اسلام همیشه از نفاق ضربه خورده است. شدت دشمنی منافقان، با متفکری همچون علامه مصباح(ره) چنان است که با وجود رحلت ایشان سعی می‌شود با بازی‌های شیطنت‌آمیز و با پیوست برخی چهره‌ها و سخنان کاملا بی‌ارتباط با اندیشه و مشی ایشان، خاکی به سوی عظمت ایشان پرتاب کنند.... اما غافل از اینکه حقیقت خود چنان می‌درخشد که فقط کوردلان از دیدنش ناتوانند.... ✍زينب نجیب @ghalamenajib

حجاب و سیگار ✍زينب نجیب برخی در یک قیاسی کاملاً اشتباه، قانونی کردن حجاب و مجازات کشف حجاب و بدپوششی را همچون قانون منع سیگار در معابر عمومی عنوان می‌کنند و اذعان دارند چرا منع استفاده از سیگار را در اماکن عمومی قانونی نمی‌کنند و برای آنها جرم‌انگاری  نمی‌شود، اما در امر حجاب به این شدت پافشاری می‌شود؟ برخی دیگر می‌گویند؛  از آنجا که سیگار، دشمن سلامتی و مادر بسیاری از مریضی‌هاست دلیل خوبی برای قانونی شدن منع آن است و اگر هم مصرف سیگار در کشور کم یا قطع شود یک فشار بسیار سنگین از روی سیستم بهداشتی و منابع مالی حوزه سلامت برداشته می‌شود که می‌توان آن را خرج ضرورت‌های دیگر کرد. ثانیا از نظر فرهنگی یک شهر بدون سیگار خیلی جذاب‌تر است و شهروندان برای نسل‌های جوان بدآموزی ندارند. حتی می‌شود برای آن توجیه دینی هم آورد.  سپس در ادامه می‌گویند؛اما آیا با همه این توجیهات درست و منطقی، چنان قانونی خوب و صحیح است؟ قطعا جواب منفی است. زیرا از آنجاکه چنین قانونی قابلیت اجرایی ندارد دردی را دوا نمی‌کند و قانون بد و نامناسبی است. این قانون به شکل وسیع توسط جامعه نقض خواهد شد و نهاد متولی قانون هم امکانات و ابزار اجرای آن را نخواهند داشت. نتیجه هم فقط ایجاد نارضایتی خواهد بود. خب برای پاسخ دادن به این دست از بزرگواران که عده‌ای از آنها خود را جامعه شناس و عده‌ای دیگر خود را حقوق‌دان معرفی می‌کنند باید پاسخ را در دو جهت ارائه داد. یکی از جهات استفاده از مغالطه‌ی قیاس مع‌الفارق است. اصطلاح «قیاس مع الفارق»، زمانی به کار برده می‌شود که چیزی را تنها به دلیل شباهت جزئی و ظاهری که با چیز دیگر دارد، کاملا شبیه به هم قرار داده و حکم واحدی را برای آنها در نظر بگیریم، بدون آن‌که به تفاوت‌ها و اختلافات دقیقی که میان آن دو چیز وجود دارد، توجهی کنیم. در اینجا میان قانون حجاب یا به‌عبارتی منع از کشف حجاب و بدپوششی با منع سیگار کشیدن در اماکن عمومی تنها شباهت‌هایی مانند پدیده‌ی اجتماعی بودن، دیده شده و از تفاوت‌های عمیق این دو غفلت شده است. بدین‌ترتیب این بزرگواران در ذهن، دچار مغالطه شده و به‌جای علم دچار جهل گشته‌‌اند و متاسفانه آن را به جامعه تسری می‌دهند. اینجا سعی می‌شود به تفاوت‌ها اشاره شود. ۱.درست است که سیگار دارای مضرات بسیاری‌ از جهات فردی و اجتماعی در حوزه‌های فرهنگی و بهداشتی‌ست و حتی علما آن را جایز نمی‌دانند اما هیچ‌کدام به حرمت آن حکم نداده‌اند. چرا که اعمال حرام فلسفه خود را دارد و نمی‌توانیم تنها به واژه ضرر اکتفا کرده حکم به حرمت آن دهیم. از سویی گاهی امری ضرر بدنی ندارد اما بر طبق قواعدی به حرمت آن حکم می‌شود مانند آنچه در قضیه حرمت تنباکو توسط میرزای شیرازی به دلیل قاعده نفی‌سبیل اتفاق افتاد. و یا حرمت قمار که شاید تا به امروز ضرر جسمانی در آن دیده نشده اما حرام است و بسیاری از این دست مثال‌ها. حال این جایز نبودن سیگار را با حرمت کشف حجاب یا بدپوششی و رفتارهای غیر عفیفانه مقایسه کنید. آیا حجاب که به گفته فقیهان و دیگر عالمان مسلمان، از واجبات مسلّم و ضروریات دین اسلام و ضروریات مذهب است و در آیاتی از قرآن و احادیثی از ائمه(ع)، بر وجوب و اهمیت آن تأکید شده است و مسئله‌ایست که به‌شدت به فرهنگ یک کشور گره خورده و ریشه در هویت یک ملت دارد و تاریخ نیز گواه آن دارد که برای حفظ آن جان‌ها فدا و خون‌ها ریخته شده ، با جایز نبودن یک سیگار قابل قیاس است؟ ۲. شاید مطرح شود که دود حاصل از سیگار در مکان عمومی برای دیگران نیز ضرر دارد و حق‌الناس است. آری، اما آیا ضرر این امر قابل قیاس با ضرر کشف حجاب و بدپوششی است که هزاران چشم را به دنبال خود می‌کشد، شهوت را بیدار می‌کند، هوس‌ها را به قلیان در می‌آورد و در پس آن خانواده سست می‌شود، افراد در فضای رقابتی و جنسیتی قرار می‌گیرند، دل‌ها ناآرام می‌گردد، فسادها و ناهنجاری‌های جنسیتی ایجاد می‌کند و چه‌بسا همین استفاده از سیگار که در نظر این عالیجنابان بسیار مذموم است شدت می‌یابد؟ نگارنده قطعا قائل به ایجاد بستری مناسب برای اصلاح این ناهنجاری نیز هست اما موضوع مقایسه دو امر کاملا متفاوت مطرح است. ۳.اصلا قابل قياس نبودن حرمت شرعی و پیامدهای فرهنگی این دو امر یک طرف، حرمت سیاسی کشف حجاب وزنه‌ای نیست که بتوان به سهولت از آن گذشت. حرام خواندن سیاسی کشف حجاب، در امتداد همان احکام صریح اسلام در حوزه حجاب و حرمت بی حجابی در اسلام است. اما نکته مهمش این است که حرام سیاسی اعلام کردن یک عمل در یک مرتبه مهمتری است. گاهی کشف حجاب از یک گناه شرعی و ناهنجاری اجتماعی و فرهنگی نیز فراتر می‌رود و اثر سیاسی از خود باقی می‌گذارد و تبعاتش فراتر از یک ناهنجاری، حتی نظم و آرامش جامعه و به نوعی امنیت مردم و کشور را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد. ادامه دارد...👇👇 @ghalamenajib

