✅دستور به عبادت در روز های شب قدر : 1️⃣ حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند: روز شب قدر نظیر شب قدر است، و در هر سال اینگونه است. 📚بحارالأنوار، ج98، ص 149 به نقل از اقبال الاعمال 2️⃣ حضرت امام صادق علیه السلام به هشام فرمودند: شب قدر در هر سال وجود دارد، و روز آن نظیر شب آن است. 📚بحارالأنوار، ج 98، ص121 به نقل از تهذیب 3️⃣ از حضرت امام صادق علیه السلام روایت شده است که فرمودند: صبح روز بعد از شب قدر نظیر شب قدر است، پس در آن زمان نیز اعمالت را انجام بده و در عبادت الهی بکوش. 📚بحارالأنوار،ج 97، ص11 به نقل از امالی صدوق 4️⃣ مرحوم علامه مجلسی در زادالمعاد می نویسد: روزهای این شب ها را نیز حرمت باید داشت و به عبادت و تلاوت قرآن کریم و دعا به سر آورد، زیرا که در احادیث بسیار معتبره وارد شده است که روز قدر نیز در فضیلت مثل شب قدر است. 📚زادالمعاد، ص190

📌 نورانیت محبین آل محمد در قیامت حاکم حسکانی از علمای اهل تسنن در کتاب خود از پیامبر اکرم صلی الله علی و آله روایت کرده است که پیامبر فرمود: اکثرکم نورا یوم القیامه اکثرکم حبا لآل محمد صلی الله علیه و آله نورانی ترین شما در روز قیامت کسی که بیشترین محبت را به آل محمد داشته باشد. 📚 حسکانی، «شواهد التنزیل لقواعد التفضیل»، ج۲، ص۳۲۱

راز داری در كارها امام رضا: بر شما باد به رازپوشى در كارهای تان در امور دين و دنيا. «افشاگرى كفر است» ، « كسى كه افشاى اَسرار میكند با قاتل شريك است»، « هر چه از دشمن پنهان میدارى، دوست توهم بر آن آگاهى نيابد». « عَلَيْكُمْ فى أُمُورِكُمْ بِالْكِتْمانِ فى أُمُورِ الدّينِ وَ الدُّنيا فَإِنَّهُ رُوِىَ « أَنَّ الاِْذاعَةَ كُفْرٌ» وَ رُوِىَ « الْمُذيعُ وَ الْقاتِلُ شَريكانِ» وَ رُوِىَ « ما تَكْتُمُهُ مِنْ عَدُوِّكَ فَلا يَقِفُ عَلَيْهِ وَليُّكَ»

