تاریخ : ۱۳۵۷ ق. = ۱۳۱۶ ش. قدمت این اثر هفتاد و هفت سال است. حاج بنان سه اثر فوق از آثار زیبای علی بنان مدنی سیاوشان استاد بزرگ خوشنویسی شکسته نستعلیق به قلم غبار است .

آقا جان پرتو ( تولد ۱۲۱۳ ق. = ۱۱۷۷ ش. / وفات ۱۳۰۳ ق. = ۱۲۶۴ ش. / طول عمر نود سال ) میزا علیرضا اصفهانی فرزند محمدعلي شاعر و خوشنویس دوره قاجار تخلص او پرتو و مشهور به میرزا آقاجان ( یا آقاجان ) بوده است. قدمت این اثر زیبا تقریبا بیش از یکصد و پنجاه سال است.

میرزا عباسعلی تفرشی ( در قرن سیزدهم و چهاردهم قمری می‌زیسته است ) دو کتاب " بحر الجواهر " و " لطیفه غیبیه " را کتابت نموده است. تاریخ: ۱۲۰۸ ق. = ۱۱۷۲ ش. قدمت این اثر دویست و سی سال است.

مهدی شریف شیرازی ( اواخر قرن سیزدهم و اوایل قرن چهاردهم هجری قمری ) وی فرزند حسن کتیبه نویس، قطاع ، طغرانویس و خوشنویس بزرگ دوره قاجاریه است. تاریخ: ۱۳۱۶ ق.= ۱۲۷۷ ش. قدمت این اثر فوق العاده زیبا یکصد و بیست و شش سال است.

علی منظوری حقیقی تفرشی ( تولد ۱۲۶۷ ش، / وفات ۱۳۲۹ ش. / طول عمر ۶۲ سال ) با توجه به تاریخ شفاهی که استاد اويس وفسی از پدربزرگ گرامیشان شنیده بودند: در سال همه گیری وبا ۱۲۸۲ ش. پدر ایشان شاه اویس تمامی فرزندان و همسرش را از دست می‌دهند و تنها " علی " نوجوان پانزده ساله برایش باقی می ماند. کرامتی از شاه اویس پدر علی منظوری: استاد اويس وفسی از پدربزرگ گرامیشان علی منظوری نقل می‌کردند که پس از سال وبا یکی از خان ها و اربابان قلدر و قدرتمند او را به سبب شيطنت برای تأدیب در یک طویله حبس مي کند. شاه اویس که به تنها بازمانده از خانواده اش بسیار علاقه مند بوده، از شنیدن این خبر آشفته گشته به آن ارباب زورگو پیغام می دهد تا او را آزاد کند اما خان با تکیه بر قدرت افرادی که داشتند، نمی پذیرد. شاه اویس که شخصیتی اهل معنا و معرفت بودند به دوستان اهل دل خودشان که به وی ارادتی داشتند اطلاع می‌دهد و مجلس ذکر و توسلی براه می اندازند و تا سه روز برنامه ذکر و توسل ادامه پیدا می‌کند و هنگامی که از ذکر حق تعالی و توسل به امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام دست می ‌کشند ، خبر مرگ ارباب قلدر را می‌ آورند. استاد بزرگ خوشنویسی علی منظوری از کودکی به آموختن خط شوری داشت و در جوانی به خوشنویسی شهرت یافت و پس از طی مراحل مقدماتی، نخستین استادش در دوران تکمیلی میرزا سید حسین خوشنویس تفرشی است. استاد منظوری در تفرش و سلطان آباد( اراک فعلی ) و نجف آباد اصفهان و ایوانکی و دماوند به تعلیم خط به صورت عمومی و خصوصی اشتغال داشته و سرانجام به تهران آمده و مقیم گشت. مقارن افتتاح دوره چهارم مجلس شورای ملی( تیرماه ۱۳۰۰ ش.) به عنوان خوشنویس در اداره تقنین مجلس رسما استخدام شدند. از آن زمان با استاد میرزا محمد حسین سیفی عماد الکتاب که در وزارت دربار اشتغال داشت آشنا و از تعلیم ایشان برخوردار گشتند و از شیوه و سبک خود یعنی شیوه میرزا غلامرضا اصفهانی به شیوه عمادالکتاب که خودش پیرو سبک میرزا رضای کلهر بود ، تغییر شیوه دادند. استاد علی منظوری علاوه بر نستعلیق خط شکسته تحریر را نیز خوش می نوشتند. غزل‌های عارفانه ی وی جمع شده ولی به چاپ نرسیده است. این استاد فرزانه در برخی علوم دیگر مانند نجوم و علوم غریبه و ... نیز متبحر بودند. یک نسخه منتخب خمسه نظامی به قلم کتابت عالی از ایشان موجود است و چنین تمام می‌شود: " هزاران شکر خدایی را که توفیق نوشتن عطا فرمود ، تا این مختصر رساله که مطالب آن از هر گوهری گرانبها تر است بقلم این بنده نوشته آمد، در روز چهارشنبه بیست و ششم امرداد ماه یکهزار و سیصد و نوزده خورشیدی، وقتی که عمر در حدود پنجاه و دو سال بود_ علی منظوری پور شاه اویس تفرشی و السلام علی من اتبع الهدی ۱۳۱۹ تقدیم کتابخانه ". مهم ترین آثار خوشنویسی استاد علی منظوری: گلستان و بوستان سعدی، رباعیات خیام، رساله صفوت،منتخب تفسیر قرآن، منظومه صفی علی شاه، رسم المشق نستعلیق، منتخب خمسه نظامی و شرح فواید الصمدیه شیخ بهایی است. همچنین چندین لوح ، زیارتنامه ، چند کتیبه در مساجد و لوحه زرینی که تفسیر اصل سی و هفتم قانون اساسی به‌ سال ۱۳۱۷ روی آن نوشته شده است . سرانجام در تهران دار فانی را وداع و در صحن مقدس حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها در شهرستان قم به خاک سپرده شد. در اینجا بیش از چهل اثر بسیار نفیس از دوران جوانی تا اواخر عمر این استاد شهیر ارائه شده است :

تاریخ: ۱۳۱۰ ش. قدمت این اثر نود و سه سال است.

تاریخ: ۱۳۱۰ ش. قدمت این اثر نود و سه سال است.

تاریخ: ۱۳۱۵ ش. قدمت این اثر هشتاد و هشت سال است.

تاریخ : ۱۳۱۲ ش. قدمت این اثر نود و یک سال است.

تاریخ: ۱۳۵۵ ق. = ۱۳۱۵ ش. قدمت این اثر هشتاد و هشت سال است.

تاریخ: ۱۳۲۲ ش. قدمت این اثر هشتاد و یک سال است.

تاریخ: ۱۳۲۲ ش. قدمت این اثر هشتاد و یک سال است.

تاریخ: ۱۳۱۶ ش. قدمت این اثر هشتاد و هفت سال است.

تاریخ: ۱۳۱۹ ش. قدمت این اثر هشتاد و چهار سال است.