بنابراین حرام سیاسی خواندن کشف حجاب از این منظر اهمیت خودش را بیشتر از یک حرام شرعی و فردی نشان می‌دهد.آیا سیگار کشیدن دراماکن عمومی دارای چنین آسیب‌ها و تبعاتی‌ست؟ در ادامه گفته شد که عدم قابلیت اجرایی شدن این قانون، دلیل بد بودن آن است. به‌عبارتی فقط باید قانونی وضع شود که قابلیت اجرا داشته باشد و چون این قانون به شکل وسیع توسط جامعه نقض خواهد شد و نهاد متولی قانون هم امکانات و ابزار اجرای آن را ندارد قطعا در اجرای آن موفق نخواهد بود. و عدم اجرای آن از سوی مردم نتایج خوبی نداشته و تنها منجر به نارضایتی می‌شود. برای پاسخ به این نکته هم باید گفت ؛ اولا چه کسی گفته این قانون به شکل وسیع نقض خواهد شد؟ برای این سخن خود چه استدلال یا آمار مستندی دارید؟ برعکس آنچه برخی اینچنین اذعان دارند، بیش از ۷۰ درصد بانوان هیچ مقابله‌ای با حجاب ندارند وبسیاری از ابن درصد آن را لازم می‌دانند. از سوی دیگر درصدی از بانوان مکشوفه‌ی ما بر این اساس که دیگر حکومت حساسیتی بدین امر ندارد به این رفتار خود ادامه می‌دهند وشواهد و آمار نشان می‌دهد به محض ایراد یک سخن از سوی نیروی انتظامی یا دیدن آنها و حتی در حین برخورد با ضابطین امر و آمران به معروف، حجاب خود را اصلاح می‌کنند. در این میان درصد اندکی هستند که بر ناهنجاری خود اصرار ورزیده که قطعا باید با آنها برخورد شود. نکته‌ی بعدی این است که حتما باید برای اجرای این قانون هم امکانات فراهم باشد و هم قانونی تدوین شود که به شایستگی بدان عمل گردد و البته مطالبه‌ ملت ایران و دلسوزان این امر همین است که ان‌شاءالله تحقق یابد. @ghalamenajib

