[اللَّهُمَّ‌أَنْتَ‌مُنْتَجَعِی‌إِنْ‌حُرِمْتُ] +خدایا.. اگر ناامید شوم‌ امید من‌ به‌ توست.. #صحیفه‌سجادیه ✥

«اِلهى جَلَّلَنِى التَّباعُدُ مِنْکَ لِباسَ مَسْکَنَتى... خدایا، دورے از تو جامه بیچارگى بر تنم افڪنده...» _ #مناجات‌التائبین

. یڪ خشم فرو خوردن آدم را از هزار رڪعت نماز مستحبی زودتر به خدا می‌رساند ✨🌱 - استادفاطمی‌نیا

🎞 ادعاے ما... ✍🏻 ❞ خداوند به‌اندازه‏‌ے فقرمان به ما مى‏‌دهد و به اندازه‏‌ے انڪسار ما، به ما مى‏‌بخشد، نه به اندازه‏‌ے ادعاے ما. 📚 #حقیقت_حج | ص ۴۳ #عین_صاد ✾

💠علامه سید محمدحسین طهرانی: 🔸گاهی ممڪن است انسان عبادت چهل ساله اش را، بر اثر یڪ دل شڪستن از دست بدهد. ✾

جمله‌اے بس سنگین از شهید آوینی: ڪــربلا به رفـــتن نیست... به شـ‌ــدن است ...! ڪه اگر به رفـــتن بود! شمر هم ڪربلایی است!

◼️ سه ذڪر حسینی : 🔹اول: هر وقت نام حسین علیه‌السلام را شنیدے، سه مرتبه بگو: صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَاعَبْدِاللَّهِ 🔹دوم: هر وقت نام یڪی از اصحاب امام حسین علیه السلام را شنیدے بگو: يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزا عَظِيماً 🔹سوم: مرتب بگو: لعن الله قاتليك يا ابا عبدالله «اَلَّلهُم‌ عجِّل‌‌ لِوَلیِڪَ‌‌ الفرَج»

💥دڪتر حاج حسین توڪلی از شاگردان عارف بالله شیخ رجبعلی خیاط، نقل می‌ڪند: روزے من از مطب دندان‌سازے خود حرڪت ڪردم ڪه جایی بروم، سوار ماشین شدم، میدان فردوسی یا پیش‌تر از آن ماشین نگه داشت، جمعیتی بالا آمد، سپس دیدم راننده زن است، نگاه ڪردم همه زن هستند همه یڪ شڪل و یڪ لباس! دیدم بغل دستم هم زن است! خودم را جمع ڪردم و فڪر ڪردم اشتباهی سوار شده‌ام. این اتوبوس ڪارمندان است. اتوبوس نگه داشت و خانمی پیاده شد، آن زن ڪه پیاده شد همه مرد شدند! با این ڪه ابتدا بنا نداشتم پیش شیخ بروم از ماشین ڪه پیاده شدم {جهت روشن شدن قضیه} رفتم پیش مرحوم شیخ، قبل از این ڪه من حرفی بزنم شیخ فرمود: « دیدے همه مردها زن شده بودند! چون مردها به آن زن توجه داشتند، همه زن شدند!» بعد گفت: « هر ڪس به هر چه توجه دارد، همان جلوے چشمش مجسم می‌شود، ولی محبت امیرالمومنین (ع) باعث نجات می‌شود» «چقدر خوب است که انسان محو جمال خدا شود… تا ببیند آن چه دیگران نمی‌بینند و بشنود آن چرا را دیگران نمی‌شنوند.» امروزه روانشناسان به این نتیجه رسیده اند ڪه انسان به هر چه توجه و تمرڪز نماید همان چیز در روح و ضمیر باطنش نقش می بندد و در عالم خارج به ظهور می رسد! چه خیر اخلاقی و چه شر باشد. کیمیای محبت، ص176