📝 #یاداشت_های_جشنواره_ای 🚹#جمال_احمدی ❇️گردوی فرنگی 🖌 درخت گردو بدون شک در اجرا، فضاسازی و عناصر مختلف تکنیکی سینما، از بهترین فیلمهای امسال جشنواره فجر است. اما در فهم سینما و رویکرد فیلمساز نسبت به ساخت فیلم، این فیلم انحرافهایی دارد که با توجه به آن می توان نگاه حقیقی به سینما را از نگاه ابزاری تمییز داد و البته این انحرافها در خود فرم قابل مشاهده و اشاره است. 🔸 فیلم به طور سلسله واری، مصیبتهای وارد شده به یک پدر کرد را در بمباران شیمیایی به تصویر می کشد. چیدمان اتفاقات به گونه ای است که مصیبتها بدون نفس کش، پشت سرهم تحویل مخاطب می شود. تسلسل این تجربه تلخ باعث می شود که اثر این اتفاقات به تدریج در فیلم برای مخاطب کم رنگ شود، چراکه تماشای برف از پشت پنجره قابل فهم و دلپذیر است و الا در اثر تماس زیاد با برف، بدن انسان بی حس شده و دیگر سرما نمی فهمد. 🔸 علاوه براین، چنین ساختاری فیلم را از نمایش حقیقت زندگی دور می کند و مشخص می شود که فیلمساز به دنبال اثبات چیزی برای مخاطب است. این کار چه در فیلمی مثل کفرناحوم و چه در درخت گردو «فرم شعار» است، حتی اگر اتفاقات را قضاوت نکند و بیانیه پایانی نداشته باشد -که هر دو فیلم مذکور این بیانیه را دارند-. 🔸 اگر حتی هیچ اطلاعی از تاریخ معاصر ایران نداشته باشیم فقط با دیدن فیلم می فهمیم که چیزی کم است و این زندگی نیست، چرا که به قول رابرت مک کی حقیقت زندگی حالت کنایه ای ممزوج از تلخ و شیرین دارد و سوگیری به یکی از این دو قطب فیلم را از حقیقت سینما یعنی شعر زندگی دور می کند. نمونه مهم برای امتزاج این دو قطب فیلم فهرست شیندلر است که فاجعه ای انسانی را در دل رشد یک قهرمان دلپذیر می کند و از سوگیری مطلق به سمت سیاهی فاصله می گیرد. این سوگیری در درخت گردو باعث می شود روایت فیلم در مسیر خود مخدوش شود. به طور مثال مگر می شود کسی این همه مصیبت ببیند و رشد نکند، در حالی که این فیلم نسبت به واکنش شخصیتش به اتفاقات و رشد او کم توجه است. در بزرگترین مصیبتها، زیبایی صبر قهرمان و بزرگ شدن او، نه تنها می تواند دیدن سختی ها و رنجها را دلپذیر کند، بلکه اصلا دلیل این ابتلائات برای انسان همین رشد است و مخاطب برای همین به سینما می آید تا توصیف بطن اتفاقات را ببیند و الا سینما از آنجا که موطن خیال است جایگاه اعتماد به بیان وقایع الاتفاقیه نیست. 🔸 مطالب فوق نباید نفی واقعگرایی برداشت شود. واقعگرایی که در ایستاده در غبار و ماجرای نیمروز وجود داشت، نمایش مینیمال اتفاقات تاریخی بود که فیلمساز درک متواضعانه خود از رویدادها را تا حدود زیادی بدون قضاوت پیش روی مخاطب می گذاشت و همین امر باعث می شد که هر نوع مخاطبی بتواند با فیلم ارتباط برقرار کند و این برش ها را در ذهن خود کامل کند. اما در درخت گردو، نوع روایت که با یک راوی قضاوت کننده انجام می شود، حرکت گزینشی در زمان و قضاوت پایانی راوی، صراحت فیلمساز در بیان مطلب را می رساند و دیگر به مخاطب اجازه برداشت شخصی نمی دهد و روشنفکرمآبانه نظر خود را تحمیل می کند. 🔸 این امر همه تلاشهای منحصر به فرد فیلم در واقعگرایی - از جمله فضاسازی صحنه ها، دوربین مشاهده گر مستند و قاب و رنگ و نور قدیمی شده- را به تصنع محض برای بیان مقصود تبدیل می کند. اما مقصود چیست و نگاه قاضی چگونه است؟ سنت قصه گویی کلاسیک این است که بعد از این همه رنج، عمقی از زندگی آشکار شود و این جزء به کل برسد و به قدر درک فیلمساز از زمان و مکان، تقدیر پشت اتفاقات آشکار شود. اما فیلم اتفاقات را از درون عینکی روایت می کند که انسان را بی پناه، اتفاقات را بی حکمت و جهان را بی خدا می پندارد و سرانجامِ این نگاه عرفی و بشری هم لاجرم باید حضور در دادگاه لاهه باشد. 🔸 از این جهت، درخت گردو فیلمی است که یک اتفاق ملی و انسانی را با عینکی کاملا اروپایی نگاه می کند و به همین دلیل فیلم خوبی است برای فهم تفاوت تاثیر هنری با تاثیر رسانه ای و تفاوت نگاه حقیقی به سینما که برآیند هردوی اینهاست با نگاه ابزاری و جشنواره ای به سینما. دیده نشدن رنجهای تاریخی ملت در سینما مصیبت بزرگی است، اما بازخوانی آن با نگاهی شرق شناسانه و ضد ملی مصیبتی است بزرگتر که سرمایه مغفول عنه را معدوم می کند. 🔸 مخلص کلام، درخت گردو صرفا محصول یک فیلمساز نیست. برخلاف خیلی از فیلمهای جشنواره، این فیلم حاصل کار گروهی منسجم یک تیم همفکر است که مانند نهالی در برهوت سینمای ما کاشته شد و با دو فیلم اولش، نگاهی خاص را به سینمای ایران اضافه کرد و می تواند نقش مهمی در تحولات تاریخی سینمای ملی ایران داشته باشد. به همین جهت این درخت که به سرعت در حال قوت گرفتن است نیاز به حراست دارد تا محصول آن به جای میوه بومی تبدیل به میوه گلخانه ای فرنگی نشود. 📼#درخت_گردو 🏷#ارزیابی_جشنواره_فجر_38ام 📈#نقد_فیلم 🎥#قاب_هشت @ghabe_hasht