انتشار یادداشت "حجاب و سیگار" در روزنامه جوان. https://www.Javann.ir/0052CP @ghalamenajib

سلام خدمت مخاطبان کانال مسئله مقایسه "حجاب و سیگار" شبهه‌ای بود که اخیرا توسط یکی از اساتید جامعه‌شناس و فعال در حوزه زنان مطرح شد و حقیر در راستای پاسخ به ایشان و هم‌اندیشان ایشان در نوشتن این یادداشت مبادرت ورزیدم... انتخاب چنین نامی و کنار هم قرار دادن این دو واژه‌ی بیگانه از هم، تنها و تنها به دلیل ترفند رسانه‌ای و جلب توجه است. از توجه شما بزرگواران ممنونم زینب نجیب

شبهایی که با تو بیش از همیشه سخن دارم، این عکسهایت است که مرا ساعت‌ها با خود سرگرم می‌کند... #به_وقت_عاشقی @ghalamenajib

برخی از افراد مقوله‌ی حجاب را از مقوله‌ی عفاف جدا می‌دانند. اما این مسئله به دلیل اهمیت، علل و اثرگذاری آن باید با ظرافت و دقت بیشتری مورد مداقه قرار گیرد و البته در همین بحث‌های موشکافانه است که متوجه خواهیم شد رابطه تنگاتنگی میان مفهوم عفاف و حجاب برقرار است... انتشار یادداشت "حجاب و عفاف؛ دوگانه یا اتحاد" در خبرگزاری برنا👇 https://borna.news/008UK4 @ghalamenajib

مادر هرکاری کند بچه‌ها یاد می‌گیرند... مثلاً اگر شهید شود... 🥀 بعد از شنیدن این جمله هنوز عبارتی اینچنین هنرمندانه و در عین حال گویا در وصف نقش تربیتی مادر نشنیده‌ام. اما می‌پسندم، شرحی کوتاه بر این عبارت بیان کنم... اگر زینب (س)، ادامه‌ی حسین (ع) شد و کربلا در کربلا نماند؛ دلیلش وجود الگوی شایسته‌ای همچون زهرای اطهر (س) بود برای زینب(س)... مادری که یاد داد روایتگری را به فرزندانش تا پای جان... حال اگر افق نگاهمان فاطمه‌گونه زیستن باشد مسیرش جهاد تبیین است در جنگ روایت‌‌ها... جهادی که برای حضور در خط مقدمش، باید ابتدا، سنگر خانواده را مجهز کرد. پس بیاییم در جبهه‌ی تبیین‌ فعال باشیم تا کودکانمان فرابگیرند. ✍زینب نجیب @ghalamenajib

"خدای_امینت" 🖋حمیدرضا شب‌بویی شاید یکی از خود سوال کند در این وانفسای عالم، نقطه امنی وجود دارد؟ اما پاسخ این است که از امنیت چه میخواهیم؟ - اگر امنیت افق روشن برای آینده است، غزه امروز افق آینده اش پر از روشنایی و نور است آنقدر که برای آن آینده سر از پا نمی شناسند. - اگر امنیت، یک مهر و محبت پر از صلح به همه انسانها است، غزه امروز مردمانی دارد که برای هم نه تنها می میرند بلکه برای هم زنده اند. - اگر امنیت یعنی نسبت به اولیات زندگی خیالی آرام و تخت داشته باشی، غزه امروز بی هیچ نگرانی نسبت به اولیات زندگی‌اش، با خدایش به آرامش رسیده و ذره ای دلش نمی لرزد. - اگر امنیت یعنی نترسیدن و حزن نداشتن، امروز غزه شجاع ترین نقطه و بی‌حزن ترین منطقه عالم است، این را میتوانید این روزها در چهره مردمانش در تبادل اسرا ببینید که چگونه شادی پس از گل میکنند. - اگر امنیت یعنی مردم در امان از دشمن باشد ، غزه رئیس امنیت است زیرا که بزرگترین دشمن بشری را به زانو درآورده تا همه در امان باشد. باور کنیم که غزه چون خدای‌اقصی را انتخاب کرده، امن‌ترین نقطه جهان است و بهتر باید گفت غزه #خدای‌امنیت است. @ghalamenajib

