eitaa logo
قائمون
260 دنبال‌کننده
10.1هزار عکس
5.6هزار ویدیو
467 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
♦️ سیاست روسیه در افغانستان 🔹 جنیفر بریک مورتازاشویلی، از کارشناسان بنیاد کارنگی و رییس انجمن مطالعات اوراسیا، در یادداشتی به ارزیابی سیاست مسکو در قبال طالبان پرداخته و آن را غیرراهبردی دانسته است. 🔸 دولت پوتین در مارس ۲۰۰۰ این گروه را به آموزش تروریست‌های چچنی متهم نمود و به‌تبع آن، دادگاه عالی روسیه در ۲۰۰۳ طالبان را به عنوان یک سازمان تروریستی شناسایی کرد. اما اکنون روسیه ضمن حذف طالبان از فهرست سازمان‌های تروریستی، سفارت افغانستان در مسکو را به این گروه تحویل داده است. 🔸 نویسنده سه دلیل برای این تغییر رویکرد عنوان می‌کند: حفظ امنیت مرزهای شمالی افغانستان در برابر نفوذ داعش، جنبش اسلامی ترکستان و جماعت انصارالله تاجیکستان؛ تشدید رقابت ژئوپلتیک روسیه با آمریکا و نهایتاً توسعه کریدورهای تجاری از آسیای مرکزی به جنوب آسیا. 🔸 طبق این یادداشت، شایعاتی مبنی بر ارائه تسلیحات از سوی مسکو به «جبهه مقاومت ملی» به رهبری احمد مسعود وجود دارد. نویسنده این امر را نشانه‌ای بر این مسأله می‌داند که سیاست روسیه در افغانستان راهبرد مشخصی ندارد و بیشتر ناشی از تاکتیک‌های موقت است. 🔸 به باور جنیفر بریک، کرملین نگران مداخله سیاسی و حتی نظامی چین در امور افغانستان است. زیرا تمرکز مسکو بر مرزهای غربی‌اش پس از جنگ اوکراین، امکان نفوذ چین در منطقه آسیای مرکزی را افزایش داده است. به ویژه که بخشی از نیروهای روسی حاضر در تاجیکستان و قرقیزستان به سوی مرز اوکراین منتقل شدند. ✅ با توجه به تجربه شکست شوروی و آمریکا در افغانستان، به نظر می‌رسد روسیه ثبات در افغانستان را از مسیر تعامل با طالبان پیگیری می‌کند. در عین حال که بی‌ثباتی در افغانستان نیز می‌تواند بهانه گسترش نفوذ روسیه در آسیای مرکزی به عنوان ضامن امنیت این کشورها را برای کرملین فراهم کند.
♦️ این بهترین دفاع خاورمیانه نیست! 🔹 جاناتان شاختر کارشناس اندیشکده آمریکایی صهیونیستی هادسون طی یادداشتی به نقد رویکرد جو بایدن در خصوص «ائتلاف دفاع هوایی خاورمیانه» پرداخته است: 🔸 شاختر با بیان این که این مفهوم پاسخ به تهدیدی است که موشک‌ها و پهپادهای ایرانی برای کشورهای منطقه ایجاد می‌کنند می‌نویسد برخی از کشورهای حاشیه خلیج فارس این داستان را تکذیب کرده یا کم‌اهمیت جلوه داده‌اند، زیرا نمی‌خواهند با ایران دشمنی کنند یا می‌خواهند در ظاهر نشان دهند که با اسرائیل دشمنی می‌کنند. 🔸 او همچنین با بیان این که به دلیل رشد تهدید موشکی و پهپادی ایران؛ بازشدن راه همکاری اسرائیل و کشورهای عربی با پیمان ابراهیم و قرارگرفتن اخیر اسرائیل در حوزه سنتکام ایده تشکیل یک ائتلاف دفاع هوایی در منطقه منطقی است می‌نویسد دولت بایدن این ابتکار را در شرایطی مطرح کرد که ممکن است باعث شود اتحاد پیشنهادی در بهترین حالت صرفاٌ به عنوان یک ژست نمادین باقی بماند و در بدترین حالت ممکن است امنیت منطقه را تضعیف کند. 🔸 نخست این ابتکار کاملاً دفاعی به نظر می‌رسد. بدون بحث‌های موازی در مورد بازدارندگی در برابر حملات موشکی و پهپادی ایران، تهران دلیل کمی برای کاهش سرمایه‌گذاری در این زمینه دارد. برعکس تمرکز بر دفاع می‌تواند ایران را تشویق کند تا توسعه این سلاح‌ها را افزایش دهد تا بر این دفاع تقویت‌شده غلبه کند. 🔸 دوم و مهم‌تر، فشار برای ایجاد یک همکاری دفاع هوایی منطقه‌ای در حالی صورت می‌گیرد که ایالات متحده مشتاقانه بازگشت به توافق هسته‌ای ایران را دنبال می‌کند. بازگشت به توافق، امکان دسترسی ایران را به صدها میلیارد دلار فراهم می‌کند که بدون‌ شک بخشی از آن‌ به سمت موشک‌ها و پهپادهای توانمندتر خواهد رفت. به‌عبارتی ایالات‌متحده مانند یک فروشنده مواد مخدر به نظر می‌رسد که پیشنهاد افتتاح یک مرکز توانبخشی را دارد. 🔸 نویسنده در پایان می‌گوید بایدن هنوز فرصت دارد سیاست ضعف و مماشات را به سیاست قدرت و بازدارندگی تغییر دهد و در این صورت ائتلافی از متحدان توانمند و متعهد خاورمیانه‌ای پیدا می‌کند که مشتاق همکاری با ایالات‌متحده هستند.
♦️پرسش‌هایی درباره روابط آمریکا و چین 🔹 اندیشکده آمریکایی مطالعات راهبردی و بین‌المللی و مؤسسه بروکینگز، چندی پیش گروهی متشکل از 10 کارشناس را در یک کارگاه دو روزه گردآوردند تا به پرسش‌هایی پیرامون عوامل مؤثر بر روابط واشنگتن و پکن پاسخ بدهند. خلاصه خروجی این نشست‌ها بدین شرح است: 1️⃣ پایداری نظم بین‌المللی کنونی چین از نظم فعلی روابط بین‌الملل ناراضی است و معتقد است نهادهای جهانی تحت هژمونی آمریکا هستند. دستگاه سیاست خارجی آمریکا باید میان دو گزینه پذیرش خواسته‌های تجدیدنظرطلبانه چین درباره نظم کنونی و یا مقاومت در برابر آنها، با وجود محدودیت‌ها و کاهش اراده اِعمال قدرت آمریکا، توازن ایجاد نماید و به طیفی از گزینه‌های متعدد دست یابد که کدام ویژگی نظم کنونی برای آمریکا حیاتی است و کدام را می‌توان تغییر داد. 2️⃣ آینده روابط چین و روسیه نارضایتی‌های مشابه چین و روسیه درباره توزیع قدرت در نظام بین‌الملل به تعمیق روابط خواهد انجامید. گزینه اختلاف‌افکنی میان این دو توسط آمریکا، مقبولیت اندکی نزد کارشناسان دارد. اما مقابله با این دو در یک جبهه نیز محدودیت‌هایی برای منابع و تمرکز سیاست خارجی آمریکا در دیگر نقاط جهان ایجاد می‌کند. علاوه بر اینکه موجب نزدیکی بیشتر این دو کشور خواهد شد. 3️⃣ چین: به قله رسیده است یا همچنان در حال صعود است؟ در خصوص افزایش قدرت نظامی و صنعتی چین و نفوذ سیاسی پکن بر نخبگان کشورهای هم‌سو، بین کارشناسان اجماع نظر وجود دارد. ولی برخی معتقدند که گسترش نقش دولت در سیاست‌گذاری‌های تجاری و مالی طی سال‌های آتی، رشد اقتصادی چین را محدود خواهد کرد. 4️⃣ مسأله تایوان در این خصوص میان کارشناسان اختلاف‌نظر جدی وجود دارد. برخی معتقدند چین در اولین فرصت برای الحاق تایوان اقدام نظامی خواهد کرد. برخی دیگر گمان دارند که پکن درصدد «پیروزی بدون جنگ» بر تایوان است. ✅ روابط ایالات متحده و چین در حال گذار است. نحوه درک تحولات درون ساختار تصمیم‌گیری چین و به ویژه میزان و چگونگی دوام قدرت ژی جین‌پینگ از مهم‌ترین ابهامات راهبردی آمریکا در سیاست‌گذاری در مقابل پکن است.