📝 #یاداشت_های_جشنواره_ای 🚺#فاطمه_سادات_موسوی ❇️نگاهی به فیلم روز بلوا روز بلوا فیلمی دغدغه مند است که در روایت و قصه گویی جا می ماند. فیلم درباره طلبه ای است که متوجه فساد مالی در خانواده و زندگی خود می شود و در پی جبران برای ادامه کار برمی آید. شروع فیلم اگرچه کند و خسته کننده است اما با طرح مسئله ای مطابق با فضای روز جامعه، بیننده را برای تماشای ادامه فیلم فرامیخواند. فیلم در پرده دوم روند و ریتم بهتری را پیش میگیرد اما با دور بودن از بیانِ سینمایی و صرفا دادن اطلاعات از راه های یکسان، بازگشتی نزولی پیدا میکند و مخاطب در انتهای پرده دوم چندان از دانستن اطلاعات غافلگیر نمیشود. او همچنان منتظر اقدام وکنشی متفاوت از سمت قهرمان و شخصیت های دیگر است که این انتظار نهایتا به خاموش کردن آتش با عبا و درگیری های لفظی وکلامی ختم میشود. شخصیت های داستان به غیر از قهرمان اصلی که شخصیتی خوب از آب درآمده، بقیه عملا وارد دنیای شخصیت نمی شوند و درحد تیپ می مانند؛ مثل خانمی که همسر طلبه است یا پدر زنی که صرفا به بالا وصل است. فیلم از این نظر که میخواهد حرفی نو و تازه بزند قابل تحسین است اما در روند پیشبرد داستان واضح است که نویسنده تلاش کرده تا حرف ها و دغدغه هایش را در قالب و فرم سینمایی بگنجاند و نه بیشتر. شاید بتوان گفت کارگردان، با کادربندی های خاص درصدد ارائه ی بهتر و به دنبال حرکتی به سمت جلوست اما نه تنها به این خواسته اش نمیرسد بلکه در این بین امکان نزدیکی به شخصیت های اصلی را هم از تماشاگر می گیرد و ما پشت دوربین و نماهای تر و تمیزِ نه چندان دلچسب به تماشای فیلم می نشینیم. در انتها اگرچه داستان زودتر از انتظار بیننده ختم میشود اما فیلم در حدی که قصه و شخصیت دارد، پیام خود را می رساند و این موضوع را بیشتر از قبل قابل درک می کند که شاید داشتن دغدغه برای ساخت فیلم و رفتن به سمت سینما لازم باشد اما کافی نیست. 📼#روزبلوا 🏷#ارزیابی_جشنواره_فجر_38ام 📈#نقد_فیلم 🎥#قاب_هشت @ghabe_hasht