در این👆یادداشت تنها مرزهای معنایی "امنیت" جابه‌جا نشد...❗️ وسیع نشد...❗️ بلکه معنای آن تغییر کرد... حقیقتا آیا امنیت همان است که تا امروز به آن می‌اندیشیدیم⁉️ "بازتعریف واژگان" ایشان، مرا به یاد تعاریف واژگان در نگاه رهبر انقلاب می‌اندازد... آنجا که تقیه...صبر...انتظار...تمدن و... را بازتعریف می‌کند و افقی نو در برابر هر اندیشمندی می‌گشاید... قلمشان مانا🤲 @ghalamenajib

🔖 «صندوقچه‌ی اسرار» 🔸 شهید فخری‌زاده، یکی از ۱۸ هزار شهید ترور است که مانند هم‌کیشان خود سهم بسزایی در آبیاری درخت تنومند انقلاب دارد. نقش ایشان چه پیش از شهادت و چه پس از آن در پیش‌برد آرمان‌های این انقلاب مشهود است. به‌یقین، ایمان متعهدانه‌ی این شهید بزرگوار بود که او را در مسیر تحقق اهداف انقلاب اسلامی حرکت می‌داد. حرکت او در جریان تولید علم و اندیشه چنان حائز اهمیت است که فرزند این شهید بزرگوار او را «شهید قلم» می‌نامد و بسیاری از اندیشمندان معتقدند؛ بشریت جیره‌خوار علم او است. 🔸 ایشان از خود هیچ وصیتی جز سفارش به «خدمت صادقانه» به‌جای نگذاشت و رمز پیروزی را در نگاه «توحیدی» می‌دانست. تمسک به قرآن، نگاه فلسفی_عرفانی به حیات بشر، علم‌اندوزی، تولید دانش و کسب بالاترین خصوصیات اخلاقی همچون تواضع، همگی در سایه‌ی دعای مادر و خدمت به خانواده از او شخصیتی ساخته بود که شهادت، عاقبت قطعی او قلمداد می‌شد. 🔸 او که ریاست سازمان پژوهش و نوآوری وزارت دفاع را برعهده داشت در نیویورک تایمز، یکی از پنج شخصیت ایرانی به حساب می‌آمد که نامش در فهرست ۵۰۰ نفری قدرتمندترین افراد جهان قید شده بود و سال‌ها نام وی جزو افراد تحریم شده قرار داشت. شاید همین نکته، شاهد خوبی باشد برای اینکه بدانیم؛ دشمنان پرکینه‌ی ایرانِ قوی او را «صندوقچه‌ی اسرارِ» برنامه‌ی هسته‌ای ایران قلمداد می‌کردند و سال‌ها زیرنظر موساد و هدف شماره یک اسرائیل محسوب می‌شد. آری، او صندوقچه‌ی اسرار بود اما نه از آن جهت که دشمنان کوردل ما می‌پنداشتند بلکه از آن جهت که علم، نزد او حاضر، اخلاق والا، سبک زندگیِ او و خدمت به خلق، غایتش بود. 🔸 امروز بر این باوریم که دشمنان، خائنان و مزدوران این مرزوبوم هر روز به روشی در صدد نابودی ایرانِ قوی بودند و هستند. اکنون توطئه‌هایشان به کشتن ختم نمی‌شود، قدم بعدی آن‌ها قطع راه و رسم و شیوه شهدای ماست. حال، یا به روش تخریب یا به روش تحریف. بنابراین وظیفه‌ی ما در جبهه‌ی امروز در قدم اول تبیین قهرمانان و در قدم بعدی به‌دست‌گرفتن عَلَم و قلم آنهاست. ✍زینب نجیب @ghalamenajib