♦️ ریاکاری اروپا درباره انرژی خاورمیانه و محیط زیست 🔹 موسسه خاورمیانه در یادداشتی نوشته است که تبعات جنگ اوکراین و نیازمندی کشورهای اروپایی به بازار انرژی، ریاکاری آنان نسبت به ارزش‌های زیست‌محیطی را نمایان ساخت. مذاکرات غرب با عربستان، امارات و قطر برای افزایش تولیدات نفت و گاز، تعهدات اروپا و آمریکا نسبت به توافق آب‌وهوایی پاریس را خدشه‌دار ساخته است. 🔸 طبق این یادداشت، دولت‌های اروپایی وادار به اختصاص یارانه به مصرف انرژی و هم‌چنین کاهش مالیات سوخت شده‌اند. اقدامی که در تعارض با شعارها و توافق‌هایی مبنی بر «پیمان سبز» در اتحادیه اروپاست. اقداماتی که به افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای از سوی اتحادیه اروپا خواهد انجامید. 🔸 نویسنده دلیل اصلی بحران کنونی انرژی در اروپا را فقدان سرمایه‌گذاری در بخش انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر طی سال‌های متمادی عنوان می‌کند. برای مثال، آلمان امروز یکی از وابسته‌ترین کشورهای اتحادیه اروپا به نفت و گاز روسیه است و تصمیم آنگلا مرکل به توقف تولید انرژی هسته‌ای، این وابستگی را تشدید کرد. 🔸 در این یادداشت آمده که بحران انرژی کنونی و هزینه‌های ناشی از تأمین انرژی صنایعی که به تازگی از رکود کرونایی جان به در برده بودند، دولت‌های اروپایی را از سرمایه‌گذاری بر تغییر منابع انرژی از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های سبز، بازمی‌دارد. 🔸 در نهایت نویسنده هشدار می‌دهد که اتکا به سوخت‌های فسیلی در میان‌مدت و بلندمدت خطرات بسیاری را برای محیط زیست، اقتصاد و امنیت ملی هر کشور به همراه دارد. به همین دلیل، پذیرش فناوری‌های پاک می‌تواند از وابستگی به کشورهایی مانند روسیه کاسته و اهرم فشار بهتری در اختیار اروپا قرار دهد.
♦️ جنگ اوکراین از نگاه چین 🔹 اندیشکده «شورای روابط خارجی اروپایی» در گفتگو با تعدادی از دانشگاهیان چینی، نگاه آن‌ها به جنگ اوکراین را بررسی کرده است. به نظر نویسنده، تمایز نگاه آنان با کشورهای غربی در این است که مفروضات راهبردی‌شان به کلی متفاوت از پیش‌فرض‌های تحلیل‌گران آمریکایی و اروپایی است. 🔸 به نظر چینی‌ها روسیه درصدد تکمیل خلأ هژمونی آمریکا برآمده است. از منظر آنان، پایان هژمونی آمریکا به ظهور جهانی چندقطبی و کثرت‌گرایانه‌تر می‌انجامد. زیرا معتقدند که نظم کنونی جهانی مبتنی بر منافع کشورهای غربی بنا شده است. 🔸 به نظر آنان، این نبرد نه درگیری دو کشور مستقل، بلکه یک نبرد نیابتی میان آمریکا و چین است. آن‌ها اروپا، ژاپن و کره جنوبی را پیاده‌نظام ایالات متحده قلمداد می‌کنند. از منظر آن‌ها این نبرد مانند اختلافات آمریکا و چین درباره کرونا، بخشی از یک رقابت بزرگ‌تر میان پکن و واشنگتن برای کسب برتری بر دیگری است. 🔸 نویسنده با اشاره به این نظرات، بیان می‌کند که غرب باید نسبت به درک کشورهای غیرغربی از مواضع و عملکرد اروپا و آمریکا حساس باشد. این نگرش بخشی از واقعیتی است که مشخص می‌کند چرا غرب نتوانسته برای تحریم علیه روسیه، اجماعی جهانی ایجاد کند.
♦️ روز پس از حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران 🔹 بنیاد ضد ایرانی «دفاع از دموکراسی‌ها» در یادداشتی به بررسی تبعات حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران توسط آمریکا و رژیم صهیونیستی پرداخته است. به ادعای نویسندگان این یادداشت با وجود احتمالاتی مانند حمله ایران به نیروهای آمریکایی در منطقه یا پاسخ موشکی حزب‌الله لبنان به اسرائیل، تنها توجیه حمله، نابودی ظرفیت برنامه هسته‌ای ایران است. 🔸 مزیت دیگری که نویسندگان برای حمله برمی‌شمرند این است که یک شکست نظامی می‌تواند اقتدار و اعتبار داخلی حکومت را به شدت زیر سؤال ببرد. گرچه تضمینی نیست که چنین حمله‌ای زمینه یک شورش بزرگ داخلی علیه نظام را فراهم کند، اما می‌تواند به زنجیره‌ای از اعتراضات پیوسته و تدریجی منجر شود. 🔸 نویسندگان گمان دارند که جمهوری اسلامی به دلیل ایدئولوژی اسلامی و ایده امت واحده اسلامی، نخواهد توانست از ناسیونالیسم برای بسیج عمومی علیه این حمله احتمالی بهره‌برداری کند. 🔸 به ادعای این یادداشت، مشکلات اقتصادی موجب شده تا حاکمیت فاقد پایگاه اجتماعی مستحکم و قابل اتکایی باشد. به‌زعم نویسندگان، حتی اقشار ضعیف و فقیر نیز حامی نظام نیستند. در این یادداشت کاهش مشارکت در انتخابات ریاست‌جمهوری دوره سیزدهم به عنوان شاهدی بر این ادعا ذکر شده است. ✅ نویسندگان تصور می‌کنند نگرانی اصلی آمریکا، حمایت عمومی از نظام برای پاسخ به آمریکا و متحدانش می‌باشد. به همین خاطر تلاش می‌کنند با رد چنین احتمالی، سیاست‌گذاران آمریکایی را به چنین اقدامی ترغیب نمایند. در حالی که به نظر می‌رسد نگرانی اصلی آمریکا تشدید تنش‌های منطقه‌ای و عدم موفقیت حمله در نابودی برنامه هسته‌ای ایران باشد.