📝 #یاداشت_های_جشنواره_ای 🚹#علی_بیدرام ❇️بسیار سفر باید 🖌 فیلم خروج برای عموم مردم ساخته شده است و به همین جهت می توان آن را یکی از مردمی ترین فیلم های حاتمی کیا به حساب آورد. شاید کار متفاوتی از این کارگردان بنام و کارکشته باشد اما این تجربه صرف نظر از این که موفق بوده یا نه، به خودی خود ارزشمند است و هیچ فیلم ساز بزرگی را نمی توان یافت که در همه ی آثارش در یک قد و قواره ظاهر شود. 🔸 کدام پدر شهیدی را می توان یافت که بخاطر مردمانش دست به چنین "خروج" ی بزند. آن هم به خاطر مردمانی که با گذشت سال ها از جنگ هنوز او را مقصر شهادت عزیزانشان می دانند و کدام پدر شهیدی از حضور در مراسم شهادت تنها فرزندش می گذرد و دل به جاده می زند و با همه ی سختی ها و وسوسه هایی که در مسیری پر خطر بر او می گذرد باز هم از هدف خود نمی گذرد و ادامه مسیر را با معیار های اخلاقی خود تدبیر می کند. اما واقعا هدف او چه بود که این گونه پیرمرد قصه را به خروش می کشاند؟ او که خسارت زمینش را از رئیس ملت می توانست بگیرد او که بخاطر شهادت فرزندش پیش مسئولین عزیز بود، او که بخاطر اقدام به خروج نزد مردم و رسانه ها قهرمان ملی شده بود. به راستی دلیل راه انداختن کاروان تراکتورها در این سفر پرمخاطره، توسط رزمنده روستایی داغدار فیلم چه بود؟ آیا او هنوز هم خود را در جبهه ها می بیند و باز هم دارد نیرو اعزام می کند و اینبار بخاطر مردمانش از آبروی خود در برابر دفاع از آن ها مایه می گذارد؟ و همین حس کافیست تا بتوان فیلم را در کارنامه ی کارگردانی همچون حاتمی کیا گنجاند، و مگر سینما غیر زبان حال و مکان ملت خود است؟ 🔸 اینکه فیلم بر گرفته از واقعیت است تاثیر زیادی بر همه ی جوانب فیلم گذاشته که شاید ضعف هایی که در فیلم نامه، بازی ها و اتفاقات دیده می شود به همین دلیل است. ضعف اصلی فیلم که خیلی به چشم مخاطب می آید پرده دوم فیلم نامه است که نتوانسته شروع خیلی خوب فیلم را به پرده سوم وصل بکند. این قسمت از فیلم از ریتم افتاده و گپی در فیلم ایجاد کرده است. تحول شخصیت اصلی به وضوح دیده می شود و اما معرفی شخصیت های فرعی می توانست بهتر انجام بشود و بصورت بیان در دیالوگ نباشد و در روند سفر کم کم معرفی صورت گیرد. اگر چنین بود کمک شایانی به پرده سوم می کرد و نقص هایش را پوشش می داد. هر چند که ما باز هم شخصیتها را تا حدودی شناخته ایم و می دانیم چه واکنشی نسبت به اتفاقات دارند. پرده سوم فیلم بنظر حال دیگری دارد. در این بخش فیلم حالی حماسی با تغییر کادر ها، تنش ها، موسیقی و... به وضوح حس می شود. سفری که علی رغم بی منطقی هایش مخاطب را همراه می کند. شاید بخاطر بیان واقعیت های اتفاق افتاده در رویداد اصلی بوده که کارگردان نتوانسته در تبدیل به فیلم نامه، آن را تصویری بیان بکند شاید هم دلیل این ضعف زمان کم برای تحقیق فیلم نامه و تولید بوده است. 🔸 فیلم فراز و فرود هایی دارد. جایی با کادر بندی و تصویر خوب اوج می گیرد و جایی که با دیالوگ های سطحی قصه را جلو می برد فرود می آید و جایی با تغییر حالات و موقعیت ها در روند فیلم نامه توانسته ریتم را حفظ کند و جایی دیگر با نشان دادن اتفاقات بی مورد -که شاید با حذف آن ضرری به پیشبرد فیلم نزند- ریتم کار را از دست می دهد. 🔸 این فیلم شعارهای همیشگی حاتمی کیا را ندارد که باعث شده برخی مخاطبین او، خروج را جزء آثار ضعیف کارگردان در کارنامه او ببینند. اما نباید در لابه لای هیاهو های فنی و بحثهای تکنیکی حرف و نگاه جدیدی که این فیلم نسبت به اعتراض دارد فراموش شود. 🏁🔚"خروج"، اصلا خود انتخاب این اسم به جای اعتراض بحث اصلی فیلم است، اعتراضی که به دور از تشنج و زد خرد هایی نشان داده می شود که شاکله اعتراض است. فیلمساز با بازی خوب قریبیان توانسته تدبیر و آرامش را در قهرمان نشان بدهد و سیر تحول او را به تصویر بکشد. فیلم توانسته جهات مختلف اعتراض و تاثیر مردم، دولت و رسانه ها بر روی این اعتراض را بیان کند. شاید در اجرا نتوانسته به عمق مطلوب دست پیدا بکند اما به تصویر کشیدن این زوایا با نگاهی خارج از جناح های سیاسی و تنش ها خود جای تقدیر دارد. نکته دیگری که توجه مخاطب را جلب می کند نگاه مسوولین مختلف به ماجرا و بازخورد این اتفاق در رسانه های غربی و دولتی است که قهرمان به خوبی با تصمیماتش تسلط صحیحی بر اتفاقات پیدا می کند و شاید همین برخورد ها است که باعث می شود بتوان فیلم را از جهاتی با شخصیت جوکر مقایسه کرد. تصاویر آرشیوی آخر فیلم، نگاه رسانه ای دولت به این اعتراض کشوری را نشان می دهد؛ هیچگونه خبری جز تصادف یک تراکتور با پراید در خبرگزاری های دولتی نشان داده نشده است، غیر از این تصویر، همه تصاویر آرشیوی لوگوی شبکه های بیگانه را دارد! 📼#خروج 🏷#ارزیابی_جشنواره_فجر_38ام 📈#نقد_فیلم 🎥#قاب_هشت @ghabe_hasht