پاسخی به کسانی که خدا را قبول دارند ولی پیامبران و ادیان و شرایع را نه! چندسال پیش مصاحبه‌ای دیدم با یکی از دانشمندان و مدیران ایرانیِ ناسا (سازمان ملی هوانوردی و فضای آمریکا). از او سؤالی شد با این مضمون: «شما که این‌همه سال در آسمان و فضا سیر کرده‌اید، به نظرتان آیا خدا وجود دارد؟» او نیز پاسخی داد با این مضمون: «بله، با توجه به این عظمت و نظم و… قطعاً خدا وجود دارد، اما من به ادیان اعتقادی ندارم؛ چون ادیان (آن‌چه توسط پیامبران به مردم آموخته شده) هرجا بوده‌اند، موجب اختلاف و جنگ و درگیری بوده‌اند!» فارغ از این‌که استدلال او برای رد حقانیت ادیان و شریعت‌ها، بسیار سطحی و مغالطه‌آمیز است ۱ (که البته توقع چندانی هم، در این خصوص، از یک متخصص در علوم تجربی نیست)، پاسخی که امام صادق (علیه‌السلام) در پاسخ به چنین تفکراتی داده‌اند، قابل ملاحظه است... از هشام بن حَکَم نقل شده است: امام صادق (علیه‌السلام) به زندیقی۲ که از ایشان پرسید "[حقیقت داشتنِ وجودِ] انبیاء و رسولانِ (الهی) را چه‌گونه اثبات می‌کنی؟"، فرمودند: «ما وقتی اثبات کردیم ۳ که "خالقی داریم که سازنده[ی عالَم] است و از ما (انسان‌ها) و از هرآن‌چه خلق فرموده، والاتر است و این سازنده، حکیم و والامقام است و (لذا) جایز نیست4️⃣ که مخلوقاتش او را ببینند و او را لمس کنند و او بی‌واسطه با مخلوقاتش ارتباط برقرار کند و آنان بی‌واسطه با او ارتباط برقرار کنند و او با آنان به بحث و جدل بپردازد و آنان با او به بحث و جدل بپردازند"، پس ثابت می‌شود او در میان مخلوقاتش سفیرانی دارد که از جانبش با مخلوقات و بندگانش سخن می‌گویند و آنان را به مصلحت‌ها و منفعت‌هایشان راهنمایی می‌کنند و نیز به آن‌چه بقایشان در گرو آن است و آن‌چه نابودی‌شان را در پی دارد. پس ثابت می‌شود آن کسانی که از جانب آن حکیمِ دانا، در میان مخلوقاتش امر و نهی می‌کنند و از جانب او سخن می‌گویند، همان انبیاء (علیهم‌السلام) هستند؛ همان‌ها که او از میان مخلوقاتش برگزیده است؛ همان حکیمانی که با حکمت تربیت شده‌اند و با حکمت مبعوث شده‌اند؛ همان‌ها که - علی‌رغم این‌که در خلقت و ظاهر مانند مردم هستند، اما - در احوالات (صفات)شان مانند آنان نیستند؛ همان‌ها که از جانب آن حکیمِ دانا، با حکمت مورد تأیید قرار گرفته‌اند. بعد، در هر عصر و زمانی، این موضوع با دلایل و براهینی که (خودِ) رسولان و انبیاء آورده‌اند، ثابت شده است؛ تا زمینِ خدا، (هیچ‌گاه) از حجتی که با خود علمی همراه داشته باشد که دلیلِ راستیِ گفتار و جواز عدالتشان باشد، خالی نباشد.» الکافي، ج۱، ص۱۶۸ پاورقی ۱. مصاحبه‌کننده باید از او سؤال می‌کرد که آیا منشأ اختلافات و درگیری‌ها و جنگ‌ها، آموزه‌های پیامبران الهی بوده و هست، یا امیال و هواهای نفسانی انسان‌ها؛ چه این انسان‌ها پیرو دینی باشند، چه نباشند. ۲. «زندیق» با کمی تسامح با این واژگان هم‌معناست: دهری، خدا ناباور، بی‌خدا، ماده‌گرا، ماده‌باور، ماتریالیست، آتئیست، دهری، کسی که معتقد است عالم قدیم است؛ یعنی از ازل بوده و کسی آن را خلق نکرده است و... ۳. به‌گفته مرحوم علامه مجلسی، این حدیث، بخشی است از یک حدیث طولانی که در آن امام، ابتدا این را به آن زندیق ثابت کرده بودند که «ما خالق و سازنده‌ای داریم و...». [مرآةالعقول، ج۲، ص۲۶۲] اشاره حضرت، در این‌جا، به فراز پیشین سخنشان خطاب به اوست. ۴. مقصود از عدم جواز، عدم جواز عقلی است؛ یعنی چنین امکانی اصلاً وجود ندارد. علت این عدم جواز هم، همان‌طور که حضرت فرموده‌اند، برتریِ وجودیِ خداوند نسبت به مخلوقاتش است. تعبیری که در این روایت به‌کار رفته «متعالی» است که شرح آن در این مقال نمی‌گنجد.

مرحوم ‏علامه طهرانی قدس الله سره در زمان جوانی به مسجدالاقصی رفته بودند و میفرمودند: معنویتی که در این مکان هست فوق العاده عجیب و بی مانند است که هیچ جایی چنین معنویتی را تجربه نمیتوان کرد!