♦️ چگونگی واکنش غرب به نفوذ چین در خاورمیانه 🔹 اندیشکده «واشنگتن برای خاورنزدیک» در گزارشی نسبت به استفاده پکن از ابزارهای نظامی و غیرنظامی برای گسترش نفوذ در خلیج فارس هشدار داده است. نویسنده بیان می‌کند که غرب می‌تواند با سرمایه‌گذاری بر تمایل متحدانش به مشارکت‌های متنوع، به راحتی با این نفوذ مقابله کند. 🔸 به نظر نویسنده، تمرکز آمریکا بر شرق آسیا نباید موجب غفلت از نفوذ پکن در خاورمیانه شود. در سال‌های اخیر، پکن به طور فزاینده‌ای بر دولت‌هایی که بر سه آبراه کلیدی سوئز، تنگه باب‌المندب و تنگه هرمز اِشراف دارند، تمرکز کرده است. 🔸 گام اول استراتژی نفوذ پکن، گسترش سرمایه‌گذاری شرکت‌های خصوصی چینی در حوزه زیرساخت‌هاست. در گام بعدی، دولت با توسعه مناسبات دیپلماتیک و نظامی، این نفوذ را عمق می‌بخشد. از توسعه هوش مصنوعی در امارات تا مشارکت در ساخت پهپاد و هم‌چنین از تأمین مالی «شهر هوشمند نئوم» عربستان تا ساخت موشک بالستیک از مثال‌های بارز این استراتژی است. 🔸 طبق این یادداشت، بر خلاف کشورهای شرق آسیا که حضور پکن در آن‌ها تحمیلی است، کشورهای خلیج فارس، همکاری داوطلبانه با پکن را انتخاب کرده‌اند. تجارت، توسعه فناوری‌های نوظهور و صنایع نظامی، مهم‌ترین زمینه‌های همکاری چین با ابوظبی و ریاض است که می‌تواند به دیگر کشورها نیز تعمیم یابد. 🔸 نویسنده به کشورهای غربی توصیه می‌کند ضمن احترام به اراده این کشورها برای تنوع روابط، از ابزارهایی مانند معافیت ویزای شینگن برای همه کشورهای شورای همکاری خلیج فارس؛ سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های ارتباطی و حمل‌ونقل؛ همکاری در خصوص استانداردها و مقررات حفاظت از داده‌های دیجیتالی و ایجاد یک مکانیسم هماهنگی دائمی در مورد امنیت دریایی در غرب اقیانوس هند و خلیج فارس، مانع تعمیق نفوذ چین در این کشورها شود و با پکن به رقابت بپردازد. 🔁 مطالب مرتبط: ↙️ عامل چین در روابط آمریکا و عربستان
♦️ خطر انتخابات میان‌دوره‌ای برای دو حزب اصلی آمریکا 🔹 اندیشکده آمریکایی «شورای روابط خارجی» در یادداشتی بیان داشته که طبق پیش‌بینی‌های کنونی، حزب جمهوری‌خواه بین ۲۰ تا ۳۵ کرسی به کرسی‌های خود در مجلس نمایندگان را به خود اختصاص خواهد داد و اکثریت سنا نیز ممکن است از اختیار حزب دموکرات خارج شود. اما به‌زعم نویسنده، هر دو حزب باید نسبت به تفسیر نتایج انتخابات، احتیاط کنند. 🔸 برای مثال ممکن است جمهوری‌خواهان پیروزی را به عنوان تأیید ترامپیسم تلقی کنند. در حالی که برخی نامزدهای مورد حمایت دونالد ترامپ در انتخابات مقدماتی شکست خورده‌اند. شکست دموکرات‌ها به معنای تأیید عملکرد جمهوری‌خواهان نیست. در واقع، رد گزینه بدتر، به معنای علاقه به گزینه بد نیست. 🔸 دموکرات‌ها نیز ممکن است تصور کنند دلیل شکست، محافظه‌کاری آن‌هاست و با توجه به گرایش جوانان حامی حزب به جناح چپ، اگر بیشتر به سمت جناح چپ حزب حرکت کنند، حامیان بیشتری کسب خواهند کرد. در حالی که این مسیر معقولی نیست و اعضای دولت بایدن نیز نسبت به آن آگاهی دارند. 🔸 تفسیر خطرناک‌تر دموکرات‌ها این است که قوانین انتخابات ایالتی را عامل شکست بدانند و از ناکامی‌های دولت بایدن به خصوص در مسائل اقتصادی مانند تورم غفلت کنند. محبوبیت اندک بایدن شاهدی بر این ناکامی‌ها است. دموکرات‌ها نباید مانند ترامپ و بخشی از جمهوری‌خواهان به قوانین انتخاباتی بتازند. 🔸 نتایج این انتخابات، بر استراتژی‌های سیاسی این دو حزب در سال‌های ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ تأثیر می‌گذارد. تفسیرهای نادرست می‌تواند موجب تعمیق شکاف‌های سیاسی و اجتماعی و افزایش سیاست‌گذاری‌های ناکارآمد از سوی دو حزب در ساختار تصمیم‌گیری آمریکا شود. 🔁 مطالب مرتبط: ↙️ لغو حق سقط جنین در آمریکا؛ اهمیت و پیامدها
♦️ تمایل کره جنوبی به تسلیحات هسته‌ای 🔹 اندیشکده «شورای روابط خارجی» به بررسی این موضوع پرداخته که بخشی از نخبگان و جامعه کره جنوبی، تسلیحات هسته‌ای را برای امنیت ملی کره، حیاتی قلمداد می‌کنند. قابلیت‌های تهاجمی کره شمالی در کنار درک کره جنوبی از تهدید چین و اهمیت نقش جهانی کره جنوبی، سه متغیری است که بر این موضوع مؤثر است. 🔸 نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهد بیش از ۷۰ درصد مردم کره خواستار کسب سلاح هسته‌ای هستند. بخشی از نخبگان کره نیز معتقدند توسعه برنامه موشک‌های بالستیک و همکاری‌های امنیتی سه‌جانبه کره، ژاپن و آمریکا، برای افزایش بازدارندگی سئول کافی نیست. 🔸 برخی از سیاست‌مداران کره معتقدند سئول باید با خروج از ان‌پی‌تی و ساخت تسلیحات هسته‌ای، موقعیت برابری برای مذاکره با پیونگ‌یانگ ایجاد کند. ولی مخالفان، چنین اقدامی را «پوپولیسم هسته‌ای غیرمسئولانه» خوانده‌اند که ضمن نفی خلع سلاح هسته‌ای شبه‌جزیره کره، موجب تسری این اقدام به کشورهای جنوب شرق آسیا می‌شود. 