من به خدا باور دارم بچه‌ها بدجورم باور دارم. ولی تعریف شما از خدا اشتباه بنظرم میرسه... خدا یه قطعه‌ی طلایی خمیری نیست که هرجا پازلتون نصفه موند "توکل به خدا" رو اون وسط جا کنید که مثلا کامل شه. خدا همون قدرت برتریه که فقط به کسایی که برای برترین بودن می‌جنگن برگ برنده‌ش رو میده. خدا یه دست سومه که فقط به کمک کسایی میاد که با تمام دست و پاهاشون برای هدفشون می‌دون.

_فک کنم این ادیتِ کیمه *لمس صفحه گوشی *دیدن این ادیت_ *ذوق شدید، فشردن دندان ها به طور ناخودآگاه، لبخند :

اصن موزیک اش🛐 ( this post got a warning:)

و همچنین این موزیک 🛐 Well, my boyfriend's in a band He plays guitar while I sing Lou Reed I've got feathers in my hair I get down to Beat poetry And my jazz collection's rare I can play most anything I'm a Brooklyn baby

اتاقم با تمامی جزئیات.

*لبخند .

از فضای مجازی، گوشی دست گرفتنام، اینستا متنفرم از تخیل کردنام متنفرم از درسام هم متنفرم و این کلمه تنفر تمام حروفش، حرکات اعرابی‌اش، صرفش عمق داره؛بار داره؛ و سنگینِ

موقع هندسه خوندن بیضی رو گفتم بیبی و یه ثانیه خودم هنگ کردم

خیلیییییی جالب بود

ناخودآگاه به این فکر کردم که چرا تو بخش دوم کلمه لبام به هم فشرده شد؟

در حالی که باید صدا یه حالتی رو دندونام میبود!