جابربن عبدالله انصاری نقل می کند که در آخرین جمعه ماه رمضان بر رسول خدا صلّی الله علیه وآله وارد شدم. وقتی حضرتش مرا دید، فرمود: ای جابر! امروز آخرین جمعه ماه رمضان است، پس با آن وداع کن و بگو: «اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ صِيَامِنَا إيَّاهُ، فَإنْ جَعَلْتَهُ فَاجْعَلْنِي مَرْحُوماً وَ لَا تَجْعَلْنِي مَحْرُوماً» همانا کسی که این ذکر را بگوید، یکی از ایندو نتیجه نیکو شامل حالش خواهد شد: یا ماه رمضان سال بعد را درک می کند، و یا به غفران الهی و رحمتش می رسد. وسایل الشیعه ج۱۰ ص ۳۶۵

✍... اَعمَش می‌گوید: در مدینه کنیز سیاه چهرۀ نابینائی را دیدم که آب به مردم می‌داد و می‌گفت:‌ به افتخار #دوستی_علی_بن_ابیطالب بیاشامید بعد از مدتی او را در مکه دیدم که بینا بود و به مردم آب می‌داد و می‌گفت: به افتخار #دوستی‌علی‌بن‌ابیطالب آب بنوشید به افتخار آن کسی که خداوند بواسطۀ او بینائی مرا به من برگردانده است اعمش می‌گوید: نزدیک رفتم و به او گفتم قصۀ بینایی تو چگونه است؟ گفت: روزی مردی بمن گفت:‌ ای کنیز تو آزاد شدۀ #علی‌بن‌ابیطالب و از دوستان او هستی؟ گفتم: بله گفت: اللَّهُمَّ إِنْ کَانَتْ صَادِقَهً فَرُدَّ عَلَیْهَا بَصَرَهَا خدایا اگر این زن راست می‌گوید، بینائی را به او برگردان بخدا قسم بعد از این دعا بینا شدم، و خداوند نعمت بینائی را بمن برگرداند به آن مرد گفتم: تو کیستی؟ گفت: من #خضر هستم و #شیعۀ_علی 📚بحارالانوار ج۴۲ص۹