🔸 پیشنهاد دیگر برای جبران «عدم تقارن قدرت دولایه (سطوح متعارف و هسته‌ای)» و برقراری «توازن وحشت» میان دو کره، استقرار تسلیحات هسته‌ای تاکتیکی آمریکا در خاک کره جنوبی است. اقدامی که قبلاً میان سال‌های ۱۹۵۸ و ۱۹۹۱ انجام شد ولی جرج‌بوش پدر آن را ملغی ساخت. ولی انعقاد پیمان «اُکیس»، بار دیگر موجب طرح این موضوع در کره جنوبی شد. 🔸 پیشنهاد سوم، انعقاد توافقی میان آمریکا و کره جنوبی شبیه توافق «اشتراک تسلیحات هسته‌ای» ناتو و اتحادیه اروپاست. در این توافق، به سئول اختیاراتی درباره نوع کاربرد این تسلیحات، حتی در خارج از خاک کره اعطا می‌شود و نیازی به وجود سلاح هسته‌ای در کره جنوبی نیست. ✅ به نظر نمی‌رسد واشنگتن تمایلی به نظامی‌سازی برنامه هسته‌ای کره جنوبی داشته باشد. زیرا این امر ادعاهای آمریکا در پیگیری سیاست‌های عدم اشاعه را زیر سوال برده و اهرم آمریکا در مقابل رقبا و دشمنانش را تضعیف می‌سازد. 🔁 مطالب مرتبط: ↙️ هریتج: زمان ارتقای مشارکت آمریکا و کره جنوبی
♦️ موضع کشورهای حوزه ایندوپاسیفیک درباره تایوان پس از سفر پلوسی 🔹 مؤسسه رند در گزارشی به واکنش کشورهای حوزه «هند و اقیانوس آرام» به تحولات تایوان، پس از سفر پلوسی، رییس مجلس نمایندگان آمریکا پرداخته است. در اولین نمونه، ژاپن و استرالیا به همراه آمریکا بیانیه مشترکی صادر کرده و ضمن تأکید بر «چین واحد»، از پکن خواستند که «فوراً مانورهای نظامی را متوقف کند». 🔸 هند با اینکه در کنار ژاپن، استرالیا و آمریکا عضو پیمان کوآد است، حاضر به امضای این بیانیه نشد. شاید به این دلیل که با توجه به منازعات مرزی با چین در محدوده موسوم به «خط کنترل واقعی»، تمایل به تحریک پکن ندارد. 🔸 کره جنوبی حاضر نشد صریحاً از تایوان حمایت کند. دفتر رییس‌جمهوری این کشور به «ارتباط نزدیک با طرف‌های مربوط» در مسأله تایوان اشاره کرد و وزیر خارجه نیز بدون جانبداری از طرفین، بیان داشت که «تشدید درگیری ژئوپلتیک در تنگه تایوان، تأثیر منفی بر ثبات سیاسی و اقتصادی شبه‌جزیره کره دارد». 🔸 در جریان نشست وزرای خارجه کشورهای عضو آسه‌آن، این گروه در بیانیه مشترکی تنها بر «حمایت کشورهای آسه‌آن از سیاست چین واحد» تأکید کرد. حتی فیلیپین نیز که منازعات مرزی با چین دارد، حاضر به حمایت از تایوان نشد و تنها تأکید کرد که «به توسعه روابط با آمریکا ادامه می‌دهیم». 🔸 در سوی حامیان چین نیز علاوه بر پاکستان، کشورهای کره شمالی، میانمار، بنگلادش، مالدیو، نپال و سریلانکا به حمایت از پکن پرداختند. نیوزیلند، شریک نزدیک ایالات متحده در اقیانوس آرام نیز در کنار تأکید بر «اهمیت تنش‌زدایی، دیپلماسی و گفتگو»، نسبت به ادامه همکاری با چین، اطمینان داد. ✅ گرچه به نظر نمی‌رسد موافقت یا مخالفت دیگر کشورها تأثیر چندانی بر سیاست چین برای «اتحاد مجدد» داشته باشد، ولی از منظر دیپلماسی عمومی، نمایش فقدان اجماع دولت‌های همسایه برای حمایت از تایوان، می‌تواند دستاورد مهمی برای پکن محسوب شود. 🔁 مطالب مرتبط: ↙️ گزارش کارشناسان بروکینگز از سفر به تایوان ↙️ جلوگیری از بحران در تایوان
♦️ تأثیر یک ترور بر جنگ اوکراین 🔹 رابرت رایت از نویسندگان برخی نشریات آمریکایی همچون نیویورکر، آتلانتیک و فارن‌پالیسی در یادداشتی، تبعات ترور دوریا دورگین، دختر الکساندر دورگین متفکر روس، بر نبرد اوکراین را مورد بررسی قرار داده است. به نظر او «این ترور می‌تواند منجر به تشدید جنگ شود، زیرا تشنگی برای انتقام را برانگیخته است». 🔸 به نظر رایت، باور روسیه به مسئولیت اوکراین در این ترور، می‌تواند پاسخی پایدارتر از یک عملیات انتقام‌جویانه داشته باشد. استفاده پوتین از روایت مسئولیت کی‌یف در این ترور می‌تواند توانایی روسیه در بسیج عمومی و سربازگیری از مردم این کشور را افزایش دهد. 🔸 نکته دیگر اینکه مقامات روسی معتقدند عامل ترور به استونی گریخته است. اگر آن‌ها خواستار تحویل این متهم از سوی استونی شوند و دولت استونی از چنین کاری امتناع کند، ممکن است آتش جنگ اوکراین به کشورهای عضو ناتو نیز تسری یابد. 🔸 نویسنده تذکر می‌دهد که هر چه جنگ طولانی‌تر شود، علاوه بر اینکه روسیه دچار تلفات خواهد شد، کشورهای اروپایی و اوکراین نیز آسیب خواهند دید. و هر روز ممکن است یک کارت وحشتناک دیگر مانند ترور دوریا دورگین، رو شود. 🔸 به همین دلیل، رایت به سرزنش آمریکا می‌پردازد که چرا حاضر به مذاکره با روسیه درباره عدم عضویت اوکراین در ناتو نشده است. رایت به نقل از توماس شلینگ، نظریه‌پرداز نظریه بازی‌ها بیان می‌کند که جنگ یک بازی با حاصل جمع صفر است و اجتناب از هر جنگی می‌تواند یک نتیجه بُرد-بُرد باشد. 🔸 به نظر او همان‌گونه که آمریکا در دوران جنگ سرد از «نبرد هسته‌ای» به عنوان بازی باخت-باخت، پرهیز کرد، اکنون نیز باید چنین کند. زیرا علاوه بر تهدید وقوع «جنگ هسته‌ای»، رفع تهدیداتی مانند تغییرات آب‌وهوایی و همه‌گیری‌ها و رقابت‌های تسلیحاتی نیازمند همکاری‌های بین‌المللی است.