📝 #یاداشت_های_جشنواره_ای 🚺 #نیکو_روستایی ❇️ نگاهی به فیلم روز بلوا 🔸چهارمین اثر بهروز شعیبی را زمانی روی پرده دیدیم که بعد از تجربه ی موفق دهلیز و سیانور فیلم هایش به طرز مشهودی رو به افول هستند. روز بلوا از همان شروع تکلیف ما را با فیلمی که میخواهیم ببینیم روشن می کند داستان مشخص است و بعد از حادثه محرک به راحتی می توان پایان فیلم را پیش بینی کرد. عماد ناگهان متوجه میشود که اینقدر غرق پاک کردن و اتهام زدن به جامعه بوده و در پی عدالت خواهی هایش از خانه خود غافل شده و حالا باید مکافات این غفلتش را بکشد. 🔸عماد شخصیت اول فیلم نسبت به سایر شخصیت ها پرداخت کامل تری دارد، اما دیگر شخصیت های فیلم همه بلاتکلیف و نصفه نیمه در گوشه ای رها می شوند. ما با شخصیت های فیلم همراه نمیشویم از جایی دیگر حتی سرنوشت عماد هم برایمان مهم نیست چون پایان قابل پیش بینی است. روز بلوا بیشتر از اینکه اثری سینمایی باشد تبدیل به داستان سریال های ماه رمضانی می شود. از نیمه فیلم که تمام داستان رو می شود دیگر فیلم چیز جدیدی برای نگه داشتن مخاطب ندارد و بیننده دست فیلم را میخواند. و حتی اضافه کردن صحنه های اکشن و کمدی هم کسالت بیننده خسته را برطرف نمی کند. 🔸 از نکات مثبت فیلم شعیبی در قاب بندی هایش است که در تمام مدت فیلم ارتباط عماد با عالم بالا و خدا را به طور کامل نشان می داد و با وجود مصیبت هایی که بر سر عماد هوار شده، ارتباط او را با عالم بالا از بین نمی رود و او در تمام مدت بر اعتقادات خود استوار می ماند و این ها را تماما از قابندی ها متوجه می شویم. 🔸 بازی خوب بابک حمیدیان به کمک فیلم می آید، هرچند که نسبت به سابقه ی بازیگری اش تفاوت چندانی با بازی های گذشته اش احساس نمیشود اما او به خوبی توانسته از پس نقش بر آید و زمانی که عماد بدون لباس روحانیت در خیابان ها راه می رود، این نبود لباس را در تن اش به خوبی میتواند به بیننده نشان دهد و کاملا ظرافت هایی که در بازی اش رعایت کرده حس میشود و همین بخشی از کسالت های فیلم را میکاهد. 🔸 برخی صحنه ها به زوردر فیلم گنجانده شده اند، که به طرز عجیبی از فیلم بیرون می زند. مانند صحنه ی خودکشی زن که با بازی اگزجره و مصنوعی منجر به خودسوزی میشود، که اصلا قابل باور نیست و فقط برای لحظاتی هم که شده میخواهد با سانتیمانتالیسم احساسات مخاطب را برانگیزد و نشان دهد عمق فاجعه تا چقدر است اما با هجوم عماد برای خاموش کردن زن آن هم با عبا صحنه به شعار زدگی تغییر جهت می دهد. 🔸 شعیبی با این دو فیلم اخیراش نشان داد که دردهای جامعه را می بیند و دغدغه مردم دارد و می خواهد با فیلم هایش بخشی از این مشکلات را نشان دهد اما در هیچ کجای فیلم حرفی تازه و ایده ای جدیدی وجود ندارد. روز بلوا فیلم سر به زیری است که نه می خواهد چیزی به سینما اضافه و نه چیزی از آن کم کند. 📼#روزبلوا 🏷#ارزیابی_جشنواره_فجر_38ام 📈#نقد_فیلم 🎥#قاب_هشت @ghabe_hasht

