غم و اندوه،نصف پیری است. امیرالمومنین علیه السلام نهج البلاغه

💢 امام علی علیه السلام: چشم زخم حقيقت دارد، دعا و افسون حقيقت دارد، جادو حقيقت دارد و تفأل به خیر زدن حقيقت دارد. العَينُ حَقٌّ ، و الرُّقى حَقٌّ، و السِّحرُ حَقٌّ ، و الفَألُ حَقٌّ 📚نهج البلاغه، حکمت ۴۰۰

🔻 به هر مقدار که حجب و حیای انسان کم می شود ، به همان میزان تقوا و پرهیزگاری او (نیز) کم رنگ تر می گردد ... 📙نهج البلاغه حکمت ۳۴۱

🌷 اميرالمؤمنين (عليه السلام) فرمودند : 🖋 سزاوار نيست كه بنده خدا به دو خصلت اعتماد كند : تندرستي و توانگرى. 🖋 زيرا در تندرستى ناگاه او را بيمار بينى و در توانگرى ناگاه او را تهيدست. 📚 نهج البلاغه حكمت ٤٢٦

🔵 به مناسبت هفدهم ماه مبارک رمضان 🔵 🔷در شب بدر (شب ۱۷ ماه رمضان) حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم به اصحاب فرمود : که امشب برای ما از چاه آب بکشد و بیاورد ؟ اصحاب سکوت کردند و هیچ کدام اقدام به این کار نکردند 🔶( طبق روال همیشگی ) حضرت امیرالمومنین علی "علیه السلام" مشکی برداشت و به طلب آب بیرون رفت. شب سردی بود ، باد می وزید . حضرت به چاه آب رسید و آن چاهی بود بسیار گود و تاریک آن حضرت دلوی نیافت تا از چاه آب بکشد لاجرم به پایین رفت و مشک را پر کرد و بیرون آمد ، ناگاه باد سختی به آن حضرت برخورد که آن جناب از شدتش نشست تا برطرف شد . پس برخاست و حرکت فرمود ، ناگاه باد سخت دیگری مانند آن آمد ، ، آن حضرت نشست تا او نیز رد شد ، دیگر بار برخاست تا برود مرتبه سوم نیز به همان نحو بادی رسید و آن حضرت نشست، و چون رد شد برخاست و خود را به حضرت رسول "صلی الله علیه و آله و سلم" رسانید ، 🔷حضرت پرسید : یا ابا الحسن ! برای چه دیر آمدی ؟ عرض کرد : سه مرتبه بادی به من رسید و بسیار سخت بود و مرا لرزه فرا گرفت و مکثم به جهت بر طرف شدن آن بادها بود ، 🔶فرمود : یا علی ! دانستی آنها چه بود ؟ عرض کرد : نه ، فرمود  : یا علی ! آن اول👌 جبرئیل بود با 1000 فرشته ، که بر تو سلام کردند و دیگری👌میکائیل بود با 1000 فرشته که بر تو سلام کرد و پس از آن👌 اسرافیل بود با 1000 ملائکه که بر تو سلام کردند و اینها به جهت ( یاری ) فرود آمدند . 👈مرحوم محدث قمی رحمه الله علیه می فرماید : قول آن کسی که گفته از برای امیرالمومنین علیه السلام در یک شب سه هزار و سه منقبت بوده اشاره به همین است --------------- @ggg1400

✍️علی بن حسین مسعودی در کتاب مروج الذهب می نویسد: مردی از اهل کوفه در موقع بازگشت از صفین در راه دمشق بر شتر سوار بود، مردی از شام به او پیچید و گفت: 🔸این ناقه از من است، سرانجام نزاعشان بالا گرفت و هر دو نزد معاویه حاضر شدند. پس آن مرد 50 شاهد آورد که این ناقه و ماده شتر از آن من است. معاویه نیز دستور داد ناقه را به صاحبش برگرداند. 🔹ناگهان مرد عراقی گفت: خدا خیرت دهد این شتر، ماده نیست و شتر نر است. معاویه گفت: حکمی داده ام و برگشت ندارد. بعد از متفرق شدن مردم، معاویه آن مرد عراقی را طلبید و قیمت شترش را بلکه بیشتر از آن به او داد و به او گفت: 🔸برای «علی» خبر ببر که من برای جنگ با او صد هزار مرد دارم که ناقه را از جمل فرق نمی گذارند. مسعودی پس از نقل این ماجرا می نویسد: 🔹اطاعت مردم و نفوذ امر معاویه (به خاطر تهدید و ترس) به جایی رسید که هنگام رفتن به جنگ صفین روز چهارشنبه ای نماز جمعه خواند و همه به او اقتدا کردند.[1] پی نوشت: 📚[1] مروج الذهب، ترجمه پاینده، ج 2، ص 33.

پیامبرخدا صلّى اللّٰه عليه و آله به امير المؤمنين عليه السّلام; اى على شيعيان تو در روز قيامت رستگارند.و چنانچه هر كه به يكى از آنان اهانتى كند به تو اهانت كرده است،و كسى كه تو را اهانت كند به من اهانت نموده،و هر كس به من اهانت كند خداوند او را داخل آتش جهنم نمايد سپس فرمود:چه عذاب دردناكى است؟ اى على تو از منى و من از تو،روح تو از روح من است،و سرشت تو از سرشت من،و شيعيان تو از زيادى سرشت ما خلق شده اند،هر كس آنان را دوست بدارد ما را دوست داشته،و اگر كسى با آنان دشمنى كند با ما دشمنى نموده،و هر كس نسبت به آنان كينه بورزد به ما كينه ورزيده،و هر كس به آنها مهر بورزد به ما مهر ورزيده. اى على شيعيان تو از تمام گناهان و عيبها آمرزيده شده اند.اى على بشارت ده به شيعيانت كه من هنگام قرار گرفتن در مقام محمود شفيع آنان خواهم بود.اى على شيعيان تو شيعۀ خدا،و ياران تو ياران خدا،و دوستان تو دوستان خدا،و حزب تو حزب خدا مى باشند،خوشبخت است آنكه داراى ولايت تو است،و بدبخت كسى كه با تو دشمنى كند.اى على براى تو در بهشت گنجى است،و تو اسكندر آنى.     قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لِعَلِيٍّ يَا عَلِيُّ شِيعَتُكَ هُمُ اَلْفَائِزُونَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ فَمَنْ أَهَانَ وَاحِدا مِنْهُمْ فَقَدْ أَهَانَكَ وَ مَنْ أَهَانَكَ فَقَدْ أَهَانَنِي وَ مَنْ أَهَانَنِي أَدْخَلَهُ اَللَّهُ نَارَ جَهَنَّمَ وَ بِئْسَ اَلْمَصِيرُ يَا عَلِيُّ أَنْتَ مِنِّي وَ أَنَا مِنْكَ رُوحُكَ مِنْ رُوحِي وَ طِينَتُكَ مِنْ طِينَتِي وَ شِيعَتُكَ خُلِقُوا مِنْ فَضْلِ طِينَتِنَا فَمَنْ أَحَبَّهُمْ فَقَدْ أَحَبَّنَا وَ مَنْ أَبْغَضَهُمْ فَقَدْ أَبْغَضَنَا وَ مَنْ عَادَاهُمْ فَقَدْ عَادَانَا وَ مَنْ وَدَّهُمْ فَقَدْ وَدَّنَا يَا عَلِيُّ شِيعَتُكَ مَغْفُورٌ لَهُمْ عَلَى مَا كَانُوا مِنْ ذُنُوبٍ وَ عُيُوبٍ يَا عَلِيُّ أَنَا اَلشَّفِيعُ لِشِيعَتِكَ غَدا إِذَا قُمْتُ اَلْمَقَامَ اَلْمَحْمُودَ فَبَشِّرْهُمْ بِذَلِكَ يَا عَلِيُّ شِيعَتُكَ شِيعَةُ اَللَّهِ وَ أَنْصَارُكَ أَنْصَارُ اَللَّهِ وَ أَوْلِيَاؤُكَ أَوْلِيَاءُ اَللَّهِ وَ حِزْبُكَ حِزْبُ اَللَّهِ سَعَدَ مَنْ تَوَلاَّكَ وَ شَقِيَ مَنْ عَادَاكَ يَا عَلِيُّ لَكَ كَنْزٌ فِي اَلْجَنَّةِ وَ أَنْتَ ذُو قَرْنَيْهَا . منبع : مشکاة الأنوار في غرر الأخبار، ج 1، ص 147

🔴 کاربر عرب: ‏ « ۳ هزار مصری برای کشتن شیخ حسن شحاته به دلیل اینکه شیعه بود جمع شدن، اما حتی ۱۰۰ نفر هم برای باز کردن گذرگاه رفح تجمع نکردن چون مطمئن بودن اسرائیل شیعه نیست!»

💢 شرایط توبه و استغفار واقعی 💠 امام علی علیه السلام فرمودند: 🍃امام علی(عليه السلام) به شخصى كه در حضور او استغفرالله گفت، فرمود: مادرت به عزايت بنشيند آيا مى دانى استغفار چيست؟ استغفار مقام بلندمرتبه گان است و واژه اى است كه بر شش معنا اطلاق مى شود: نخست پشيمانى از اعمال گذشته، دوم تصميم بر ترك هميشگى آن ها در آينده. سوم اين است كه حقوقى را كه از مردم ضايع كرده اى به آن ها بازگردانى تا به هنگام ملاقات پروردگار حق كسى بر تو نباشد و چهارم اين كه هر واجبى كه از تو فوت شده است حق آن را ادا كنى . پنجم، گوشت هايى را كه براثر حرام بر اندامت روييده با اندوه بر گناه آب كنى تا چيزى از آن باقى نماند و پوست به استخوانت بچسبد و گوشت تازه در ميان آن ها برويد و ششم آن كه به همان اندازه كه لذت و شيرينى گناه را به جسمت چشانده اى زحمت و مرارت طاعت را نيز به آن بچشانى. پس از انجام اين مراحل مى گويى: استغفر الله. 📚 حکمت 417 نهج البلاغه

💠امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام: 💢الْحَذَرَ الْحَذَرَ فَوَاللَّهِ لَقَدْ سَتَرَ حَتَّى كَأَنَّهُ قَدْ غَفَر 🔷هشدار! هشدار! به خدا سوگند چنان پرده پوشی کرده که پنداری تو را بخشیده است! 📚نهج البلاغه، حکمت30

💠 امام علی علیه السلام فرمودند: 🍃 ادْفَعُوا أَمْوَاجَ الْبَلَاءِ بِالدُّعَاءِ 🔹 امواج بلا را با دعا از خود برانيد. 📚 حکمت 146 نهج البلاغه

امام علی علیه السلام می فرمایند : لا یَصدُقُ إیمُان عَبدٍ حَتَّی یَکونَ بِما فی یَدِ اللهِ سُبحانَهُ أوثَقَ مِنهُ بِما فی یَدِهِ. ایمان هیچ بنده ای راستین نمی شود مگر زمانیکه اعتمادش به آنچه نزد خداست از اعتمادش به آنچه در دست خود دارد بیشتر باشد. نهج البلاغه(صبحی صالح)، ص 529