸https://eitaa.com/feyzesahar🌸
هدایت شده از فیض سحر
💠🔸دعای روز یکشنبه🔸💠
https://eitaa.com/feyzesahar/2385
💠🔸زیارت روز یکشنبه🔸💠
https://eitaa.com/feyzesahar/174
#دعا_زیارت_هر_روز
#دعای_کمیل
#محفل_مناجاتی_فیض_سحر
#مزار_شهدای_سوم_خرداد
#بیت_الرضا_علیه_السلام
🌸 https://eitaa.com/feyzesahar🌸
💠 نمازتوبه یکشنبه ماه ذی‌القعده 💠
✍ چنین روایت شده است که:
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در یکشنبۀ ماه ذی‌قعده از منزل بیرون آمدند و فرمودند: ای مردم! کدام‌یک از شما می‌خواهد توبه کند؟ عرض کردیم: همه می‌خواهیم توبه کنیم.
فرمود :
۱_ غسل کنید
۲_ و وضو بگیرید
۳_و چهار رکعت نماز (دو نماز دو رکعتی) _در هر رکعت یک بار «سوره حمد»، سه بار «قل هو الله احد» و هر کدام از دو سوره معوذتین (سوره فلق و سوره ناس) را یک بار_ بخوانید
۴_ سپس (پس‌از اتمام ٤ ركعت نماز) ۷۰ بار استغفار کنید
۵_ و آن را به «لا حولَ و لا قوةَ الا بالله العلی العظیم» ختم کنید
۶_آنگاه بگویید: «يَا عَزِيزُ يَا غَفَّارُ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَ ذُنُوبَ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فَإِنَّهُ لَا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْت».
🖌 سپس رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود : هر بنده‌ای از امت من این عمل را انجام دهد ، از آسمان به او ندا می‌شود : ای بندۀ خدا! عمل خود را از نو آغاز کن ؛ زیرا توبۀ تو پذیرفته و گناه تو آمرزیده شد...
🖌 در ادامه روايت آثار زيادى براى اين نماز ذكر شده كه عبارتند از اينكه در روز قیامت، دشمنانت را از تو راضی می‌نمایند. با ایمان از دنیا می‌روى. دینت از تو گرفته نشده و قبر تو وسیع و نورانى خواهد شد. پدر و مادرت راضی می‌شوند، پدر و مادر، تو و خاندانت بخشیده شده و در دنیا و آخرت خوشرزق خواهى بود. جبرئیل با فرشته مرگ پیش تو آمده و به او دستور می‌دهد که با تو خوش‌رفتار بوده، به‌خاطر مرگ آسیبی به تو نرسانیده و به نرمى، روح را از بدنت خارج نماید».
📚 اقبال‌الاعمال و مفاتيح‌الجنان
#توبه
#نماز_توبه
#نماز_یکشنبه_ها
#نماز_یکشنبه_ها_در_ماه_ذی_القعده
#دعای_کمیل
#محفل_مناجاتی_فیض_سحر
#مزار_شهدای_سوم_خرداد
#بیت_الرضا_علیه_السلام
#فیض_سحر
🌸https://eitaa.com/feyzesahar🌸
💠🔸حکمت های نهج البلاغه🔸💠
🔹حکمت ۳۵ - نتیجه بدرفتاری با مردم
وَ قَالَ عليه‌السلام مَنْ أَسْرَعَ إِلَى اَلنَّاسِ بِمَا يَكْرَهُونَ قَالُوا فِيهِ بِمَا لاَ يَعْلَمُونَ
و درود خدا بر او، فرمود: كسى که در نسبت دادن كارهای بدبه مردم شتاب کند مردم(نیز) نسبت های ناروایی به او می دهند.
📚 نهج البلاغه حکمت ۳۵
#نهج‌البلاغه
#حکمت_۳۵
#دعای_کمیل
#محفل_مناجاتی_فیض_سحر #مزار_شهدای_سوم_خرداد
🔸https://eitaa.com/feyzesahar🔸
💠🔸شرح حکمت۳۵🔸💠
🔹قسمت اول
🔻اثر نسبت هاى ناروا:
🌷حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام
در این سخن پربار مى فرماید: «کسى که در نسبت دادن امورى که مردم ناخوش دارند به آنها شتاب کند، مردم نسبت هاى ناروایى به او مى دهند»;
(مَنْ أَسْرَعَ إِلَى النَّاسِ بِمَا یَکْرَهُونَ، قَالُوا فِیهِ بِمَا لاَ یَعْلَمُونَ).