📝 #یاداشت_های_جشنواره_ای 🚹 #صادق_روحی ❇️نگاهی به فیلم لباس شخصی 🔸با کارگردان محترم، با دغدغه و جسوري روبرو هستيم که با ساخت این فیلم سنگ بزرگی را برداشته است. تحقیقات این کار به گفته کارگردان حدود دو سال به طول انجامیده و همین امر باعث شده فیلم پر از جزییات جالب توجه باشد. یکی دیگر از مزیتهای فیلم جذابیت آن است که مخاطب می تواند دو ساعت پای آن بنشیند و از تماشای یک فیلم پلیسی- معمایی لذت ببرد. 🔸فيلم به طور کلي سعي دارد يک حس ترديد نسبت به اطلاعاتی ها و حزب توده برايمان بسازد که تا حدي هم موفق مي شود. اما مشکل اصلی فیلم طرح داستانی نسبتا ساده به همراه قهرمان نه چندان قدرتمند است. معرفي اول فيلم که در تيتراژ مي آيد کمي ما را با پيچيده بودن حزب توده آشنا ميکند اما روايت ساده فيلم اين پيچيدگي را به خوبی نشان نمي دهد. اگر از دشمن کنش ها و واکنش های قویتری سرمیزد آن وقت بود که قهرمان دست به واکنش های قدرتمند تری می زد و ما را بیشتر با خود همراه می کرد. 🔸ارتباط یاسر با خانواده اگر بیشتر پرداخت می شد ما را به درونیات و انگیزه های قهرمان نزدیک تر می کرد. دیالوگ ها به جز چند صحنه از جمله صحنه بازجویی، از قوت چندانی برخوردار نبوده و حتی گاهی شخصیت اصلی کارش را با داد و بیدادهای بی مورد جلو می برد. 🔸هرچند که فیلم به خوبی تردید را ایجاد کرده و به آن دامن می زند اما کاربرد آن در برخی مواقع جذابیت کاذب ایجاد کرده است. به عنوان مثال در ميانه هاي فيلم يک ترديدي درباره نفوذي يا خودي بودن یکی از شخصیتهای مهم فیلم براي ما ايجاد مي شود که البته در آخر فيلم اين ترديد را به طور کامل برطرف مي کند اما اين کار از نظر سينمايي نوعي بازي با مخاطب است. 🔸تردید پایان نمی یابد و فیلم اصلی ترین پیام خود را در تردید پایانی قرار می دهد و با آخرین اعتراف یکی از اعضاء گروهک، مخاطب در نگرانی بزرگی قرار می گیرد. اگرچه این نگرانی نیز در تیتراژ پایانی تا حد زیادی برطرف می شود. در مجموع با کارگردانی یکدستی روبرو هستیم در بسیاری از مواقع ما را یاد فیلمهای حاتمی کیا می اندازد. اگرچه لباس شخصی، با یک فيلم سياسي که قهرمان پرقدرتش قادر به تاثيرات اجتماعي است فاصله دارد اما برای فیلم اول همین که فیلم مسئله دارد و می تواند مخاطب را به خوبی سرگرم کند و بسیاری از عناصر تکنیکی بیرون نزند خود دستاورد بزرگی است و قطعا می توان لباس شخصی را جزء جذابترین فیلم های امسال به حساب آورد. 📼#لباس_شخصی 🏷#ارزیابی_جشنواره_فجر_38ام 📈#نقد_فیلم 🎥#قاب_هشت @ghabe_hasht