♦️ اندیشکده والدی: تقابل در اروپا، راه‌حل از آسیا 🔹 اندیشکده روسی والدی در یادداشتی به بررسی مهم‌ترین روندهای امنیتی در آسیا و اروپا پرداخته است. به نظر نویسنده، تشدید تقابل آمریکا با چین و روسیه، نه‌تنها ائتلاف پکن و مسکو را تقویت خواهد کرد، بلکه دیگر قدرت‌های ناراضی را نیز به سوی این دو سوق خواهد داد. 🔸 به ادعای این یادداشت، بریکس، سازمان همکاری شانگهای، آسه‌آن و بسیاری کشورهای خاورمیانه تمایلی به حمایت از تحریم‌های غرب علیه روسیه نداشته‌اند و سعی کرده‌اند بی‌طرفی خود را حفظ کنند. توانمندی روسیه در خنثی‌سازی تحریم‌ها نیز بر بی‌رغبتی دیگر کشورها به دنباله‌وری از این تحریم‌ها خواهد افزود. 🔸 به نظر نویسنده، به موازات تشدید تنش‌ها درون اروپا و همچنین میان اروپا و آمریکا، و در برابر تلاش‌هایی مانند پیمان آوکیس برای سرایت تنش به درون آسیا، باید ساختارهای منطقه‌ای قدرتمندی تدوین شود که به یک معماری اقتصادی بینجامد تا از طریق وابستگی متقابل، تنش‌های امنیتی را کاهش دهد. 🔸 طبق این یادداشت، نقص سه توافق «تجارت آزاد منطقه آسیا و اقیانوسیه(RCEP)»، «مشارکت ترنس‌پاسیفیک (CPTPP)» و «چارچوب اقتصادی ایندوپاسیفیک(IPEF)» در این است که هر سه قالب با مشکل عدم روابط مناسب با روسیه روبرو هستند. 🔸 نویسنده برای تقویت همکاری‌های آسیایی مفهوم «مدیترانه آسیایی» را از فرانسوا گیپولو اقتصاددان فرانسوی وام گرفته است. به گفته گیپولو، بخش غربی اقیانوس آرام، با گستره وسیعی از اقیانوس منجمد شمالی تا تنگه مالاکا، از بسیاری جهات شبیه منطقه مدیترانه است که به همکاری کشورها از طریق توسعه بلندمدت اقتصادی کمک می‌کند. 🔸 طبق این یادداشت، پیش‌نیازهای عینی ترویج مفهوم «مدیترانه آسیایی» عبارت است از: اولاً تبیین ثمرات تعامل دوجانبه در همکاری‌های بلندمدت اقتصادی، ثانیاً پیوند آسیا با شرق اروپا از طریق توسعه پروژه «یک کمربند، یک جاده» از مسیر اوراسیا و ثالثاً بی‌طرفی عمده کشورهای توسعه‌یافته آسیایی در تنش‌های شرق و غرب.
♦️ درس‌هایی از جنگ اوکراین از نگاه شورای آتلانتیک 🔹 اندیشکده شورای آتلانتیک به مناسبت سپری‌شدن 6 ماه از آغاز جنگ اوکراین، در یک نظرخواهی از کارشناسان روابط بین‌الملل، به درس‌هایی که آمریکا می‌تواند از این جنگ بگیرد پرداخته است. موارد زیر مهم‌ترین نکاتی است که این کارشناسان مطرح کرده‌اند. 🔸 آمریکا دیگر نمی‌تواند بر ابهام استراتژیک تکیه کند. زمانی که دولتی از قدرت بیشتری نسبت به دشمنانش برخوردار است سیاست ابهام استراتژیک، دشمنان را - به دلیل احتمال انتقام طرف مقابل - نسبت به اقدام کردن بی‌میل می‌کند. اما زمانی که قدرت نسبی دولتی در حال نزول است سیاست ابهام استراتژیک می‌تواند دشمن را به ماجراجویی سوق دهد. 🔸 واشنگتن باید با پکن، مسکو و تهران به طور همزمان مقابله کند. چین باید یک اولویت باشد اما استراتژی امنیت ملی آمریکا باید بازگوکننده منافع جهانی آن باشد. یک رهیافت موثر باید به تهدیدات جدی چین و کره شمالی در منطقه ایندوپاسفیک، ایران در خاورمیانه و روسیه در اروپا توجه کند. این تهدیدات با توجه به همکاری فزاینده روسیه، چین و ایران به یکدیگر مرتبط هستند. 🔸 استقرار نیروها بهتر از تهدید به تحریم‌های اقتصادی کار می‌کند. هنگامی که در اوایل سال جاری میلادی، روسیه نیروهای خود را در مرز اوکراین مستقر کرد بسیاری از تحلیل‌گران بر این باور بودند که تهدید که به تحریم‌های اقتصادی سخت برای بازداشتن روسیه از حمله، کافی است. در حالی که برای پوتین، اهمیت اهداف سرزمینی از خسارت احتمالی تحریم‌ها بر اقتصاد روسیه بیشتر بود. 🔸 دهه‌ها دیپلماسی انرژی می‌تواند با یک حمله بی‌رحمانه محو شود. تلاش‌ها برای سوق دادن روسیه به جبهه دموکراتیک همسایگان غربی‌اش از طریق دهه‌ها همبستگی اقتصادی و تریلیون‌ها دلار تجارت انرژی، نتوانست از جنگ و استفاده روسیه از ذخایر انرژی به عنوان سلاح علیه اروپا جلوگیری کند.
♦️ اندیشکده والدی: موضع اخلاقی دوگانه غرب درباره اوکراین 🔹 اندیشکده روسی والدی در یادداشتی، ضمن بیان نقض حقوق روس‌تباران اوکراینی توسط کی‌یف پیش از جنگ و حملات به غیرنظامیان روس‌تبار دونباس پس از جنگ؛ دولت‌های غربی را به استاندارد دوگانه اخلاقی متهم می‌کند. 🔸 به بیان این یادداشت، از نظر غرب، یک «سمت درست» در تاریخ وجود دارد و ارزش مرگ غیرنظامیان، بسته به اینکه در سمت درست یا نادرست تاریخ ایستاده باشند، متفاوت است. 🔸 نویسنده معتقد است غرب پیش از جنگ نسبت به آزار و حتی قتل حامیان روسیه در اوکراین بی‌تفاوت بود. وی به قتل تعدادی از شهروندان حامی روسیه در اودسا در 2 می 2014 اشاره دارد. 🔸 طبق این یادداشت، ریشه این نبرد به اختلافات درونی دولت اوکراین با مناطق روس‌تبار بازمی‌گردد و به نوعی «یک جنگ داخلی است که به تعویق افتاده است». 🔸 نویسنده با بیان اینکه «یک خانه تقسیم‌شده پابرجا نخواهد ماند»، به دولت‌های غربی توصیه می‌کند که حقوق اقشار حامی روسیه و روس‌تباران شرق اوکراین را به رسمیت بشناسند.
♦️ تأثیر ترور سردار سلیمانی بر تضعیف اهرم‌ قدرت آمریکا در عراق 🔹 استیون سایمون، استاد روابط بین‌الملل در کالج کولبی در یادداشتی ترور سردار سلیمانی را موجب کاهش نقش آمریکا در عراق دانسته است. 🔸 وی با اشاره به بحران کنونی در عراق، آن را نتیجه انشعاب درون شیعیان بین دو جناح به رهبری نوری المالکی و مقتدی الصدر می‌داند که هر دو ارتباط دیرینه‌ای با ایران دارند. 🔸 نویسنده اشاره می‌کند که ترور سردار سلیمانی، مسیر اِعمال اراده آمریکا بر جناح‌ها و نخبگان میانه‌روی شیعه را مسدود کرد. در حالی که این افراد تا پیش از ترور، تعامل سازنده‌ای با آمریکا داشتند. 🔸 طبق این یادداشت، ترور سردار سلیمانی از دو منظر دیگر نیز رابطه آمریکا با شیعیان را خدشه‌دار نمود. اولاً این اقدام نقض حاکمیت عراق بود و ثانیاً سردار سلیمانی و ابومهدی المهندس، ناجی عراق از دست داعش بودند. 🔸 نویسنده معتقد است تداوم بی‌ثباتی و بی‌دولتی در عراق، منافع آمریکا پس از خروج نظامیانش از این کشور را به خطر می‌اندازد. علاوه بر اینکه بر ثبات منطقه نیز تأثیر منفی خواهد گذاشت.