رویت هلال

هلال ماه شوال مراجع تقلید در خیلی از مسایل از جمله مسایل قطعی و ضروری دینی (مثل وجوب نماز، روزه، وضو...) اتفاق نظر دارند ولی در برخی از مسایل اختلاف فتوا وجود دارد از جمله این مسایل دیدن هلال اول ماه است که برخی وحدت افق را شرط و بعضی شرط نمی دانند. بعضی از علما دیدن با چشم مسلح را قبول دارند و برخی معتقدند با چشم عادی باید ببینند. هرچند برخی از مردم هم فکر می‌کنند که این موضوع به امروزی یا غیرامروزی بودن مراجع برمی‌گردد و این در حالی است که این موضوع صرفاً به مبانی فقهی مراجع بازمی‌گردد. بنابراین ایشان با توجه به مبانی خودشان اول ماه را اعلام می‌کنند و سایر مراجع نیز بر اساس معیارهای خود عمل می‌کنند. ⁉️سؤال: چرا اختلاف در دیدن هلال اول ماه فقط در ماه مبارک رمضان پیش می آید؟ اختلاف در همه ماه‌ها وجود دارد ولی این مسأله در پایان ماه مبارک رمضان شکل جدی تری به خود می‌گیرد؛ زیرا در آغاز ماه، نهایت این است که روز آخر شعبان را افراد روزه می‌گیرند حال یا جز ماه رمضان خواهد بود یا اینکه روزه مستحب محسوب خواهد شد، اما در آخر ماه مبارک به دلیل اینکه روزه گرفتن در عید فطر حرام است، دوران بین وجوب و حرمت خواهد بود و اگر عید باشد روزه حرام است و کفاره عمدی دارد و اگر آخر ماه مبارک رمضان باشد، روزه واجب خواهد بود. لذا دیدن هلال ماه در ماه رمضان از حساسیت بالایی برخوردار است و از طرفی دیگر اگر چه احیا در شب های قدر مستحب است برای اینکه شب های قدر جابه جا نشود در ماه رمضان دقت بیشتری می کنند. بنابراین درباره دیدن ماه نو در بین مراجع تقلید شیعه عموما دو نظر کلی وجود دارد: 1- فقط دیدن با چشم عادی 2- دیدن با چشم عادی و مسلح مبنای فقهی مشهور فقهاء مانند آیات عظام مرحوم نائینی، سید ابوالحسن اصفهانی، سید محمد کاظم یزدی، محمد باقر صدر، آیت الله حکیم، امام خمینی، گلپایگانی(ره)، اراکی(ره)، سیّدمحمّد صدر(ره)، بهجت(ره)، تبریزی، سیستانی، شبیری زنجانی، وحید خراسانی، مکارم شیرازی،جوادی آملی و ... نظریه اول می باشد که دیدن با چشم عادی را ملاک قرار داده و رویت با چشم مسلح را معتبر نمی دانسته اند امام خمینی : رؤیت هلال با وسایل مستحدثه اعتبار ندارد؛ پس اگر با بعضی از وسائل‌‎ ‌‏بزرگ کننده یا نزدیک آورنده مانند تلسکوپ مثلاً ببیند، ولی بدون وسیله، هلال‌‎ ‌‏قابل رؤیت نباشد، حکم به اول ماه نمی شود. پس معیار رؤیت با چشم، بدون وسیلۀ‌‎ ‌‏نزدیک آورنده یا بزرگ کننده است. البته اگر با وسیله ای آن را ببیند و جای آن را‌‎ ‌‏بداند سپس با چشم -بدون وسیله- آن را رؤیت نماید، حکم به اول ماه می شود.‌‎ ‌‏(تحریر الوسیله، ج ۲، ص ۶۷۴، م ۱۸) فقهای بزرگی مانند مقام معظم رهبری آیت الله خامنه ای، فاضل لنکرانی، سیّدکاظم حائری، نوری همدانی، سید محمد حسین فضل الله و... دیدن ماه نو با چشم مسلح را هم ملاک قرار می دهند و معتقدند: اگر هلال با ابزار دیده شود، قابل قبول است و رؤیت حاصل شده است. به زبان ساده، این سخن بدان معنا است که اگر کسی پشت عدسی دوربین یا لنز تلسکوپ هلال را ببیند، مانند کسی است که دوست خود را با دوربین روی کوه دیده است و نمی‌توان گفت که دیدن صورت نگرفته است. 🔹 ایشان معتقدند: در مساله هلال ماه نيز، رؤیت يكي از وسايل علم به آن است و ما مى بينيم كه در اين زمينه محاسبات نجومى دقيق تر از رويت هستند چرا كه در بسيارى از مواقع به علت آب و هواى نامساعد يا آلودگى هوا امكان رؤیت نيست و يا امكان خطاى در مشاهده وجود دارد... اگر بر طبق داده هاى علمى، صرف امكان رؤیت هلال در هر منطقه اى از عالم كه در جزئى از شب با ما مشترك است، مقدور باشد، حكم به ثبوت هلال و شروع اول ماه جديد مى كنيم. * در صورت بروز اختلاف میان نظر مراجع تکلیف مردم چه می‌شود؟ آیا باید به حکم مرجع تقلید خود رجوع کنند یا حاکم اسلامی؟ در اینجا یک بحث وجود دارد که آیا این موضوع یک بحث اجتماعی و حکومتی است که نظر حاکم در آن ترجیح داشته باشد یا خیر. این‌طور که در نظر مراجع و بیان مقام معظم رهبری دیده می‌شود، تشخیص روز اول ماه بودن یا نبودن را یک امر حکومتی نمی‌دانند و رهبر انقلاب نیز در یکی از خطبه‌های عید فطر اشاره کردند که این یک موضوع فقهی است و هرکس باید به فتوای فقیه خود رجوع کند. از فتوا که بگذریم، به «موضوع» می‌رسیم، اینکه آیا هلال ماه با چشم غیرمسلح رؤیت می‌شود یا خیر، وظیفه‌ی مکلف است که آن را پیگیری کند. برای مثال درباره‌ی اینکه این لکه‌ی قرمز روی لباس، خون است یا آب آلبالو، فقیه تنها می‌گوید «حکم» را بیان می‌کند که اگر خون حیوان جهنده یا انسان باشد، نجس است. اما نمی‌آید موضوع را مشخص کند که آن لکه چیست. این وظیفه‌ی مکلف است که تشخیص دهد. مراجع نیز پذیرفته‌اند که این مسئله (رؤیت هلال ماه) از جمله امور موضوعی است که مکلف باید پیگیر باشد. @sss1400 @ggg1400 @ttt1400