پخش مجموعه مستند های 🎥"روایت فتح" این قسمت: تاریخ سازان چه کسانی بودند؟ و گفتگوی آزاد درباره آن ⏱چهارشنبه 30 بهمن 98-ساعت 16:30 📍مکان: خ مسجد سید، خ ظهیرالاسلام، کوچه شهید حیرت، بن بست شکوفه، ساختمان سها,طبقه دوم 📼#روایت_فتح 🎥#قاب_هشت @ghabe_hasht

📽 درک سینما ⏰ امروز 28 بهمن 98،ساعت 15 📚تحلیل فیلمهای کارگردانان بنام: این هفته : ژان پیر ملویل (1969) Army.of.Shadows (1970) (Le Cercle Rouge(The Red Circle 📌 تازه های اکران: 2019 once upon a time in hollywood 🎞نقد نما به نما: بررسی صحنه به صحنه فیلم هفت سامورایی 📍مکان: خ مسجد سید، خ ظهیرالاسلام، کوچه شهید حیرت، بن بست شکوفه، ساختمان سها 📽#درک_سینما 🎥#قاب_هشت @ghabe_hasht

📽 درک سینما ⏰ دوشنبه 5 اسفند 98،ساعت 15:15 📚تحلیل فیلمهای کارگردانان بنام: این هفته : کوئنتین تارانتینو Pulp Fiction 1994 Inglourious Basterds 2009 Django Unchained 2012 Kill Bill volume 1 2003 📌 تازه های اکران: 2019 once upon a time in hollywood 🎞نقد نما به نما: بررسی صحنه به صحنه فیلم هفت سامورایی 📍مکان: خ مسجد سید، خ ظهیرالاسلام، کوچه شهید حیرت، بن بست شکوفه، ساختمان سها 📽#درک_سینما 🎥#قاب_هشت @ghabe_hasht

❇️ تیزر مجموعه مستند "ضیافتح" 🏷قسمت اول: تعبیر یک رویا #کرونا #مستند #تیزر 📼 #ضیافتح 🎥 #قاب_هشت @ghabe_hasht

🔹نقشه مردم ❇️ برشی از قسمت اول مجموعه مستند "ضیافتح" #تعبیر_یک_رویا #کرونا #مستند 📼 #ضیافتح 🎥 #قاب_هشت @ghabe_hasht

