أبردُقلبی.
*
من اصلا نمیدونستم آدمی به قشنگیِ تو میتونه وجود داشته باشه
بماند که قهوهایِ چشمات و همهٔ اجزای صورتت خوش آب وُ گِل ترینن..
بماند که وقتی میخندی ناخودآگاه ذوق میکنم
بماند که صدات تو هر حالتی قشنگه
بماند که یه تیکه ماه رو زمینی
ولی منظورم از قشنگی، روحِ آبی رنگته(:
تو منو وسط مزخرف ترین حالتم دوست داشتی
چقدر وقتی سرت داد زدم و دلتو شکستم هیچی نگفتی
وقتی دیدی چقدر میتونم تاریک باشم،
نور شدی و یکم به این دنیای وانفسا امیدوارم کردی
تو اوج فروپاشیام یادم انداختی که دوستم داری(:
و حالا نوبت منه که بهت بگم از عمیق ترین نقطهی قلبم
و با تمام کم و کسریام دوستت دارم،
تولدت مبارک آدمِ امن لحظههام💙(: