خودم بگم؟ سگ ها رو دوست دارم ولی نمیتونم سریع برم نوازششون کنم! (سگ های بزرگ) یا عنکبوت میبینم جیغ میکشم 😔 ملخ دیگه بدتر یا مارمولک ها

کلا ما از حشرات زیاد می‌ترسیم هممون تقریبا🐜🪰🪲🦟🦗🕷🐞

اول بذارید اینو بگم شما تنها نیستید! میدونیم اینو هممون ولی یادمون می‌ره یادمون می‌ره تنها نیستیم همه مثل همیم همۀ ما آدمیم

قرار بود برم درمورد روانکاوی یکم تحقیق کنم و بعد بیام بگم بعد دیدم نه همچین کاری لازم نیست اصلا ما آدما به همدیگه کمک میکنیم درست مثل اجتماعات مختلف حیوانات؛)

چیزی که انیمیشن درون و بیرون از ترس نشون داد خیلی قشنگ بود خیلی جاها دختره میخواست خودشو به کشتن بده اما ترس نمیذاشت

پس ما هم اگه از یه چیزی خیلی می‌ترسیم دلیل داره ولی آیا دونستن دلیل به من کمک می‌کنه کمتر بترسم؟ مثلا آره پنج سالگی یه سگ وحشی بهم حمله کرده این چه کمکی می‌کنه ترسمو مدیریت کنم به نظر من ، هیچ کمکی

یا اصلا ترس ها بی دلیل طوری هم اوضاع بدجوره که جرئت نداری بگی میترسم از ترس میترسوننت!

پس به جای اینکه اینهمه به ترس فکر کنیم به عنوان یک موجود بنفش قبولش کنیم و بریم ببینیم راهکار کارآمد چیه

برای آدم های باحالی که عاشق حیوونا هستن اما نمی‌خوان بهشون دست بزنن باید بگم شما فوق العاده هستین یعنی اصلا لازم نیست برید حیوون رو نوازش کنید که یا مثلاً شاید خیلی دوست داشته باشید حیوون بیاد پیشتون ولی وقتی واقعا میاد زهره ترک میشید!

خب اشکالی نداره احتمالا مغز براش این تجربه جدیده و داره به شدت مقاومت می‌کنه اگه واقعا احساس بدی پیدا کردی انجامش نده ولی ببین حیوونای مورد علاقه ات چین و از دور تماشا شون کن

کم کم هم اون هم تو به هم اعتماد میکنید و دوست میشید ؛)

ولی برای من ساده است گفتنش واقعا اوضاع بدی میشه برای افرادی که این حس رو تجربه میکنن یه چیزی شبیه به فوبیا (فوبیا همون ترسه با شدت بالا ، بهتره اصلا درگیر کلمه ها نشیم! مهم نیست چیه بذار باشه بذار احساس بشه!)