🔹اعتکاف سراسری ❇️ برشی از قسمت اول مجموعه مستند"ضیافتح" #تعبیر_یک_رویا #کرونا #مستند 📼 #ضیافتح 🎥 #قاب_هشت https://instagram.com/ghabe_hasht?igshid=1kiej07u7ruge @ghabe_hasht

🔹میدان انقلاب ❇️ برشی از قسمت اول مجموعه مستند "ضیافتح" #تعبیر_یک_رویا #کرونا #مستند 📼 #ضیافتح 🎥 #قاب_هشت https://instagram.com/ghabe_hasht?igshid=1bng87jj4eq04 @ghabe_hasht

🔸️همراهان همیشگی ❇️ برشی از قسمت اول مجموعه مستند "ضیافتح" #تعبیر_یک_رویا #کرونا #مستند 📼 #ضیافتح 🎥 #قاب_هشت https://www.instagram.com/tv/B-u2ZQqAwgF/?igshid=oaseeias6w73 @ghabe_hasht

🔸«دشمن می خواهد ما را بترساند و خوب این معنا را دریافته است که اگر ما بترسیم دیگر از ایمانمان کاری ساخته نیست. اما سربازان امام زمان از هیچ چیز جز گناهان خویش نمی ترسند» #سید_مرتضی_آوینی #روایت_فتح

🔸️رویای محقق نشده ❇️ برشی از قسمت اول مجموعه مستند "ضیافتح" #تعبیر_یک_رویا #کرونا #مستند 📼 #ضیافتح 🎥 #قاب_هشت https://www.instagram.com/tv/B-ypfh6AZBh/?igshid=1in6jbh0f06ra @ghabe_hasht

❇️ تیزر دوم مجموعه مستند "ضیافتح" 🏷 این قسمت : گره صنعت ،حضور شاپور #کرونا #مستند #تیزر 📼 #ضیافتح 🎥 #قاب_هشت https://www.instagram.com/p/B-4f4QZgBTv/?igshid=fe1k79iez8ki @ghabe_hasht

🎥 مجموعه مستند "ضیافتح" 🏷 این قسمت: گره صنعت، حضور شاپور ▫️امروز نه «شاهپور» نه «امیرکبیر»، بلکه «شاپور» در میدان است.... 🔻برای تماشای ویدئوی کامل از طریق لینک زیر وارد صفحه آپارات #سها شوید 🔻 https://aparat.com/v/kLxOE #کرونا #مستند #تیزر 📼 #ضیافتح 🎥 #قاب_هشت @ghabe_hasht

🔹مصاحبت در ضیافت 🎥 بخش اول صحبتهای حاج محمود رحمانی (که بخشهایی از آن در قسمت دوم مجموعه ضیافتح آمده بود.) را می توانید از طریق اینستاگرام #قاب_هشت مشاهده بفرمایید. 🔰لینک: https://www.instagram.com/tv/B_SUMy0FXzj/?igshid=1q3w25myvb56w #کرونا #مستند #تیزر 📼 #ضیافتح 🎥 #قاب_هشت @ghabe_hasht

⁉️ سوالی که پس از سه دهه هنوز زنده است...؟ برادران عزيزي بعد از پيروزي انقلاب اسلامي مي‌پنداشتند كه براي دست يافتن به سينمايي كه بتواند در خدمت اسلام قرار بگيرد ، كافي است كه به جوانان مومن علاقمند، تكنيك فيلم‌سازي آموخته شود. اكنون همان برادران عزيز، در تجربه به خوبي دريافته‌اند كه تكنيك فيلمسازي، يعني مجموعه روشها و ابزار كار في نفسه حامل فرهنگ غرب و غايات روحي آن است و از خود مي‌پرسند كه :« پس چه بايد كرد؟». راستش اين است كه ما بعد از پيروزي انقلاب اسلامي، با تمدن غرب و محصولات و لوازم آن، با ساده‌لوحي بسيار برخورد كرده‌ايم و اكنون در همه جا، كم و بيش، با همين پرسش روبرو شده‌ايم كه «پس چه بايد كرد؟» #شهید_سید_مرتضی_آوینی 📚مقاله تاملاتی در ماهیت سینما آینه جادو - جلد اول 📻#صدای_آوینی 🎥#قاب_هشت https://www.instagram.com/p/B_etRaqAt13/?igshid=1sgc4m8scikak @ghabe_hasht

💡سیرت سینما؛راه ناتمام 📌دوره آموزش مجازی سینما: + مطالعه و گفتگو درباره اندیشه سینمایی شهید آوینی + جستجوی هویت سینمایی انقلاب اسلامی + پخش فیلم 🗒۸جلسه 📆پنجشنبه ها ⏰ساعت 17 الی 19 🔺پیشنهاد ویژه برای فعالان و علاقه مندان سینما 📝 جهت ثبت نام، نام و نام خانواگی خود را پیامک کنید: 09103509664 🔸شبکه هنر و رسانه انقلاب اسلامی اصفهان (هور) 📲 @isfahanhoor

💡سیرت سینما؛راه ناتمام 📌دوره آموزش مجازی سینما: + مطالعه و گفتگو درباره اندیشه سینمایی شهید آوینی + جستجوی هویت سینمایی انقلاب اسلامی + پخش فیلم 🔺رویکرد این دوره: سینما به روایت هیچکاک 📝 جهت ثبت نام، نام و نام خانواگی خود را پیامک کنید: 09103509664 🔸️قاب هشت 🔸شبکه هنر و رسانه انقلاب اسلامی اصفهان (هور) 📲 @ghabe_hasht 📲 @isfahanhoor

🎥ببینید| در "سیرت سینما؛راه ناتمام" چه خواهد گذشت؟ 📌دوره آموزش مجازی سینما: + مطالعه و گفتگو درباره اندیشه سینمایی شهید آوینی + جستجوی هویت سینمایی انقلاب اسلامی + پخش فیلم 🔺رویکرد این دوره: سینما به روایت هیچکاک 📝 جهت ثبت نام، نام و نام خانواگی خود را پیامک کنید: 09103509664 🔸قاب هشت 🔸شبکه هنر و رسانه انقلاب اسلامی اصفهان (هور) https://www.instagram.com/p/B_zAv9ngE-X/?igshid=1nw9f9g4q5pyt 📲 @ghabe_hasht 📲 @isfahanhoor

«جنگ می آمد تا مردان مرد را بیازماید، جنگ آمده بود تا از خرمشهر دروازه ای به سمت کربلا باز شود»

🔰لوح|سینمای انقلاب؟! «سينمای انقلاب عنوانی منفک و مجزا از آنچه اصطلاحا سينمای جنگ می نامند نيست، چرا كه حقيقت انقلاب و باطن آن در طول جنگ تحقق يافته است و بنابراين، سينمای انقلاب چاره ای ندارد جز آنكه هويت خود را در اين دفاع هشت ساله و پيوند معنوی آن با جنگ های مقدس تاريخ بجويد.» 📃مقاله سینما و هویت دینی دفاع مقدس 📚 آینه جادو_جلد سوم 📻#صدای_آوینی 🎥#قاب_هشت 📲:https://www.instagram.com/p/CBDIqEkgxST/?igshid=11caxkhrus2y6 @ghabe_hasht

🔰لوح| چرا سینمای دفاع مقدس؟! «موضوع هنر جدید ـ به تبع غلبه اومانیسم بر عالم جدید ـ انسان است و جبهه های دفاع مقدس ما تنها عرصه ای است که در آن انسان به تمام معنای حقیقی آن یعنی ـ خلیفة الله ـ تجلی یافته است و بنابراین ، هنر انقلاب برای معرفی انسان عصر استخلاف که فردای جهان از آن اوست ناگزیر است از آن که روی بدین جنگ بیاورد. عصر رنسانس با تعریف تازه ای از انسان آغاز شد و این عصر نیز که عصر استخلاف بنی آدم است ، هم اکنون با تعریف دیگری از انسان آغاز گشته است.» 📃مقاله سینما و هویت دینی دفاع مقدس 📚 آینه جادو_جلد سوم 📲:https://www.instagram.com/p/CBVukvLgHyX/?igshid=14zwrkmsynhfy @ghabe_hasht