🏴تدفین اطلاعاتی
📍ضرب المثل نان به نرخ روز خوردن در زبان فارسی کنایه از تغییر موضع و موقعیت با شرایط روز است.
حالا کشور و جامعه امروز ایرانی به سمت جدیدی رفته است که شاید بتوان نام آن را "سوژه به نرخ روز خور" گذاشت. نقش اصلی این وضع را شبکههای اجتماعی ایفا میکنند و در کمال تعجب بخش غالب رسانههای کشور نیز قدم در همین راه گذاشتهاند.
🔸از نخستین ثانیههای آغاز هر روز تیتر رسانهها و اخبار شبکههای اجتماعی را که مرور کنید، لحظه به لحظه سوژههایی شکل میگیرند که هنوز جزییات، ابعاد و ریشههای آن مورد واکاوی قرار نگرفته، مراسم تدفین آن سوژه فارغ از بزرگی یا کوچک بودن آن برگزار میشود و کار بارگذاری سوژه جدید روی افکار عمومی شروع میشود و چند ساعت بعد، تدفین و تولد سوژه بعد و این چرخه معیوب تا پایان شب بارها و بارها تکرار میشود.
📍کارشناسان و فعالان شبکههای اجتماعی این مساله را اقتضای این شبکهها میدانند که راه گریزی از آن نیست. به عبارت دیگر انگولگ سوژهها، فراموشی و سپس پرداختن به سوژه دیگر، ماهیت غیرقابل تغییر شبکههای اجتماعی است و میلیونها نفر بیآنکه بدانند چه بر سر سوژه قبلی آمده، برای جا نماندن از دیگران، حریصانه به دنبال سوژههای بعدی میروند.
🔸تکنیک غرق اطلاعاتی جامعه به قدری موفق عمل کرده است که اگر سوژه یک هفته قبل را با کسی در میان بگذارید، یا آن را به خاطر نخواهد آورد و یا در حالت خوشبینانه آن را با موضوعات دیگری اشتباه گرفته و اطلاعات چند سوژه را به شکل قاطی در اختیار شما خواهد گذاشت.
📍از شبکههای اجتماعی که بگذریم، حالا انبوهی از رسانههای کشور هم عمدا یا سهوا به تصور جا نماندن از رقابت غرق اطلاعاتی جامعه، پا در همین راه گذاشته و نه تنها فلسفه وجودی و قدرت خود را از دست دادهاند، بلکه با همسویی با موجهای زودگذر و تشدید تولید زبالههای اطلاعاتی، به مانعی جدی در راه اندک رسانههایی تبدیل شدهاند که به دنبال رفع مشکلات و نه صرفا لیسزدن به مشکلات هستند.
🔸نشخوار اطلاعات در عمده رسانههای کشور و شبکههای اجتماعی ما را نه هر روز که هر ساعت در معرض یک مراسم تدفین اطلاعاتی و کمک به فراموشی جامعه قرار داده است و متاسفانه راهکار خاصی هم برای آن وجود ندارد.
📍لذا به معدود مخاطبانی که نسبت به این رویه آگاه شده و خود را از این فضا بیرون کشیدهاند، باید توصیه کرد که حامی و پیگیر معدود رسانهها و منابعی باشید که هوشیارانه در مسیر صحیح قرار دارند. در غیراینصورت سیلابهای اطلاعاتی دیر یا زود هر دو طرف را با خود خواهند برد.