پیش‌بینی رؤیت‌پذیری هلال ماه شوال ۱۴۴۳ قمری در ایران رؤیت‌پذیری هلال بنا بر مبانی مختلف فقهی، تنها برای کشور ایران چنین پیش‌بینی می‌شود: 1- بر مبنای حضرات آیات عظام امام‌خمینی(ره)، گلپایگانی(ره)، اراکی(ره)، سیّدمحمّد صدر(ره)، بهجت(ره)، سیستانی، شبیری زنجانی، مکارم شیرازی، سیّدمحمّدتقی مدرّسی) در غروب یکشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ شمسی (و ۲۹ رمضان المبارک ۱۴۴۳ قمری در ایران) برابر با ۱ می ۲۰۲۲ میلادی، رؤیت هلال با چشم عادی در سراسرِ ایران، نشدنی است؛ از این‌رو، ماه مبارک رمضان ۳۰ روزه خواهد بود. در غروب دوشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ شمسی (و ۳۰ رمضان المبارک ۱۴۴۳ قمری در ایران) برابر با ۲ می ۲۰۲۲ میلادی، هلال در سراسر ایران به‌راحتی با چشم عادی دیده می‌شود و سه‌شنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۱ شمسی برابر با ۳ می ۲۰۲۲ میلادی، روز اوّل ماه شوّال ۱۴۴۳ قمری و عید فطر خواهد بود. *** 2- بر مبنای حضرت آیت‌الله العظمی وحید خراسانی) در غروب یکشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ شمسی برابر با ۱ می ۲۰۲۲ میلادی، رؤیت هلال با چشم عادی در سراسرِ ایران، نشدنی است. در سراسر ایران، دوشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ شمسی برابر با ۲ می ۲۰۲۲ میلادی، روز اوّل ماه شوّال ۱۴۴۳ قمری و عید فطر خواهد بود. *** 3- بر مبنای حضرات آیات عظام خویی(ره)، تبریزی(ره)، لطف‌الله صافی گلپایگانی(ره)، محمّداسحاق فیّاض) در غروب یکشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ شمسی برابر با ۱ می ۲۰۲۲ میلادی، رؤیت هلال با چشم عادی در سراسرِ ایران، نشدنی است... در نتیجه، در سراسر ایران، دوشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ شمسی برابر با ۲ می ۲۰۲۲ میلادی، روز اوّل ماه شوّال ۱۴۴۳ قمری و عید فطر خواهد بود. *** 4- بر مبنای فقهی حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای) در غروب یکشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ شمسی (و ۲۹ رمضان المبارک ۱۴۴۳ قمری در ایران) برابر با ۱ می ۲۰۲۲ میلادی، رؤیت هلال با چشم مسلّح در شمال‌غربی، غرب، جنوب‌غربی، مرکز و بخش‌هایی از جنوب ایران، محقّق می‌شود؛ امّا در بخشی از شمال، شمال‌شرقی، شرق و بخشی از جنوب‌شرقی ایران (اندکی از شمال استان اردبیل، نیمۀ شرقی استان مازندران، مرکز و شرق استان سمنان، شرق و شمال‌شرقی استان‌های یزد و کرمان، بیشترِ استان سیستان و بلوچستان به‌جز جنوب‌غربی آن، و سراسرِ استان‌های گلستان و خراسان شمالی و خراسان رضوی و خراسان جنوبی) رؤیت هلال با چشم مسلّح، دشوار است. ۳- در نتیجه، استهلال، تعیین‌کننده است: اگر گزارش معتبری از رؤیت هلال با چشم مسلّح در مناطق شمال و شمال‌شرقی (نام‌برده در بند پیشین) به‌دست آید، در سراسر ایران، دوشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ شمسی برابر با ۲ می ۲۰۲۲ میلادی، روز اوّل ماه شوّال ۱۴۴۳ قمری و عید فطر خواهد بود؛ و اگر فقط گزارش معتبری از رؤیت هلال با چشم مسلّح در مناطق جنوبی یا میانی یا غربی کشور به‌دست آید، تنها در منطقۀ رؤیت هلال و مناطق هم‌افق با آن و جنوبی‌تر از آن، دوشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ شمسی برابر با ۲ می ۲۰۲۲ میلادی، روز اوّل ماه شوّال ۱۴۴۳ قمری و عید فطر خواهد بود [زیرا با توجّه به «شرط اتّحاد افق» و دقّت در نقشه‌های هم‌افقی، صِرف تحقّق رؤیت با چشم مسلّح در مناطق جنوبی یا میانی یا غربی ایران، برای اثبات اوّل ماه در مناطقِ شمالی‌تر از آن، مفید نیست]؛ و در آن مناطق شمال و شمال‌شرقی و شرق و جنوب‌شرقی (نام‌برده در بند پیشین)، سه‌شنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۱ شمسی برابر با ۳ می ۲۰۲۲ میلادی ، روز اوّل ماه شوّال ۱۴۴۳ قمری و عید فطر خواهد بود. *** 5- بر مبنای فقهی حضرات آیات عظام فاضل لنکرانی(ره)، سیّدکاظم حائری، نوری همدانی) در غروب یکشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ شمسی برابر با ۱ می ۲۰۲۲ میلادی، رؤیت هلال با چشم مسلّح در شمال‌غربی، غرب، جنوب‌غربی، مرکز و بخش‌هایی از جنوب ایران، محقّق می‌شود؛ امّا در بخشی از شمال، شمال‌شرقی، شرق و بخشی از جنوب‌شرقی ایران (اندکی از شمال استان اردبیل، نیمۀ شرقی استان مازندران، مرکز و شرق استان سمنان، شرق و شمال‌شرقی استان‌های یزد و کرمان، بیشترِ استان سیستان و بلوچستان به‌جز جنوب‌غربی آن، و سراسرِ استان‌های گلستان و خراسان شمالی و خراسان رضوی و خراسان جنوبی) رؤیت هلال با چشم مسلّح، دشوار است؛ امّا از آنجا که این مناطقِ نام‌برده، در بخشی از شب با محدوده‌های رؤیت هلال مشترک‌اند، در سراسر ایران، دوشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ شمسی برابر با ۲ می ۲۰۲۲ میلادی، روز اوّل ماه شوّال ۱۴۴۳ قمری و عید فطر خواهد بود. / محسن فصاحت http://ijtihadnet.ir/%d8%b1%d8%a4%db%8c%d8%aa-%d9%be%d8%b0%db%8c%d8%b1%db%8c-%d9%87%d9%84%d8%a7%d9%84-%d9%85%d8%a7%d9%87-%d8%b4%d9%88%d8%a7%d9%84-1443/ @sss1400 @ggg1400 @ttt1400

📌سه امر مهم در زندگی امیرمومنان #على(ع): از سه چيز، نبايد #حیا كرد و خجالت کشید: 1⃣ #پذيرايى از #ميهمان 2⃣ بلند شدن در برابر #پدر(والدین) و #معلّم 3⃣ گرفتن #حق، گرچه اندك باشد. 📚آمدی، غرر الحكم، ح۴۶۶۶.

📌روز #معلم، یادآور تشکر از زحمات است. روزتان مبارک باد. امام #سجاد(ع): حق #آموزگار تو این است که او را #تعظیم کنی و محترم بداری و به نیکویی سخنانش را گوش کنی. 📚صحیفه سجادیه.