♦️ اف‌دی‌دی: اسرائیل نیاز به تغییر پارادایم در قبال ایران دارد 🔹 جیکوب نایجل کارشناس اندیشکده ضدایرانی بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها (FDD) در یادداشتی با انتقاد از قصد دولت آمریکا برای احیای توافق هسته‌ای نوشته است که اسرائیل در توضیح خطرات بازگشت به توافق برای جو بایدن شکست خورد. به باور وی، توافقِ در حال شکل‌گیری بسیار از نسخه اولیه بدتر است و زمانی که از سال ۲۰۱۵ به این سو سپری شده است و زمان محدودی که تا پیش از اجرایی‌شدن بندهای غروب توافق باقی مانده را لحاظ نمی‌کند. 🔸 نایجل پس از ذکر معایب توافق از نظر خود، می‌نویسد با وجود آنکه تعلل ایران ممکن است توافق را به پس از انتخابات میاندوره‌ای در امریکا بکشاند، اسرائیل باید آماده نهایی‌شدن توافق باشد. نویسنده در ادامه به دکترین رونالد ریگان رئیس‌جمهور اسبق آمریکا در قبال شوروی سابق اشاره می‌کند که مبتنی بر یک رویکرد چندگانه به خصوص اقتصادی بود و منجر به فروپاشی شوروی شد. 🔸 به باور نایجل، اگر توافق احیا شود جلوگیری از توانایی ایران برای غنی‌سازی اورانیوم در سطح تولید بمب، دیگر یک گزینه نخواهد بود اما همچنان راه‌های دیگری برای تضعیف حکومت ایران وجود دارد. او نوشته است ما نباید فوراً به دنبال طرح‌هایی برای تغییر رژیم باشیم، کافی است آن را ضعیف کنیم تا اقدام تحریک‌آمیزی ذیل توافق انجام ندهد. 🔸 در این یادداشت آمده است که حملات اخیر در داخل ایران که برخی از آنها به اسرائیل نسبت داده شده است موجب اضطراب و ارزیابی مجدد رفتار تهاجمی ایران شده است و این یک مثال از تغییر پارادایم است که می‌تواند به سرعت به نتایج غیرمنتظره منجر شود. 🔸 نایجل اظهارنظر اخیر دان هالوتز رئیس‌ اسبق ستاد مشترک ارتش اسرائیل که گفته بود «توافقات بد بهتر از جنگ‌های خوب هستند» را خطایی استراتژیک دانست چرا که توافقات بد معمولاً به جنگ‌هایی ختم می‌شوند که بسیار بدتر از جنگ‌های خوب هستند. نویسنده در پایان نوشته است: «باید تغییر پارادایم در چارچوب برنامه‌ای جامع جهت تضعیف ایران آغاز شود. این تغییر پارادایم باید در راستای دکترین ریگان و شامل معیارهایی برای ارزیابی میزان اثرگذاری آن باشد.»
♦️ اهداف راهبردی غرب در جنگ اوکراین 🔹 اندیکشده بروکینگز در یادداشتی بیان داشته که هدف راهبردی غرب در اوکراین و تلاش برای شکست روسیه در جنگ، تضعیف دائمی و حتی سقوط حکومت پوتین و تضعیف نقش روسیه در نظم جهانی است. 🔸 به نظر نویسنده، این هدف‌گذاری موجب نزدیکی بیشتر مسکو و پکن خواهد شد. این نکته به خصوص با توجه به زرادخانه هسته‌ای، منابع طبیعی و توانمندی علمی روسیه اهمیت دارد. 🔸 انتقاد نویسنده به دولت‌های غربی آن است که در این هدف‌گذاری، تمایزی میان حکومت و مردم روسیه قائل نیستند و شهروندان روسی نیز متأثر از تحریم‌ها، تحت فشار قرار می‌گیرند. 🔸 به نظر نویسنده، غرب باید در تقابل با روسیه، نظر کشورهای در حال توسعه، موسوم به «جنوب جهانی» را لحاظ کرده و مانع از گرایش آنان به سمت روسیه شود. زیرا برای بازسازی روسیه به کمک این کشورها نیاز است.
♦️ مؤسسه واشنگتن: انفعال آمریکا در عراق دست بالاتر را به ایران داده است 🔹 اندیشکده «واشنگتن برای خاور نزدیک» در گزارشی به انتقاد از رویکرد دولت بایدن در قبال عراق پرداخته و وضعیت کنونی را نتیجه انفعال آمریکا دانسته که منجر به دست بالای متحدان ایران شده است. 🔸 به نظر نویسنده، ملاک بایدن برای ثبات عراق این است که نیروهای آمریکایی کمتر از قبل هدف حملات شبه‌نظامیان قرار بگیرند. در حالی که «این معیار به تنهایی برای ادعای ثبات کافی نیست». 🔸 در این گزارش ذکر شده که در فاصله نزدیک به ۹ ماه بین برگزاری انتخابات تا کناره‌گیری نمایندگان صدر از پارلمان، مقامات ارشد وزارت امور خارجه و شورای امنیت ملی آمریکا تنها دو بار از عراق دیدن کردند و آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه، تنها چند تماس کوتاه با مقامات عراقی داشت. 🔸 نویسنده معتقد است اقدامات سفیر جدید آمریکا در بغداد فاقد حمایت کافی از سوی واشنگتن بوده است. دیدگاه دولت بایدن این است که «امور را به عراقی‌ها بسپارید تا حل‌وفصل کنند». 🔸 نویسنده نوشته است که این دیدگاهی اشتباه است زیرا خلأ حضور آمریکا توسط ایران تکمیل می‌شود. به ویژه که جلوگیری از افزایش نفوذ تهران در عراق، برای جلب نظر مساعد متحدان منطقه‌ای آمریکا، نیز ضروری است. 🔁 مطالب مرتبط: ↙️ تحولات عراق و الزامات سیاست‌ورزی ایران
♦️ بیزنس اینسایدر: توافق هسته‌ای هنوز کار می‌کند 🔹 تارنمای بیزنس‌اینسایدر در یادداشتی به دفاع از احیای توافق هسته‌ای پرداخته و مدعی شده است که این توافق «راه تهران را برای تولید سلاح هسته‌ای مسدود می‌کند». نویسندگان در توصیه به اعضای کنگره آمریکا برای حمایت از توافق، سه دلیل برمی‌شمرند: 1️⃣ توافق بسیاری از پیشرفت‌های هسته‌ای ایران را معکوس خواهد کرد. هم‌چنین نظارت‌های مورد نیاز بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران را بازمی‌گرداند که در صورت یافتن شواهدی مبنی بر تقلب ایران، زمان کافی برای پاسخگویی به آمریکا می‌دهد. 2️⃣ اگر جایگزین توافق، جنگ باشد، بسیار خون‌بار و پُرهزینه است. نویسندگان در مقایسه‌ای بیان می‌کنند که با توجه به تبعات جنگ عراق بر بی‌ثباتی منطقه باید توجه داشت که جمعیت ایران دو برابر عراق و نیروی نظامی ایران بسیار فعال‌تر و قوی‌تر از آن است. 3️⃣ اکثر رأی‌دهندگان آمریکایی حامی توافق هستند. ۴۵ درصد از آنها حامی نامزدهایی هستند که حامی توافق باشند. در حالی که فقط ۱۵ درصد گفته‌اند که به نامزدهای حامی توافق هسته‌ای رأی نخواهند داد.
