جعبه کمک های اولیه
شیمی زود تر از زندگی بهم آموخت که: تغییرات تدریجی و باالگوریتم آروم و پیوسته عمیق تر و موندگار ترند
فرآیند پخت غذا هرچی آروم تر ارزش غذاییش بیشتر
من، خودمِ هفتم رو میخام
اونی که اگر گریه میکرد یعنی جگرسوز ترین چیز عالم رو دیده، دقیقا همون راف گرل
من، خودم هشتم رو میخام
اون سوپر بیخیال ولی موفق
من حتی خود دهمم رو بیشتر دوست دارم تا وضعیت الان.
اراده و پشتکار تو وضعیت کنکور واقعا لازمه ولی...
نمیدونم چیکار کنم دیگه
هدایت شده از دوستتون دارم، شاید وقت خداحافظی بود :>
من به خدا باور دارم بچهها بدجورم باور دارم.
ولی تعریف شما از خدا اشتباه بنظرم میرسه... خدا یه قطعهی طلایی خمیری نیست که هرجا پازلتون نصفه موند "توکل به خدا" رو اون وسط جا کنید که مثلا کامل شه.
خدا همون قدرت برتریه که فقط به کسایی که برای برترین بودن میجنگن برگ برندهش رو میده. خدا یه دست سومه که فقط به کمک کسایی میاد که با تمام دست و پاهاشون برای هدفشون میدون.
_فک کنم این ادیتِ کیمه
*لمس صفحه گوشی
*دیدن این ادیت_
*ذوق شدید، فشردن دندان ها به طور ناخودآگاه، لبخند
:
جعبه کمک های اولیه
و همچنین این موزیک 🛐
Well, my boyfriend's in a band
He plays guitar while I sing Lou Reed
I've got feathers in my hair
I get down to Beat poetry
And my jazz collection's rare
I can play most anything
I'm a Brooklyn baby
از فضای مجازی، گوشی دست گرفتنام، اینستا متنفرم
از تخیل کردنام متنفرم
از درسام هم متنفرم
و این کلمه تنفر
تمام حروفش، حرکات اعرابیاش، صرفش عمق داره؛بار داره؛
و سنگینِ