ماهنامه مدیریت ارتباطات
علی شمیرانی
@aledavood
🏴 اکثر کودکان امروز، طعم به اشتراک گذاری عکسهایشان را در صفحۀ شبکههای اجتماعی والدین چشیدهاند. اما کمتر به این مسئله از نگاه کودکان توجه شده است. ممکن است مادری عکس کودکش را بدون آنکه نیت بدی داشته باشد، در وضعیتی مضحک و نامناسب منتشر کند، ولی اینکار چندسال بعد، بچهاش را خجالتزده و غمگین کند. اما مسئله به اینجا ختم نمیشود، چرا که بچهها خیلی وقتها در شبکههای اجتماعی به همان شیوۀ والدینشان عمل میکنند! / ترجمان علوم انسانی
@aledavood
مناظره رادیویی زنده
ساعت 20 امشب
با حضور سید علیرضا آل داود
رادیو اقتصاد برنامه رهیافت موج FM98
@aledavood
در حال حاضر نگرانی پدر و مادرا فقط دو چیزه! ✌💬
👈 اون چیزی که پسرشون دانلود میکنه
👈 و اون چیزی که دخترشون آپلود میکنه
@bidariema
📌یک گام عملی برای تقویت #تفکر_انتقادی فرزندان
📌درباره فیلم و عکس حرف بزنید
1️⃣برای آنکه فرزندتان به قابلیت تفکر انتقادی مجهز شود باید بتوانید ذهن او را با مسائل درگیر کنید. با آنها درباره عکس ها و زاویه نگاهشان به تصاویر صحبت کنید. با آنها راجع به توانایی های خودشان و شخصیت هایی مورد علاقه شان حرف بزنید و این دو را باهم مقایسه کنید تا واقعی و غیرواقعی را همانند شما درک کنند؛ زیرا واقعیت برای آنها، چیز دیگری است.
2️⃣از آنها بخواهید فیلمی را که دیده اند، بازی را که انجام داده اند یا قصه ای که خوانده و شنیده اند را برای شما بازگو کنند و بدین ترتیب گام های مهم و اساسی را در منتقدانه و خلاقانه کردن فرزندتان برخواهید داشت.
3️⃣از او بخواهید درباره سوالات ذهنی اش و سوالاتی که در مدرسه مطرح کرده و پاسخ هایی که دریافت کرده است صحبت کند و از او بخواهید بگوید آیا این پاسخ را منطقی می داند یا خیر و به چه علت.
4️⃣شما به عنوان والدین با اتخاذ چنین شیوه های باعث تقویت تفکر انتقادی و هوشمندانه در فرزندتان خواهید شد و او نیز یاد خواهد گرفت برای هر چیز به دنبال علت باشد و با پدیده ها منفعلانه برخورد نکند.
کتاب «سواد رسانه ای و خانواده»
@aledavood
🚦آیا شما #خودشیفته_دیجیتالی هستید؟
📍اخیرا، انجمن روانپزشکی آمریکا، تمایل عکس گرفتن از خود یا همان عکس #سلفی را به عنوان اختلال روانی تایید کرده است که آن را با اصطلاح «#سلفیتیس» ( selfitis#)، نامیده اند.
📍تعریف: «تمایل وسواسی- اجباری برای گرفتن عکس از خود و فرستادن آن در شبکههای اجتماعی، تا بتوانند کمبود عزت نفس و شکاف حاصل از فقدان صمیمیت را جبران نمایند و در سه سطح رده بندی می شود: لب مرزی، حاد و مزمن.»
🔸۱- اگر روزی سه عکس سلفی از خود میگیرید، اما آنها را در #شبکههای_اجتماعی به اشتراک نمیگذارید، در رده سلفیتیس لب مرزی قرار میگیرید.
🔸۲- اگر روزی حداقل سه عکس از خودتان را به این شبکهها ارسال میکنید، دچار اختلال سلفیتیس حاد هستید.
🔸۳- اگر اشتیاق غیرقابل کنترلی برای گرفتن روزانه شش عکس از خود و ارسال آنها را تجربه میکنید، شما دچار اختلال سلفیتیس مزمن هستید.
📍 افرادی با مشخصههای «توجهطلب با اعتماد بهنفس پایین»، «خودشیفتهها»، «افراد دوری گزین»، «افرادی که به دنبال آخرین مد هستند»، «وابستگی ایجاد شده به دنبال انتشار عکس و دریافت لایک» بیشتر درگیر این حالت هستند.
🚨 این پدیده میتواند اختلال «#خودشیفتگی_دیجیتالی» به همراه داشته باشد.
@aledavood