♦️ نگرانی آمریکا از نفوذ ایران در عراق 🔹 اندیشکده «شورای روابط خارجی» در یادداشتی، منازعه اخیر در عراق را بدترین خشونت سیاسی از سال ۲۰۱۹ بدین‌سو دانسته و بیان داشته که درگیری‌ها بین گروه‌های شیعه نگرانی از درگیری‌های داخلی گسترده‌تر را افزایش داده است. 🔸 در این یادداشت به نقل از جوئل ریبورن، افسر اطلاعاتی ارتش آمریکا در سوریه طی سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۱ گفته شده که اهمیت عراق از دو جهت است، اول تولید نفت و دوم اینکه می‌تواند پیشران یا پسران نفوذ منطقه‌ای ایران باشد. 🔸 نویسنده معتقد است تشدید بی‌ثباتی در عراق بر امنیت ۲۵۰۰ نیروی آمریکا در عراق و ۹۰۰ نیروی آن در سوریه تأثیر منفی می‌گذارد. زیرا گروه‌های شبه‌نظامی نزدیک به ایران از این بی‌ثباتی برای حمله به نیروهای آمریکایی سوءاستفاده می‌کنند. 🔸 بنابراین بهتر است آمریکا در رقابت این دو جناح از شیعیان عراق، حامی جریان صدر باشد که مخالف نفوذ ایران است و سعی کند جناح «تابع ایران» به محوریت افرادی مانند نوری المالکی و قیس خزعلی را ضعیف کند. به نظر نویسنده، تمرکز واشنگتن بر روسیه و چین نباید سبب غفلت از عراق شود. 🔸 نویسنده در پایان اذعان داشته که آمریکا مدت‌هاست امید تبدیل عراق به الگویی از یک دموکراسی در منطقه را از دست داده ولی اکنون باید از بروز وضعیت‌های بدتر که شامل وقوع یک جنگ داخلی و یا تثبیت قدرت ایران در این کشور است، جلوگیری کند.
♦️ استفن والت: توجه اندک آمریکا به آسیا خطای بزرگی خواهد بود (۲) 🔸 ثانیاً از عضویت سوئد و فنلاند در ناتو استقبال شده است. برخلاف برخی اعضای جدید ناتو، هر دوی این کشورها، نیروهای دفاعی قدرتمندی دارند و ورود آنها به ناتو موجب پیچیده‌شدن برنامه‌ریزی دفاعی روسیه می‌شود، چرا که دریای بالتیک عملاً به آبراه ناتو بدل می‌شود. این باعث می‌شود توازن قوا در اروپا بیش از پیش به نفع ناتو تغییر یابد. 🔸 ثالثاً اتفاقات در آسیا بر نقش حیاتی آمریکا در حفظ توازن مطلوب قوا در آسیا صحه می‌گذارد. اگر جلوگیری از ظهور یک هژمون رقیب در یک منطقه استراتژیک، به عنوان اصل اساسی استراتژی کلان آمریکا باقی مانده باشد، بنابراین چرخش به آسیا ضروری است، صرف نظر از اینکه در اوکراین چه اتفاقی می‌افتد. 🔸 والت نوشته است متأسفانه دولت بایدن همان اشتباهاتی را تکرار می‌کند که در گذشته موجب تشویق شرکای اروپایی واشنگتن به غفلت از ظرفیت‌های دفاعی‌شان شد. در ماه فوریه دولت بایدن استقرار ۲۰ هزار نیرو در اروپا را اعلام کرد و نیروهای بیشتری نیز در ماه ژوئن مستقر شدند. تصمیم اروپا برای آنکه کار بیشتری انجام دهد در حال رنگ باختن و عادت‌های دیرینه «سواری مجانی» دوباره در حال ظهور است. رکود قریب‌الوقوع اروپا این گرایش‌ها را تشدید خواهد کرد و وعده‌های گسترده آلمان و سایر کشورهای اروپایی را در هاله‌ای از ابهام فرو خواهد برد. 🔸 والت در پایان نوشته است: «اگر این روند معکوس نشود واشنگتن خود را در شرایطی خواهد دید که بیش از حدِ نیاز در اروپا و کمتر از حدِ کافی در آسیا کار انجام می‌دهد. برای استراتژی کلان آمریکا، این وضعیت، خطایی اساسی خواهد بود.» 🔁 مطالب مرتبط: ↙️ اهداف راهبردی غرب در جنگ اوکراین ↙️ درس‌هایی از جنگ اوکراین از نگاه شورای آتلانتیک ↙️ اندیشکده والدی: تقابل در اروپا، راه‌حل از آسیا
♦️ استفن والت: توجه اندک آمریکا به آسیا خطای بزرگی خواهد بود (۱) 🔹 استفن والت استاد روابط بین‌الملل دانشگاه هاروارد در یادداشتی در نشریه فارن‌پالیسی جنگ اوکراین را فرصتی برای کاهش وابستگی اروپا به آمریکا دانسته است. والت نوشته است زمانی که جنگ روسیه علیه اوکراین آغاز شد استدلال کردم که این جنگ فرصتی ایده‌آل برای آغاز فرایند قطع وابستگی بیش از حد متحدان اروپایی به حمایت‌های آمریکا است. 🔸 جنگ نشان داد که قدرت سخت همچنان در قرن ۲۱ اهمیت دارد. این جنگ کاستی‌های اروپا در حوزه نظامی، محدودیت‌ آمریکا در تعهدات خود و محدودیت‌های نظامی روسیه را عیان کرد. به باور والت، بازسازی نظامی اروپا زمان‌بر است و هزینه دارد اما مسئولیت‌پذیری بیشتر اروپا در دفاع از خود به آمریکا اجازه خواهد داد که توجه بیشتری به آسیا جهت پرداختن به چالش‌های بسیاری که از سوی چین بروز می‌کند داشته باشد. متأسفانه دولت بایدن این دلالت‌ها را نادیده می‌گیرد و در حال تقویت وابستگی اروپا به «عمو سام» است. اگر این مسیر ادامه یابد ظرفیت آمریکا برای ایجاد موازنه با چین به نحو موثری آسیب خواهد دید. 🔸 والت این سوال را مطرح کرده است که از آغاز جنگ تاکنون چه اتفاقاتی افتاده است که ضرورت کاهش وابستگی اروپا به آمریکا را تقویت می‌کند. او سه اتفاق را برشمرده است. اولاً عملکرد نظامی روسیه بهبود چندانی نیافته و نیروهای مسلح این کشور همچنان خسارات قابل توجهی متحمل می‌شوند. حتی اگر قدرت پنهان مسکو موجب یک نوع پیروزی شود توانایی روسیه برای تهدید اروپا در آینده، حداقلی خواهد بود. 🔸 تحریم‌های غرب به اقتصاد روسیه خسارت قابل توجهی وارد کرده است. محدودیت‌ها بر صادرات به روسیه، دسترسی این کشور به نیمه‌هادی‌های پیشرفته و سایر فناوری‌هایی را که در تسلیحات پیشرفته نیاز است دشوارتر می‌کند. تلاش‌های اروپا جهت کاستن از اتکا به نفت و گاز روسیه، این کشور را از منابع مالی محروم خواهد ساخت و مانعی در توانایی روسیه در بازسازی نیروهای مسلح خود پس از جنگ ایجاد خواهد کرد.
