وقتی ناراحتی تصمیم نگیر، وقتی دیر میشه عجله نکن، وقتی خیلی خوشحالی به کسی قول نده، وقتی یکی دلت رو شکسته سر یکی دیگه تلافی نکن، وقتی بغضت گرفته پیش هر کسی گریه نکن، وقتی با یکی قهر کردی پشت سرش حرف نزن.

تو این زندگی آدم‌هایی برنده‌ان که قلب ندارن، وابسته به چیزی نمیشن، احساسی با مسائل برخورد نمیکنن، دلشون برای کسی نمیسوزه، منفعتشون براشون مهمه و خودشون رو اولویت خودشون قرار دادن.

همون جایی که حس کردید کنار گذاشته شدید دیگه سعی نکنید ادامه بدید، به حس حقارتی که بعدا سراغتون میاد نمیارزه، حتی اگه به هر دلیلی دوباره انتخاب بشید.

_

‌‏اینکه فلان آدم آسیب دیده‌ است وگرنه تو دلش هیچی نیست و گناه داره دلیل نمیشه پرخاش کنه و به بقیه آسیب بزنه و تحقیرشون کنه، شما با این حرف‌ها به کار اون آدم اعتبار بیشتری میدید و ضعف خودتون رو توجیه میکنید.

ولی اگه تصمیم بگیرم از کسی فاصله بگیرم انقدر آروم و بی سر و صدا خودم رو کمرنگ میکنم و در حین حرف زدن باهاش دور میشم که نفهمه کی رابطه‌اش با من رو از دست داده.

اینکه می یاییم راهپیمایی معنیش این نیست که راضی هستیم معنیش اینه که انقلابی هستیم

مهم نیست که من ندارمت . اصلا چه اهمیتی داره؟ همینکه تو فکرو خیالمی کافی نیس؟ همینکه با نبودت دارم زندگی میکنم کافی نیست؟ همینکه قبل خواب شبا به عکسات نگاه کنم کافی نیست؟ نمیدونم ، اما مهم نیست که رفتی . کی به من اهمیت میده؟ کی به اشکای من اهمیت میده؟ بیخیال ، مهم نیست .

_