عیب جویى و ذکر عیوب مردم هرچند آشکار باشد کارى است بسیار ناپسند و اگر کسى نیت امر به معروف و نهى از منکر داشته باشد نباید منکراتى را که از بعضى سر زده آشکارا و در ملأ عام بگوید، بلکه این گونه تذکرات باید خصوصى و مخفیانه باشد; ولى به هر حال از آنجا که مردم از گفتن عیوب و کارهاى زشتشان به صورت آشکارا ناراحت مى شوند و در مقام دفاع از خود بر مى آیند یکى از طرق دفاع این است که گوینده را متهم به امورى مى کنند که چه بسا واقعیت هم نداشته باشد تا از این طریق ارزش سخنان او را بکاهند و بگویند: فرد آلوده حق ندارد دیگران را به آلوده بودن متهم کند.
بنابراین اگر انسان بخواهد مردم احترام او را حفظ کنند و نسبت هاى ناروا به او ندهند و حتى عیوب پنهانى او را آشکار نسازند باید از تعبیراتى که سبب ناراحتى مردم مى شود بپرهیزد و در یک کلمه، باید احترام مردم را حفظ کرد تا آنها احترام انسان را حفظ کنند و لذا در ذیل این جمله در خطبه «وسیله» آمده است:
«وَمَنْ تَتَبَّعَ مَسَاوِئَ الْعِبَادِ فَقَدْ نَحَلَهُمْ عِرْضَهُ. وَمَنْ سَعى بِالنَّمیمَةِ حَذِرَهُ الْبَعیدُ وَمَقَتَهُ الْقَریبُ;
🍃کسى که در جستجوى عیوب مردم باشد آبروى خود را به آنها بخشیده و کسى که سخن چینى کند افراد دور از او اجتناب مى کنند و نزدیکانش او را دشمن مى دارند».(1)
مرحوم علامه مجلسى در جلد 72 بحار الانوار در باب «تَتَبَّعُ عُیُوبِ النّاسِ وَإفْشاءِها» روایت جالبى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نقل مى کند که فرمود:
«کَانَ بِالْمَدِینَةِ أَقْوَامٌ لَهُمْ عُیُوبٌ فَسَکَتُوا عَنْ عُیُوبِ النَّاسِ فَأَسْکَتَ اللَّهُ عَنْ عُیُوبِهِمُ النَّاسَ فَمَاتُوا وَلاَ عُیُوبَ لَهُمْ عِنْدَ النَّاسِ وَکَانَ بِالْمَدِینَةِ أَقْوَامٌ لاَ عُیُوبَ لَهُمْ فَتَکَلَّمُوا فِی عُیُوبِ النَّاسِ فَأَظْهَرَ اللَّهُ لَهُمْ عُیُوباً لَمْ یَزَالُوا یُعْرَفُونَ بِهَا إِلَى أَنْ مَاتُوا;
🌿 در مدینه اقوامى داراى عیوبى بودند آنها از ذکر عیوب مردم سکوت کردند، خداوند هم مردم را از ذکر عیوب آنها ساکت کرد. آنها از دنیا رفتند در حالى که مردم آنها را از هرگونه عیب پاک مى دانستند و (به عکس) در مدینه اقوام (دیگرى) بودند که عیبى نداشتند ولى درباره عیوب مردم سخن گفتند خداوند براى آنها عیوبى آشکار ساخت که پیوسته به آن شناخته مى شدند تا از دنیا رفتند».(2)
در تواریخ داستان هاى بسیارى در این زمینه ذکر شده که بعضى از افراد جسور در مجلسى ابتدا به ساکن با فرد دیگرى شوخى اهانت آمیزى کردند و آنها پاسخ کوبنده اى دادند که آبروى او را برد و گاه نام زشتى از این رهگذر بر او ماند از جمله در تاریخ آمده است که «مغیرة بن اسود» (یکى از شعراى عرب) معروف به لقب «اقیشر» بود. او از این لقب سخت خشمگین مى شد. (زیرا اقیشر به معناى کسى است که صورتش سرخ شده و پوست آن ریخته است) روزى یک نفر از قبیله «بنى عبس» او را صدا زد «یا اقیشر» او ناراحت شد و پس از چند لحظه سکوت، این شعر را درباره او انشا کرد:
أَتَدْعُونى الأَقیشَر ذاکَ اسْمى * وَأدْعُوکَ ابْنَ مُطْفِئَةِ السِّراجِ
تُناجى خِدْنَها بِاللَّیْلِ سِرّاً * وَربُّ النّاسِ یَعْلَمْ ما تُناجى
ادامه دارد...👇