♦️ نحوه کنشگری ترکیه در دریای سیاه پس از جنگ اوکراین 🔹 اندیشکده «واشنگتن برای خاورنزدیک» به خبری پرداخته است که طبق آن، ترکیه به روسیه اجازه داده سامانه موشکی S300 را که قبلاً در سوریه مستقر کرده بود، از طریق دریای سیاه به روسیه بازگرداند تا در جنگ اوکراین استفاده کند. 🔸 طبق «پیمان مونترو» حق کنترل کامل ترابری دریایی تنگه‌های بسفر و داردانل با آنکارا می‌باشد. ترکیه پس از حمله روسیه به اوکراین، به استناد ماده ۱۹ این پیمان، ورود ناوها، کشتی‌ها و قایق‌های نظامی طرفین جنگ از دریای مدیترانه به دریای سیاه را ممنوع کرد. 🔸 دستور ترکیه عملاً به نفع اوکراین بود. زیرا از پیش از آغاز جنگ، تمامی ادوات نیروی دریایی اوکراین در دریای سیاه بود. ولی نیمی از ناوگان دریایی روسیه در مدیترانه بود. نویسنده دلیل اقدام ترکیه را برقراری موازنه با مسکو در دریای سیاه می‌داند. 🔸 به نظر نویسنده، اقدام اخیر ترکیه، ناظر به بهبود موقعیت اردوغان در انتخابات ریاست‌جمهوری است. وی نیاز فوری به تقویت روابط تجارت و گردشگری با مسکو را احساس می‌کند تا بتواند اقتصاد ترکیه را تا پیش از انتخابات، بهبود ببخشد. 🔸 طبق این یادداشت «اردوغان سعی کرده بین حمایت از اوکراین و اجتناب از موضع آشکارا ضد روسی، تعادل برقرار کند و همزمان از منافع امنیتی ترکیه در دریای سیاه و منافع سیاسی خود محافظت کند». 🔁 مطالب مرتبط: ↙️ دستاورد متقابل روسیه و ترکیه از حفظ روابط در جنگ اوکراین
❇️ سرنوشت کشورهای مشترک‌المنافع پس از مرگ ملکه 🔹 با مرگ الیزابت دوم و آغاز پادشاهی چارلز سوم در بریتانیا، گمانه‌زنی‌ها پیرامون سرنوشت کشورهایی که پادشاه بریتانیا در آنها رئیس دولت محسوب می‌شود آغاز شده است. در این کشورها که به عنوان کشورهای مشترک‌المنافع معرفی می‌شوند تمایلات جدی برای جدایی از پادشاهی بریتانیا وجود دارد. اندیشکده آمریکایی شورای روابط خارجی در بخشی از یادداشت خود پیرامون مرگ ملکه، به این مسئله پرداخته است. 🔸 به غیر از بریتانیا، پادشاه این کشور، در ۱۴ کشور که اغلب در مناطق آسیاپاسیفیک و کارائیب قرار دارند فرمانروا به شمار می‌رود. این ۱۴ کشور جدا از ۵۴ کشوری هستند که زمانی ذیل امپراطوری بریتانیا اداره می‌شدند. در بازه زمانی ۷۰ ساله فرمانروایی الیزابت دوم، جمعاً ۱۷ کشور از پادشاهی بریتانیا جدا شدند که آخرین مورد، کشور «باربادوس» بود که در سال ۲۰۲۱ جدا شد. 🔸 با توجه به نقش عمدتاً نمادین چارلز سوم به عنوان رئیس دولت، ناظران معتقدند در کوتاه‌مدت تغییرات اندکی در کشورهای مشترک‌المنافع مشاهده خواهد شد. با این وجود، این جانشینی می‌تواند جنبش‌های جمهوری‌خواهانه موجود در این کشورها را تقویت کند. 🔸 نخست‌وزیر جامائیکا پیش از این گفته بود که این کشور قصد دارد از ذیل پادشاهی خارج شود. رهبران «بلیز» و «آنتیگوا و باربودا» نیز چنین نیاتی را ابراز کرده‌اند. فشار این کشورها که در حوزه کارائیب قرار دارند مرتبط با توجهاتی است که بار دیگر به میراث بریتانیا در مورد تجارت برده در این منطقه، جلب شده است. 🔸 چارلز سوم احتمالاً با چالش‌های دیگر نیز روبرو خواهد شد. با وجود آنکه تمایل به خروج از پادشاهی، در اقلیت قرار دارد اما چنین تمایلی به سرعت رو به افزایش است. نخست‌وزیر استرالیا نیز جمهوری‌خواهی محسوب می‌شود که از برگزاری همه‌پرسی در این زمینه حمایت می‌کند. جسیندا آردرن نخست‌وزیر نیوزیلند نیز از گذار از پادشاهی پشتیبانی می‌کند. 🔸 با مرگ الیزابت دوم، احترام به پادشاهی می‌تواند کاهش پیدا کند، به خصوص آنکه چارلز از محبوبیت کمتری برخوردار است و خانواده سلطنتی با اتهامات نژادپرستی روبرو است. در این صورت نقش جهانی پادشاهی بریتانیا و قدرت نرم این کشور، می‌تواند بیش از پیش نزول یابد.
♦️ رابطه روسیه و چین؛ شنل‌قرمزی یا سیندرلا؟ 🔹 اندیشکده «شورای روابط بین‌الملل روسیه» در یادداشتی به ارزیابی نوع روابط روسیه و چین پرداخته است. به نظر او دو نگرش خوش‌بینانه و بدبینانه در این خصوص متصور است. 🔸 نگرش خوش‌بینانه مواجهه روسیه با چین مانند مواجهه سیندرلا و آن فرشته مهربان است که می‌تواند با یک حرکت جادویی تمامی نیازهای نظامی، اقتصادی و دیپلماتیک روسیه را حل کند. 🔸 اما نگاه بدبینانه از داستان شنل‌قرمزی الگو می‌گیرد که طبق آن چین مانند آن گرگ شروری است که می‌خواهد با افزایش وابستگی نظامی، سیاسی و اقتصادی مسکو به پکن، بر سیاست‌های کرملین مسلط شود. 🔸 به نظر نویسنده، هر دو انگاره، گمراه‌کننده است. چین نه شر مطلق است و نه خیر مطلق. بلکه کشوری وسیع با منافع و اولویت‌های متعدد و پیچیده است. پوتین نیز حاکمیت و استقلال روسیه را قربانی رابطه با چین نخواهد کرد. 🔸 طبق این یادداشت، روابط مساعد چین و روسیه مزیت‌ها و دستاوردهای مهمی برای هر دو طرف دارد که نمی‌توانند از آن چشم‌پوشی کنند. در عین حال که به سیاست‌مداران روس هشدار می‌دهد بیش از اندازه به چین امیدوار نباشند.