«اون فقط یه عکسه. » فقط یک عکس:

حالا درخت های هیرکانی تنهاتر و تنها تر میشن ولی بازم محکم ریشه های همو گرفتن . مدام برای بچه هاشون ، حیووناشون، اکسیژن درست میکنن. و کادر خوبی برای عکاسی آدما هستن!

سیزده میلیون سال پیش، به خاطر شرایط آب و هوا، اجداد سنجابک جنگلی / اشگول ایرانی،نابود شدن. یک گونه موند ، گونه ای که به هیرکانی پناه آورده بود. هیرکانی پناهگاهش شد.

یک گونۀ بوم زاد گوگولی دیگه، حشره خوار دورنگ هست.

این بچه فقط توی ایران پیدا میشه.

«این منطقه (هیرکانی) همچنین به حفظ یک اصل و نسب منحصر به فرد از حشره‌خوار دورنگ معروف است که حدود یک میلیون سال پیش و در اواسط پلیستوسن از اجداد دیگر جدا شد.»

حشره خوار دورنگ بی پناه بود، هیرکانی بهش پناه داد.

سمندر کوهستانی ایران. یکی دیگه از ساکنان جنگل، که در مناطق پر باران میشه پیداش کرد. البته هیچ‌کس درباره این بچه تحقیق نکرده و تعداد کمی از اونا اصلا دیده شدن.

با همین چندتا کلمه، میتونم بمیرم. یعنی، می‌میرم.

«در آخرین روزهای بهمن ماه ۱۴۰۲ حدود یک و نیم هکتار از عرصه‌های جنگلی منطقه الیمالات شهرستان نور به بهانه ایجاد پارکینگ برای طرح گردشگری قطع و به گفته برخی منابع آگاه، در این عملیات حدود چهار هزار اصله درخت و نهال جنگلی از بین رفته‌است. به گفته شماری از بومیان منطقه این تعداد درختان جنگل هیرکانی واقع در غرب مازندران با هدف ایجاد جاده دسترسی و توقفگاه خودروی طرح گردشگری سد الیمالات قطع شده‌است.»

بهمن همین امسال، همچین جنایتی اتفاق افتاده و هیچ‌کدوم از ما خبری نداشتیم ازش. حتی اگر میدونستیم هم، نمیشد جلوشونو گرفت.